Δεν έχω διαβάσει καλύτερο κείμενο του Χαρωνίτη. Έχει δώσει ρεσιτάλ στο Αθηνόραμα που κυκλοφορεί. Διαβάστε το, είναι σκέτη απόλαυση!!!!
Our Trip, So Far...
Τη Δευτέρα 22 Αυγούστου, από το θέατρο Βράχων, ο
Θάνος Μικρούτσικος ξεκινάει ένα μικρό tour ανά την Ελλάδα με ένα από τα πιο σημαντικά και ζωτικά τραγουδοποιητικά σώματα που έχουμε βιώσει -και εξακολουθούμε να βιώνουμε- τις τελευταίες δεκαετίες: το «Σταυρό του Νότου» και τις «Γραμμές των Οριζόντων», δηλαδή τη μοναδική ποίηση του Νίκου Καββαδία σε (μοναδική, επίσης) μελοποίηση του Θάνου Μικρούτσικου. Ερμηνεύουν ο (πρώτος διδάξας)
Γιάννης Κούτρας, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο
Χρήστος Θηβαίος και ο ίδιος ο συνθέτης...
Στην τέχνη (και στη μουσική) υπάρχουν οι στιγμές που είναι οριακές (χωρίζουν δηλαδή το «πριν» από το «μετά») και διαμορφώνουν μια αισθητική που αλλάζει τα πράγματα και την attitude σε επίπεδα διαχρονικά. Ο «Σταυρός του Νότου» είναι μια τέτοια περίπτωση. Το 1979 ο
Θάνος Μικρούτσικος, νέος, ταλαντούχος, πολιτικοποιημένος, ανήσυχος και τολμηρός συνθέτης, γράφει μια σειρά τραγουδιών πάνω στη συγκλονιστική ποίηση του Νίκου Καββαδία και ανατρέπει όλο το σκηνικό! Σε μια εποχή όπου ο κοινωνικός επικολυρισμός ήταν το mainstream, έχουμε μια τραγουδοποιία surreal και real ταυτόχρονα, που μας ταξιδεύει σε ίση απόσταση από το προσωπικό όνειρο και τον προσωπικό μας εφιάλτη - χωρίς ούτε μια στιγμή να μας αφήνει μετέωρους. Τον αγαπάμε αυτό το δίσκο (ειδικά εμείς, του «ξένου ρεπερτορίου», οι πιο ροκ και τζαζ). Οι μουσικοκριτικοί τον θάβουν - ένα από τα πιο γελοία σχόλια που είδα ποτέ είναι «αυτά δεν είναι τραγούδια για ναυτικούς»! [Είναι η εποχή που αποφασίζω να μην εμπιστεύομαι τους μουσικοκριτικούς και, εκμεταλλευόμενος το πηγαίο και ενστικτώδες γούστο μου και την επίκτητη (συνεχώς) γνώση μου, γίνομαι ο ίδιος μουσικοκριτικός!
Ο «Σταυρός του Νότου» -ως ποιότητα ποίησης και μελοποίησης- γίνεται μοντέλο ανάπτυξης για τον Θάνο Μικρούτσικο αλλά και για πολλούς μετέπειτα τραγουδοποιούς. Για εμάς τα τραγούδια του είναι συνεχώς μέσα μας - ζωντανά και τρέχοντα (πώς αλλιώς μπορεί να αποδοθεί το συναίσθημα που δίνει η «Θεσσαλονίκη», η «Γυναίκα», ο «Federico Garcia Lorca», το «Cambay's Water», η «Πικρία»... που εξακολουθεί να μου φέρνει δάκρυ).
Το 1991 ο «Σταυρός του Νότου» εμπλουτίζεται και γίνεται «Γραμμές των Οριζόντων». Το έργο του Θάνου Μικρούτσικου πάνω στην ποίηση του Καββαδία είναι εν εξελίξει (όπως ακριβώς η πραγματική και ονειρική ζωή). Με τα ίδια και καινούργια τραγούδια - με μια διαφορετική μουσική προσέγγιση, που κάνει το έργο ακόμα πιο προσιτό στους νέους (και στους πάντα νέους). Στο «βετεράνο» Βασίλη Παπακωνσταντίνου -που μέσω του «Σταυρού» εξέλιξε ακομπλεξάριστα το rock feeling του- προστίθενται ο Νταλάρας και οι αδελφοί Κατσιμίχα. Ο ίδιος ο Μικρούτσικος τραγουδάει - και δίνει δυο εκπληκτικές τζαζ αποδόσεις στο «Kuro Siwo» και στο «Ένα μαχαίρι»...
Το 2005 τα τραγούδια αυτά είναι πιο ζωντανά και πιο δυνατά παρά ποτέ. Αυτή τη στιγμή είναι ο original
Γιάννης Κούτρας μαζί με τον Κότσιρα, τον Μαχαιρίτσα και τον Θηβαίο που μαζί με τον Θάνο «διαχειρίζονται» live ένα έργο που συνολικά έχει ξεπεράσει τις 700.000 σε πωλήσεις - και που αν συνυπολογίσουμε τις ανεξέλεγκτες ποσότητες MP3 που κυκλοφορούν ανάμεσα στη νεολαία, σημαίνει ότι 2 στους 10 Έλληνες (ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων και ιδιωμάτων) γνωρίζουν και βιώνουν την εκπληκτική αυτή τραγουδοποία των Μικρούτσικου - Καββαδία, με την τόσο εναργή και υπέροχη μουσικοποιητική γλώσσα. Έτσι, για να μην έχουμε τη στρεβλή εικόνα των media...
Δευτέρα 22 Αυγούστου, λοιπόν, το Θέατρο Βράχων γίνεται ο χώρος του ταξιδιού της ζωής μας, της ψυχής μας, των ονείρων μας και όλων αυτών που (πάντα) νιώθουμε όταν ακούμε Καββαδία από την πένα του Μικρούτσικου.
Γιώργος Χαρωνίτης
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: VAGHALF on 21-08-2005 23:25 ]