Η Γιορτή
(θύμηση από τις πρωινές εκστατικές ώρες των πανηγυριών)
''Δεκατέσσερις ώρες να φυσάς κλαρίνο
το οινόπνευμα να εξατμίζεται μέσα του και μέσα σου.
Έρωτας στην σκόνη,
ο χορός ανυψώνεται, οι αλήθειες τώρα λέγονται,
όλοι τις ξέρουν, όλοι τις ήξεραν,
μόνο που πρέπει κάποιος να τις τραγουδήσει.
Εκείνοι θα του πουν
και αυτός θα κρυφακούσει τη γη κι εκείνους μαζί
και θα επιστρέψει το πρόσφορο
στην κοινή ΓΙΟΡΤΗ στην χαρά των ΟΛΩΝ.'' (από το ένθετο του ''υάκινθου'')
Γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1968 στην Αθήνα από γονείς μικρασιατικής καταγωγής.
Ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος, ξεκίνησε να ασχολείται με την μουσική εννιά χρονών παιδί, ακολουθώντας τον θείο του στα πανηγύρια. Μαγευόταν από τον διονυσιασμό και την αμεσότητα των μουσικών οργάνων.
Από τη μια η παράδοση κι από την άλλη το έντεχνο τραγούδι, η τζαζ , το ροκ.
Σπούδασε παιδαγωγικά και κατόπιν πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα σπούδασε βυζαντινή μουσική και ασχολήθηκε με τα ανώτερα θεωρητικά της ευρωπαικής μουσικής έχοντας δάσκαλο τον Μιχάλη Τραυλό.
Το 1987 παίρνει το βραβείο καλύτερου σολίστα στο φεστιβάλ Ιθάκης.
Το 1988 συμμετείχε στο Παμμεσογειακό φεστιβάλ Φολκλορικής μουσικής στη Βαλένθια της Ισπανίας.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλους Έλληνες συνθέτες και μουσικούς, δισκογραφικά η σε συναυλίες, όπως οι :
Χάρις Αλεξίου (Βύσσινο και νεράντζι),
Ελευθερία Αρβανιτάκη (''Εκτός προγράμματος'', τραγουδά μαζί της το ''μαύρο μου χελιδόνι'' και ''της πικροδάφνης τον ανθό'' επίσης στην ''εκπομπή'' έχει συνθέσει το ''στα νερά να περπατήσω'')
Νίκος Πορτοκάλογλου ''Κρυφτό''.
Αλκίνοος Ιωαννίδης ''Ανεμοδείκτης'', ''όπως μυστικά και ήσυχα'', κ.α.
Μιχάλης Χατζηγιάννης (τον συνόδευσε στο σιντάκι με τα παραδοσιακά που ηχογράφησε για το περιοδικό των ''νέων'' τον ''ταχυδρόμο'' πρωτοχρονιά του 06).
Επίσης με τους Γ. Νταλάρα, Δ. Γαλάνη, Α. Πρωτοψάλτη, Ε.Πασπαλά, Στ. Κραουνάκη, Χρ. Νικολόπουλο, Δ. Σαββόπουλο κ.α.
Επίσης και στην δεύτερη δισκογραφική δουλειά των Ιασις.
Δημιούργησε το μουσικό σχήμα ''Ελλήσποντος'' (1993), μαζί με τον συνθέτη και λυράρη Ηλία Παπαδόπουλο, κάνοντας συναυλίες και ηχογραφώντας δίσκους.
Είναι βιρτουόζος στο κλαρίνο, το ζουρνά, τις φλογέρες, στο kaval και άλλα παραδοσιακά πνευστά όργανα.
Ο πρώτος και μοναδικός του προσωπικός δίσκος με τίτλο ''Υάκινθος'', κυκλοφόρησε την άνοιξη του 1998.
Υάκινθος
''Το μόνο που ξέρω είναι ότι η παράδοση που πρωτογνώρισα 9 χρονών παιδάκι, κάνοντας δίπλα στον παππού μου τα πρώτα μου βήματα στο κλαρίνο... δεν είναι ''η γραία η ανέραστος, η ημιθανής και αν αφασία τελούσα'' με το σηκωμένο δασκαλίστικο δάκτυλο, αλλά ήταν και παραμένει κορίτσι χαρμόλυπο, γεμάτο χυμούς, ολοζώντανο και αγαπητικό, που χορεύει ξυπόλυτο στο χώμα, με μια διάθεση να αμαρτάνει και πάλι να μετανοεί...''
Ενας από τους σημαντικότερους δίσκους της δεκαετίας του 90, κάτα την γνώμη μου.
Στα 13 μουσικά του κομμάτια, μπορείς να αφεθείς και να ταξιδέψεις στην Ελλάδα της φύσης και των χωριών, με μια μουσική γήινη και αληθινή.
Στο δίσκο μπορεί κανείς να ακούσει την ''ηλιογέννητη'' από τόν Αλέξη Παρχαρίδη, πραγματικός ύμνος ομορφιάς, σαν να ακούς κρυστάλλινους ήχους. Ο ίδιος ο συνθέτης ακούγεται στο ''νανούρισμα'', αλλά και στην ''ηχώ''. Ο ψάλτης Χρήστος Χαλκιάς στο ''δοξαστικό''. Μελωδικότατες στιγμές επίσης το ''ρομ'', ''το τραγουδάκι του κλαρίνου'', αλλά και η ''φωτογραφία'' που κλείνει ο δίσκος.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για τον Μάνο Αχαλινωτόπουλο...
* κάποιες από τις βιογραφικές πληροφορίες τις έχω μαζέψει, από εφημερίδες, κυρίως όμως από το in.gr.
με την πρώτη σταγόνα της βροχής, σκοτώθηκε το καλοκαίρι...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : megaloserwtikos στις 24-09-2006 17:18 ]
