Αν και η όπερα (μοιάζει να) απέχει έτη φωτός από την ποπ και ροκ μουσική, πάντοτε ασκούσε γοητεία στους καλλιτέχνες του ροκ. Ανάμεσά τους και ο Ρότζερ Γουότερς, πάλαι ποτέ ιθύνων νους και μπασίστας των Πινκ Φλόιντ, που μόλις κυκλοφόρησε την πρώτη του όπερα με τον τίτλο «Ca Ira» (προφέρεται Σα Ιρά).
«Θεωρώ φυσιολογικό το γεγονός πως έγραψα όπερα», λέει ο ίδιος, «ανέκαθεν άλλωστε μου άρεσε η κλασική μουσική και ήμουν βέβαιος πως αργά ή γρήγορα θα προχωρούσα σε κάτι τέτοιο». Το έργο έχει ως κεντρική ιδέα τα ανθρώπινα δικαιώματα και περιγράφει την πολιτική κατάσταση στη Γαλλία καθώς και τα γεγονότα που οδήγησαν στη Γαλλική Επανάσταση το καλοκαίρι του 1789. Παρουσιάζεται σε τρεις πράξεις, και κυκλοφορεί σε ένα διπλό cd που συνοδεύεται από ένα dvd με συμπληρωματικό υλικό, όπως παραλειπόμενα από την ηχογράφηση, συνέντευξη του Γουότερς κ.ά.
Οι ρίζες της «Ca Ira» πάνε πολύ πίσω, στο 1987, όταν ο γάλλος συνθέτης Ετιέν Ρόντα-Τζιλ και η σύζυγός του Ναντίν έγραψαν τους διαλόγους του αρχικού λιμπρέτου. Ταυτόχρονα ο Γουότερς ξεκίνησε να συνθέτει τη μουσική, ωστόσο τα σχέδιά τους αναβλήθηκαν αφού η Ναντίν αρρώστησε και πέθανε από λευχαιμία το 1997 - στο dvd παρουσιάζεται ολόκληρη η ιστορία με την εξέλιξη του έργου όλα αυτά τα χρόνια. Η πρώτη παρουσίαση ήταν να γίνει το 1989, στον εορτασμό των διακοσίων χρόνων της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά ματαιώθηκε «εξαιτίας του σοβινισμού των Γάλλων», όπως σημειώνει ο Γουότερς. «Πολλοί άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και ο Φρανσουά Μιτεράν, είχαν ακούσει τα πρώτα δείγματα και τους άρεσαν, δεν μπορούσαν όμως να δεχτούν ότι ένας Εγγλέζος θα έφτιαχνε ένα έργο για μια γαλλική επέτειο».
Εστω και αργά πάντως η όπερα είδε το φως της δημοσιότητας. Ο ίδιος ο Γουότερς δεν τραγουδάει σε κανένα σημείο, αντιθέτως, ανάμεσα στους ερμηνευτές βρίσκονται ο βαρύτονος Μπριν Τέρφελ, η σοπράνο Γινγκ Χουάνγκ, ο αμερικανός τενόρος Πολ Γκρουβς καθώς και ο σενεγαλέζος τροβαδούρος Ισμαέλ Λο.
«Η όπερα είναι τελείως διαφορετική σε σχέση με το ροκ. Ανατριχιάζω και συγκινούμαι με τη δραματικότητα της μουσικής της» λέει ο Γουότερς. «Με συνάρπαζε πάντοτε η σκέψη, η ιδέα, της ολοκληρωτικής αδυναμίας του ανθρώπου μπροστά στην απώλεια, ιδίως στην απώλεια στο πλαίσιο ενός πολέμου. Η απώλεια αγαπημένων προσώπων».
Το σημείο συνάντησης της «Ca Ira» με τους δίσκους των Πινκ Φλόιντ είναι, σύμφωνα με τον ίδιο το δημιουργό τους, το «Wall». «Η "Ca Ira" παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με το "Wall". Οταν ξεκίνησα να τα γράφω, στο νου μου είχα την ιδέα μιας μεγάλης ζωντανής παρουσίασής τους. Αυτό αποτελούσε το ερέθισμά μου στη σύλληψη αλλά και στην πραγματοποίηση των δύο δίσκων».
Η έχθρα μεταξύ του Γουότερς και των υπολοίπων μελών των Πινκ Φλόιντ έχει πια υποχωρήσει. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το γκρουπ θα σχηματιστεί και πάλι, έστω κι αν ο Γουότερς τον Ιούνιο δέχτηκε να παίξουν μαζί στην ανθρωπιστική συναυλία Live 8 στο Λονδίνο.
πηγή
ελευθεροτυπία
