ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > Βιογραφίες

    Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

    Ίσως έχει παρέλθει αρκετός καιρός από τότε που υποσχέθηκα στον εαυτό μου, να γράψω ένα άρθρο για τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Δεν ήταν επιτακτική ανάγκη, μάλλον καλύτερα θα έλεγα μουσική αναγνώριση, για έναν καλλιτέχνη που μας έχει χαρίσει πολλές όμορφες μελωδικές στιγμές, όταν ήμασταν μαθητές, φοιτητές, στα πρώτα ξεκούρδιστα κιθαρίσματα, στα πρώτα δειλά τραγουδίσματα.

    Ο Μαχαιρίτσας σίγουρα δεν χαίρει παγκόσμιας απήχησης, ούτε διεκδικεί δάφνες καλλιτεχνικής εμπνεύσεως και ερμηνείας, όμως με την απλότητα, τη μαγκιά του, το «χύμα» γενικά του προσωπικού και μουσικού του χαρακτήρα, τις ροκιές, τις ιταλικές διασκευές (του μοναδικού Lucio Battisti ), τις πετυχημένες συνεργασίες, παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους σημαντικότερους κλασσικούς «ροκάδες» του ελληνικού πενταγράμμου...
    Γράφει το μέλος Γιώργος (Falimento)
    5 άρθρα στο MusicHeaven
    Πέμπτη 02 Ιούν 2005
    Η παιδική του ηλικία πολυτάραχη, αναρχικός χαρακτήρας, επαναστάτης, δύσκολος να μπει σε καλούπι. Το πρώτο συγκρότημα το φτιάχνει μαζί με τον Παύλο Κικριλή, ακολουθεί ο Τάκης Βασαλάκης, και μετά ο Αντώνης Μιτζέλος (από τους καλύτερους έλληνες ακουστικούς και ηλεκτρικούς κιθαρίστες) έτσι γεννιούνται οι «P.L.J»......

    Ακολουθεί το προσωπικό και μουσικό βιογραφικό του

    «Γεννιέται στο Βόλο και σε ηλικία 6 ετών αρχίζει μαθήματα πιάνου για ένα μόλις χρόνο. Σε ηλικία 9 ετών αγοράζει τον πρώτο του δίσκο, το Help των Beatles. Σε τρία χρόνια ανακαλύπτει το Revolver, και πάλι των Beatles. Η πρώτη δουλειά που κάνει είναι στην αποθήκη της δισκογραφικής εταιρείας Μίνως Μάτσας και Υιός, αλλά η ασυνέπεια στο ωράριο της εταιρείας είναι η αιτία που τον διώχνουν (συμπτωματικά τα προσωπικά του albums κυκλοφορούν από την MINOS-EMI). Το σχολείο το έχει σταματήσει προ πολλού, γιατί δεν τα πήγαινε καλά στα μαθήματα, αλλά και γιατί είχε τσακωθεί μ' ένα καθηγητή του, με αποτέλεσμα να αποβληθεί από όλα τα γυμνάσια! Ακολουθούν δεκάδες δουλειές, όπως μπάρμαν, παρκαδόρος, σερβιτόρος σε καφετέρια και πολλές άλλες. Στο στρατό υπηρετεί 14 μήνες σαν προστάτης (και άλλους 5-6 μήνες φυλακή !!!).

    Μόλις απολύεται από το στρατό αρχίζει να τραγουδά αντάρτικα τραγούδια με τον Πάνο Τζαβέλα στη ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ. Η εποχή που τα αντάρτικα ήταν της μόδας έχει περάσει, όμως είναι μια αρχή. Έχει φτάσει 20 χρονών και γεννιέται η ιδέα των P.L.J. Το ξεκίνημα γίνεται από τον ίδιο και τον Παύλο Κικριλή. Αυτός με τη σειρά του φέρνει τον Τάκη Βασαλάκη και το συγκρότημα είναι έτοιμο! Με την προσθήκη του Αντώνη Μιτζέλου στην κιθάρα οι P.L.J. ξεκινούν για την Γαλλία με σκοπό μια διεθνή καριέρα. Κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί τελικά, όμως το 1982 κυκλοφορεί το ARMAGEDDON από την Polygram, με παραγωγό τον Γιάννη Δουλάμη, με τον οποίο και γίνονται όλοι οι δίσκοι του συγκροτήματος. Το ARMAGEDDON είναι βασισμένο στην Παλαιά Διαθήκη και η συνθετική ιδέα έχει τη βάση της στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Στον Λαυρέντη αρέσει η ενασχόληση με θρησκευτικά θέματα, ενώ έχει κάνει και μαθήματα θρησκευτικής μουσικής και ψαλμωδίες στη Μονή Πετράκη. Την εποχή εκείνη όμως το Rock που προωθεί το συγκρότημα δεν έχει τόση απήχηση. Είναι περίεργο το γεγονός ότι όταν πρόσφατα το ARMAGEDDON βγαίνει σε CD, θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους ελληνικούς Rock δίσκους. Η απογοήτευση κάνει το συγκρότημα να στραφεί σε ελληνικό στίχο, και έτσι το 1983 βγαίνει ο 2ος δίσκος του συγκροτήματος. Τότε το συγκρότημα μετονομάζεται σε Τερμίτες (υπάρχει ένα τραγούδι με αυτόν τον τίτλο στο 2ο δίσκο), όνομα που θυμίζει Beatles (σκαθάρια).

    Ο 3ος δίσκος είναι αυτός που κάνει τους πάντες να ενδιαφερθούν για τους Τερμίτες, το 1984. Με τίτλο ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΜΑΡΙΑ και με τον Γιώργο Νταλάρα να συμμετέχει στα τραγούδια ΑΡΚΟΥΔΕΣ και ΣΚΟΝΗ, ο δίσκος πουλάει χιλιάδες αντίτυπα και ακολουθούν εμφανίσεις, συναυλίες και άλλα. Τον Σεπτέμβριο του '86 κυκλοφορεί το τέταρτο album, με τίτλο ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΑ ΤΡΕΝΑ, από την Virgin. Περιέχει τραγούδια όπως την ΣΚΛΗΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ, και το ΟΥΤΕ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ. Σε αυτό το δίσκο συμμετέχει η Σοφία Βόσσου και η Φλέρυ Νταντωνάκη. Στο πιάνο είναι ο Γιάννης Μπαχ-Σπυρόπουλος, ενώ στα ντραμς ο Φίλιππος Σπυρόπουλος. Τελευταίο studio album των Τερμιτών είναι το ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΒΡΟΧΗ, που κυκλοφορεί το 1988 με τραγούδια όπως το ΠΟΣΟ ΣΕ ΘΕΛΩ, ΠΑΡΕ ΜΕ ΑΠΟ 'ΔΩ και άλλα. Με το album ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ, ζωντανά ηχογραφημένο από μια καταπληκτική συναυλία στο Λυκαβηττό όπου και συμμετέχει πλειάδα καλλιτεχνών, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Σοφία Βόσσου, ο Αντώνης Βαρδής (με τον οποίο ο Λαυρέντης τραγουδά το ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΤΡΕΛΑ) και οι Κατσιμιχαίοι, κλείνει ο κύκλος των Τερμιτών.

    Το 1989 λοιπόν, ξεκινά η προσωπική του σταδιοδρομία ως συνθέτης και ερμηνευτής ταυτόχρονα. Πρώτο album Ο ΜΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ Η ΣΑΓΑΠΩ από την MINOS-EMI, σε στίχους του Μιχάλη Μαρματάκη που έγραφε στίχους και για τους Τερμίτες. Δύο χρόνια αργότερα, το 1991, κυκλοφορεί το ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ Blues, το οποίο γίνεται χρυσός δίσκος. Ο Γιώργος Νταλάρας συμμετέχει στο ομώνυμο τραγούδι. Οι στίχοι των: Γιάννη Μπαχ-Σπυρόπουλου, Αφροδίτης Μάνου, Γιάννη Προεστάκη, Σάββα Πασχαλίδη και Χάρη Καφετζόπουλου. Στη συνέχεια το 1993 κυκλοφορεί το ΡΙΞΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ. Δέκα κομμάτια, τα οχτώ σε μουσική του Λαυρέντη, σε στίχους Λίνας Δημοπούλου, Μιχάλη Γκανά, Έλενας Ζερβού, Κώστα Καρυστινού, ¶κου Δασκαλόπουλου. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη συμμετέχει στο ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στο ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ 'ΧΩ ΓΙΑ ΜΕΤΑ. Ο Λαυρέντης έχει ήδη ξεκινήσει κοινές καλλιτεχνικές εμφανίσεις με τον Διονύση Τσακνή, οι οποίες και αποτυπώνονται δισκογραφικά στο album Η ΝΥΧΤΑ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙ, σε ζωντανή ηχογράφηση από την συναυλία στον Λυκαβηττό στις 6 Σεπτεμβρίου 1993 και από τις εμφανίσεις στις 25 και 26 Φεβρουαρίου 1994 στο ΜΕΤΡΟ. Ο Λαυρέντης και ο Διονύσης είναι πλέον ένα αχώριστο δίδυμο (έγιναν και κουμπάροι) σε κάθε live εμφάνιση τους. Το 1995 κυκλοφορεί ο δίσκος (CD πλέον) ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΠΟΥ ΚΟΥΡΑΣΕ Η ΘΕΑ. Ένας από τους καλύτερους δίσκους του Λαυρέντη, ο οποίος όμως δεν θα έχει και ανάλογη εμπορική επιτυχία. Συμμετέχει ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος και η Ελισάβετ Καρατσόλη. Κατόπιν, σε λιγότερο από 2 χρόνια, κυκλοφορεί μέσα στο 1996 το ΠΑΥΣΙΛΥΠΟΝ. Ένα album-σταθμός που αγαπήθηκε πάρα πολύ, παρουσιάζοντας πολύ μεγάλες πωλήσεις. Η μουσική πάντα του Λαυρέντη (η ΑΠΟΥΣΙΑ είναι γραμμένη από τον Μίλτο Πασχαλίδη) και οι στίχοι του Ισαάκ Σούση, του Γιώργου Οικονομέα και της Λίνας Δημοπούλου. Τους στίχους στο ομώνυμο τραγούδι έγραψε ο Νίκος Τσακνής, αδερφός του Διονύση. Συμμετέχουν οι Πυξ Λαξ στο ΕΝΑΣ ΤΟΥΡΚΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, ο Μπάμπης Στόκας (τραγουδιστής των Πυξ Λαξ) στο ΝΟΤΟ, καθώς και ο Δημήτρης Μητροπάνος στα ΚΙΤΡΙΝΑ ΒΡΑΔΙΑ. Μετά από δυόμισι και πλέον χρόνια δισκογραφικής απουσίας (συμμετέχει μόνο σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών κατά την περίοδο αυτή) ο Λαυρέντης επιστρέφει τον Ιούνιο του 1999 με το νέο του CD, ΕΤΣΙ ΔΡΑΠΕΤΕΥΩ ΑΠ' ΤΙΣ ΠΑΡΕΕΣ. Η μουσική στα 8 από τα 11 τραγούδια είναι του Λαυρέντη, με ένα τραγούδι του Lucio Battisti (από τους αγαπημένους του καλλιτέχνες), ένα του Vasco Rossi και ένα του Δημήτρη Βασαλάκη (από τους Τερμίτες). Στο album αυτό συμμετέχει ο Διονύσης Σαββόπουλος, στο τραγούδι ΚΑΙ ΤΙ ΖΗΤΑΩ. Η συνέχεια το ίδιο σημαντική. Ο Λαυρέντης γράφει μουσική για την ταινία "Ένας κι ένας" και αφού γράψει την μουσική σε πολλά τραγούδια του 2πλου CD του Γ.Νταλάρα, βγάζει τον επόμενο προσωπικό του δίσκο με τίτλο "Το διάλειμμα κρατάει δυο ζωές". Σημαντική στιγμή του δίσκου η συνεργασία με τον Angelo Branduardi. Επόμενη δισκογραφική δουλειά του Λαυρέντη, το single με την μουσική της ταινίας "Εφάπαξ" όπου τραγουδάει ο Γιάννης Κότσιρας (για τον οποίο έγραψε και τη μουσική για το CD Ξύλινο Αλογάκι). Τελευταία του προσωπική δουλειά είναι το CD "Στο αφιερώνω".

    Εκτός από τη δισκογραφική δραστηριότητα, τα τελευταία χρόνια, μαζί με τον Διονύση Τσακνή, "οργώνει" την Ελλάδα τα καλοκαίρια, δίνοντας συναυλίες σε όλη την επικράτεια. Παράλληλα, το ίδιο πάντα δίδυμο, κάνει και επιλεγμένες εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Εκτός από το Διονύση, ο Λαυρέντης έχει συνεργαστεί με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τη Χαρούλα Αλεξίου, το Δημήτρη Μητροπάνο, το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τον Χρήστο Θηβαίο.


    Πηγή: www.geocities.com/o notos/

    Ενδιαφέροντα
    - Παρτιτούρες του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα




    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #2320   /   02.06.2005, 13:53   /   Αναφορά
    Καλά έκανες και το έγραψες το άρθρο τελικά fali! Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας μας κράτησε συντροφιά αρκετές φορές, και είναι απο τους καλλιτέχνες που αργούν να ‘βγάλουν’ νέα δουλειά, αλλα δουλεύουν όσο μπορούν γι αυτή. Ο τελευταίος του προσωπικός δίσκος, και η υπέροχη μουσική που έχει γράψει για το «ξύλινο αλογάκι» του Κότσιρα αυτό αποδεικνύουν.
    #2322   /   03.06.2005, 09:50   /   Αναφορά
    Sorry αλλα ...

    Οχι αλλο Μαχαιροπηρουνιτσα!!!!!
    Administrator
    #2323   /   03.06.2005, 10:18   /   Αναφορά
    Σκόνη, Διδυμότειχο Μπλουζ, Νότος, Πόσο Σε Θέλω, Ιπτάμενο Χαλί, Μάτια Δίχως Λογική, Παλιός Στρατιώτης, Να Δεις τι Σου Χω για Μετά. Τραγούδια του Λαυρέντη, τραγούδια ζωής. Προτιμώ να κρατήσω αυτά - τα καλά - και μόνο αυτά.



    Και να πω κάτι που σκέφτομαι όταν ακούω τραγούδια που έχει συνθέσει ο Λαυρέντης: οτι σχεδόν πάντα η μουσική σ' αυτά τα τραγούδια βρίσκεται έτη φωτός μπροστά από τους στίχους, τους οποίους - ενημερωτικά - δε γράφει ο ίδιος. Για παράδειγμα, τραγούδια όπως το Ψιθυρος στη Μοναξιά (στίχοι Ισαάκ Σούση) νομίζω πως θα άξιζαν μεγαλύτερης προσοχής στην επιλογή του στίχου.



    Δυστυχώς κανένας καλλιτέχνης δεν είναι τέλειος και είναι ουτοπικό να υπάρχει η απαίτηση όσα αυτός γράφει να είναι διαμάντια. Γι' αυτό κι εγώ συμβιβάζομαι και κρατάω στα αγαπημένα μου ακούσματα όσα τραγούδια αναφέρω στην αρχή. Ελπίζω στο μέλλον να ακολουθήσουν κι άλλα, το μπορεί...
    #2324   /   03.06.2005, 11:34   /   Αναφορά
    Το άρθρο αυτό, δημοσιεύτηκε λόγω μιας προσωπικής, όπως έγραψα και άνω, μουσικής αναγνώρισης στο πρόσωπο του Μαχαιρίτσα. Τα κομμάτια τα οποία έχει μελοποιήσει, ή διασκευάσει, αναμφίβολα μας έχουν προσφέρει ατέλειωτες ώρες ευχαρίστησης μέχρι σήμερον. Δεν είναι τυχαίο αυτό. Δεν είναι τυχαίο, τόσοι καλλιτέχνες να έχουν συνεργαστεί μαζί του, όπως δεν είναι τυχαία η διαχρονικότητα του ήχου του. Ο Λαυρέντης έχει ένα αστέρι. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει.



    Μεταφέρω αυτό που έγραψα ως εισαγωγή:

    "Ο Μαχαιρίτσας σίγουρα δεν χαίρει παγκόσμιας απήχησης, ούτε διεκδικεί δάφνες καλλιτεχνικής εμπνεύσεως και ερμηνείας, όμως με την απλότητα, τη μαγκιά του, το «χύμα» γενικά του προσωπικού και μουσικού του χαρακτήρα, τις ροκιές, τις ιταλικές διασκευές (του μοναδικού Lucio Battisti ), τις πετυχημένες συνεργασίες, παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους σημαντικότερους κλασσικούς «ροκάδες» του ελληνικού πενταγράμμου"

    ¨

    Αυτό είναι ο Μαχαιρίτσας. Ούτε Κουταλίτσας, ούτε Πηρουνίτσας. Και συμφωνώ με τον Jorge. Είναι τα τραγούδια που μιλάνε σε μας, στη ψυχή μας. Είναι "Νότος και Ημίφως", "Σκόνη και Τούρκος στο Παρίσι"...
    #2325   /   03.06.2005, 11:55   /   Αναφορά
    Bρε παιδια .......

    Τοσο καιρο σ'αυτη τη σελιδα και ακομα να με συνηθισετε.....

    Σεβομαι οσους τους αρεσει ο Μαχαιριτσας και δικαιωμα τους

    Απλα εκφραζω την δικη μου προσωπικη αποψη με τον δικο μου τροπο....

    Δεν θελω να προσβαλλω κανεναν

    Απλα επρεπε να γνωριζω οτι ο δικο μου χιουμορ δεν περναει εδω μαλλον

    και παρεπιτοντως χρονια πολλα και ο,τι ποθεις falimento.!!! :)
    #2326   /   03.06.2005, 12:14   /   Αναφορά
    Βρε Frufru!



    Δεν προσβάλλεις εμάς, αν είναι δυνατόν! Ο Μαχαιρίτσας ούτε πατέρας μας είναι ούτε κολλητός μας. (Ξέχασε να με πάρει ο άτιμος ο Λαυρέντης να μου ευχηθεί! :-P)



    Απλά, οφείλω να αναφέρω ότι είναι ένας καλλιτέχνης που «μιλάει» στον κόσμο. Αυτό μόνο το στοιχείο, έχει κάτι να πει. Αν το είπες χιουμοριστικά, ξέρεις καλύτερα ότι αυτό δύσκολα διαφαίνεται πολλάκις στον γραπτό λόγο, ειδικά σε άτομα που δεν σε γνωρίζουν προσωπικά. Αυτό ισχύει για τον καθένα μας.

    Μην στεναχωριέσαι όμως, για τον Μαχαίρι Λαυρεντίτσα! (έτσι τον είχει πει κατά λάθος ο πατέρας μου!!!)



    Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Kαι εσένα Λαυρέντιε! :-)

    #2327   /   03.06.2005, 13:30   /   Αναφορά
    και μετά από το "στο αφιερώνω", σε λίγες μέρες κυκλοφορεί το album του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα με ζωντανές ηχογραφήσεις από όλη την Ευρώπη, πολλες συμμετοχές και τίτλο... "αλκυονίδες μέρες".



    ΥΓ. απλά σαν σημείωση. :-)
    #2328   /   03.06.2005, 18:50   /   Αναφορά
    Ο Μαχαιρίτσας ήταν μεγάλη λυκειακή αγάπη, συναυλία του δε χάναμε κάποτε ενώ τα τραγούδια του συνοδεύουν αρκετές σχολικές αναμνήσεις. Παρόλα αυτά μετά από τόσα χρόνια, δεν τον απαρνούμαι, κι ας μην τον ακούω φανατικά πια. Νομίζω ότι έχει πολύ δυνατές μελωδίες, όπως είπε κι ο Jorge, και δεν κρατώ μόνο τα τραγούδια που ανέφερε ήδη, αλλά και τα Μικρός Τιτανικός (διαχρονική λατρεία), Παυσίλυπον, Στα καμένα, Φλασάκι, Ερωμένη... Το λάθος ήταν να τραγουδηθούν οι μελωδίες του από τον ψιλονερόβραστο, ειδικά για την περίπτωση, Κότσιρα.. Λογικό είναι, όταν προορίζονται για εκεί, να βλέπουμε στίχους του τύπου "Μονορούφι θα σε πιω τοσοδούλα κι ας βλεπόμαστε μόνο στη ζούλα". Το συγκεκριμένο μπορεί να μην είχε μέλλον ούτως ή άλλως, αλλά κάποια άλλα;; ("Τα μικρόβια" πχ., προσωπικά το θεωρώ πολύ αξιόλογο κομμάτι)
    #2329   /   03.06.2005, 23:47   /   Αναφορά
    Καλό το άρθρο, δεκτές και οι ενστάσεις.



    Ήθελα να προσθέσω πως με εμένα συμβαίνει κάτι αντίθετο ως προς την πλειοψηφία στη σχέση μου με το Μαχαιρίτσα. Λοιπόν, όσο μεγαλώνω τόσο περισσότερο και τον εκτιμώ. Και σίγουρα δεν τον ανακαλύπτω τώρα.



    Να σημειώσω ότι εκτός από τα κλασικά του, τα ιταλικά του και τα σουξεδιάρικά του εκτιμώ πολύ τις προσπάθειες του στα λαϊκά. Έχει αξιολογότατες, πλην ψιλοάγνωστες, στιγμές με Νταλάρα, Λεονάρδου και λοιπούς. Επίσης να σημειώσω και την ικανοποίησή μου για το μάλλον αποτυχημένο εμπορικά "ξύλινο αλογάκι", που με συγκίνησε αρκετά, αν και συμφωνώ για τις όποιες ενστάσεις ως προς τους στίχους.



    Γενικά, όσο ο Λαυρέντης θα έχει αυτήν την όρεξη, την... άγνοια κινδύνου και το γνώθι σαυτόν, που- κατά τη γνώμη μου- τον διακρίνουν, θα είναι χρησιμότατος στο ελληνικό τραγούδι.
    #6637   /   16.12.2006, 18:09   /   Αναφορά
    Μέσα από αυτό το βιογραφικό έμαθα κάποια πράγματα, που δεν τα ήξερα, ιδέα δεν είχα, και η θετική γνώμη μου για τον Μαχαιρίτσα γίνεται ακόμη πιο ισχυρή!!

    Αυτό που μ'αρέσει σ'αυτόν εκτός από τις υπέροχες μελωδίες που συνθέτει είναι ότι δεν είναι δήθεν.

    :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :)
    #11627   /   03.02.2008, 22:42   /   Αναφορά
    Falimento να σου πω μπράβο που τελικά εγραψες το άρθρο για τον Μαχαιρίτσα.Και ευχαρίστω που το έγραψες και κατάφερα να μάθω κάποια πράγματα για τον αγαπημένο μου καλλιτέχνη που δεν ήξερα.Και πάλι μπράβο σου.
    #11637   /   04.02.2008, 02:52
    Από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες.Έχει δικό του στυλ γραφής και από τότε που συνάντησε στιχουργικά και τον Ισαακ Σούση που έχει μεγάλο ταλέντο στη γραφή του ο άνθρωπος,έχει γράψει ωραία τραγούδια.Φυσικά και η εποχή των Τερμιτών ήταν πολύ σημαντική,και συμφωνώ για τον Μιτζέλο,απίστευτα σόλο στις συναυλίες...Τον Μαχαιρίτσα τον έχω δει σε δεκάδες συναυλίες.Το τι νεράκια-μπουγέλο τρώγαμε...Πολύ πλάκα!Καλοκαίρι εννοείται.Κάποια τραγούδια του είναι πολύ ωραία,"μάτια δίχως λογική","νότος",''ιπτάμενο χαλί"(μου άρεσε η ζωντανά παιγμένη εκδόχή του απ'τον ίδιο περισσότερο από την 1η του Νταλάρα),"έτσι κι αλλιώς","ημίφως".Κανένας πάντως καλλιτέχνης δεν μπορεί να αρέσει σε όλους,γιατί όλοι είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι.Θα ήταν απίστευτα ανιαρό να είμασταν ίδιοι...

    #11658   /   04.02.2008, 14:33   /   Αναφορά
    Εκτιμώ κ τα τραγούδια του κ τις ιδέες του ;)). Μ'αρέσει που είναι προσγειωμένος καλλιτέχνης πάνω απ'όλα
    #11668   /   04.02.2008, 19:07   /   Αναφορά
    Λοιπόν-απο προσωπική άποψη μιλάω-ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΟΝ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑ.!!Και σαν ανθρωπο και σαν αντρα..Είναι απόλυτα γοητευτικός κ έχει μια χροιά που σε ταξιδέυει κάπου που δεν τολμάς να πάς..Για μένα ο Μαχαιρίτσας είναι η απόδειξη πως η εμφάνιση δεν μετράει αλλα αυτό που μετράει ειναι το "είναι"πυ κρύβει ο καθένας μας...
    #11675   /   04.02.2008, 19:53   /   Αναφορά
    Ενδιαφέρον το κείμενο σου....και ο Λαυρεντης Μαχαιρίτσας είναι αναμφισβήτητα "ένας από τους σημαντικότερους κλασσικούς «ροκάδες» του ελληνικού πενταγράμμου" όπως ανεφερες και εσυ!!!!

    #11679   /   04.02.2008, 20:39   /   Αναφορά
    Αν απο μικρός ακούς Beatles ιδου το αποτέλεσμα

    #15346   /   12.07.2008, 22:50   /   Αναφορά
    Φοβερος καλλιτέχνης ωραια χροια στην φωνη του, υπέροχες μελωδίες και καθόλου δήθεν,μπράβο του!!!
    #15359   /   13.07.2008, 18:22   /   Αναφορά
    Ωραίος ο Μαχαιρίτσας, μπράβο για τη δημοσίευση!
    #16710   /   11.10.2008, 13:18   /   Αναφορά
    ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΦΩΝΗ,ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ!!!!!ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ!!!!