Ο Δήμος Μούτσης δεν «μασάει» τα λόγια του για την υπόθεση Ρωμανού

Μου αρέσει η σχετικότητα με το θέμα της απάντησής σου! Απαντήσεις σχετικές και με επιχειρήματα please, αλλιώς φαίνεται σαν να θέλεις να αποφύγεις την απάντηση... Δεν νομίζω ότι επιχειρήματα δεν έχεις, να τα διαβάσω θα ήθελα! Τα επιχειρήματα του συμφορουμίτη Hastaroth και της συμφορουμίτισας Chrysanna τα διαβάσαμε, τα δικά σου όχι. Τι ανταπαντάς;

Γιατί αυτό που έγραψες είναι αποφυγή απάντησης και όχι επιχείρημα...

Λες και ειδαμε σοβαρά επιχειρήματα από το Hastaroth, πέρα από την ειρωνία (πχ για την έννοια του μικροαστισμού και του φιλελευθερου). Μορφές αγώνα έδωσα που ζητήθηκε. Για τη ρωσική επανάσταση αναφέρθηκα στη συγκεκριμένη πράξη και τις μορφές που πήρε η κοινωνία τα πρώτα χρόνια, κι όχι για το ότι καπελώθηκε από τους μπολσεβίκους και κατέληξε σε μια δικτατορία-κρατικό καπιταλισμό.

για το ένοπλο διαφωνώ ως πρακτική στο σήμερα, αλλά τον αγώνα του Ρωμανού τον στήριξα ως ένα αξιοπρεπή αγώνα ενός κρατούμενου ενάντια στις συνθήκες εγκλεισμού για μερικές ανασες ελευθερίας.

τα "τσιτάτα" που ανέφερα είναι γιατί κάποια πράγματα δεν μπορούν απλά να γραφούν εδώ αλλά μόνο να τα ζήσεις, γι αυτό και ανέφερα μερικά παραδείγματα.

Τέλος επειδή δε θεωρώ εποικοδομητικό, αλλά κουραστικό, το διάλογο που γίνεται εδώ μέσα και για να μη συνεχιστεί ένα debate πολιτικαντισμού που δε θα καταλήξει πουθενά, σταματώ να απαντάω (κάτι που θα έκανα από πριν αλλά προέκυψαν κάποια ζητήματα που έπρεπε να ξεκαθαρίσω)...

Εσύ βεβαίως δέν είδες σοβαρά επιχειρήματα από μένα,προφανώς όμως οι άλλοι τα είδαν.

Αλλωστε τί επιχειρήματα μπορεί να καταλάβη κάποιος που μιλάει γιά "συλλογικοποίηση τών αρνήσεών μας" χωρίς να μάς εξηγήση τί εννοεί;

Και τί σοβαρά επιχειρήματα να καταλάβη κάποιος που θεωρεί ότι άν πάς και ληστέψης μιά τράπεζα (ή και οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση),δηλαδή άν κάνης κάτι παράνομο και σε τιμωρήσουν με την προβλεπόμενη από τον νόμο ποινή,εσύ μετά έχεις το δικαίωμα να απαιτής να ξεγελάσης τον νόμο επικαλούμενος τάχαμ'δήθεν ότι θέλεις να σπουδάσης αλλά στην πραγματικότητα θέλεις να σε αφήσουν ελεύθερο να κάνης κι'άλλες αξιόποινες πράξεις;

Εδώ μάς δουλεύεις κανονικά κι'εσύ κι'ό Νικολάκης ο Ρωμανός.Αν ήθελε "ανάσες ελευθερίας",άς μήν έκανε ληστείες.Είναι απλά τα πράγματα:Κάνεις ληστείες;σε χώνουν στην φυλακή γιά X χρονικό διάστημα.Δέν κάνεις ληστείες;παραμένεις ελεύθερος κι'ωραίος.Νομίζω πως αυτό είναι σοβαρώτατο επιχείρημα.Αν δέν το καταλαβαίνης δέν φταίω εγώ.

Η ρωσική επανάσταση οργανώθηκε απ'τους μπολσεβίκους,δέν καπελώθηκε απ'αυτούς.Και στην διάρκειά της έγιναν ΚΑΙ σφαγές αθώων ανθρώπων που δέν έφταιγαν σε τίποτε
Οσο γιά τίς μορφές αγώνα που έδωσες,η ένοπλη ληστεία και η ομηρία δέν εντάσσονται σ'αυτές τίς μορφές.Είναι a priori αξιόποινες πράξεις,ανεξαρτήτως τού τί πρεσβεύει αυτός που τίς κάνει.

Η "συλλογικοποίηση τών αρνήσεων" τί είναι;Μπορείς να μάς το εξηγήσης;Θέλω κι'εγώ να συλλογικοποιήσω τίς αρνήσεις μου.Μήπως πρέπει να πάω να γραφτώ σε κανέναν σύλλογο;

Επίσης άν εγώ έχω την ανάγκη και την επιθυμία να ουρήσω και πάω σε μιά τουαλέτα και πραγματώσω αυτήν την ανάγκη και επιθυμία μου,είμαι αυθωρεί επαναστάτης;Γιατί αυτό λές ακριβώς:η επανάσταση δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αλλαγή της καθημερινότητάς μας, συλλογικοποιώντας τις αρνήσεις μας και πραγματώνοντας τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.

Κουραστικό είναι αυτό που κάνουμε εμείς,δηλαδή να σε παρακαλάμε να παραθέσης ΣΟΒΑΡΑ επιχειρήματα και όχι "τσιτάτα" χωρίς νόημα και ουσία. Οπότε και να σταματήσης ν'απαντάς,δέν χάνουμε και τίποτε.Στο καλό και να μήν μάς γράφης.

Τώρα που τελείωσε η μέρα και καθομαστε χαλαροί (εγώ τουλάχιστον), θέλω ν' απευθύνω μερικές ερωτήσεις στον Jagoras. Αν μη τι άλλο, είναι ο μοναδικός που μπαίνει στον κόπο ν' απαντήσει, ασχέτως αν συμφωνούμε ή όχι, χωρίς να περιορίζεται σε πολυφορεμένες ατάκες μεγέθους twitter.

Ξεκινώντας απ' το τέλος, είπες: η επανάσταση δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αλλαγή της καθημερινότητάς μας, συλλογικοποιώντας τις αρνήσεις μας και πραγματώνοντας τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.

1. Αν εγώ προσπαθώ ν' αλλάξω την καθημερινότητα μου, να πραγματώσω τις ανάγκες και τις επιθυμίες μου, μόνη, χωρίς τις πλάτες μια ομοϊδεάτισσας ομάδας, γιατί δεν γίνομαι αποδεκτή ως επαναστάτρια;

2. Γιατί πρέπει ντε και καλά να μπω σε μία διαδικασία συλλογικοποίησης των αρνήσεων μου; Γιατί δεν μου αναγνωρίζεται το δικαίωμα, αυτό που εσύ θεωρείς συλλογικοποίηση, εγώ να το θεωρώ μαζικοποίηση και ως εκ τούτου να μην το επιλέγω χωρίς να χαρακτηριστώ ωφελιμίστρια;

[...] γενικά κάθε πράξη που έχει στόχο την αυτοοργάνωση των ζωών μας ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης, δημιουργώντας σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας αντί σχέσεις εξουσίας και ανταγωνισμού.

3. Εξ όσων γνωρίζω, ακόμα και στις πιο "αριστερές" παρατάξεις υπάρχει άτυπη (?) ιεραρχία, η οποία έχει να κάνει με την παλαιότητα των μελών και όχι μόνο. Η παράταξη προϋποθέτει την ολοκληρωτική γνώση και αποδοχή της "κομματικής" ιδεολογίας, πριν σου επιτραπεί η επίσημη είσοδος. Σαφώς "απαγορεύεται" οποιαδήποτε παρέκκλιση ή διαφωνία, ακόμα κι αν είναι περιορισμένη. Γιατί αυτό είναι συντροφικότητα και όχι σχέση εξουσίας; Γιατί δεν είναι καταστρατήγηση της ελεύθερης σκέψης; Γιατί πρέπει να θυσιάσω την αυτοδιάθεση μου προκειμένου να εισαχθώ στην συντροφικότητα σου/τους;

----------

4. Η ημέρα έχει 24 ώρες εκ των οποίων οι 8 είναι εργάσιμες (24-8=16). Προσωπικά, επειδή δεν οδηγώ, χρειάζομαι 1-1,5 ώρες για να πάω στην δουλειά μου κι άλλες τόσες για να γυρίσω (16-3=13). Χρειάζομαι τουλάχιστον 1 ώρα την ημέρα για να κάνω μπάνιο, βαφτώ, γίνω άνθρωπος (13-1=12). Στηριζομενη στην επιστήμη, θ' αφαιρέσω 8 ώρες για ύπνο (12-8=4).
Στις 4 αυτές ώρες πρέπει να: μαγειρέψω, φάω, μαζέψω το σπίτι γιατί απεχθάνομαι τις κατσαρίδες, κάνω sex, κάνω αποτρίχωση (δεν την υπολόγισα στην ώρα του μπάνιου), πιω έναν καφέ εκτός σπιτιού για να μην νιώθω σαν την Ελένη του Κωσταλέξη, να δω την οικογένεια μου λίγο πριν πεθάνουν λόγω ηλικίας, βγάλω τα φρύδια μου κλπ.
Ποιός άνθρωπος μπορεί να πηγαίνει σε συνελεύσεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις, καταλήψεις, πορείες, απεργίες πείνας και συλλογικές κουζίνες, σε 4 ώρες ελεύθερες ώρες ημερησίως; Τις ώρες εργασίας δεν τις αφαιρώ γιατί μιλάω για κάποιον άνθρωπο πραγματικά ενεργό και όχι κάποιον που συντηρείται από μαμά, μπαμπά, ευκατάστατο γκόμενο/γκόμενα.
Η ερώτηση είναι πραγματική χωρίς ίχνος ειρωνίας. Την εκφράζω χρόνια σε ανθρώπους του "χώρου" και ολοκληρωμένη απάντηση (που να μην περιλαμβάνει τις λέξεις κεφάλαιο, εργάτης, καπιταλισμός, ψωμί λαού), δεν έχω πάρει.

Last but not least

5. Γιατί δεν μου επιτρέπεται να διαφοροποιηθώ χωρίς να χαρακτηριστώ συστημική, βολεψάκιας, φυτό, κεφάλαιο ή ότι άλλο μπορείς να φανταστείς; Αυτό, έχεις αναλογιστεί ποτέ το πόσο ίδιους σας κάνει, μ' αυτούς που πολεμάτε;

Ευχαριστώ που με διάβασες, ελπίζω να μου απαντήσεις.

-----------------

Shattered Glimpses...

[ τροποποιήθηκε από τον/την Chrysanna, 18-12-2014 01:48 ]

Μάλλον είναι καλύτερα να περιορίζεται ο καθένας στην παράθεση επιχειρημάτων και να αφήνει τους άλλους να τα κρίνουν- όσοι διαβάζουν το θέμα δεν είναι πρόβατα και μπορούν να κρίνουν τα επιχειρήματα του καθενός... Δεν χρειάζονται τις υποδείξεις κανενός...

Καλό θα ήταν να αποφεύγουμε τους χαρακτηρισμούς... Πόσο μάλλον αν δεν τους υποστηρίζουμε με επιχειρήματα... Κριτική του στυλ "δεν είναι σοβαρά τα επιχειρήματα του χ" δεν είναι κριτική, ούτε απάντηση... Τι θα πει μη σοβαρό επιχείρημα; Δεν στέκει; Γιατί; Δεν το συμμερίζεσαι; Γιατί; Δεν σου αρέσει; Είσαι σίγουρος ότι κατάλαβες τι θέλει να σου πει ο κάθε 'Αλλος;

Κάτι άλλο: όταν συμμετέχει κάποιος σε έναν διάλογο καλό είναι να προσπαθεί να γίνεται κατανοητός...... Και να σέβεται τους συνομιλητές του... Αλλιώς ο διάλογος καταντά κουραστικός και μη εποικοδομητικός ανεξάρτητα από το θέμα... Ουφ

[ τροποποιήθηκε από τον/την optiras, 18-12-2014 10:49 ]

Chryssana ευχαρίστως να σου απαντήσω

1. Το να προσπαθείς να ατομικά να ικανοποιήσεις τις ανάγκες και τις επιθυμίες σου φυσικά μπορεί να γινει (πχ να χαζεύεις στη δουλεια σαμποτάροντας το αφεντικό σου) αλλά έχει κάποια όρια. Δε θα μπορεσεις να απεργησεις μόνη σου, να κάνεις κατάληψη, να κάνεις πορεία κλπ και να συγκρουστείς με το κεφάλαιο γενικότερα (που θα πει να συγκρουστεις ακόμα και με την ίδια σου την ταυτότητα ως εκμεταλλευόμενη-εργάτρια (μεγάλη κουβέντα τωρα)). Αλλά το σημαντικότερο (πάω και στο 2) είναι ότι επιθυμούμε το συλλογικό τρόπο ζωής έναντι του ατομικιστικού-φιλοτομαρισμου που οδηγει στον κοινωνικο κανιβαλισμό (δηλαδή να θέλω να γίνω καλύτερος από τον διπλανο μου και να τον εκμεταλλευτώ), το οποίο δε θα πει μαζικοποίηση, αντίθετα παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και αποφασίζουμε για εμάς, χωρίς να ακολουθούμε εντολές σαν μαζες.

3. ισχύει αυτό που λες για τις αριστερές παρατάξεις, γι αυτό κι εγώ δε μίλησα ποτέ για αυτές ή κομματα και γραμμές που θα ακολουθούμε. Μιλάω για αυτόνομες συλλογικότητες-συνελεύσεις στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας κλπ, οι οποίες λειτουργούν χωρις διαμεσολάβηση και ισότιμα. Κρατώντας πάντοτε τη διαφορετικότητά μας, γιατί δεν είμαστε όλοι το ίδιο, γι αυτό και είμαστε ενάντια στην αντιπροσώπευση από άλλους και την ανάθεση των ευθυνών μας σε αυτούς. Η άτυπη ιεραρχία όμως μπορεί να εμφανιστεί και σε αυτες τις συνελεύσεις κι έτσι πρέπει να εξετάζουμε συνεχώς τις διαδικασίες και να κάνουμε και την αυτοκριτική.

4. Εδώ έχεις μεγάλο δίκιο. Εδώ μπαίνει η έννοια τις απο-αλλοτρίωσης, την οποία δε θα αναλύσω εκτενώς. Έτσι πρεπει να διεκδικούμε λιγότερο χρόνο εργασίας (να θυμίσω κάποτε δεν υπήρχε το 8ωρο), να μην αφήσουμε να πάρουν και την κυριακάτικη αργία, και να απαλλοτριώνουμε αγαθά, όπως να μην πληρώνουμε εισιτήριο στα ΜΜΜ, να τρώμε δωρεάν στην πανεπιστημιακή λέσχη (κι ας μην είμαστε φοιτητές), να "κλέβουμε" με λίγα λόγια αν θες από κράτος και αφεντικά αυτά που μας έχουν κλέψει (υπεραξία, φόροι, απλήρωτη εργασία κλπ). Έτσι με την ανατίμηση των ζωών μας μπορεί να μας χρειάζεται και λιγότερος χρόνος εργασίας και περισσότερος για άλλα πράγματα. Αυτό μπορείς να το κάνεις μέσα από τη συνέλευσή σου (στο σωματείο βάσης, στη γειτονιά, στη πολιτική συλλογικότητα κλπ). Επίσης οργανώνοντας συναυλιες, προβολές, θεατρικές παραστάσεις κλπ σε καταλήψεις, στέκια και δημόσιους χώρους, που λειτουργούν με ελεύθερη συνεισφορά, δε χρειάζεται να πληρώνεις για να ικανοποιήσεις την ανάγκη σου όπως σε ενα μαγαζί. Νομίζω καταλαβαίνεις το σκεπτικο που τα θέτω όλα αυτά.

5. Να διαφοροποιηθείς από τη κανονικότητα και τη μαζοποίηση αυτής της κοινωνίας είναι θεμιτό. Απλά στον ταξικό πόλεμο (εξουσιαστών-εξουσιαζόμενων, αφεντικών-δούλων) πρέπει να διαλέξουμε πλευρά. Η ουδέτερη στάση μάλλον τους "από πανω" βοηθάει ή οπως λέμε η σιωπή είναι συνενοχή.

σόρρυ αν δεν τα ανέπτυξα καλά το σκεπτικό μου ή δεν έγινα κατανοητός...

για το ότι καταντάει κουραστικό που είχα αναφέρει εννοώ ότι δε μ αρέσει τόσο να γίνονται τέτοιου είδους συζητήσεις στο ίντερνετ από ενα πληκτρολόγιο, όπου όλοι εκφέρουν μια άποψη (τύπου φεισμπουκ) αλλά δε θα πάνε να την εκφράσουν σε μια συνέλευση, αλλά προτιμώ να γίνονται πρόσωπο με πρόσωπο (που θα μπορούσα να σου πω και προσωπικά συγκεκριμένα τι έχω βιώσει και τι έχω καταφέρει μέσα από αυτές τις διαδικασίες). 

οπότε επειδή ανοίγουν συνεχώς ζητήματα (και δε θα σταματήσουμε ποτέ) θα πρότεινα να σταματήσουμε εδώ αυτήν την κουβέντα και η αναζήτηση μας συνεχίζεται γιατι συνεχώς θα ψαχνόμαστε διαβάζοντας εδώ κι εκεί και συζητώντας με τους/τις γύρω μας...

γεια χαρά

το να σου λείψει η φαντασία είναι να μη φαντάζεσαι την έλλειψή της (μάης '68)

Τελικά πως αξιολογούμε τις δηλώσεις μούτση για την υπόθεση; Να το δούμε τώρα, πιο ψύχραιμα, και αφού έχει καταλαγιάσει ο όλλος θόρυβος/ηχορύπανση;

Αν ο θόρυβος είναι ικανός να διαχωρίσει την κοσμοθεωρία των ανθρώπων, σε πριν και μετά.... βράσε όρυζα!

Γι' αυτό είμαστε αυτοί που είμαστε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!

Και στη τελική ρε παιδιά ποιος είναι ο Μούτσης που διαμορφώνει κοινωνικές τάσεις με τα λεγόμενα του και στεκόμαστε όλοι με δέος επειδή ΔΕΝ ΜΑΣΗΣΕ τα λόγια του;

Πριν βιαστεί κάποιος να παραθέσει το, πολύ αξιόλογο, βιογραφικό του, να υπενθυμίσω ότι η παρούσα συζήτηση, δεν είναι μουσικής φύσεως!

-----------------

Shattered Glimpses...

[ τροποποιήθηκε από τον/την Chrysanna, 20-12-2014 20:06 ]

Υπήρχε άραγε περίπτωση να συλληφθή ο κ.Μούτσης και να δικαστή επειδή εξέφρασε την άποψή του;Ασφαλώς όχι.

Φοβόταν κάτι ο κ.Μούτσης ώστε να είναι αναγκασμένος να "μασήση τα λόγια του";Δέν νομίζω

Οπότε τι νόημα έχει να λέμε "δέν μασάει τα λόγια του";

Εμείς εδώ που συζητήσαμε το θέμα,"μασήσαμε τα λόγια μας";Τίς απόψεις μας δέν εκφράσαμε;

Χρειάστηκε άραγε να έχουμε ιδιαίτερρο θάρρος γιά να εκφράσουμε τίς απόψεις μας;

Υπέστημεν κάποιες συνέπειες εξ αιτίας αυτών τών απόψεων;Οχι.Ούτε εμείς,ούτε ο κ.Μούτσης.Κανείς δέν μάς "μπαγλάρωσε",κανείς δέν ήρθε να μάς δείρη.

Πρός τί λοιπόν το δέος και ο θαυμασμός;

Εγώ προσωπικώς ούτε δέος ένιωσα ούτε τίποτε.Την δέ άποψή μου γιά τα λεγόμενα τού κ.Μούτση την εξέφρασα νωρίτερα και δέν θεωρώ απαραίτητο να την επαναλάβω.

Δεν "μασαει "τα λογια του διοτι αυτα που λεει ειναι ακρως αιρετικα συμφωνα με τις επικρατουσες "κοινωνικες συνιστωσες" που επιβαλλονται ατυπα. 

Αν βρεθεις σε οποιονδηποτε κοινωνικο κυκλο και ακουσεις κουβεντα για τους λεγομενους αναρχικους, το πιο πιθανο ειναι να ακουσεις οτι ειναι αλητες που καταστρεφουν τις περιουσιες του κοσμακη.

Αρα μια χαρα δουλευει η γνωστη προπαγανδα.

Φυσικα και δεν "μασας" τις αποψεις σου αφου ειναι σε ευθεια γραμμη με την καθεστωτικη λογικη των απανταχου "νοικοκυραιων". Δεν εχεις να φοβηθεις τιποτα. Δεν εχεις να χασεις τιποτα.

Οπως και επι χουντας που ο κοσμακης δεν φοβοταν να εκφρασει τις αποψεις του if you know what i mean. Με την διαφορα πως δεν εχουν αλλαξει και πολλα στην ουσια. Πχ το να εκφραστει καποιος δημοσιως υπερ της οργανωσης 17ν με καθοιοδηποτε τροπο, θεωρειται ποινικο αδικημα. Το γνωριζεις αυτο?

Και μιλας για ελευθερια αποψης? Ποια? Αυτη που οταν καηκε η σημαια στο Πολυτεχνειο, και ο Β.Διαμαντοπουλος εκφραστηκε θετικα επι αυτου σε τηλεοπτικη εκπομπη, επεσαν να τον φανε? Που του ηρθε και Εισαγγελικη κληση? Εδω ο Μουζουρακης ειχε κανει ενα σκετς για την Ελληνικη σημαια και του την επεσαν πανταχοθεν. Που να εκανε και καμια δηλωση κιολας. Εκει να δεις τι θα γινοταν.

Εκ του ασφαλους, φυσικα και δεν "μασας" τα λογια σου. Επειδη ομως ο Μουτσης ειναι καλλιτεχνης και γνωστος στην πιατσα, και ειπε αυτα που ειπε, καλως γραφτηκε πως δεν "μασαει" τα λογια του.

[ τροποποιήθηκε από τον/την freak, 22-12-2014 02:05 ]

Σωστά.

Μπορούμε συνεπώς να καίμε επιχειρήσεις-ιδιωτικές ή δημόσιες-και δέν θα μάς πειράξη κανείς άν δηλώσουμε ότι το κάναμε γιατί "εναντιωνόμαστε στο σύστημα".Ασχέτως άν κάποιες απ'αυτές τίς επιχειρήσεις είναι μαγαζάκια κάποιων ταλαίπωρων που τα έφτιαξαν και τα λειτουργούν με ιδρώτα,μέσα σε εποχές κρίσης.Αρκεί ότι γιά να τα φτιάξουν έβαλαν τίς οικονομίες τους,οι οποίες αυθωρεί και παραχρήμα βαφτίζονται "κεφάλαιο" και συνεπώς αυτοί οι ταλαίπωροι είναι "κεφαλαιούχοι".Κάτω το κεφάλαιο λοιπόν!

Μπορούμε επίσης να καίμε και ανθρώπους επειδή,όταν κάποιοι "αγωνιστάδες" αποφασίζουν ότι πρέπει να γίνη "γενική και άγρια απεργία",αυτοί οι άνθρωποι τα βάζουν κάτω και βλέπουν πως δέν τους παίρνει να το παίζουν "τουπαμάρος" όταν στο ψυγείο τους δέν υπάρχη γάλα γιά το παιδί τους,οπότε πάνε αναγκαστικά στην δουλειά τους μπάς και βγάλουν το μεροκάματο να θρέψουν την φαμίλια τους.Τέτοιοι που είναι,άς καούν (έτσι φώναζαν οι "διαδηλωτάδες" στους πυροσβέστες που πήγαν να σώσουν τους τρείς υπαλλήλους τής Μαρφίν,ενώ ταυτοχρόνως τους εμπόδιζαν να μπούν στο καιόμενο κτίριο).Είναι "υπηρέτες τού συστήματος",σωστά;Δέν θα μάς πειράξη κανείς άν τους κάψουμε ζωντανούς.

Φυσικά και γνωρίζω ότι το να εκθειάζης εγκληματικές οργανώσεις είναι ποινικό αδίκημα.

Και επανέρχομαι στον κ.Μούτση,ξαναρωτώντας:άν ο Ρωμανός,κάνοντας χρήση τής "εκπαιδευτικής" άδείας του,το σκάση απ'τίς φυλακές και πάη να ληστέψη κάποια άλλη επιχείρηση-τράπεζα,μαγαζί κλπ-θα παραδεχτή ο κ.Μούτσης ότι είχε άδικο;Θα πάη να συλλάβη τον Ρωμανό να τον ξαναφέρη στην φυλακή;

ΥΓ.Σού εύχομαι να μήν βρεθής ποτέ κατάφατσα με κάποιον ληστή που θα μπή να ληστέψη το μαγαζί όπου έχεις πάει να ψωνίσης.Ιδίως άν είναι ωπλισμένος και ιδιαιτέρως άν σε αρπάξη και σε κρατήση όμηρο.

ΥΓ 2.Δυστυχώς το μεγαλύτερο κακό που έκανε η αριστερά στην Ελλάδα είναι που εμφύσησε στον κόσμο-και ιδιαιτέρως στους νέους-αυτήν την νοοτροπία ότι μπορούμε να δικαιολογούμε κάθε λογής έγκλημα άν αυτός που το κάνει μάς δώση μιά "ιδεολογική" αιτιολογία.Και βεβαίως,μόνο άν ο εγκληματίσας είναι "αριστερός" (διότι άν είναι "δεξιός",αυτομάτως κατατάσσεται στους "φασίστες").