Είμαι ένας από τους πολλούς που πιστεύουν πως το πιο άσχημο πράγμα στη ζωή είναι το ότι δεν έχει...μουσική υπόκρουση. Ζω 25 χρόνια...κι αν γυρίσω πίσω και τα πάρω ένα ένα , θυμάμαι μόνο τραγούδια και βιβλία. Το δεύτερο το κανα επάγγελμα σπουδάζοντας Φιλολογία. Το πρώτο το κανα τρόπο ζωής...κυριολεκτικά ακούω μουσική όσες ώρες είμαι ξύπνιος... Δηλώνω φρικτά ονειροπόλος (αυτό το ''αξιζει , φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει'' του Άλκη Αλκαίου μ'έχει ''στοιχειώσει'') και αθεράπευτος κοινωνικός παρατηρητής...και αν μπορούσα να με σχολιάσω με τραγούδι , τότε: '' Είμαι παλιάνθρωπος , είμαι υπάνθρωπος , αντικοινωνικός , με άρρωστη σχιζοφρενοβλαβίωση''.