Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #8546 / 09.06.2007, 05:33 / Αναφορά Για μένα άμα ένα τραγούδι μου αρέσει πολύ και μπορέσω και το ακούω άπειρες φορές δίχως να πω ουφ πάλι αυτό το τραγούδι? Είναι πολύ καλό... Άμα το ακούσω μια δυο φορές και μετά μόλις το ακούω να κλείνω τα αυτιά μου είναι πολύ κακο... Ένα τραγούδι που αγγίζει και το πιο βαθύ σημείο της καρδιάς μου είναι καλό... Ένα τραγούδι που με κάνει απλά να αδιαφορώ είναι κακό... Ένα κομμάτι που με φέρνει σε έκσταση μέσω του χορού (μιας και δεν πίνω...) είναι πολύ καλό... άμα απλά κάθομαι και το ακούω βαριεστημένα, δεν είναι καλό :) 3 κριτήρια από αυτά που έχω και καταλαβαίνω ένα καλό κομμάτι/τραγούδι :) |
| #8548 / 09.06.2007, 11:08 Η διαχρονικότητα δεν είναι, τελικά, απόδειξη αξίας ενός τραγουδιού. Αν σε μια στιγμή ανάτασης με οδηγήσει το "βγάλε τον έξω, θέλω απόψε να στον παίξω", είναι μια χαρά. Αν με οδηγήσει στην έκσταση το "της αγάπης αίματα" είναι επίσης μια χαρά. Δεν είναι χυδαία η μία στιγμή και ιερή ή άλλη. Υπάρχουν τραγούδια ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ κακά και που συνδέονται με τις στιγμές μας και τις μνήμες μας. Αυτά λοιπόν είναι διαχρονικά τραγούδια. Το "μεγιεμελέ" είναι διαχρονικό τραγούδι. ΄Εστω και για πλάκα. Είναι όμως! Περνάει από γενιά σε γενιά. Πολλά τραγούδια του Θεοδωράκη δεν είναι (κάποια βέβαια είναι και παραείναι και θα είναι). Ας ξεχάσουμε λοιπόν τη διαχρονικότητα. Αξία έχει ένα τραγούδι, για τον καθένα ξεχωριστά ή για πολλούς μαζί, όταν συνδέεται με την έκφραση. ΄Ενα στάδιο που τραγουδά "αν είναι η μοίρα μου σακατεμένη" ή ένα σκυλάδικο που τραγουδά "ματώνω, ματώνω, εσένα θέλω μόνο" για μένα δεν έχει διαφορά. Τη διαφορά την κάνει η τελείως προσωπική απόλαυση όσων με αγγίζουν. Ας πετάξουμε στα σκουπίδια τη διαχρονικότητα. Σκεφτείτε σε 10 χρόνια πως μπορεί κάποια τραγούδια του ασήμαντου Ρέμου ή του καλοφωνάρη αλλά κενού Χατζηγιάννη να ακούγονται! Θα τα πούμε διαχρονικά, άρα σημαντικά? Ας το πω αλλιώς Το ΕΙΜΑΙ ΑΗΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ δεν είναι σπουδαίο τραγούδι επειδή άντεξε στο χρόνο. Είναι σπουδαίο από μόνο του, ακόμα κι αν σε τρεις μήνες το ξέχναγαν όλοι. Ας σταματήσει η αναπαραγωγή των κλισέ. Παρακαλώ θερμά. ΄Αντε πια |
| #8549 / 09.06.2007, 15:29 Δεν ασχολούμαι μαζί σου αγαπητέ γιατί εσύ είσαι εκτός του χώρου ετούτου... Άμα κρίνω κι από άλλα σχόλια... Οπότε δεν αξίζει να διαβάσω καν το σχόλιό σου... |
| #8552 / 09.06.2007, 21:40 / Αναφορά "Καζαντζίδη, του Διονυσίου, του Μπιθικότση, της Μαρινέλλας, του Λοΐ'ζου;" Όλοι αυτοί που ανέφερες στο άρθρο σου ήταν/είναι κατά κύριο λόγο λαικοί τραγουδιστές/τραγουδοποιοί. Σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχει γνήσιο λαικό τραγούδι, αλλά, όπως έχω ξαναπεί, σκυλάδικο. Όσο για το τι είναι έντεχνο, η γνώμη μου αγγίζει αυτό που είπες για το καλό και όχι καλό τραγούδι. Τον ορισμό τον χρησιμοποιώ κυρίως γι αυτό που δηλώνει ετυμολογικά(εν+τέχνη) κι όχι με τη μουσική με την οποία έχουν ταυτίσει τον ορισμό. Γιατί υπάρχουν κάτι "Έντεχνα" που είναι εντελώς άτεχνα.. |
| #17525 / 04.01.2009, 15:39 / Αναφορά Συγχαρητήρια για την δημοσίευσή σου,η οποία είναι εξαιρετική.Πάντως συμφωνώ πολύ μ΄αυτά που λες.Αυτο που λες στο τέλος της δημοσίευσης >πιστεύω πως τα διαβάζουν αυτοί οι τύποι αλλά λένε "και μας τι μας νοιάζει, αφού βγάζουμε λεφτά". Συγχαρητήρια και πάλι συχγαρητήρια. |
Σοφία Αργυροπούλου: Το ''Απόψε Θέλω Να Πιω'' είναι η ζωή μου σε 76 λέξεις
Σταύρος Σιδεράς: Όταν είσαι καλλιτέχνης, έχεις το δικαίωμα να ονειρεύεσαι!
Ο Τόνυ Κονταξάκης αφηγείται τις ιστορίες των τραγουδιών του
Η ιστορία του «Dub Be Good To Me» των Beats International
Björk: Fossora 
Συχνά λάθη καθηγητών φωνητικής
G.A.S (Gear aquisition syndrome)
Τεχνική στο τραγούδι: Σύμμαχος ή εχθρός της έκφρασης;
Είμαι παράφωνος. Μπορώ να τραγουδήσω;
Πώς μπορώ να τραγουδήσω σωστά τις ψηλές νότες;