Είδαμε: Edith Piaf με τη Μίλλη Καραλή στο Προαύλιο του Badminton

Γράφει η MatNina
7 άρθρα στο MusicHeaven

Ήμουν πολύ περίεργη να δω αυτή τη παράσταση μιας και παιζόταν για 3ο χρόνο και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές. Είχα δει τη ταινία και αναρωτιόμουν πως θα το μετέφεραν. Όλα αυτά τα συναισθήματα, οι ματιές, οι κακουχίες, τα ναρκωτικά, οι έρωτες μπορούσαν άραγε να αποτυπωθούν στο θέατρο; Κι όμως ο Δημήτρης Μαλισσόβας το έφτιαξε πολύ καλά! Φυσικά χωρίς τη συγκεκριμένη πρωταγωνίστρια ίσως να μην ήταν τόσο άρτιο.

Στη παράσταση, λοιπόν. Η ζωή της Εντίθ Τζοβάνα Γκασσιόν για περίπου 2 ώρες θα ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μου. Τελικά δεν ήταν η ταινία λίγο αλλαγμένη όπως περίμενα. Ήταν κάτι εξαιρετικό. Επικεντρώνεται στην Piaf σαν γυναίκα με πάθη και ευαισθησίες. Μια γυναίκα που η ζωή της γυρίζει γύρω από τον έρωτα και το τραγούδι, μπλεγμένη στα ναρκωτικά και στο ποτό. Ο έρωτας –κυρίαρχο στοιχείο στη ζωή της Piaf-  έχει πάντα  μάτια γαλανά, μα όταν τελειώνει τα βλέπει γκρι. Όλα ξεκινάνε από τον οίκο ανοχής που μεγάλωσε και το κουβάρι ξετυλίγετε. Η μητέρα της την αφήνει στο πατέρα της και εκείνος στη μητέρα του, στον οίκο ανοχής. Γνωρίζετε με τον μέντορα της στο δρόμο όπου τραγουδούσε, την ονομάζει Môme Piaf (σπουργιτάκι) και τραγουδά στο καλύτερο καμπαρέ. Έτσι ξεκινάει η άνοδος και οι άντρες πάνε κι έρχονται στη ζωή της. Αρκετοί ήταν νεότεροι και τους βοήθησε και στη καριέρα τους. Ένας όμως ήταν ο έρωτας της ζωής της, ο Μαρσέλ Σερντάν. Σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα καθώς πηγαίνει να τη βρει, κάτι που οδηγεί τη Piaf σε κατάθλιψη και δεν το ξεπερνάει ποτέ. Ακολουθούν το ποτό, τα ατυχήματα, τα ναρκωτικά και η μορφίνη. Όλα αυτά τσακίζουν την εμφάνιση και τη ψυχολογία της. Η ανασφάλεια εδραιώνεται μέσα της. Μαθαίνει ότι έχει καρκίνο όμως συνεχίζει να τραγουδά με μεγάλο ζήλο κάνοντας περιοδείες. Κατά τη διάρκεια ενός κονσέρτου καταρρέει. Λίγο αργότερα γνωρίζει τον Τεό Σαγαπό (Θεοφάνης Λαμπουκάς) και παντρεύονται, στα 46 η Piaf στα 26 ο Σαγαπό. Στο τέλος μαθαίνουμε ότι είχε μια κόρη που πέθανε μικρή κι αυτό ήταν πάντα το αγκάθι στη καρδιά της. Το τελευταίο τραγούδι- «Non, je ne regrette rien» -συνοψίζει την ζωή της. Μια ζωή που χωρίς αυτή ίσως να τραγουδούσε διαφορετικά και για αυτό δεν μετάνιωσε για τίποτα.

Εξαιρετικό το κείμενο και η σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαλισσόβα, με γρήγορες εναλλαγές, συναισθηματικά ανεβοκατεβάσματα και προσεγμένες οι λέξεις μια-μια ώστε δεν καταλαβαίνεις πότε πέρασε η ώρα. Φαίνεται η κοπιαστική δουλειά απ’ όλη την ομάδα. Τη Μίλλη Καραλή ως Piaf συνοδεύουν ο Νίκος Λαβράνος και το κουαρτέτο του. Για τον Νίκο Λαβράνο τι να πει κανείς, η πορεία της δουλειάς του τα λέει όλα. Ο Δημήτρης Μαλισσόβας συμμετέχει και στη παράσταση - ως Johnny-  με επιτυχία αν αναλογιστώ τα γέλια και τα χειροκροτήματα όταν εμφανίζεται. Υπέροχα είναι τα κουστούμια ενώ το σκηνικό αποτελείται από πράγματα της εποχής.

Η Μίλλη Καραλή είναι εξαιρετική στο ρόλο, αεικίνητη στη σκηνή, με το ίδιο νεύρο της Piaf. «Σπάει» στο πόνο, γελάει με τη ψυχή της στη χαρά. Σαν να έχει βιώσει κι εκείνη την ζωή της Piaf. Δυναμική και αποφασιστική, άμεση και ερωτική. Ο λόγος ομοιάζει με της Piaf τόσο άψογα! Σίγουρα βοήθησε ότι η κ. Καραλή έζησε στη Γαλλία καθώς παρατηρούνται πολλές συντμήσεις στα τραγούδια και πρέπει να είσαι γνώστης της γλώσσας. Κάθε τραγούδι και συναισθήματα. Πόνος, αγωνία, αγάπη, έρωτας, απώλεια. Ο ρομαντισμός της εποχής «φυσάει» αναμεσά μας και το αίσθημα του έρωτα που νικάει τα πάντα πλανάται από πάνω μας. Περιφέρεται ανάμεσα στα τραπέζια δίνοντας την αίσθηση του καμπαρέ. Ναι, έχει καταφέρει να μας μεταφέρει στα σοκάκια που γυρνούσε η Piaf. Έχει καταφέρει να μας κάνει να κλάψουμε, να τραγουδήσουμε, να γελάσουμε. Όταν λλια και ξερει πως να ο ιδιο νευρο της αβο. ε τον Χορν. θρηνεί και φωνάζει Μαρσέλ για το χαμό του, ανατριχιάζω. Είναι λες και μας άνοιξε την «κλειδαρότρυπα» στο δωμάτιο της Piaf εκείνη τη στιγμή. Μας συγκινεί ιδιαίτερα όταν τραγούδησε το Les amants de Teruel (η μουσική είναι από την Όμορφη πόλη). Ήταν τόσο αισθαντική και στο τέλος ακούστηκαν πολλά μπράβο και φυσικά τα άξιζε! Η φωνή της «φτάνει ψηλά» και σε ορισμένα κομμάτια μας εντυπωσίασε περισσότερο! Έξυπνο θεώρησα από μέρους της που δεν επεδίωξε να μιμηθεί την Piaf. Στο τέλος μας είπε ένα Blues για το κλείσιμο, μας παρουσίασε τους μουσικούς και ανέβηκε ο Δημήτρης Μαλισσόβας για να ευχαριστήσει όλη την ομάδα.

Στο καμαρίνι μας έκανε τη χάρη να ποζάρει για εμάς και την ευχαριστούμε πολύ!

Εντίθ Πιάφ: η Μίλλη Καραλή
Σκηνοθεσία - Κείμενα: Δημήτρης Μαλισσόβας
Μουσική διεύθυνση: Νίκος Λαβράνος
Κοστούμια: Miltos
Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα – Χριστίνα Πανοπούλου

Παίζουν οι μουσικοί: Ντράμς: Νίκος Λαβράνος
                                       Πιάνο: Αλέξανδρος Μακρής
                                       Ακορντεόν: Γιώργος Μπαμπάνης
                                       Κιθάρα: Άγγελος Γαβριήλ
                                       Μπάσσο: Γιώργος Κωνσταντίνου