Θα σου πω κάτι πολύ απλό, που μάλλον σου διαφεύγει. Και γι' αυτό, πάρε ως παράδειγμα όλους τους κιθαρίστες όλων των εποχών. Ήρθαν όλοι τους σ' αυτόν τον κόσμο, μην γνωρίζοντας το παραμικρό πράγμα για το τι είναι κιθάρα, Μουσική κτλ. Από ένα σημείο και μετά όλοι τους ήρθαν σε επαφή με το όργανο, έχοντας μηδενικές γνώσεις όσον αφορά το πώς παίζεται, τι είναι το ένα, τι είναι το άλλο κ.ο.κ. . Με υπομονή, επιμονή, εξάσκηση, μαθαίνοντας το σωστό μέσα από το λάθος, μόρφωση, αντίληψη, φαντασία, δημιουργικότητα, ο καθένας εξ αυτών προσπάθησε να διαμορφώσει τον ήχο του, να καθορίσει το πώς θέλει να εκφράζεται μέσω της κιθάρας, να βελτιώσει το παίξιμό του και να εντρυφήσει όλο και πιο βαθειά στον κόσμο της Εξάχορδης Θεάς και της Μουσικής.
Θα σε συμβούλευα να επιμείνεις, αν όμως θεωρείς ότι σε κουράζει όλο αυτό και "δεν αντέχεις", τότε θα πρότεινα να ασχοληθείς με κάτι άλλο που θα γεμίζει πιο ευχάριστα τις ώρες σου. Το παν, είναι να τρέφεις αγάπη για την ενασχόλησή σου με το εκάστοτε όργανο και την Μουσική. Αυτό όμως, δεν πρέπει να γίνεται με το στανιό.