Τα γνήσια παραδοσιακά τραγούδια είναι ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι ελεύθερα δικαιωμάτων.
Ωστόσο, κάποιοι παραδοσιακοί ή μη μουσικοί ή τραγουδιστές έχουν κατα καιρούς δηλωθεί στην ΑΕΠΙ ως "δημιουργοί" τους (δηλαδή συνθέτες ή στιχουργοί ή και τα δύο), με αποτέλεσμα όποιος μετέπειτα ήθελε να ηχογραφήσει το ίδιο τραγούδι να αποδίδει τα δικαιώματα στον δηλωθέντα στην ΑΕΠΙ "δημιουργό". Σημειωτέον ότι οι δηλώσεις δημιουργών ή διασκευαστών στην ΑΕΠΙ δεν ελέγχονται ως προς την αξιοπιστία τους. Εν ολίγοις, όποιος προλάβει πρώτος δηλώνει κι αν ο επόμενος έχει αντίρρηση "ας προβάλει ένσταση". Σε τέτοιες περιπτώσεις πράγματι, υπάρχει θέμα, ειδικά αν ξέρεις ένα τραγούδι που το τραγουδούσε και η προγιαγιά σου και ξαφνικά βλέπεις ότι ο "Δημιουργός" του γεννήθηκε στον 20ο αιώνα...
Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες περιπτώσεις "δήλωσης δικαιωμάτων στην ΑΕΠΙ" που δεν είναι τόσο "άδικες" όσο μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνονται. Υπάρχουν παραδοσιακοί μουσικοί που επεξεργάστηκαν με τη μορφή "Διασκευής" και μάλιστα συχνά ουσιώδους διασκευής (όχι να αλλάξουν δυο νότες δηλαδή μόνο - η οποία παρεπιμπτόντως και πάλι δυστυχώς προστατεύεται ως "Διασκευή" από την ΑΕΠΙ) ορισμένα παραδοσιακά κομμάτια, είτε προσθέτοντας εισαγωγές εκεί που δεν υπήρχαν, με ολόκληρα μουσικά θέματα, είτε παρεμβαίνοντας τη μελωδία κ.ο.κ. Σε αυτές τις περιπτώσεις δηλώθηκαν στην ΑΕΠΙ ως διασκευαστές. Στην περίπτωση αυτή των "διασκευαστών", αν ο επόμενος θέλει να εκδόσει αυτήν τη συγκεκριμένη διασκευή και όχι το πρωτότυπο αυθεντικό, τότε ναι πρέπει να πάρει άδεια από τον διασκευαστή, αλλιώς προχωρά κανονικά στην πιθανώς άνευ δικαιωμάτων αυθεντική έκδοση.
Και για να μην είμαστε τελείως άδικοι με αυτό που λέγεται "δικαιώματα στο παραδοσιακό τραγούδι", μην ξεχνάμε ότι υπήρξαν κατά καιρούς μουσικοί σε αυτόν τον χώρο που είτε από ελλιπή γνώση για τα θέματα δικαιωμάτων είτε από "φόβο" μήπως και "παρεξηγηθούν" (μιλάμε για τις εποχές που το δόγμα "μην αγγίζετε το παραδοσιακό τραγούδι" είχε λάβει θρησκευτικής ευλάβειας διαστάσεις και είχε κατά πολύ παρεξηγηθεί), δεν δήλωναν δημοσίως τις παραδοσιακοφανείς δικές τους δημιουργίες ως τέτοιες αλλά άφηναν να επικρατεί η εντύπωση ότι πρόκειται για παραδοσιακά αυθεντικά κομμάτια που προέρχονται από τα βάθη των αιώνων. Έτσι σήμερα μπορεί πολλοί να ακούν για παράδειγμα το "Βασίλεψεν Αυγερινός" και να είναι πεπεισμένοι ότι είναι αυθεντικό παραδοσιακό της Θράκης, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν ότι είναι δημιουργία εξ αρχής (στίχοι, μουσικοί, εισαγωγές) του Χρόνη Αηδονίδη.
Γενικώς πάντως, επειδή καταλαβαίνω το "θέμα" σου, δυστυχώς στην ΑΕΠΙ "ό,τι δηλώσεις είσαι", δεδομένου ότι είναι ήδη εξαιρετικά δύσκολο να αποδειχθεί ακόμα και κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο η πατρότητα έργων, πόσο μάλλον των παραδοσιακών. Επομένως ναι, πρέπει προηγουμένως να ελέγξεις τα δικαιώματα των τραγουδιών που θέλεις να εκδόσεις, προτού τα κυκλοφορήσεις.
Όσο για το τελευταίο που ανέφερε ο Δημήτρης (tago) ναι ισχύει ότι η προστασία του δικαιούχου καλύπτει όλο το διάστημα της ζωής του και 70 χρόνια μετά τον θάνατό του.
-----------------
"Επειδή οι άνθρωποι, ως επί το πλείστον, είναι φιλόδοξοι, αναγκαστικά τους αρέσει να κακολογούν τον πλησίον τους": Αριστοτέλης
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : gate στις 13-08-2010 03:36 ]