Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Επιστολή του φιλόλογου και δημοσιογράφου Σπύρου Αραβανή στον στιχουργό και δημοσιογράφο Νίκο Μωραΐτη.
Κύριε Μωραΐτη,
Ξεκινώ με μια απαραίτητη διευκρίνιση. Μολονότι κινούμαστε θεωρητικά στον ίδιο -δημοσιογραφικό- χώρο δεν έτυχε ποτέ να γνωριστούμε από κοντά πλην μιας συλλογικής συνέντευξης στο περιοδικό "Δίφωνο" τ.χ. 155, παρουσία και άλλων στιχουργών στην οποία είχα το ρόλο του συνεντεύκτη και εσείς του συνεντευξιαζομένου, χωρίς όμως -και θα συμφωνήσετε πιστεύω σε αυτό- να συζητήσουμε οι δυο μας πέραν των στενών ορίων μιας πολυσυμμετοχικής συνέντευξης. Συνεπώς, όσα γράφω παρακάτω δεν πηγάζουν από κάποια ιδιωτική αντιδικία, όπως εύλογα μπορει κανείς να υποθέσει, αλλά από τις απορίες ενός ακροατή των τραγουδιών σας και αναγνώστη των κειμένων σας και κυρίως από μια διάθεση να ειπωθούν επώνυμα και δημοσίως ορισμένοι προβληματισμοί μου καθώς θεωρώ οτι τα ανά καιρούς γραφόμενά σας αντικατοπτρίζουν πλήρως την εποχή σύγχυσης που διανύουμε. Τουτέστιν άλλα λέμε και άλλα κάνουμε...
Αφορμή, λοιπόν, στάθηκαν δύο πρόσφατα κείμενά σας. Το πρώτο, δημοσιευμένο στο περιοδικό "tospirto.net" με τον τίτλο: "Ω θεές πού είστε" στο οποίο, μεταξύ των άλλων, γράφετε:
"Δεν περιμένω από αυτές (ενν. τις Αλεξίου, Αρβανιτάκη, Γαλάνη, Πρωτοψάλτη) να κάνουν την επανάσταση (την έκαναν στην ηλικία που έπρεπε). Περιμένω όμως «τραγούδια τραγουδένια». Με άλλα λόγια, τραγούδια που θα συγκινήσουν ξανά το κοινό, θα κάνουν τον κόσμο να πιαστεί ανθρώπινη αλυσίδα. Πρέπει να πάω από τρία χρόνια πίσω (για την Αρβανιτάκη) μέχρι οκτώ χρόνια πίσω (για την Αλεξίου) για να βρω τέτοια τραγούδια. Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει. Σιχάθηκαν τη δισκογραφία όπως έχει γίνει και δεν θέλουν να συμμετέχουν; Δε βρίσκουν τραγούδια; Δεν έχουν την όρεξη που είχαν;"
Το δεύτερο, δημοσιευμένο στο περιοδικό "e-tetradio.gr" με τον τίτλο "Από τον Μητροπάνο ως τον Τράγκα" (16/10/11) στο οποίο, επίσης, μεταξύ των άλλων, γράφετε:
"Απομεσήμερο με βολεύει να κάνω διάδρομο, ανοίγω και την τηλεόραση απέναντι για να ξεχνιέμαι, πέφτω πάνω στα μεσημεριανάδικα. Πόση χαρά μαζεμένη. Κορίτσια και αγόρια χαρούμενα, λες και ζούνε σε άλλη χώρα. Τι κάνει κανείς για να βγάλει το ψωμί του."
Και η απορία μου έχει ως εξής: Έχετε γράψει δεκάδες εμπορικά τραγούδια,συνεργαζόμενος από βαριά ονόματα του έντεχνου τραγουδιού μέχρι τις μεγάλες φίρμες του ελαφρο-λαϊκού/ ποπ τραγουδιού τα οποία αναμφίβολα έτυχαν θερμής υποδοχής από τον κόσμο και τα ραδιόφωνα όλων των ειδών. Εκτός όμως ελαχίστων εξαιρέσεων, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, τα στιχουργήματά σας δεν θα έλεγα οτι βρίθουν ποιότητας και πρωτοτυπίας αντίθετα ήταν καλά κατασκευασμένα ώστε να εξυπηρετούν τις τρέχουσες ανάγκες της δισκογραφικής αγοράς. Πολύ σωστά θα σκεφτείτε και εσείς όπως και ο κάθε ένας αναγνώστης αυτής της επιστολής πως η κρίση ενός τραγουδιού είναι υποκειμενική. Συνεπώς, για να σας προλάβω, τονίζω οτι η άποψη για τη στιχουργική σας είναι καθαρά υποκειμενική χωρίς να προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω, τουλάχιστον εδώ. Βεβαίως ο κάθε ένας ακούγοντας και διαβάζοντας τους στίχους σας μπορεί να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα και κυρίως ο κριτής χρόνος ο οποίος, μάλλον εδώ αντικειμενικά μιλώντας, δεν φαίνεται να είναι με το μέρος σας. Οι επιτυχίες σας γρήγορα ξεχνιούνται μάλλον όσο γρήγορα γράφτηκαν -όπως εικάζω από το γρήγορο ρυθμό της δισκογραφικής σας παρουσίας-. Αλλά, το ξαναλέω, και το τονίζω, η άποψή μου για τους στίχους σας είναι υποκειμενική, διατυπωμένη με την ελευθερία που παρέχει η δημοκρατία και χωρίς τη διάθεση μέντορα ή παντεπόπτη και κριτή.
Το πρόβλημά μου, λοιπόν, είναι το θάρρος -ή θράσος- της γνώμης σας διαβάζοντας τα κείμενά που έχετε υπογράψει. Σαν να μην έχετε τεράστιο μερίδιο ευθύνης και εσείς για τα χιλιάδες ακίνδυνα μεν αγελαία δε τραγούδια και την αισθητική που αυτά απορρέουν υπηρετώντας βεβαίως το life style σύστημα -όπως και πολλοί από τους ερμηνευτές τους-. Γράφετε ειρωνικά για τα "Κορίτσια και αγόρια χαρούμενα, λες και ζούνε σε άλλη χώρα. Τι κάνει κανείς για να βγάλει το ψωμί του." σαν να μην έχετε υπογράψει εσείς τους στίχους σε δεκάδες χαζοχαρούμενα τραγούδια -ο επιθετικός προσδιορισμός παρακαλώ πολύ να ληφθεί υπόψη μόνο για τα τραγούδια και όχι για τους δημιουργούς και τραγουδιστές τους- στο άκουσμα των οποίων λικνίζονται κάθε μεσημέρι αυτά τα "κορίτσια και αγόρια χαρούμενα". Γράφετε σαν απορημένος: "Πρέπει να πάω από τρία χρόνια πίσω (για την Αρβανιτάκη) μέχρι οκτώ χρόνια πίσω (για την Αλεξίου) για να βρω τέτοια τραγούδια. Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει. Σιχάθηκαν τη δισκογραφία όπως έχει γίνει και δεν θέλουν να συμμετέχουν;" σαν να μην έχετε γνώση της "επιβολής" των ευκολοχώνευτων τραγουδιών σας στο δισκογραφικό σύμπαν, των πρόσφατων συνεργασιών σας με τις ανωτέρω κυρίες και της νέας συνθήκης που (και) αυτά δημιούργησαν, δηλαδή, εν μέρει τον άτυπο "αποκλεισμό" άλλων ποιοτικότερων.
Να πιστεύσω, λοιπόν, οτι δεν έχετε επίγνωση της κατάστασης; Της ευθύνης σας για την χειροτέρευση της ποιότητας των στίχων στο ελληνικό τραγούδι; Της αλλαγής της αισθητικής των σύγχρονων τραγουδιών; Λυπάμαι, άλλα με όση ειλικρίνεια και αν μου απαντήσετε, δεν θα σας πιστεύσω. Κι αυτό γιατί σας παρακολουθώ πολλά χρόνια τόσο ως αναγνώστης των κειμένων σας σε περιοδικά μουσικού τύπου -όπου οφείλω δημοσίως να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου για τις εξαιρετικές συνεντεύξεις που έχετε κάνει- όσο και ως ακροατής σας στον ραδιοφωνικό σταθμό "Μελωδία"- τα χρόνια που κάνατε εκπομπές- επίσης, πολύ αξιόλογες. Συνεπώς, χωρίς να έχουμε γνωριστεί ουσιαστικά, όπως προείπα, κρίνω ότι έχετε την προσωπικότητα και την παιδεία να αντιληφθείτε το ρόλο σας στη σύγχρονη μουσική ιστορία.
Φυσικά, και δεν είστε ο μοναδικός υπεύθυνος για την κατηφόρα. Είστε όμως ένα γρανάζι πολύ σημαντικό αυτής της κρεατομηχανής. Και αυτό το λέω με βάση την πληθώρα των τραγουδιών σας και της επιρροής τους στον κόσμο, μια δημοφιλία, που κατά τη γνώμη μου, δεν αθώωνει τις ευθύνες σας ούτε θα ήθελα να το δω ως επιχείρημα οτι, δηλαδή, αφού αρέσουν στην πλειοψηφία, αυτή είναι που θα κρίνει τα τραγούδια.
Λυπάμαι αν αυτά που έγραψα θα σας στενοχωρήσουν ή θα σας θυμώσουν. Προτίμησα να τα γράψω όμως από το να συμβεί σε εμένα αυτό, κατηγορώντας τον εαυτό μου για σιωπή. Γιατί πολύ σωστά λέτε και ο ίδιος στο ίδιο άρθρο σας στο e-tetradio.gr:
"Δεν μπορείς σε μία τέτοια κοινωνική συγκυρία να σωπαίνεις για να σε αγαπάνε όλοι. Μίλα κι άσε τους άλλους να αποφασίσουν αν θα σε αγαπούν ή αν θα σε μισήσουν."
Γιατί, δυστυχώς ή ευτυχώς, οι εποχές της αθωότητας, για όλους μας, πέρασαν.
Αθήνα, 16/10/11
Σπύρος Αραβανής
Φιλόλογος-Δημοσιογράφος
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #23577 / 18.10.2011, 13:44 / Αναφορά Λίγο άστοχη, άκαιρη κι άτοπη η θέση-επίθεση του κου Αραβανή, αλλά οκ.. δημοκρατία έχουμε. Δε νομίζω πάντως πως η ελληνική μουσική κινδυνεύει από τους στίχους του Νίκου Μωραίτη, προσωπική μου άποψη, όπως κι ο κύριος Αραβανής εκφράζει τη δική του. Στην τελική, δεν έγραψε ο Μωραίτης το "Πάμε Χαβάη"! :p Καλό θα ήταν πάντως, οι "μορφωμένοι" και με παιδεία άνθρωποι του τόπου να αρχίσουν να ασχολούνται με ουσιαστικά προβλήματα, κάποια στιγμή.. Τόσο ελεύθερο χρόνο για να προβληματίζονται για τους στίχους του Μωραίτη και του κάθε Μωραίτη έχουν? |
| #23578 / 18.10.2011, 14:04 Μήπως ασχολούνται, διότι δεν παρατηρούν την επιφάνεια, αλλά αναζητούν την αιτία της κάθε παρακμής; Μήπως αυτοί που προβληματίζονται, πρέπει να ενθαρρύνονται από τους υπολοίπους διότι τολμούν, κάτι που πολλοί άλλοι αποφεύγουν αναστενάζοντας "ωχ αδερφέ μου", η οποία είναι και η ατάκα που έφερε την Ελλάδα στη θέση που βρίσκεται σήμερα; |
| #23580 / 18.10.2011, 15:06 / Αναφορά Αυτές οι ανοικτές επιστολές είναι εντελώς γελοίες και έχουν αρχίσει να κουράζουν... Ας τον έπαιρνε ένα τηλέφωνο να του τα έλεγε κατευθείαν... |
| #23581 / 18.10.2011, 15:24 Οχι, γιατί προφανώς ήθελε να δημοσιοποιήσει την θέση και τις απόψεις του σε μιά εξίσου δημόσια τοποθέτηση του κ. Μωραίτη. Το τηλεφώνημα είναι ιδιωτική υπόθεση και ίσως και να έγινε. |
| #23583 / 18.10.2011, 16:48 Η ουσία των επιστολών έχει κουράσει, το περιεχόμενο, αυτό εννοούσα. Οι δηλώσεις του πρώτου, εντελώς καφενειακού επιπέδου - για εμένα τουλάχιστον - δεν δικαιολογούν σε καμιά περίπτωση μία ανοικτή επιστολή - υποβαθμίζει τον θεσμό. |
| #23584 / 18.10.2011, 17:26 Εγώ καταλαβαίνω πως οι δηλώσεις είναι η αφορμή. Η αιτία αναλύεται στο κείμενο και εκεί πρέπει να επικεντρωθείς κατά τη γνώμη μου. |
| #23587 / 19.10.2011, 13:21 Συμφωνω απολυτα!!!Μας εχουν κουρασει για τα καλα οι επιστολες...Τις αποψεις του ο καθε ενας ας αρχισει να τις εκφραζει πρωτα με πραξεις!!!Κουραστηκαμε απο λογια μονο κυριε Μωραιτη κ Αραβανη!!Καντε κ καμμια πραξη ετσι για να δουμε οτι οντως ενδιαφερεστε για το καλο αυτης της χωρας!!! |
| #23586 / 19.10.2011, 12:15 / Αναφορά Θα συμφωνησω απολυτα με την επιστολή...απλά αυτό... |
| #23588 / 19.10.2011, 13:49 Κάτι που δεν έχουμε προσέξει στην Ελλάδα είναι η σημασία της μουσικής και του τραγουδιού στην διάπλαση της προσωπικότητας τωνπαιδιών και κατ' επέκτασιν των πολιτών.Η μουσική περνάει μηνύματα όπως επίσης και η στιχουργική τέχνη που την συνοδεύει. Έτσι λοιπόν για πρώτη φορά-απ' όσο γνωρίζω δηλαδή-βγαίνει κάποιος και μιλάει ανοιχτά γι αυτό το θέμα με τρόπο που δείχνει πως σέβεται όχι μόνο τον παραλήπτη αυτής της επιστολής αλλά το κοινό που θα διαβάσει. Χαίρομαι πάρα πολύ γι αυτήν την πράξη!Αυτό είναι πράξη! |
| #23589 / 20.10.2011, 00:56 / Αναφορά Μάλιστα, μια επιστολή (!) κριτικής της ηθικής του στιχουργικού έργου του Μωραΐτη . Δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω ποιά ανάγκη ωθεί έναν άνθρωπο του λόγου, δημοσιογράφο και συγγραφέα στο να εξαπολύει προσωπική επίθεση σε έναν επαγγελματία στιχουργό . Νιώθει ας πούμε οτι αυτός (ο Μωραΐτης) είναι η άκρη της κλωστής για την εξυγείανση της τραγουδοποιίας (και σε προέκταση της τέχνης γενικότερα), κι αν ναι, με ποιά ιδιότητα τον κρίνει ? Αυτή του συναδέλφου στη δημοσιογραφία ? …. Spiroos, Χωρίς να θέλω - και καλά- να υποστηρίξω το Μωραΐτη, θα σου θυμήσω οτι έχετε μια βασική διαφορά : Ο Μωραΐτης κινείται χρόνια τώρα στο χώρο της δισκογραφίας έχει ήδη μεγάλο όγκο έργου, και "ξέρει" τα κατατόπια , δεν είναι απ' έξω . Όπως είναι λογικό βέβαια, όποιος είναι απ' έξω βλέπει πράγματα που ο μέσα αδυνατεί να δει. Ενδέχεται λοιπόν (ο μέσα) να κάνει λάθη που δεν θα έκανε αν είχε την άνεση να κάτσει να "δει απ' έξω". Προκύπτει το παλιό ερώτημα : είναι καλύτερα να είσαι μέσα κι ας κάνεις και κάποια λάθη , ή να παρακολουθείς νηφάλιος από έξω και να σχολιάζεις ? Spiroos, όπως χαρακτηριστικά μου είχες επιτεθεί εσύ κάποτε (θυμάσαι ?) "δεν έχεις ιδέα" από το χώρο αυτόν . Μπορεί να έχεις τις προσωπικές σου απόψεις για την ηθική της στιχουργίας του κάθε Μωραΐτη, αυτό δε σημαίνει όμως ότι πιάνεις και στέλνεις "επιστολές" στα media , με το ονοματεπώνυμό σου στον τίτλο (clever , δε λέω ) . |
| #23596 / 20.10.2011, 12:22 Catz, από τη στιγμή που κάποιος "είναι μέσα και κάνει λάθη", γιατί είναι κακό κάποιος να του τα επισημαίνει; |
| #23600 / 20.10.2011, 14:30 πολύ απλά επειδή αυτός ο κάποιος πρέπει να είναι ηγετική μορφή του χώρου , καθηγητής , σεβάσμιος) στο συγκεκριμένο επάγγελμα ή στη συγκεκριμένη μορφή τέχνης . Χωρίς παρεξήγηση , ο συγκεκριμένος δεν είναι καν του χώρου , είναι άλλου χώρου ! Και βέβαια , δεν έχει καμία δουλειά να δημοσιοποιεί τη γνώμη του , ακόμα κι αν αναφερότανε στον χειρότερο σκυλά . Κατά τη γνώμη μου απλά ήθελε να γραφτεί το όνομά του σε διάφορα sites , δημιουργώντας buzz εκμεταλευόμενος τη δημοτικότητα του Μωραΐτη . Δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο , αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται . |
| #23603 / 20.10.2011, 15:21 Τι εννοείς άλλου χώρου; Και δημοσιογράφος είναι ο Αραβανής, αλλά και ποίηση γράφει. Έχει πάρει δεκάδες συνεντεύξεις και έχει εκδώσει 2 ποιητικές συλλογές. Αυτό τώρα που λες, οτι δεν έχει καμιά δουλειά να δημοσιοποιεί τη γνώμη του, μου ακούγεται πολύ, έως πάρα πολύ αντιδημοκρατικό - για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη - να σου πω την αλήθεια. Υποτίθεται οτι επιζητούμε τον κοινωνικό διάλογο και επιβραβεύουμε την ελεύθερη έκφραση. Ή όχι αγαπητέ Άκη; |
| #23607 / 20.10.2011, 23:54 Το επάγγελμα, για την ηθική του οποίου κατηγορείται ο Μωραΐτης, είναι άλλο από αυτό του "Φιλόλογου-Συγγραφέα-Ποιητή" . Πρόκειται για το επάγγελμα του στιχουργού (σε τραγούδια !) . Γνωρίζω πολύ καλά το έργο του Αραβανή , δεν θα μιλούσα αν δεν γνώριζα. Σαφώς και δεν έχει καμιά δουλειά να δημοσιοποιεί τη γνώμη του υπό αυτές τις συνθήκες . Δε λέω οτι απαγορεύεται ή κάτι τέτοιο όπως το εννοείς , αλλά ηθικά και επαγγελματικά είναι άκυρο . Είναι σαν να στέλνω εγώ μια επιστολή στα media για το παίξιμο του Βασίλη Σαλέα , επειδή το επάγγελμά μου στην εφορία είναι μουσικός . Ναι , επιβραβεύω την ελεύθερη έκφραση . Όταν όμως γίνεται για διαφορετικούς σκοπούς, θα μου επιτρέψεις να μην ... |
| #23611 / 21.10.2011, 19:58 Δεν "κατηγορεί" ο Αραβανής τον Μωραΐτη για το επάγγελμα του, απλά τον επιπλήττει -και πολύ σωστά- για την μεγάλη αντίθεση μεταξύ των δηλώσεων και των πράξεων του. |
| #23613 / 21.10.2011, 21:32 Catz λες "Είναι σαν να στέλνω εγώ μια επιστολή στα media για το παίξιμο του Βασίλη Σαλέα, επειδή το επάγγελμά μου στην εφορία είναι μουσικός." Γιατί να μην το κάνεις; Eφόσον νιώθεις οτι ο Σαλέας προκαλεί με δηλώσεις του, εφόσον στην επιστολή είσαι κόσμιος, παραδέχεσαι τις ικανότητές του (όπως κάνει και ο Αραβανής) και εφόσον δεν φοβάσαι από τις αντιδράσεις, τότε γιατί να μην το κάνεις; Νομίζω οτι με όσα λες σε αυτό το θέμα, είναι σαν να βάζεις εμπόδια στην έκφραση. Σε άλλα θέματα όμως, φαίνεσαι άτομο φιλελεύθερο (με την πραγματική έννοια, όχι την πολιτική). Βλέπω μια αντίφαση. |
| #23615 / 22.10.2011, 13:40 αγαπητέ jorge, αν έστελνα επιστολή στα media κριτικάροντας την ηθική του Βασίλη Σαλέα (κι ας ήμουν κόσμιος, κι ας παραδεχόμουν τις ικανότητές του), θα ήμουν ένας άσχετος με τη δημοτική μουσική, που -πονηρά σκεπτόμενος- εκμεταλεύομαι το όνομα του για να με γνωρίσει ο κόσμος που δε με ξέρει . Βασιζόμενος βέβαια στην καλή χρήση του λόγου, τη γενικότερη άγνοια του κόσμου, και σαφώς την έμφυτη τάση του κόσμου να πιστεύει πως ο κάθε επιτυχημένος είναι κατά βάθος καθήκι. Δεν βάζω εμπόδιο σε κανενός έκφραση. Όπως κριτικάρει ο ένας την ηθική του άλλου, έτσι κριτικάρω κι εγώ την ηθική της δεύτερου επιπέδου σκέψης πίσω από την πράξη της επιστολής . |
| #23590 / 20.10.2011, 02:18 / Αναφορά Κατα τη γνώμη μου αυτή η επιστολή είναι γεμάτη κομπλεξισμό! Προφανώς το πρόβλημα του φιλόλογου και δημοσιογράφου Σπύρου Αραβανή ειναι στον Νίκο Μωραίτη και στην επιτυχία! Ας κάνουμε στην άκρη τα συγκεκριμένα επιτυχημένα τραγούδια( αφου έτσι και αλλιώς η σελίδα σας δεν ασχολείται με αυτά) και ας δούμε και άλλες δουλειές του στιχουργού και δημοσιογράφου Νίκου Μωραιτη όπως το "ο άγγελος μου", το "Αντίθετα πια" και το "κραγιόν" της Άλκηστις Πρωτοψάλτη, τον δίσκο με την Έλλη Πασπαλά που έχει κάνει ή την τελευταία δουλειά της Ανδριάννας Μπάμπαλη ¨Ο Τζον Τζον ζει¨"............. |
| #23599 / 20.10.2011, 12:58 / Αναφορά Το θεμα του κ. Αραβανή είναι πώς ένας ανθρωπος που εχει συμβάλει με το έργο του στο ''φτηνό'' τραγούδι μιλάει σαν τον Νίκο Γκάτσο !!!!! Και η απάντηση δεν αφορά μόνο τον κ.Μωραίτη ούτε μόνο το τραγούδι, αλλά ,όλους μας κι όλα Όσα βλέπουμε γύρω μας.!!!!! Δεν είμαστε ότι λέμε!!! Είμαστε ότι ΚΑΝΟΥΜΕ!!!! |
| #23601 / 20.10.2011, 14:31 / Αναφορά O κύριος "Pentatonikos" δεν έχει χρόνο! Δεν προλαβαίνει! Έχει να σχολιάσει τόσες δημοσιεύσεις. Έχει τόσο περιορισμένο χρόνο που στις 2 το βράδυ πρόλαβε να σχολιάσει , το ίδιο και σήμερα το πρωί! |
| #23612 / 21.10.2011, 21:17 / Αναφορά Ορίστε και δύο κοινωνικά τραγούδια που έβγαλε φέτος ο Νίκος Μωραίτης: Τώρα μην μιλάς-Κώστας Μακεδόνας Είναι ώρα να γυρίσω πλευρό Να πλαγιάσω από την άλλη και να ονειρευτώ Όχι πια τα όνειρα μου μ 'αυτά που μου 'βαλαν να δω Το 'πανε και στις ειδήσεις που μου λένε πως να ζω Τώρα μη μιλάς σου λένε, μη μιλάς, δεν είναι ώρα Τώρα πρέπει να σωπαίνεις, πρέπει να σωθεί η χώρα Τώρα μη μιλάς σου λένε, μη ζητάς, μονάχα δίνε Μα άκου τώρα να μαθαίνεις, η δική μου ώρα είναι Θα μου λένε και εγώ θα εκτελώ Μέχρι που ν' ανασάνω, μέχρι που να αισθανθώ Η κραυγή μου μια μέρα στου παιδιού μου τα μάτια θα δω Να μου λέει "πατέρα την σιωπή σου την πλήρωσα εγώ" Περιπλανώμενο-Ανδριάνα Μπάμπαλη Χαθήκανε και το νερό τους έφερε ως εδώ Αδέσποτα χωρίς χαρτιά με πρόσωπα στεγνά "Εγώ που χρόνια τώρα τριγυρνώ σαν πουλί περιπλανώμενο μες στη μοναξιά,μες στην ξενιτιά που δεν την αντέχω άλλο πια..." Ξένος ήμουνα κι εγώ πριν γίνω αφεντικό πριν χτίσω και φτιαχτώ πριν μάθω να ξεχνώ Ξένος ήμουνα αλλά εσύ είσαι ο ξένος πια και δίπλα μου όπως ζεις τη μέρα μου ενοχλείς Χαθήκαμε μες στην κοιλιά μιας μάνας που ξεχνά Κι απ΄το εμείς το ξένο εγώ μου λέει να μισώ Πόσοι στιχουργοί το έκαναν αυτο; Αυτά επειδή κάποιοι μιλάνε για "πράξεις"..... |
| #23616 / 22.10.2011, 14:25 Επειδή σε αυτήν την χώρα ποτέ μας δεν καταλάβαμε πως όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους,πως είναι μια αλυσίδα,έτσι και σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πως κάθετι που λέγεται ή γίνεται πράξη έχει επίδραση στο περιβάλλον είτε έχει να κάνει με το τραγούδι είτε έχει να κάνει με την τροφή που καταναλώνουμε και πάλι λέγοντας. Όταν λοιπόν βγαίνει ένας άνθρωπος και εκφράζει την γνώμη του ΚΟΣΜΙΑ μπορεί το ίδιο ΚΟΣΜΙΑ να βγει ο καθένας και να εκφράσει και την δική του εξίσου.Με αυτόν τον τρόπο μπορεί και γίνεται διάλογος και πάει η συζήτηση παρακάτω και μπορούν να εξάγονται τα ανάλογα συμπεράσματα. Δεν χρειάζεται να είμαι ποιήτρια ή δημοσιογράφος ή φιλόλογος για να συντάξω μια επιστολή εκφράζοντας κάτι που με ενοχλεί ή με κάνει να απορώ και να την στείλω σε κάποιον ή να σχολιάσω κάτι δημοσίως. Έχω αυτό το δικαίωμα.Όπως επίσης έχει το δικαίωμα και ο παραλήπτης της κάθε επίστολης να απαντήσει ή να σιωπήσει. Γιατί σε αυτήν την χώρα, επιτέλους,ποτέ δεν είχαμε το χρόνο ή την μιλιά για να ασχοληθούμε με τα σκουπίδια που πετάμε κάτω εμείς οι ίδιοι ή και οι άλλοι,με τα σκουπίδια που καταναλώνουμε τρώγοντας,ακούγοντας ή βλέποντας γύρω μας. Πότε θα συνειδητοποιήσουμε πως με την στάση μας και με την συμπεριφορά μας ορίζουμε τα πράγματα προς την μία ή την άλλην κατεύθυνση και πότε θα πάρουμε την ευθύνη γι αυτό; Αυτά είδα να θίγονται στην συγκεκριμένη επιστολή και όχι ο κύριος Μωραϊτης.Μάλλον βλέπω ό,τι θέλω ε; |
| #23631 / 23.10.2011, 17:23 όχι δε βλέπεις ό,τι θέλεις. βλέπεις σωστά και εκφράζεις πεντακάθαρα την άποψή σου, με την οποία -επίσης- συμφωνώ απόλυτα (που κι αν διαφωνούσα, δε θα άλλαζε τίποτε). ειδικά (συμφωνώ) με την τελευταία παράγραφο. δε διέκρινα προσωπική επίθεση του ενός προς τον άλλον, αλλά μάλλον ένα γενικότερο παράπονο για μια γενικότερη κατάσταση. Γιατί τελικά το θέμα είναι πώς το βλέπει κανείς. κι εφόσον όλοι (τέλος πάντων...) έχουμε μάτια, αυτιά και (κυρίως) μυαλό, άρα βλέπουμε/ακούμε, σκεφτόμαστε, κρίνουμε και εκφραζόμαστε ανάλογα. σε δημοκρατία δε ζούμε; (προς το παρόν τουλάχιστον.)- |
| #23627 / 23.10.2011, 10:03 / Αναφορά Κ. Αραβανή δεν γνωρίζω την δουλειά σας και ούτε εσάς τον ίδιο κακός βέβαια γιατί απο την γραφή σας αναγνωρίζω το μέγεθός σας , θέλω να σας αναφέρω οτι για εμένα ο Νίκος Μωραίτης είναι ο στιχουργός που με εκφράζει και κάθε δημιουργία του περνάει απο της χαρές μου - στεναχώριες μου και ζει αυτός μέσα στην καθημερινότητά μου , αυτό για εμένα είναι σπουδαίο . Θεωρώ οτι η στιχομουσικη δεν θα έπρεπε να κατακρίνετε αυτό είναι καλό αυτο είναι εμπορικό αυτό είναι κακό ....νομίζω ότι και ο Κ Μωραίτης έπεσε σε σφάλμα κατηγοριοποιώντας την , αλλά και εσείς. |
| #23630 / 23.10.2011, 17:12 / Αναφορά ποτέ μου δεν κατάλαβα το νόημα των "ανοιχτών επιστολών": για ποιο λόγο να με ενδιαφέρει η προσωπική αντιπαράθεση δύο ανθρώπων, εκτός κι αν είναι στο πλαίσιο του "αζμπέτε" (*) ή "κουβέντα να γίνεται", όπως καλή ώρα τώρα. με την έννοια που το καταθέτει ο κ. Αραβανής, όλοι οι καλλιτέχνες -κι όχι μονο ο κ. Μωραίτης- έχουν ευθύνη για την άνοδο ή την πτώση της μουσικής (του θεάτρου, του σινεμά και πάει λέγοντας). Ακόμη κι οι μεγαλύτεροι (σε σπουδαιότητα) έχουν βγάλει δουλειές που μπορεί να είναι από αριστούργημα μέχρι να-αρπάξω-κάνα-ευρουδάκι-γιατί-η-προηγούμενη-δουλειά-μου-πάτωσε! καλό είναι που μάθαμε (έμαθα) τις απόψεις και των δύο, αλλά συμφωνώ ότι θα μπορούσε να λυθεί και με την μεταξύ τους ανταλλαγή επιστολών/μέιλ κλπ. τελειώνοντας, να δώσω συγχαρητήρια στον κ. Μωραϊτη για αρκετούς από τους στίχους του καθώς και στον κ. Αραβανή για την εξαιρετικά προσεκτική διατύπωση της επιστολής του. το να καρφώνεις χωρίς να κινδυνεύεις από νομική δίωξη είναι κι αυτό μια τέχνη, σαν να γράφεις καλούς στίχους! Εύγε. (*) to know us better, [ατάκα από ελληνική ταινία], για όσους δεν το κατάλαβαν, έτσι όπως το έγραψα. |
| #23632 / 23.10.2011, 17:54 / Αναφορά Αν ο κ.Μωραϊτης,έχοντας γράψει ΚΑΙ μετριότητες εκτός από καλούς στίχους,εκφράζη δημοσίως δυσαρέσκεια γιά το κατάντημα τής Ελληνικής μουσικής η οποία παράγει τραγούδια fast-food (στο οποίο κατάντημα όμως έχει συμβάλει εν μέρει και ο ίδιος),τότε δικαιούται επίσης δημοσίως οποιοσδήποτε άλλος να εκφράση την διαφωνία του με την άποψη αυτή τού κ.Μωραϊτη-και ο κ.Αραβανής καλώς έκανε και το έπραξε. Δηλαδή άν ένας σκηνοθέτης,γιά παράδειγμα,κάνη δυό-τρείς καλές ταινίες και μετά το ρίξη στίς "τσόντες" (λέμε τώρα),τότε άν βγή σε μιά εκπομπή και αρχίση να λέη "το επίπεδο τού Ελληνικού κινηματογράφου σήμερα είναι χαμηλό και χυδαίο",δέν μπορεί κάποιος να τού απαντήση "μα κύριε,εσείς έχετε γεμίσει με τσόντες τα μισά σινεμά τής χώρας και μιλάτε κι'από πάνω"; Και-το κυριώτερο:ο ίδιος ο κ.Μωραϊτης θεωρεί σωστό ότι όποιος έχει να πή κάτι ουσιαστικό πρέπει να το λέη και να μήν σωπαίνη.Αυτό δέν έκανε και ο κ.Αραβανής; |
Σοφία Αργυροπούλου: Το ''Απόψε Θέλω Να Πιω'' είναι η ζωή μου σε 76 λέξεις
Σταύρος Σιδεράς: Όταν είσαι καλλιτέχνης, έχεις το δικαίωμα να ονειρεύεσαι!
Ο Τόνυ Κονταξάκης αφηγείται τις ιστορίες των τραγουδιών του
Η ιστορία του «Dub Be Good To Me» των Beats International
Björk: Fossora 
Συχνά λάθη καθηγητών φωνητικής
G.A.S (Gear aquisition syndrome)
Τεχνική στο τραγούδι: Σύμμαχος ή εχθρός της έκφρασης;
Είμαι παράφωνος. Μπορώ να τραγουδήσω;
Πώς μπορώ να τραγουδήσω σωστά τις ψηλές νότες;
