Η σκοτεινή πλευρά του Ροκ (1970-1979)

Γράφει το μέλος Αθηνά (Athinouki)
1 άρθρα στο MusicHeaven

Dark Side of …. Rock
1970-1979

Μια τρελή για τα χρόνια της μουσικής δεκαετία. Μια δεκαετία που θεμελίωσε το κλασσικό ροκ που ακούμε μέχρι και σήμερα και που ανέδειξε τα σημαντικότερα ροκ συγκροτήματα. Pink Floyd, Queen, Deep Purple, Kansas, Judas Priest, Scorpions, AC/DC, Black Sabbath, Led Zeppelin, Genesis, Jethro Tull, Rainbow και Van Halen είναι μόνο μερικά από τα ονόματα που μπορούμε να αναφέρουμε ενδεικτικά. Τέλος, μια δεκαετία που έκανε εκατομμύρια νέους να παραληρούν σε κάθε εμφάνιση των μουσικών ινδαλμάτων τους.

Αφήνοντας πίσω μας τη δεκαετία του ΄60 και τα παιδιά των λουλουδιών, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια νέα μουσική πραγματικότητα, καθώς το σκληρό ροκ διαδέχεται την δεκαετία της ‘‘αγάπης και της ειρήνης’’. Τα νέα συγκροτήματα που εμφανίζονται γίνονται αντικείμενα λατρείας και βρίσκονται ξαφνικά να απολαμβάνουν απίστευτες πολυτέλειες που συνοδεύονται από μία μυθικών διαστάσεων αναγνωρισιμότητα από τον κόσμο. Το άγχος όμως της παραμονής στην κορυφή, η πίεση από την αδιάκοπη προβολή της δημόσιας και ιδιωτικής τους ζωής αλλά και ο φόβος μήπως χάσουν την δόξα που βίωναν, ώθησαν πολλά από τα μέλη των συγκροτημάτων στα ναρκωτικά, στο αλκοόλ, στην απομόνωση ακόμα και στην αναζήτηση απόκρυφων θρησκειών.

Sid Barrett – Pink Floyd Από την αρχή φάνηκε ότι η βασικότερη πηγή έμπνευσης των Pink Floyd, ο Sid Barrett, ήταν μια ιδιόμορφη προσωπικότητα. Ο εμπνευστής της ψυχεδελικής ροκ μουσικής αναζητούσε διαρκώς καταφύγιο στο LSD, στο αλκοόλ και στα παραισθησιογόνα, παρουσιάζοντας ψυχοκινητική αδράνεια που άγγιζε τα όρια της σχιζοφρένειας καθώς και ατονία πάνω στη σκηνή. Η απρόβλεπτη και ψυχωτική του συμπεριφορά ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον David Gilmore. Ο Barrett έκανε κάποια σόλο καριέρα ως το 1972, και μετά απομονώθηκε στο Καίμπριτζ όπου και πέθανε σε ηλικία 60 χρονών.

Jimmy Page και John Bonham – Led Zeppelin Γενικά το συγκρότημα αυτό υλοποίησε την απόλυτη υπερβολή, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την διάλυση των Zeppelin. Ο Jimmy Page ήταν πιστός οπαδός του τρίπτυχου ‘‘sex, drugs and Rock’n’roll’’ ενώ η ενασχόλησή του με το Απόκρυφο και με διάφορες παγανιστικές θρησκείες οδήγησαν τον Plant, συνάδελφό του στο συγκρότημα, στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος του γιου του σχετιζόταν με τον Page. Όσον αφορά τον John Bonham αρκεί να αναφέρουμε ότι βρέθηκε νεκρός το 1980 από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.

Phil Lynnot - Thin Lizzy O Phil Lynott προερχόταν από τα κατώτερα λαϊκά στρώματα και η απότομη απόκτηση πλούτου και δόξας τον οδήγησε στα ναρκωτικά, προκειμένου να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του κόσμου. Ο εξαιρετικός αυτός μουσικός δεχόταν τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές πιέσεις ώστε να συνδυάζει ταυτόχρονα τις μουσικές περιοδείες με την σύνθεση και τις ηχογραφήσεις των καινούριων LP. Το πείσμα του, όσο και το μεράκι του για τους Thin Lizzy έφτασε το συγκρότημα ψηλά στις συνειδήσεις των fans (οπαδοί), ή καλύτερα supporters (υποστηρικτές), όπως προτιμούσε ο ίδιος να τους αποκαλεί. Και ήταν η επιτυχία αυτή αλλά και ο τρόπος ζωής στον οποίο καλείτο να ανταποκριθεί, που αποδείχτηκαν τελικά μοιραία. Έτσι κατέφυγε στα ναρκωτικά από τα οποία και πέθανε το 1986.

Bon Scott - AC/DC Όπως ο Phil Lynnot έτσι και ο Bon Scott είχε ‘‘λαϊκές’’ καταβολές και γι’αυτό βίωνε έντονα κάθε στιγμή της δημοσιότητας του, μέσα στα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Η σεξουαλική απελευθέρωση της εποχής δεν τον άφησε αδιάφορο και η συναναστροφή του με τις γυναίκες αντικατοπτρίζεται στο κομμάτι The Jack, που στην αργκό σημαίνει Σύφιλη. Πέθανε τον Φεβρουάριο του 1980 σε ηλικία 33 χρονών από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.

John Ritchie - Sex Pistols Αποτελεί ίσως την πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα της πανκ μουσικής, περισσότερο όμως λόγω του τρόπου ζωής και του χαρακτήρα του, παρά λόγω της ικανότητάς του ως μουσικού. Εκτός από συλλήψεις στο ενεργητικό του έχει μια απόπειρα αυτοκτονίας καθώς επίσης είχε κατηγορηθεί για τη δολοφονία της φίλης του. Πέθανε το 1979 από υπερβολική δόση κακονοθευμένης ηρωϊνης, η οποία όπως φημολογείται του είχε χορηγήσει η μητέρα του.

Στα παραπάνω ονόματα θα μπορούσαν να προστεθούν και οι Jimi Hendrix, Jim Morrison Keith Moon και άλλα ονόματα που μας θυμίζουν ότι πέρα από την επανάσταση του ροκ που ανέδειξε έναν τεράστιο μουσικό θησαυρό, η φήμη, ο πλούτος και η εσωστρέφεια που αυτά συνεπάγονται, στέρησαν από το μουσικό στερέωμα σπουδαίες μουσικές προσωπικότητες!

Πηγές: Wikipedia
Rock Hard