Αντιφασιστικές νότες και λόγια

Γράφει η Παπαδάκη Μαρία (kostakimaria)
1 άρθρα στο MusicHeaven

Στης ζωής τα γυρίσματα υπάρχουνε δρόμοι και δρόμοι. Άλλοι προσπαθούμε να τους περπατήσουμε όλους, κι’ άλλοι αφηνόμαστε στα χέρια της, για να μας δείξει εκείνη ποιο δρόμο θ’ ακολουθήσουμε.

Όποια πορεία και να πάρουμε όμως, μαζί μας έχουμε πάντα την ψυχή μας που θέλει να τραφεί για να συνεχίσει να κινεί τα γρανάζια του κορμιού. Και ποια καλύτερη τροφή απ’ τα τραγούδια. Τα τραγούδια που με νότες και λόγια προσπαθούν να μας γαληνέψουν, να μας κάνουν να ερωτευτούμε, να μας απλώσουν το χέρι σε κάποια δύσκολη στιγμή, να μας αφυπνίσουν... 

Ναι, να μας αφυπνίσουν όταν η δαμόκλειος σπάθη κάποιας ανίερης εξουσίας κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια μας και απειλεί να μας αφανίσει.

Και τότε το τραγούδι παίρνει την πρωτοκαθεδρία και εγκαθίσταται μέσα μας δυναμικά και πολλές φορές με λόγια σκληρά που κρύβουν όμως αλήθειες, που δεν μπορούμε να εκφράσουμε. Και τότε το τραγούδι ρίχνει σπόρους στις ψυχές μας, ριζώνει και μας οδηγεί. Και τότε το τραγούδι είναι αντιφασιστικό.

Κατά καιρούς η Ελλάδα έχει περάσει πολλές φορές από συμπληγάδες κι’ έχει σταθεί στα πόδια της, γιατί αυτό το τραγούδι της άπλωσε το χέρι. Συνθέτες και στιχουργοί μεγάλοι και φωτισμένοι αφυπνίζονται οι ίδιοι και το γράφουν, για να αφυπνίσουν εμάς και να κάνουν τις ψυχές μας να πετάξουν ψηλά στα ουράνια που τους ανήκουν, να φωνάξουν και προπαντός να διεκδικήσουν όσα τους ανήκουν και κάποιοι τους τα στέρησαν. Να απαιτήσουν τα δικαιώματά που έχουν σαν οντότητες. Να απαλλαγούν απ’ τους φόβους και τους δισταγμούς τους.

«Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες»... τραγουδάμε και.. γράφει μέσα μας με ανεξίτηλη μελάνη το.. μπορώ.

Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Φέρρης, Λεοντής και φυσικά οι μεγάλοι μας ποιητές Σεφέρης, Ελύτης, Γκάτσος, Χριστιανόπουλος και τόσοι άλλοι,  έχουν καταθέσει ψυχή στην ψυχή μας με τις νότες και τα λόγια τους. Ματώνουμε όταν ακούμε αντιφασιστικά τραγούδια,  μα το αίμα δεν πάει στράφι. Ποτίζει και κάνει τη γη του μέσα μας να καρπεί. Αθάνατα μένουν κι όταν οι δημιουργοί τους δεν υπάρχουν πια. Αθάνατα μένουν και μεγαλώνουν γενιές.