Flash back στην αυθεντικότητα

Socrates drank the conium

Δεν χρειάζονται ειδικές συστάσεις ούτε πολλά λόγια για την μπάντα που έγραψε (κυριολεκτικά) ιστορία στην ελληνική (όχι ελληνόφωνη) Rock σκηνή.
Αν κάποιο ελληνικό γκρουπ θα μπορούσε επάξια να μας εκπροσωπήσει στην διεθνή ύδατα της Rock ΣΙΓΟΥΡΑ τότε θα ήταν οι Socrates (Socrates drank the conium) για λόγους που θα εξηγήσω παρακάτω.
Όταν ακόμα μεσουρανούσαν ονόματα και μπάντες όπως Led Zeppelin, Deep Purple, Hendrix και όλη αυτή η αυθεντική Rock γενιά ήταν στο ζενίθ της, τέλη '60 αρχές '70 δηλαδή, εδώ στη μικρή Ελλάδα που κάθε άλλο παρά Rock ακούσματα είχε γεννήθηκε η πιο καλή (για εμένα), αυθεντική, all time classic μπάντα.
Δεν νοείται να αυτοαποκαλείται κάποιος "ροκας" και να μην τους ξέρει, ειδικά οι πιο παλιοί σίγουρα θα έχουν στην μνήμη τους τα live σε Κύτταρο, Ρόδον κλπ.
Πάμε όμως να τους γνωρίσουμε καλύτερα (για τους νεότερους), την αρχική σύστασή τους δηλαδή.
Και ας ξεκινήσουμε με τον κιθαρίστα Γιάννη Σπάθα. Έναν μουσικό που εύκολα θα μπορούσε να αναμετρηθεί με τους μεγαλύτερους του είδους του, κύρια επιρροή του; ποιός άλλος από τον Jimi Hendrix. Σύμφωνα με τον μηχανικό ήχου Brent Lambert αν ο Σπάθας ηχογραφούσε τη δεκαετία του 1970 στην Αμερική, το όνομά του θα είχε γίνει γνωστό σε όλον τον κόσμο. Διόλου άστοχο σχόλιο μιας και πολλοί συγκρίνουν το παίξιμό του με του θρυλικού Ritchie Blackmore (για αυτόν θα χρειαστεί ειδική αναφορά).
Και από τον κιθαρίστα, στο άλλο ηγετικό στέλεχος τον Αντώνη Τουρκογιώργη, μπασίστα και τραγουδιστή του γκρουπ. Μια Rock φωνή-φιγούρα που σίγουρα έχουμε συνδέσει με τους Socrates. Ξεκινώντας την καριέρα του (όπως και ο Σπάθας) από τους Persons ο ασυμβίβαστος καλλιτέχνης, αφοσιωμένος στην Rock μουσική που άκουσε πιτσιρικάς και τον συνεπήρε κόντρα στο ρεύμα της εποχής που κυλούσε παρέμεινε "ταγμένος", "αγνός". Εξελίχθηκε σαν τραγουδιστής και μουσικός που ξέρει πολύ καλή κιθάρα, όμως λόγω του ότι υπήρχε στους Socrates o ογκόλιθος Σπάθας, έγινε ο μπασίστας του συγκροτήματος, πολύ σπουδαίος στο όργανο αυτό, με πολλές προεκτάσεις στον ήχο του. Κυρίες επιρροές του; Hendrix, Zappa, Muddy Waters...
Χχμμμ έχουμε κιθαρίστα, έχουμε μπασίστα-τραγουδιστή τι μας λείπει ακόμα για να έχουμε ένα ολοκληρωμένο συγκρότημα; Φυσικά ένας ντράμερ και δεν είναι άλλος από τον Ηλία Μπουκουβάλα, (αν και στα ντραμς έγιναν πολλές εναλλαγές) γιατί τον διαδέχθηκε ο Γιώργος Τρανταλίδης ο οποίος αργότερα έκανε αξιόλογη καριέρα στο χώρο της Jazz μουσικής όταν με τη σειρά του παραχώρησε την θέση του στον Νίκο Αντύπα.
Τέλος λόγο των αναγκών χρειάστηκε ακόμα μια κιθάρα αυτή του Κώστα Τριανταφύλλου αλλά και τον  ήχο των keyboards του Βαγγέλη Παπαθανασίου ώστε να δώσει την πλήρη μορφή του γκρουπ.
Από εκεί και πέρα έχουμε 12-13 χρόνια ηχογραφήσεων, παγκόσμιων περιοδειών και αχαλίνωτης classic-hard Rock μουσικής (με λιγαααακι Ηπειρώτικο στοιχείο).
Τι να πιάσουμε και τι να αφήσουμε. Άλμπουμ Socrates drank the conium, Phos, Breaking Through, Plaza έγιναν διαχρονικά, ακούστηκαν (όχι όσο θα έπρεπε) σε όλο τον Rock κόσμο.
Αν κάποιος από τους Έλληνες μουσικούς θα μπορούσαν-είχαν το δικαίωμα να πουν ότι πρωτοστάτησαν, επηρέασαν τους μετέπειτα "ροκάδες" σίγουρα τότε θα ήταν οι Socrates. Αν κάποιος έχει το δικαίωμα να αποκαλείται το "κορυφαίο" γκρουπ που πέρασε ποτέ από την ελληνική σκηνή τότε το έχουν αυτοί.
Τέλος θέλω να πω ότι είμαι λάτρης της ελληνικής Rock και γράφω όλα τα παραπάνω όχι για να υποβαθμίσω κάποιο άλλο μετέπειτα γκρουπ αλλά γιατί θεωρώ ότι οι συγκεκριμένοι δεν είχαν την ευκαιρία να δείξουν (συγκριτικά πάντα) ότι είχαν. Γιατί πιστεύω πως άνθισαν σε ένα άγονο χώμα για τη μουσική που έπαιζαν και το ταλέντο που είχαν.
Γιατί οι Socrates πολύ απλά δεν είχαν να ζηλέψουν απολύτως τίποτα από τα μεγαθήρια της παγκόσμιας Rock σκηνής και αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό αν καθίσουμε στοχαστικά και τους ακούσουμε.
Ελπίζω οι νέοι που ακολουθούν να βαδίσουν στα χνάρια τους υψώνοντας το ανάστημά τους στη παγκόσμια φήμη, εκεί δηλαδή που αρμόζει μια χώρα που γέννησε την μουσική και τις τέχνες.

Keep Rocking and listen Socrates

Μασούρας Σπύρος