Rock N Roll: Το έργο του Tom Stoppard στην Αθήνα

Τι συνδέει τον Σύντ Μπάρετ με το Θεό Πάνα;
Τι ενώνει την ποίηση της Σαπφώς με τους Πινκ Φλόιντ;
Ποια η σχέση του Rock ‘n’ Roll με την επανάσταση;

Ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς στο τελευταίο του έργο Rock N Roll, με αφετηρία το 1968 επιχειρεί μια βαθιά τομή στα γεγονότα που συγκλόνισαν την Ευρώπη στα τέλη του 20ού αιώνα. Ο Tom Stoppard (Οσκαρ σεναρίου για τον Ερωτευμένο Σέξπηρ) δημιούργησε ένα έργο πλημμυρισμένο από μουσική ροκ εντ ρολ.


1968: Η χρονιά της μεγάλης παγκόσμιας αναταραχής….
Της εξέγερσης του Μάη στη Γαλλία και της Άνοιξης της Πράγας.

Τον Αύγουστο του ’68, τα σοβιετικά τάνκς εισβάλλουν στην Τσεχοσλοβακία. Ένας νεαρός Τσέχος φοιτητής, ο Γιαν, εγκαταλείπει τον ασφαλή χώρο του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ για να επιστρέψει στην πατρίδα του, προκειμένου να αγωνιστεί για την ελευθερία και για έναν διαφορετικό, ανθρώπινο σοσιαλισμό. Μοναδικό του όπλο, η ορμή της νιότης του και η αγαπημένη του μουσική, το Rock ‘n’ roll, σύμβολο αντίστασης και ανεξαρτησίας για όλους τους νέους σε Δύση και Ανατολή. Και ταυτόχρονα, κόκκινο πανί για το κομμουνιστικό καθεστώς, που θεωρεί το Rock ‘n’ roll ακόμα ένα όχημα αλλοτρίωσης των πολιτών.

Οι διαφωνίες του Γιαν με τον φίλο του Φέρντιναντ όσον αφορά την έκφραση της αντίθεσής τους με το καθεστώς, οι συγκρούσεις μεταξύ του φοιτητή και του Άγγλου καθηγητή του Μαξ, που είναι κομμουνιστής και υπερασπίζεται τους σοβιετικούς, η μάχη που δίνει με τον καρκίνο η Έληνορ, η σύζυγος του Μαξ η οποία διδάσκει στους μαθητές της τη λυρική ποίηση της Σαπφώς, και ο έρωτας της μικρής τους κόρης Εσμέ για τον Γιαν, οι προσωπικές ιστορίες και τα πάθη των ηρώων, με φόντο μια εποχή και μια χώρα στο μάτι του κυκλώνα, εκεί που η ερωτική ζάλη της φλογέρας του θεού Πάνα συναντά την ψυχεδέλεια της μουσικής των Pink Floyd και διαδραματίζεται η ιστορία του Rock ‘N’ ROLL.

Ο Stoppard τοποθετεί τους ήρωές του στα κρίσιμα σταυροδρόμια της ιστορίας, και μέσα απο αυτούς τους άξονες, συνοψίζει τις εσωτερικές συγκρούσεις της Αριστεράς, ενώ παράλληλα, αντιπαραβάλλει την ιδέα της ελευθερίας του Τύπου με την ανελεύθερη πραγματικότητα τόσο του σοσιαλιστικού, όσο και τού καπιταλιστικού Τύπου της εποχής. Ταυτόχρονα μέσα από τους “The Plastic Head People”, ένα Rock μουσικό συγκρότημα, που διώκεται απο το καθεστώς και γίνεται σύμβολο της αντίστασης, αναδεικνύει τη πραγματική πολιτική δύναμη των μουσικών και πολιτιστικών επαναστάσεων.

1990: Το τείχος του Βερολίνου έχει πέσει, το σοσιαλιστικό στρατόπεδο έχει καταρρεύσει.
Στο Καίμπριτζ μια άλλη φιλόλογος διαβάζει Πλούταρχο που αναγγέλλει τον θάνατο του θεού Πάνα ενώ στην ελεύθερη πια Πράγα, ο Γιαν μαζί με την Εσμέ, παρακολουθούν εκστατικοί την πρώτη συναυλία των αγαπημένων του Rolling Stοnes που συμβολίζουν την αναγέννηση του θεού Πάνα στη σύγχρονή εποχή.

Πριν το Rock ‘N’ ROLL, o Tom Stoppard είχε δημιουργήσει αίσθηση με τα έργα του: «Travesties», «Ο Ρόζενγκραντ και ο Γκύλντεστερν είναι νεκροί» (το οποίο έχει σκηνοθετήσει για τον κινηματογράφο παίρνοντας το Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας). Τόσο τα παλιότερα όσο και τα τελευταία έργα του: «Αρκαδία», «Η επινόηση της αγάπης», «Το πιο αληθινό» κ.ά, έχουν κατακτήσει το κοινό και παίζονται συνεχώς σε όλο τον κόσμο. Το προηγούμενο έργο του, η τριλογία: «Η ακτή της ουτοπίας», όπου μιλάει για την ανθρωπιστικά ιδεώδη, σάρωσε όλα τα βραβεία Τόνι. Ανάμεσα στα σενάριά του περιλαμβάνονται το ντελιριακό «Brazil» του Τέρι Γκίλιαμ, η συγκινητική «Αυτοκρατορία του Ήλιου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ και φυσικά το κλασσικό πλέον «Ερωτευμένος Σέξπιρ», για το οποίο ο Stoppard βραβεύτηκε με το Όσκαρ Σεναρίου.

Το Rock ‘N’ ROLL είναι το τελευταίο του έργο που ολοκλήρωσε το 2006 και είχε μια θριαμβευτική πορεία ως τα τώρα στο Λονδίνο, το Βερολίνο, την Πράγα, τη Λισσαβόνα, το Σίδνεϋ και τη Νέα Υόρκη.

Στην παράσταση ακούγονται τραγούδια των:
Pink Floyd, Bob Dylan, Rolling Stones, Velvet Underground, U2, John Lennon, Guns `n Roses, Grateful Dead, Beach Boys και Syd Barrett.

Το Rock ‘N’ ROLL ανεβαίνει στο θέατρο Πόρτα στις 30 Οκτωβρίου 2008.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κοτανίδης
Μετάφραση: Σεραφείμ Βελέντζας
Σκηνικά: Αντώνης Δαγκλίδης
Κοστούμια: Κλερ Μπρέϊσγουελ
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Make Up: Δήμητρα Φαφαλιού
Hair Styling: Χρόνης Τζήμος
Δημιουργία video: Ανδρέας Αποστολίδης

ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Αιμιλία Βάλβη, Γιάννης Δρίτσας, Εύα Κοτανίδη, Γιώργος Κοτανίδης, Σταύρος Μερμήγκης, Στέλλα Μπαλωμένου, Μαργαρίτα Πανουσοπούλου, Βασίλης Παπαδημητρίου, Βαγγέλης Ρόκκος, Αλέκος Συσσοβίτης, Ίρις Χατζηαντωνίου.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ:

«Ένας ΘΡΙΑΜΒΟΣ!!!
Αναμφίβολα το ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΕΡΓΟ του ΣΤΟΠΑΡΝΤ. Ο συγγραφέας είναι ένας ΜΑΓΟΣ, και το έργο αφορά μια ιστορία έρωτα, επανάστασης και μουσικής. Ο Στόπαρντ χειρίζεται τα πρόσωπα του ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ με μια αγάπη τόσο βαθιά, που πρώτη φορά τη συναντώ σε έργο του, και οι γρήγοροι ρυθμοί της παράστασης με ΚΑΘΗΛΩΣΑΝ.»
Ben Brantley, The New York Times

«ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΣΤΕΡΙΑ! ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ!
Όταν βγαίνετε από το ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ παίρνετε μαζί σας κάτι που δεν το είχατε όταν πηγαίνατε να το δείτε.»
Clive Barnes, New York Post

«Το ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ αγγίζει την καρδιά ενώ ταυτόχρονα ερεθίζει το μυαλό.
Ένα έργο πνευματικά προκλητικό και με έντονη θεατρικότητα, που είναι προορισμένο να συζητιέται οπουδήποτε υπάρχει θεατρόφιλο κοινό. Δεν θα το έχανα με τίποτα στον κόσμο.»
Terry Teachout, The Wall Street Journal

«ΕΥΦΡΟΣΥΝΟ, ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ και ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!
Μια παθιασμένη αντιμετώπιση του ροκ, της επανάστασης και του τέλους του κομμουνισμού.
Ένα έργο όπου ακολουθούμε πανευτυχείς τη ροή της ιστορίας μες στους ηχητικούς δρόμους του ροκ!»
Peter Marks, The Washington Post