Το "ζητώ συγγνώμην που σάς εξαπάτησα" δέν είναι άσκηση κριτικής,αλλά δήλωση μεταμέλειας.Υπάρχει μιά κάποια διαφορά μεταξύ αυτών τών δύο.
Και όταν κάποιος παραδέχεται ότι εξαπάτησε κάποιον άλλον,πρέπει να υποστή και κάποιες συνέπειες,έτσι δέν είναι;
(Ασχετο,αλλά σχετικό:πρίν κάποιες δεκαετίες,ένα Ιαπωνικό αεροπλάνο έπεσε στο όρος Fuji εξ αιτίας μιάς κακής επισκευής που τού είχαν κάνει.Εκτός από τρείς επιζήσαντες-εκ τών οποίων ένα κοριτσάκι-όλοι οι υπόλοιποι επιβαίνοντες σκοτώθηκαν,καμμιά τρακοσαριά άτομα.Ο Ιάπων πρόεδρος τής αεροπορικής εταιρίας,που δέν είχε καμμιά προσωπική ανάμιξη στην πλημμελή επισκευή τού αεροπλάνου,έκανε χαρακίρι επειδή θεώρησε τον εαυτό του υπεύθυνο γιά το δυστύχημα
Επίσης προσφάτως ένα Κορεάτικο φέρρυ ναυάγησε στον Ειρηνικό,παρασύροντας στον θάνατο ούκ ολίγους επιβάτες,μεταξύ τών οποίων αρκετούς μαθητές ενός σχολείου που πήγαιναν εκδρομή.Ο δάσκαλος,που είχε επιτρέψει να γίνη αυτή η εκδρομή και που βεβαίως δέν μπορούσε να φανταστή ότι το πλοίο θ'ανατρεπόταν και θα βούλιαζε,αυτοκτόνησε διότι θεώρησε τον εαυτό του υπεύθυνο γιά τον θάνατο τών μαθητών του.
Τα ανωτέρω είναι δύο παραδείγματα-ακραία μέν,αλλά παραδείγματα-ευθιξίας,αξιοπρέπειας και ανάληψης ευθύνης.....
ΥΓ.Απ'ό,τι κατάλαβα,η κριτική στην αριστερά γίνεται ώς εξής:"Φταίξαμε,σύντροφοι,αλλά θεωρούμε ότι επειδή είμαστε αριστεροί,άρα άγιοι,αυτό το φταίξιμό μας δέν πρέπει να έχη συνέπειες γιά εμάς".
ΥΓ.Επίσης υποθέτω ότι ενας αριστερός μπορεί να βρίζη και να προσβάλλη τους μή αριστερούς ανενόχλητος,αλλά άν ένας μή αριστερός εκφράση γνώμη διαφορετική απ'αυτήν τού αριστερού,έστω και κοσμίως,θεωρείται αυτομάτως δοσίλογος.