ΛΑΙΚΟ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΣΟΥ 'ΤΑΝ ΑΡΚΕΤΟ
Έκανα σχέδια για μας,
μα η αγάπη σου χιονιάς,
μα η αγάπη σου χιονιάς και τα σκεπάζει.
Το σώμα σου είναι εδώ,
μα το μυαλό το αλήτικο,
αλλού γυρίζει κι η φυγή σου με τρομάζει.
Αλλού...και με τρομάζει!
Έχτιζα, γκρέμιζες,
τίποτα δεν σου 'ταν αρκετό.
Σ' έπιανα, μ 'άφηνες,
μ' άφηνες να πέσω στο γκρεμό.
Έμενα, έφευγες,
έφευγες σε κάθε εμπόδιο.
Σ' αγάπησα, με πρόδωσες,
τίποτα δεν σου 'ταν αρκετό.
Έκανα όνειρα πολλά
δεν υπολόγισα καλά,
δεν υπολόγισα τι κρύβει το μυαλό σου.
Μπορεί να λες πως μ' αγαπάς,
όμως τη μάσκα σου φοράς,
και κοροϊδεύεις συνεχώς τον άνθρωπό σου.
...συνεχώς τον άνθρωπό σου!
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
Στην πλατεία Αριστοτέλους
πέσανε οι τίτλοι τέλους
και έσβησε και χάθηκε μια αγάπη δυνατή.
Στην πλατεία Αριστοτέλους,
Πέσανε οι τίτλοι τέλους,
στη Θεσσαλονίκη δυο άγνωστοι γνωστοί.
Τελείωσε, τελείωσε,
Η αγάπη που μας απογείωσε.
Δεν άντεξε, δεν μπόρεσε,
απ’ τον καιρό αυτή ξεθώριασε.
Στην πλατεία Αριστοτέλους,
πέσανε οι τίτλοι τέλους.
Φύσηξε βαρδάρης και μας παρέσυρε.
Στην πλατεία Αριστοτέλους,
η αγάπη μας για τους αγγέλους,
για μόνιμο ταξίδι εκείνη έφυγε.
ΕΝΤΕΧΝΟ
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Το τρένο φεύγει στις οχτώ
κι έχω στο χέρι το παλτό,
το εισιτήριο στην τσέπη.
Κλεφτά κοιτάω την είσοδο,
κι εύχομαι πάλι να σε δω,
το ξέρω όμως πως δεν πρέπει.
Κάνω δυο βήματα μπροστά,
μα η καρδιά με σταματά,
τραβά χειρόφρενο κι αλλάζει την πορεία.
Κουμάντο κάνει ο στρατηγός,
το σώμα μου είναι απλώς,
ένας φαντάρος που κάνει αγγαρεία.
Το τρένο φεύγει στις οχτώ,
σφυρίζει κι όμως πιο αργό
μοιάζει το κάθε ένα μου βήμα.
Το σώμα ακούει το μυαλό,
πρόθυμο μπρος στο λοχαγό,
μα ο στρατηγός δίνει άλλο σήμα.
ΦΕΞΕ ΣΑΝ ΗΛΙΟΣ
Βλέπεις τον ήλιο τον βουτηχτή
στη θάλασσα που πνίγεται,
που κοκκινίζει από θυμό
κι ως την αυγή θα κρύβεται.
Έτσι κι εσύ, σαν σου μιλώ,
τα μάτια χαμηλώνεις
και ψιθυρίζεις λόγια άσχημα
και όλο μου θυμώνεις.
Άσ’ τους θυμούς, τους στεναγμούς
έλα κι αγκάλιασέ με.
Φέξε σαν ήλιος κι έλα σιμά,
έλα και φώτισέ με.
Βλέπεις αγριεύει ο ουρανός
γκριζάρει, συννεφιάζει
κι άμα δεν βγει ο ήλιος πως
θα λιώσει το χαλάζι.
Σκούπισε φως μου τα δάκρυα
και τις βροντές σου πάψε.
Έλα και πάρε με αγκαλιά
και την οργή σου κάψε.
[ τροποποιήθηκε από τον/την KOSALT, 28-10-2022 21:20 ]
