Πολύ ωραίο το τραγούδι, καλοκαιρινό, ευχάριστο -αυτό που λέμε feel good- αλλά έχω δύο ενστάσεις:
1. Η ερμηνεία -εδώ συμφωνώ με τον Freddie- είναι πολύ "μαζεμένη", σαν ο τραγουδιστής να φοβάται μην ξυπνήσει κάποιον που κοιμάται στο διπλανό δωμάτιο. Δεν ξέρω τις συνθήκες ηχογράφησης, ίσως να έχει να κάνει και με κάποια [ίσως] ανασφάλεια να ξεδιπλωθεί η ερμηνεία. Εκεί που είναι ο τόνος του τραγουδιού θα το άκουγα ευχαρίστως από τον Κώστα Μακεδόνα -αμέσως φαντάστηκα τη φωνή του και πόσο θα αναδείκνυε το τραγούδι.
2. Το σόλο της ηλεκτρικής κιθάρας. Όχι τόσο για το σόλο -μια χαρά είναι- αλλά για το όργανο. Ο συνδυασμός λάτιν ρυθμού με ηλεκτρική κιθάρα είναι μια... ακροβατική διαδικασία που αν δεν είσαι ο Κάρλος Σαντάνα υπάρχει ο κίνδυνος να εκτεθείς. Εδώ, ευτυχώς, σώθηκε η κατάσταση αλλά δεν απογειώθηκε. Προσωπικά, θα ενορχήστρωνα αλλιώς το κομμάτι στο μέρος της ηλεκτρικής κιθάρας -ίσως να δοκίμαζα ακουστική κιθάρα ή κιθάρα και πνευστά (π.χ. τρομπέτες), ώστε να ενισχύσω περισσότερο το λάτιν στοιχείο. Η ηλεκτρική κιθάρα, ευτυχώς [το τονίζω], δεν το υπονόμευσε αλλά δεν πιστεύω ότι ήταν αυτό που απαιτούσε το τραγούδι.
Βέβαια, επισήμανα αυτά τα δύο στοιχεία απλά ως προσωπική μου άποψη αλλά δεν αναιρεί το γεγονός ότι ευχαρίστως θα το άκουγα στο ραδιόφωνο ή στην παραλία. Τέτοιες προσπάθειες σίγουρα αξίζουν προσοχής και ενθάρρυνσης γιατί, δυστυχώς, κυκλοφορεί πολλή σαβούρα στο ελληνικό μουσικό τοπίο.
