Επάγγελμα Συνθέτης

Καλησπέρα παιδιά. Τη σήμερον ημέρα, μπορεί κάποιος να ζησει ως συνθετης? Δεν εννοώ ουτε να φυτοζωει, ουτε να κυκλοφορει με πορσε και προφανως δεν αναφερομαι για ονοματα οπως Χατζηγιαννης,Θεοφανους. Μπορει να χει εναν αξιοπρεπη μισθο, απ τα τραγουδια που θα γραφει ωστε να ναι το κυριο επαγγελμα του? Και αν οχι, για ποσο χαλια κατασταση μιλαμε? Αναφερομαι στους συνθετες που ΔΕΝ ειναι ταυτοχρονα και παραγωγοι.

[ τροποποιήθηκε από τον/την jorge, 22-12-2022 08:26 ]

Καλημέρα φίλε μου.

Σκέψου το σντίστροφα.

Αυτός που θα πλήρωνε ν σγοράσει μια σύνθεση ώστε να την προωθήσει στο ευρύ κοινό,πχ μια δισκογραφική εταιρία θα πρεπε να χει εγγυημένο κέρδος πίσω.

Κάτι πολύ δύσκολο.

Επομένως αυτός που συνθέτει μουσική δε θα μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς αν βασιστεί εκεί μόνο.

Ας το δούμε και από τη δική μας οπτική γωνία.

Ακούς κάθε τόσο όμορφες συνθέσεις από ταλαντούχα παιδιά.

Λες μπραβο μ άρεσε αλλά αν σου ζήταγαν να πληρώσεις για να εκμεταλλευτείς τη κάπως ένα κομμάτι θα κόμπιαζες.

Πόσοι γράφουν στίχους με επαναλαμβανόμενα νοήματα,πόσοι παίζουν πιασάρικες instrumental μελωδίες,πόσοι τραγουδούν νέες δημιουργίες.

Πόσο συχνά φτάνεις να πεις απλα ενα "οκ,μπράβο καλή δουλειά" και πόσο να πεις "ουαου" αυτό θα πλήρωνα να το ακούσω;

Για όλους τους παραπάνω λόγους το επάγγελμα του συνθέτη δεν έχει ούτε λεφτά ούτε μέλλον.Μόνο βαρύτιμο παρελθόν και ανήκει στα μεγάλα ονόματα που ρίσκαραν και κέρδισαν τη θέση τους στο καλλιτεχνικό στερέωμα 

Οπότε μη σταματάς να γράφεις,κάντο όμως από αγάπη για τη σύνθεση.Γίνε ακροατής του αποτελέσματός σου,θωράκισε τα πνευνατικά δικαιώματα της δημιουργίας σου και ξεκίνα να το προωθείς.

Έχε όμως παράλληλα και μια δουλειά που δίνει μισθό.

Αυτά από μένα

Καλημέρα και πάλι!

Καλησπερα Φρεντι. Δε μπορει η δισκογραφικη να τον πληρωνει, αφου δει την ανταποκριση του κοσμου στις ακροασεις? Ας συμφωνησουμε οτι θα ταν ρισκο να τον πληρωσει απ την αρχη. Οταν ομως ενα τραγουδι "γραψει" καλα νουμερα, τοτε ο συνθετης δε θα πρεπει να πληρωνεται κι αυτος αναλογα παιρνοντας το δικο του μεριδιο? Δε γινεται να μιλαμε για μουσικη και να μην πληρωνεται αυτος που την δημιουργει αλλα μονο αυτος που τη διαθετει στο κοινο! Αυτοι οι 2 (δισκογραφικη και συνθετης) χρειαζονται ο ενας τις ικανοτητες του αλλου.

Σωστα τα οσα γραφεις αγαπητε Σακη αλλα αυτο που δεχεσαι ως δεδομενο ειναι το μεγαλο ζητουμενο:Η επιτυχια.

Ποσοι γραφουν.Δες εδω μεσα.Ενα σωρο κομματια τα πιο πολλα μετρια,μα και καποια ομορφα

Κομματια που συμμετειχαν σε μουσικους διαγωνισμους

Ποτε μου δε τ ακουσα στο ραδιοφωνο.

Ουτε καποιος απο τους καλλιτεχνες(συνθετες μουσικους)εγινε ευρεως γνωστος.

Σχεδον αδυνατο λοιπον να σε ακουσει καποιος και να πονταρει τα χρηματα του σε σενα(και σε μενα,σε καποιον)

Συμπερασμα:Επαγγελμα συνθετης δεν οριζεται με την εννοια του βιοπορισμου.

Η επιτυχια ειναι λαχειο.

Η αποτυχια κανονας(ακομη και αν γραψεις κατι καλο)

Ωστοσο συνεχισε να γραφεις.Οχι επειδη ελπιζεις να πληρωσεις το νοικι και το πετρελαιο.

Αλλα γιατι γουσταρεις.

Ποτε δε ξερεις.

Παλιά οι συνθέτες πληρώνονταν από τους φορείς συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων, πχ ΑΕΠΙ και από τις πωλήσεις δίσκων.

Σήμερα δεν υπάρχει τίποτε από αυτά.

Στη θέση της ΑΕΠΙ υπάρχουν 2 φορείς που λειτουργούν με λίγα έσοδα σε σχέση με το παρελθόν, καθώς με τη σειρά τους δεν εισπράττουν από τις πωλήσεις δίσκων, ώστε να τα αποδώσουν.

Και επιπλέον οι συνθέτες δεν πληρώνονται από τις δισκογραφικές διότι δεν πωλούνται CD, δίσκοι κλπ. Υπάρχει μόνο το Spotify που μοιράζει χρήματα, απειροελάχιστα, απευθείας στις δισκογραφικές εταιρίες κυρίως.

Άρα η απάντηση δυστυχώς είναι Όχι. Δεν μπορείς να ζεις αξιοπρεπώς ως συνθέτης σήμερα.

[ τροποποιήθηκε από τον/την jorge, 22-12-2022 08:26 ]

Οι τραγουδιστες και οι δισκογραφικες δεν ενδιαφερονται για το ποση απηχηση θα χει ενα τραγουδι? Τα views και οι ακροασεις δεν ειναι αυτα που μετρανε περισσοτερο πλεον, ωστε να ρθουν τα υπολοιπα(δουλειες, διαφημισεις κλπ) μετα? Αυτα εχουν αμεση σχεση με τους δημιουργους, οποτε πως γινεται να μην πληρωνουν οι τραγουδιστες και οι δισκογραφικες για να εχουν τους ικανοτερους? Πως γινεται να μην γεννιεται ανταγωνισμος σ αυτες τις θεσεις? Βλεπω οτι ολο και περισσοτεροι παραγωγοι τα αναλαμβανουν ολα, ομως τα αποτελεσματα στη μουσικη σκηνη του 2022 ειναι, κατα τη γνωμη μου απογοητευτικα. Προτιμουν να αναλωνονται συνεχως σε μετριοτητες ή διασκευες παλαιοτερων απ το να δημιουργησουν κατι καινουργιο με ικανους δημιουργους που δεν τους δινουν κανενα κινητρο (αν οντως ισχυει αυτο που λετε, οτι δεν τους πληρωνουν ακομα κι αν καποιο τραγουδι, αποδεδειγμενα, παει καλα στα νουμερα).

Χρόνια πολλά Σακη

Για το πως δουλεύει ο αλγόριθμος του Youtube δεν έχω ακριβώς καταλάβει.

Υποθέτω πως αν θες να προωθηθείς από τον αλγόριθμό του θα πρέπει να καταβάλλεις κάποιο αντίτιμο ώστε να προβληθείς σε όσο το δυνατό περισσότερο κοινό.

Πάρε παράδειγμα τον Παντελή Παντελίδη που προσωπικά θεωρώ εξαιρετικό δείγμα νέας προσπάθειας.

Τραγούδια απλά με ωραία πιασάρικια μελωδία και αμεσότητα στους στίχους που οφειλόταν κυρίως στην ιδιαιτερότητά τους να περιγράφουν από την οπτική γωνία του...ερωτευμένου ή πληγωμένου

Ο Παντελίδης έχτισε καριέρα από το youtube.Ειλικρινά εκτός από το ταλέντο του δε ξέρω τι άλλους τρόπους βρήκε.

Πάμε παρακάτω.

Σωστά λες ότι χρειαζόμαστε κάτι καινούριο και όχι επαναλήψεις ή ευτελείς ανοησίες.

Βέβαια όλα χρειάζονται στη μουσική.

Όμως οι μεγαλοεπιχειρηματίες που θέλουν σίγουρο κέρδος δεν έχουν λόγο να ρισκάρουν σε μια μεγαλειώδη σύνθεση ενός άγνωστου ταλαντούχου παιδιού.

Γι αυτούς είναι σα να παίζουν σε ιππόδρομο.

Προτιμούν να πάρουν μια διάσημη μασκοτ(πχ νικητή ταλεντ σόου) να χρησιμοποιήσουν το όνομα ενός διάσημου συνθέτη(πχ Φοίβος)και να σερβίρουν στον κόσμο μια απλή ανόητη μελωδία με στίχους τα τα τα πα πα πα πα

Δεν είναι θέμα προώθησης της καλύτερης δουλειάς όπως κατάλαβες αλλά επένδυσης στα σίγουρα.

Πάρε παράδειγμα το θεσμό της Eurovision.Πόσες φορές προωθήθηκαν μετριότητες στην κορυφή της νίκης;

Συμπέρασμα:Δυστυχώς φίλε Σάκη δεν κινεί τον κόσμο η καλλαισθησία και η αληθινή αξία της τέχνης αλλά το χρήμα.

Χρονια πολλα με υγεια σ ολους!

Σιγουρο δεν ειναι τιποτα σ αυτη τη ζωη. Eιναι λογικο να πονταρεις στα σιγουρα αλογα στον ιπποδρομο. Τι γινεται ομως, οταν αυτα γερασουν και πρεπει να βρεις καινουργια? Με τι κριτήρια στην εποχη των views αντι των δισκων θα διαλεξεις τα νεα αλογα?

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους.
Αν και δεν έχω σχέση με τη σύνθεση θεωρώ ότι ο παρονομαστής είναι κοινός για οποιονδήποτε καλλιτέχνη, σε  οποιαδήποτε μορφή τέχνης κι αν ανήκει.

Δυστυχώς, στην εποχή των views, όπως σωστά αναφέρεται, το κριτήριο μοιάζει να είναι ένα: ποιος θα έχει τα περισσότερα "χεράκια", follows κ.λπ. Με άλλα λόγια ποιος θα κάνει καλύτερη προώθηση του εαυτού του-ή θα τον προωθήσουν οι μηχανές. Με την ευκολία που μπορεί κάποιος σήμερα να δημοσιεύσει τη δουλειά του, οι δεξαμενες είναι γεμάτες (όχι πάντα βέβαια ποιοτικές).

Άρα εκείνος που θα καταφέρει να κεντρίσει το κοινό με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα τραβήξει την προσοχή των εταιρειών και η πληρωμή του θα γίνει βάση συμφωνιών/ποσοστών/προωθήσεως προϊόντων σε σοσιαλ. Οι παραδοσιακές συμφωνίες και τρόποι μοιάζουν να έχουν "πεθάνει". Είναι λες και λειτουργεί ανάποδα το σύστημα. "Κάνε την αυτοδιαφημιση, φτιάξε το εικονικό κοινό σου, και μετά εγώ ο παραγωγός/εκδότης/γκαλεριστας θα σε πάρω θα σε διαφήμισω κι άλλο για να γίνει πιο, ας πούμε, επαγγελματικό".

Απο τη μια ο συνθετης ειναι σα το κρασι 

Οσο παλιωνει τοσο αυξανει η αξια του.

Τα νεα παιδια ειναι γεματα ενθουσιασμο και ομορφες ιδεες μα σπανια παραγουν κατι τοσο καλο που θα πληρωνες για να τ ακουσεις η για να το παιξεις στο ραδιοφωνο.

Κανουν το λαθος να φτιαχνουν "μεγαλειωδεις" μελωδιες με πολυπλοκη αρμονια,αλλες φορες "μιμουνται" ηδη πετυχημενες συνταγες,ασχολουνται με κλισε θεματολογια(πχ ποσο μου ελειψες,ποσο σε θελω,πως ειναι ο κοσμος χωρις εσενα,μια απ τα ιδια)

Οταν ομως στα 80 s "το πε το πε ο παπαγαλος πως σε αγκαλιαζει αλλος" σε ενα γρηγορο τσιφτετελακι το κομματι σηκωσε πολυ κοσμο στα τραπεζια.

Προσωπικα οταν το παιζω στην κιθαρα ενω πριν επαιζα Ιωαννιδη και Ορφεα Περιδη βλεπω τα κεφια της παρεας ν ανεβαινουν.

Οταν παιζω κανενα δικο μου κομματι επισης δε διακρινω ενθουσιασμο αλλα στην καλυτερη ενα "μπραβο δικο σου ειναι το κομματι;Πολυ ωραιο!!...αλλα ειναι απλα ενα "μπραβο" και οχι ενα ουσιαστικο "θελω να ξανακουσω το κομματι"

Κανουν τοσα ανουσια ταλεντ σοου επιδοξων τραγουδιστων και καθονται και εξεταζουν αν σθοναραν την ταδε νοτα η αν εβαλαν αρκετη ψυχη στην ερμηνεια.

Ωραια ιδεα θα ταν να βγει ενα ταλεντ σοου λοιπον που να βαζει στην ψηφοφορια του ευρεως κοινου συνθεσεις ασημων μα ταλαντουχων καλλιτεχνων.

Ετσι τα κομματια καποιων θα επαιρναν το βημα που τους αξιζει.

Προσωπικα παντως απολαμβανω να ακουω συνθεσεις νεων παιδιων.

Οχι μονο να τις αναλυω μουσικα η να τις τραγουδω κι εγω με την κιθαρα μου αλλα να αφηνομαι να νοιωσω το κομματι.

Αν διαπιστωσω οτι το σιγοτραγουδαω μονος μου μετα αυτο αποτελει μια θετικη ψηφο για το κομματι.

Ωραια θεματακι παντως ανοιξες φιλε Σακη!

Συνεχισε να γραφεις και μη μασας!

Εκμεταλλευσου τον αλγοριθμο του Youtube ωστε να προωθησεις δουλεια σου κι αν θες μια ειλικρινη με αγαπη για τη μουσικη ανιδιοτελη γνωμη ειμαι στη διαθεση σου!

Αξίζει να τοποθετηθει στο θεμα ο φίλτατος CHE ο οποίος διαθέτει τρομερές γνώσεις πάνω στο παγκόσμιο(όχι μόνο ελληνικό ρεπερτόριο) και αξίζει να διαβάσεις τα άρθρα του ως ένα ταξίδι στη μουσική έμπνευση που οδήγησε τους καλλιτέχνες να παράγουν κομμάτια που πέτυχαν να καθιερωθούν...

Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση που ανοίξατε και εντελώς τυχαία είδα και το σχόλιο του Freddie για μένα -ευχαριστώ πολύ!

Δυστυχώς, ό,τι γνωρίζαμε μέχρι πριν από μία... 20ετία αποτελεί παρελθόν χωρίς επιστροφή. Καμία δισκογραφική δεν θα επενδύσει σ' έναν καλλιτέχνη ακόμα και αν πουλήσει τα άντερά του. Ακούγεται οξύμωρο ή αντιφατικό αλλά σκεφτείτε ότι αυτή τη στιγμή μεγάλα ονόματα της ελληνικής δισκογραφίας με ένα τσουβάλι επιτυχίες χρηματοδοτούν οι ίδιοι τις παραγωγές τους γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή. Οι άλλες επιλογές είναι απλά ν' ανεβάσουν ένα νέο τραγούδι στο spotify ή στο YouTube, χωρίς απαραίτητα να αποτελεί μέρος ενός άλμπουμ, και με την... εθελοντική συμμετοχή μουσικών, προγραμματιστών κ.λπ. ή απλά να εγκαταλείψουν το... "άθλημα".

Πωλήσεις πλέον δεν υπάρχουν. Συνεπώς, αν ο οποιοσδήποτε συνθέτης (ή τραγουδιστής) έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει στούντιο, μουσικούς κ.λπ. τότε μπορεί να βγάλει τη δουλειά του αλλά να ξέρει ότι ΔΕΝ μπορεί να ζήσει από αυτή. Θα το κάνει μόνο και μόνο για να προβληθεί στο MAD και να εξασφαλίσει κάποια δουλειά σε μαγαζί (ειδικά για τους τραγουδιστές), που μόνο αυτό το τελευταίο μπορεί υπό προϋποθέσεις ν' αποκτήσει και χαρακτήρα βιοπορισμού. 

Αυτή, όμως, είναι η εξαίρεση. Ο κανόνας είναι αυτός που πολύ σωστά περιέγραψε ο Freddie. Κι εγώ έχω γνωρίσει εξαιρετικά ταλέντα, είτε συνθέτες, είτε μουσικούς, είτε τραγουδιστές, που δεν τους γνωρίζει ούτε η μάνα τους και δεν έκαναν καριέρα ενώ αυτούς που προβάλλονται στα κανάλια θα τους είχαν κάνει μια μπουκιά αν... αν είχανε την οικονομική επιφάνεια.

Βέβαια, κανείς δεν απαγορεύει ένα καλό τραγούδι που έχεις γράψει, να το στείλεις στον παραγωγό του τραγουδιστή ή στη δισκογραφική του εταιρεία με την ελπίδα να το ηχογραφήσει και με κάποιο τρόπο να γίνεις γνωστός και να μπορέσεις να πουλήσεις καλύτερα τον εαυτό σου. Και πάλι, όμως, δεν μπορείς να στηριχτείς σ' αυτό. Από τις συνεντεύξεις που έχω πάρει, υπάρχουν πολλοί επώνυμοι μουσικοί, συνθέτες κ.λπ. που κάποτε -μέχρι σχετικά πρόσφατα- περάσανε ημέρες δόξας και είχανε και οικονομικές απολαβές και τώρα δεν έχουν μαντήλι να κλάψουνε. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες και να αναφέρω ονόματα αλλά το τοπίο πραγματικά είναι πάρα πολύ κακό.

Συμφωνώ, λοιπόν, με την άποψη που παροτρύνει τον δημιουργό να γράφει αλλά έχοντας πάντα στο νου ότι θα πρέπει να κάνει και μία βιοποριστική δουλειά. Αν θέλει από αυτή τη βιοποριστική δουλειά να χρηματοδοτήσει και το κέφι του, έχει καλώς αλλά πάντα με την σκέψη να μην περιμένει ότι αυτή η επένδυση θα αποδώσει.

Έτσι πλέον κάνουν όλοι.
Υπάρχουν φυσικά οι εξαιρέσεις, αλλά δεν συζητάμε για τις εξαιρέσεις.
Συζητάμε για τον κανόνα. 

[ τροποποιήθηκε από τον/την Orfeus, 27-12-2022 20:37 ]