ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > Aρθρα

    Η τέχνη της ποιότητας και της...''ποιότητας''

    Είναι αρκετοί αυτοί που αυτοβαπτίζονται ποιοτικοί και φτάνουν στα άκρα για να επιβεβαιώσουν ότι και οι υπόλοιποι τους το αναγνωρίζουν. Φτάνει πια αυτή η υποκρισία! Μήπως να θυμηθούμε πού βρίσκεται η πραγματική ποιότητα ενός ανθρώπου;
    Γράφει ο Φωτεινή (amelie)
    1 άρθρα στο MusicHeaven
    Δευτέρα 11 Ιούλ 2005
    Ποιότητα…τι να σημαίνει άραγε;


    Να ακούς ‘ψαγμένη’ μουσική, να διαβάζεις βιβλία που δεν πρόκειται ποτέ να ξεφυλλίσει η κυρά Μαρία η γειτόνισσα, να φιλοσοφείς υποχρεώνοντας τους απλούς ανθρώπους να χρειάζονται διερμηνέα και Μπαμπινιώτη για να σε καταλάβουν, να αφήνεσαι σε ακριβές και ασυνήθιστες γευστικές απολαύσεις, να επιτρέπεις μόνο σε επώνυμα και εκλεπτυσμένα υφάσματα να αγκαλιάζουν το σώμα σου, να ταξιδεύεις για να γνωρίσεις ό,τι κάποιοι θα θαυμάσουν μόνο μέσα από τις σελίδες τουριστικών εντύπων, να οδηγείς πολυτελή αυτοκίνητα, να μιλάς για τον πόνο και την εξαθλίωση παραστατικά και λογοτεχνικά χωρίς απαραίτητα να έχεις ζήσει αντίστοιχες καταστάσεις, να διαθέτεις χρήματα για σπουδές που θα συμβάλουν όχι στην επαγγελματική σου αποκατάσταση αλλά στην ολοκλήρωση της εικόνας σου, να ζεις σε ένα σπίτι με πισίνα, σάουνα και όλες τις ανέσεις…Ποιος θα έλεγε όχι σε όλα αυτά και σε τόσα άλλα που συνιστούν ό,τι ονομάζουμε ποιότητα;

    Κάποιοι πασχίζουν να αποδείξουν πως όλες οι εκφάνσεις της ζωής τους χαρακτηρίζονται πάντα από ποιότητα. Προσπαθούν χρόνια ολόκληρα να διαμορφώσουν τη δική τους ‘ποιοτική’ προσωπικότητα και την προμοτάρουν με κάθε ευκαιρία. Κατηγορούν με περισσό φανατισμό κάθε άτομο και κάθε πράξη του που δεν ανταποκρίνεται στα υψηλά τους στάνταρ και προσβάλλει την αισθητική τους. Γιατί όλα αυτά; Λόγω κάποιου κόμπλεξ για τη δική τους ανεπάρκεια ίσως; Ή μήπως προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να κρύψουν τον πραγματικό τους εαυτό; Τον εαυτό τους που καταπιέζεται και κρύβεται κάτω από την ασπίδα του επιθυμητού εαυτού, αυτού που προβάλλουν αλλά που ποτέ δε θα γίνουν στην πραγματικότητα.
    Φανταστείτε ότι σας χαρίζουν ένα δώρο: το περιτύλιγμα έχει πάνω του όλα τα χρώματα ταιριασμένα με εξαιρετικό γούστο και το μέγεθος του πακέτου υπόσχεται πολλά για το περιεχόμενο. Όταν πλέον φτάσει η πολυπόθητη στιγμή να ανακαλύψεις τι υπάρχει μέσα και βρίσκεις το απόλυτο κενό, η απογοήτευση δεν περιγράφεται…Μάλλον το ξέρουν καλά αυτοί οι άνθρωποι και για αυτό επιμένουν να διαφημίζουν τον ανεπαρκή (αξιόλογο κατά τη γνώμη τους) εαυτό τους του οποίου η ποιότητα μπορεί κάλλιστα και πολύ επιεικώς να παρομοιαστεί με την ποιότητα ενός σαχλοτράγουδου τύπου ‘τσικουλάτα’. Σίγουρα πολλοί τέτοιοι διαλαλούν πως λατρεύουν τη φινέτσα κι όμως ‘τη βρίσκουν’ με ό,τι πιο μπανάλ - αν και δε θα το παραδεχτούν ποτέ, γιατί υπάρχει κι αυτό το άτιμο το ίματζ…

    Δεν μπορεί να είναι έτσι όμως, όσο σάπιος κι αν έχει καταντήσει ο κόσμος. Ποιότητα ανθρώπου θα πει να είσαι αληθινός, να παραδέχεσαι την άγνοια και τα λάθη σου και όχι να ζεις κάθε στιγμή αγωνιώντας σε ποια πόζα θα σε τραβήξουν. Να τραγουδάς κάτι όχι για να επιδείξεις τις φωνητικές σου ικανότητες αλλά επειδή το λέει η ψυχή σου. Να σέβεσαι αυτόν που είναι δίπλα σου σαν να ήσουν εσύ ο ίδιος. Να αφήνεις τους άλλους να διακρίνουν από μόνοι τους τις αρετές σου, χωρίς να σε ακούν να περιαυτολογείς. Να είσαι ευγενής και διακριτικός όχι σε σχέση με το πώς θα κρατήσεις το πιρούνι και θα τηρήσεις το savoir vivre αλλά σε σχέση με πώς θα συμπεριφερθείς χωρίς να πληγώσεις. Να συζητάς επειδή θέλεις να σε καταλάβουν και όχι για να μετρήσεις πόσοι άσχετοι και ‘κατώτεροι’ από σένα υπάρχουν για να σε δουν σαν θεό λόγω των εξεζητημένων φράσεων που χρησιμοποιείς. Να υποστηρίζεις τις αξίες που πιστεύεις και όχι αυτές που θα ήθελες να δείχνεις ότι ασπάζεσαι. Να είσαι ικανός να αγαπήσεις κάποιον για τα στοιχεία που ανακαλύπτεις σιγά-σιγά σε αυτόν και όχι για ό,τι φαίνεται στην επιφάνεια. Να μπορείς να νιώσεις και να βοηθήσεις το συνάνθρωπο σε όποια ‘συνομοταξία’ ή ‘επίπεδο’ ανήκει. Να χαρίζεις το αληθινό σου χαμόγελο για να δώσεις κουράγιο και να δείξεις την αποδοχή σου- και όχι το υποκριτικό για να διευρύνεις τον κοινωνικό σου κύκλο…

    Γιατί θα πρέπει τέτοιες εκδηλώσεις να συναντώνται τόσο δύσκολα σήμερα; Άραγε να φταίνε οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινής μας ζωής που επιβάλλουν σε μερικούς να επιμελούνται μονάχα για αυτό που θα προλάβει να καταλάβει κάποιος για αυτούς, για το εξωτερικό περίβλημα; Πάνε χαμένοι εκείνοι που έμαθαν να αγαπούν, να διαβάζουν για να πάρουν μαθήματα αρετής, να πιστεύουν σε παραμύθια και θαύματα και να αναγνωρίζουν το αγαθό της ζωής που βρίσκεται σε κάθε μικρό και απλό γεγονός της καθημερινότητας;

    Ίσως μερικοί χρειάζονται να μάθουν την τέχνη της αυτοκριτικής, να ξεπεζεύουν λιγάκι από το καλάμι της αλαζονείας τους και να καταδέχονται να μάθουν κάτι και από λιγότερο ‘ποιοτικούς’ ανθρώπους. Ποτέ δεν είναι αργά για να αναβαθμιστεί αυτός ο κόσμος μέσω της προσωπικής αλλαγής τέτοιων ατόμων. Θα είναι κρίμα να έρθει η στιγμή που γέροι πια και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι κάποιας κλινικής θα αναζητούν τους λόγους για τους οποίους κάτι μέσα τους λείπει και υποφέρουν. Γιατί να ζεις και να πεθαίνεις με τύψεις ενώ διορθώνοντας τον εαυτό σου και δίνοντας μπορείς να είσαι ευτυχισμένος παροτρύνοντας και τους άλλους να μοιραστούν μαζί σου αυτό το τέλειο συναίσθημα;

    Πόσο κουτός είναι κάποιες φορές ο άνθρωπος ώστε να οικοδομεί την ευτυχία του πάνω σε σαθρά θεμέλια…Πριν γκρεμιστούν όλα, ας θυμηθούμε να ζητήσουμε συγγνώμη από εκείνους που θέλοντας και μη στενοχωρήσαμε ή προσβάλαμε, ας δείξουμε έμπρακτα την κατανόηση και τη μετάνοιά μας, ας ανατρέξουμε για λίγο στην παιδική μας ηλικία μήπως βρούμε τούτο το παιδί που ζει μέσα μας και που τώρα κλαίει για τις σημερινές μας πράξεις κι ας δώσουμε με αυτό τον τρόπο στον εαυτό μας την ευκαιρία να σωθεί από τη μιζέρια, τον εγωισμό, τη φιλαρέσκεια, την ψευτιά και όποιο άλλο χαρακτηριστικό σπέρνει γύρω του δυστυχία και αφαιρεί το δικαίωμα για μια ζωή που να αξίζει πραγματικά και-ποιος ξέρει-ίσως για μια περίοπτη θέση στον παράδεισο…




    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #2482   /   11.07.2005, 14:13   /   Αναφορά
    Μπραβο σου , πολυ καλο .



    καλο ''ποιοτικο καλοκαιρι'

    #2493   /   13.07.2005, 12:54
    Καλό καλοκαίρι! Τελικά δε σε πέτυχα στο Σωκράτη την Τετάρτη-ίσως γιατί όλοι σχεδόν κρατούσαν στο χέρι μια μπίρα..!

    #2483   /   11.07.2005, 16:37   /   Αναφορά
    Θα συμφωνήσω ότι όλα είναι θέμα ποζας... Τι πόζα κράτα ο καθένας μας στη ζωή. Π.χ. αυτό το άρθρο γιατί γράφτηκε; Και εγώ γιατί έστειλα ένα αντίστοιχο πριν λίγες μέρες; Για να εκφραστούμε θα πει κάποιος. Για να δείξουμε κάτι και να αν-δειχτούμε λέω εγώ.
    #2494   /   13.07.2005, 13:00
    Προσωπικά, δεν είχα πρόθεση να ανα-δειχτώ αλλά να κατα-δείξω και να μου δώσω την ευκαιρία να απαλλαγώ από σκέψεις που μου βάραιναν την ψυχή, εξωτερικεύοντάς τες. Χάρηκα δε που δεν είμαι μόνη και που αρκετοί ακόμα συμφωνούν με τέτοιου είδους απόψεις.

    #2484   /   11.07.2005, 17:14   /   Αναφορά
    Πολύ ωραίο και ελικρινώς καλοπροαίρετο το άρθρο σου amelie. Μου άρεσε πάρα πολύ.

    Δυστυχώς, όπως λες κι εσύ, το μέτρο έχει χαθεί, καιρό τώρα.

    Το γεγονός πάντως ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που το παλεύουν, έστω να το διακρίνουν κάπως, κάπου στο βάθος, είναι αρκετά παρήγορο!!!

    Εάν μάλιστα παρατηρήσει κανείς το νεαρό της ηλικίας σου, νομίζω πως θα σε χαρακτήριζε ως αξιοθαύμαστη για τα όσα γράφεις...
    ph
    #2485   /   11.07.2005, 23:13
    πες τα χρυσόστομη!

    #2492   /   13.07.2005, 12:22
    Σ'ευχαριστώ πολύ! Όσο για το νεαρό της ηλικίας, δε νομίζω ότι μπορεί να εμποδίσει ακόμα και ένα μικρό παιδί να μπει στη διαδικασία να κατανοήσει πώς λειτουργεί αυτός ο κόσμος και να σχηματίσει άποψη για το τι πραγματικά αξίζει και τι...βρωμάει! Δεν πρέπει να είναι λοιπόν αξιοθαύμαστο το ότι κάποιος εκφράζει κάτι σωστό,μακάρι να είναι κανόνας και όχι εξαίρεση!

    Ας είναι,τέλος,καλά τα ανδρείκελα που κατά καιρούς γνωρίζω και που συμβάλλουν στη διαμόρφωση τέτοιων ιδεών...

    GL
    #2489   /   12.07.2005, 21:41   /   Αναφορά
    Mπραβο βρε Αmelie το ξεζουμισες το θεμα και μας εδωσες το εναυσμα να ξαναπροβληματιστουμε!!
    #2506   /   18.07.2005, 03:08   /   Αναφορά
    Amelie θα συμφωνήσω μαζί σου. H ποιότητα – αν και αποτελεί έννοια που είναι δύσκολο να την προσδιορίσεις όσον αφορά την ανθρώπινη συμπεριφορά - σπανίζει στους ανθρώπους της εποχής μας!

    Περιγράφεις μια κατάσταση που αποτελεί πλέον κανόνα!

    Όμως αυτό που επιβεβαιώνει έναν κανόνα και μας οδηγεί στην καταγραφή του είναι η εξαίρεση!



    Στην βιβλιοθήκη της κυρά Μαρίας της κομμώτριας ανακάλυψα πρόσφατα δεκάδες ενδιαφέροντα βιβλία...

    Ο παλιός μου γείτονας, υδραυλικός στο επάγγελμα, που κάθε απόγευμα έπαιζε μπουζούκι στο μπαλκόνι του, διδάσκει πλέον σε ωδείο...

    Ο μεγαλύτερος ζωντανός φιλόσοφος που γνώρισα στα παιδικά μου χρόνια ήταν ένας αγράμματος εργάτης. Το ότι μιλούσε κάνοντας διαρκώς συντακτικά λάθη δεν τον εμπόδιζε να λέει μεγάλες αλήθειες...

    Ποιός μπορεί να πει ότι αυτοί οι άνθρωποι - λόγω οικονομικού και μορφωτικού επιπέδου – πρέπει να περιοριστούν στο να διαβάζουν χαζοπεριοδικά, να ακούν την Στεφανίδου και να κουτσομπολεύουν τους γύρω τους;

    Εγώ προσωπικά τους θαυμάζω πολύ περισσότερο από κάποιους άλλους που είχαν όλες τις προϋποθέσεις να κάνουν κάτι παραπάνω από το να καταναλώνουν οξυγόνο και οτιδήποτε άλλο καταναλώνεται...



    Απ’ την άλλη, ποιά είναι η ποιότητα του βουτυρόπαιδου που τα έχει βρει όλα έτοιμα και στα 18 του κάνει βόλτες στην παραλιακή με την porse του;

    Που ο μπαμπάς του το χαρτζιλικώνει ασύστολα και δεν έχει μπει ποτέ στον κόπο να του δείξει πως βγαίνουν τα χρήματα και πως είναι να μένεις 12 ώρες την ημέρα σε ένα γραφείο ή να αγωνιάς αν θα δεχτεί ένας πελάτης την προσφορά σου...

    Που ενώ ήξερε ότι θα ήταν βολικότερο να ξεκινήσει οδηγώντας ένα πιο μικρό αυτοκίνητο, διάλεξε την porse για να εντυπωσιάσει τους φίλους του...

    Που όποτε θέλει, πάει διακοπές σε μέρη που οι κοινοί θνητοί τα βλέπουν σε ταξιδιωτικούς οδηγούς ή σε επαγγελματικά ταξίδια...

    Που τα κρητήρια στην απόκτηση των φίλων του δεν είναι τα κοινά ενδιαφέροντα και η ύπαρξη επικοινωνίας αλλά η οικονομική κατάσταση των υποψηφίων...

    Που κάθε μέρα ξημεροβραδιάζεται πίνοντας και γλεντώντας με τους «ομοιοπαθείς» φίλους του και φτάνει σπίτι του την ώρα που κάποιοι ξυπνάνε να πάνε στη δουλειά τους...



    Ομως και σε αυτό τον κανόνα υπάρχουν εξαιρέσεις... και αυτούς τους ανθρώπους δε μπορώ παρά να τους θαυμάσω!!!

    #2507   /   18.07.2005, 12:29
    Αυτό που ήθελα να επισημάνω είναι πως η ποιότητα του ανθρώπου δε βρίσκεται στο αν παρακολουθεί ή όχι Στεφανίδου ή στο αν τρώει ή όχι τα λεφτά του μπαμπά. Μπράβο στους απλούς ανθρώπους που διαβάζουν κάτι παραπάνω, μπράβο και στα πλουσιόπαιδα που δουλεύουν! Η μαγκιά όμως είναι να είσαι αυθεντικός και ολοκληρωμένος, ανεξάρτητα από το μορφωτικό επίπεδο και τον τυχόν αξιοπρεπή βίο που διάγεις.

    #2515   /   19.07.2005, 13:04   /   Αναφορά
    Σκεφτηκες ομως ποτε οτι τα ανδρεικελα τα οποια κατηγορεις κ ηταν το λικνο για αυτο το κατηγορητηριο να μην ειχαν την ευκαιρια απο σενα να σου δειξουν οτι δεν ανηκουν στην κατηγορια της δηθεν ποιοτητας.Μηπως ησουν απομακρη,και επιρρεπης σε οτι ακουγες τριγυρω? Οταν διαβασα αυτο το κειμενο, μου μετεδωσες ενα θυμο απο μερους σου,κ πως εισαι πληγωμενη απο διαφορες καταστασεις.

    Όσον αφορά την αυτοκριτικη,εσυ η ίδια εχεις κανει τη δικη σου?Ας φροντιζουμε λοιπον να ειμαστε ενταξει με τον εαυτο μας,κ οταν συνανταμε τετοια ανδρεικελα να τα κανουμε περα(ποσο μαλλον οταν εχεις εμπειρια κ μπορεις να τους ξεχωριζεις,σιγουρα θα ειναι πιο ευκολο για σενα)ή μηπως ολους μας γοητευει να κυκλοφορουμε με καποιον ο οποιος εχει porche?

    #2589   /   01.08.2005, 11:53
    Ίσως εσένα σε γοητεύει να κυκλοφορείς με porche αλλά εμένα δε μου λέει απολύτως τίποτα.Μη γενικεύουμε λοιπόν...Μπορείς να νομίζεις πολλά για μένα αλλά στις υποθέσεις θα μείνεις.Δεν ξέρω αν η αυτοκριτική που ασκώ επαρκεί μα τουλάχιστον προσπαθώ.Δεν είπα ότι έχω εμπειρία στο να τους ξεχωρίζω, κάποιες διαπιστώσεις έκανα σχετικά με το τι σαβούρα κυκλοφορεί στον κόσμο. Και στο κάτω-κάτω βρε φίλε δεν είσαι ο Θεός και δε θα κάτσω να λογοδοτήσω σε σένα. Το μήνυμα έχει παραληφθεί από ό,τι καταλαβαίνω.Τέλος.

    #2592   /   01.08.2005, 17:18
    Διάβασα το άρθρο σου. Σωστά αυτά που γράφεις. Μένω Κεφαλάρι και η περιοχή είναι γεμάτη από ψώνια και porsche επιδειξίες. Λεφτά του μπαμπά, μαγκιά και εξάτμιση οι περισσότεροι.

    Μετά διαβάζω τα σχόλια που έχεις γράψει και σου έχουν απαντήσει. Ο συγγραφέας του άρθρου - εσύ μάλλον, εκτός και αν το έχεις πάρει από κάπου έτοιμο- δεν μου φαίνεται ο ίδιος με το ύφος των απαντήσεων που βλέπω κάτω. Υφάκι περίεργο, επιθετικότητα που αρμόζει στους βλάκες πάνω που αναφέρεις. Σαν να γίνεσαι ένα με αυτά τα ψώνια και τα ανδρείκελα που χλευάζεις. Αυτό μου έδωσες να καταλάβω.

    Μήπως εσύ, εκτός από τη Christ25 που γουστάρει τα Πορσικά και τις χιλιάδες άλλες γκόμενες που γουστάρουν το ίδιο, σε τραβάει το κάμπριο και το χρήμα και το πολεμάς αλλά δεν μπορείς να ξεφύγεις;;; Δεν είσαι η πρώτη ούτε η τελευταία βέβαια

    Μπορεί και να κάνω λάθος και να’σαι τρελό ατομάκι, αλλά οι απαντήσεις σου δείχνουν άλλα Ameli…

    Κριτική; εκεί είμαστε πρώτοι και καλύτεροι

    Αυτοκριτική; Μπα την έχουμε ξεχάσει, και εγώ το ίδιο


    #2605   /   05.08.2005, 20:30
    Eothine τα... είπες όλα!!! Κυρίως με τις 2 τελευταίες γραμμές.

    #2705   /   27.08.2005, 16:26
    Έχεις δίκαιο που με κατηγορείς για τον τρόπο που απαντώ αλλά αυτό συμβαίνει διότι με λυπεί το γεγονός ότι κάποιοι θίχτηκαν από το άρθρο και έχουν παραπληροφορήσει κάποια τσιράκια ώστε αυτά να μη σχολιάζουν κάτι σχετικό με τα λόγια που γράφω αλλά να κατηγορούν και να βγάζουν συμπεράσματα για εμένα λες και κάτι ξέρουν...

    #2712   /   28.08.2005, 03:32
    Όπως καταλαβαίνω εγώ τη λειτουργία του χώρου ετούτου (και χωρίς να χρειάζομαι κάποιον να με πληροφορήσει ή παραπληροφορήσει, γιατί ξέρω να διαβάζω και μόνος μου) γράφει κάποιος μία σκέψη, ένα άρθρο και στη συνέχεια το στέλνει, ώστε να διαβαστεί και ίσως να κριθεί αυτό από τα υπόλοιπα μέλη. Δεν βλέπω το λόγο, που σε κάνει να απαντάς στον καθένα, εκτώς και αν δεν αισθάνεσαι καλά με όσα έχεις γράψει. Όταν δημοσιεύεις κάτι δεν είναι δυνατόν να περιμένεις όλους να συμφωνήσουν με αυτό.



    Επειδή θύμωσα θα αφήσω τους προσωπικούς σου χαρακτηρισμούς να πέσουν στο τίποτα όπως τους αξίζει.......

    #2812   /   06.09.2005, 20:16
    Κάποιοι δεν είναι ότι δε συμφωνούν με το άρθρο μου αλλά με εμένα την ίδια λες και με ξέρουν. Η αλήθεια είναι ότι όντως δε χρειάζεται να ξαναπαντήσω.Όσοι έχουν μυαλό καταλαβαίνουν.Όσο για τους υπόλοιπους...περαστικά τους!

    #2610   /   06.08.2005, 16:41   /   Αναφορά
    Για μένα στοιχεία ποιότητας είναι



    να επιζητάς συνέχεια να ανα-δεικνύεις και όχι να κατα-δεικνύεις...



    να δίνεις το δικαίωμα στον άλλον όχι να απολογηθεί, απλά να μιλήσει...



    να ξέρεις να ζητάς συγνώμη ακόμα κι όταν νιώθεις πως δεν φταις...



    Ποιότητα δεν είναι τρόπος που μιλάς, που ντύνεσαι, που γράφεις, που ζεις...



    ποιότητα είναι να μπορείς απλά να κάνεις τον άλλον να γελάει αληθινά, είναι ακριβό το γέλιο σήμερα...





    "....Πριν γκρεμιστούν όλα, ας θυμηθούμε να ζητήσουμε συγγνώμη από εκείνους που θέλοντας και μη στενοχωρήσαμε ή προσβάλαμε, ας δείξουμε έμπρακτα την κατανόηση και τη μετάνοιά μας..."



    Τι ωραία που τα λες....



    Εν τέλει, δεν είναι ανάγκη να ψάχνουμε για μια περίοπτη θέση στον παράδεισο, μια γωνίτσα αρκει...
    #2652   /   16.08.2005, 03:33   /   Αναφορά
    Όσοι φοράν τα μαύρα τους τα ρούχα για ν' αρέσουν



    κι απ' τον καθρέφτη φεύγουνε με άλλον εαυτό



    θα βγουν στο προσκλητήριο και θα τους αφαιρέσουν



    το δίπλωμα, το όχημα και το μυστήριο...

    κατι ξερει κ ο Θανασης για την υποκρισια κ το ΄΄δηθεν΄΄πολλων..

    #3067   /   14.10.2005, 12:19   /   Αναφορά
    Είμαι καινούριος στο site και καινούριος στην 'ζωή' και αυτό γιατί ανακάλυψα πρόσφατα ότι ποιότητα ζωής δεν είναι τίποτ'άλλο απ'την γνώση και αποδοχή του εαυτού μας (και αν είναι εφικτό την συνεχή προσπάθεια για αυτοβελτίωση). Αν δεν γνωρίσουμε, δεν σεβαστούμε τον εαυτό μας και δεν τον αγαπήσουμε, ποτέ δεν θα μπορούμε να έχουμε ποιότητα ζωής και ποτέ δεν θα μπορούμε να προσφέρουμε και ποιότητα ζωής στους άλλους γύρω μας.



    Το άρθρο σου με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και όντως υπάρχει κατάντια και σαπίλα στον κόσμο αλλά σκέψου ότι και εμείς οι ίδιοι δεν κάνουμε τίποτα για να φτιάξουμε τα πράγματα απλά γινόμαστε ένα με την κατάντια και την διαιωνίζουμε.



    Όσο για την τελευταία σου φράση 'μία περίοπτη θέση στον παράδεισο' να πώ ότι παράδεισος είναι αυτό που ζούμε τώρα αρκεί να το δούμε απ'την οπτική γωνία που πρέπει. Ζούμε, είμαστε αρτιμελής, στην χώρα που ζούμε όλα στραβά όλα κακά αλλά έχουμε ειρήνη, σχεδόν όλοι οι έλληνες έχουν να φάνε κτλ κτλ. οπότε μην τρελλαινόμαστε και τόσο με την ποιότητα....
    #3437   /   24.11.2005, 11:40   /   Αναφορά
    Διάβασα το άρθρο τυχαία, ψάχνοντας στο αρχείο. Εκφράζει πολλά περισσότερα αποτι προδιαθέτει με τον τίτλο. Δυστυχώς ειναι έτσι .. και δυστυχώς τα πράγματα πηγαίνουν ολοένα προς τα εκεί.



    Τα κριτήρια επιλογής των ανθρώπων γίνονται συγκεκριμένα ... Τον / την επιλέγω επειδή έχει cabrio, έχει σκαφος, ειναι στελεχάρα, φοράει μόνο μαρκες και πληρώνει ακριβά ρούχα, πηγαίνει μονο σε ακριβά εστιατόρια (με "καλο" φαγητό"), μένει στην τάδε περιοχή. έχει ανάλογες γνωριμίες (κονέ). Τον επιλέγω επειδή το στυλάκι του ειναι winner και όχι looser. Την επιλέγω επειδή το στυλάκι της ειναι .. κάπως (προς το μοντέλλο), επειδή έχει ο μπαμπάς της ειναι πλούσιος, επειδή έχει τη βίλλα. .. και άλλα, που γίνονται και ειναι έτσι ακριβώς ... και δεν ειναι πλάκα.



    Και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, που αποτι ειδα, προκάλεσε αντιδράσεις. Δεν νομίζω πως η συντάκτρια έγραψε ότι ειναι κακό να σου αρέσει η πόρσε. Η οτιδήποτε άλλο. Η το καλό φαγητό. Απλά μίλησε για τον ρόλο που παιζει όλο το πακέτο και για το πως όλα αυτά αποτελούν το μοναδικό και κυρίαρχο κριτήριο επιλογής των ανθρώπων. Επιπλέον στάθηκε στον σημαντικό συμβολισμό που ασκούν όλα τα παραπάνω. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι η πόρσε κάτι εκφράζει, στην προκειμένη περίπτωση, δεν εκφράζει την αγάπη για την αισθητική, την ταχύτητα, και ότι την χαρακτηρίζει σαν αυτοκίνητο (που ειναι όντως σούπερ και εγώ προσωπικά θα ήθελα να την οδηγήσω. απλά ξέρω πως μάλλον δεν θα την αποκτήσω). Εκφράζει κοινωνική υπεροχή, πλούτο, life style. Ουδεμία σχέση με αυτό που θα έλεγε κάποιος φανατικός οπαδός της πόρσε "φοβερό εργαλείο" και θα τη χάζευε επι ώρες. Το άρθρο δεν στάθηκε στη κριτική των "επιμέρους" , αν ειναι καλά ή κακά. Στάθηκε στην απόλυτη κυριαρχία τους πάνω μας. Και ως εκ τούτου, δεν ειναι υποχρεωμένη η συντάκτρια να απολογείται για το αν "της αρέσει προσωπικά ή όχι" κάτι απο αυτά που διαπραγματεύεται.



    Μια επισήμανση σε ότι αφορά το περιεχόμενο της κριτικής που ασκήθηκε. "Εκφράζεις έντονη αγανάκτηση, θίγεσαι ευκολα κλπ ...επειδή ακριβώς σου αρέσει αυτό που κριτικάρεις, αλλα δεν μπορείς να το έχεις" .. καπως έτσι το καταλαβαίνω εγώ. Εντάξει, αυτή ειναι ενδεχομένως μια ερμνηνεία σε κάποιες αντιδράσεις ανθρώπων υπο ειδικές συνθήκες, στην καθημερινή ζωή ειναι ευρέως διαδεδομένη (όχι πάντα αποδεκτή) αλλα ... γιατι δεν σκεφτόμαστε και το πιο απλό ? "Αντιδρούμε σε κάτι έντονα, γιατι απλά μας θυμώνει, μας θλίβει, μας βάζει σε σκέψεις" Οχι επειδή δεν μπορούμε να το έχουμε. Εγώ αυτό εισέπραξα, το δεύτερο. Ας προσέξουμε λίγο αυτή την ιστορία με την ενοχοποίηση όποιου εκφράζει μια διαφωνία, μια αγανάκτηση. Δεν λέω πως τα παιδία που άσκησαν τη κριτική το έκαναν σκόπιμα, απλα το επισημαίνω.



    Και επιπλέον αναγκαστικά, εδω μέσα πρέπει να περιοριζόμαστε στις ιδέες, τα γραπτά και να μένουμε εκεί και μόνο στη κριτική μας. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να εμπλέκουμε τις προσωπικές επιλογές του καθενός στη ζωή του, τις οποίες δεν τις γνωρίζουμε και δεν έχουμε δικαίωμα να τις ερμηνευουμε κατ' επιλογή.



    Τέλος, ας σκεφτούμε λιγο την ολη αυτή την ιστορία με την ποιότητα της ποιοτικής τέχνης , της μουσικής ... και όλων όσων θίγει η συντάκτρια, αλλα και οι αλλοι που συμπλήρωσαν. Τελικά μήπως δημιουργούμε εναν ιδιότυπο ρατσισμό εμείς οι ίδιοι, όταν απαιτούμε πολλά, μα πολλά πιστοποιητικά απο τους ανθρώπους προκειμένου να τους αναγνωρίσουμε μια συμμετοχή στην ποιότητα ??? (απο οποιαδήποτε οτπτική γωνία). Και δυστυχώς τα πιστοποιητικά αυτά, ολοένα και περισσότερο σχετίζονται με κοινωνική θέση, οικονομική δύναμη, πολύ συγκεκριμένη αισθητική, αναγνωρισιμότητα απο συγκεκριμένους κυκλους κλπ. ... Και για να ξεκαθαρίσω, και σε αυτήν την περίπτωση, δεν νομίζω πως το άρθρο απορρίπτει ντε και καλά ούτε συγκεκριμένους ανθρώπους και περιπτώσεις μεμονωμένα. Δεν απορρίπτει αυτούς που ακούνε μόνο κλασσική μουσική, μόνο εντεχνο ελληνικό τραγούδι, μόνο ροκ, η οτιδήποτε άλλο, επειδη τους αρέσει, ούτε αυτούς που διαβάζουν αναγνωρισμένους συγγραφείς και ποιητές. Αγανακτεί οταν όλα αυτά γίνονται συνολάκι, που αποκλείει το διαφορετικό. Τη μαγεία που μπορεί να ασκήσει ο οποιοσδήποτε απλός ανθρωπος που ειναι δίπλα μας .. και το δικαίωμά του να απολαμβάνει και ίδιος τις ομορφιές. Και έλεος ... δεν νομίζω να οφείλεται σε κανενα απωθημένο.... (Εκτός αν δοκίμασε να συμμετάσχει σε κανέναν διαγωνισμό ανάδειξης ταλέντων ποιότητας, απέτυχε και τώρα εκδικείται ... :):):)



    Πολύ καλή η προσέγγιση, εμπνευσμένη, πάντα επίκαιρη, εδώ και αρκετά χρόνια μάλλιστα, με τεκμηρίωση και με συναίσθημα που, ειδικά στις περιπτώσεις αυτές, αν χαθεί ... χάσαμε .....
    #4902   /   18.06.2006, 06:02   /   Αναφορά
    μπορώ να πω ότι είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα αλλά εγώ πιστεύω ότι ένας άνθρωπος που ζεί ποιοτηκά το καταλαβαίνει μόνο αυτός.δηλαδή η ποιότητα δέν είναι κάπια αρχή στα πλαίσια μιάς ολόκληρης ζωής,η ποιότητα είναι μία κρίση του καθενός για τον τρόπο με τον οποίο μιλάει,σκέφτεται,ζωγραφίζει,γράφει και πολλά άλλα .εμείς απλά μπορούμε να κρίνουμε με βάση την προσωπική μας άποψη.όχι να κατακρίνουμε.αυτά είχα να πώ.ευχαριστώ
    #5009   /   03.07.2006, 00:02
    Πιστευω ότι όλες οι απόψεις που διατυπώθηκαν εδώ είναι βάσιμες.Για μένα ποιότητα σημαίνει να σαι πάνω απ όλα ταπεινος. Ετσι αντιλαμβάνομαι την έννοια της ποιότητας. Η ανάγκη επίδειξης και γενικως η μεγαλομανία δεν εχει καμία σχέση με την ποιότητα αλλά ούτε όμως και με την προσπάθεια για καταξίωση.

    #5270   /   29.07.2006, 16:10
    Η 'καταξίωση' μήπως δεν είναι ουσιαστικά μια επιδοκιμασία/αποδοχή; Ένα μεγάλο 'μπράβο-ρε-κοίτα-τον-τσόγλανο-τον-παραδέχομαι' το οποίο περιέχει και τη βαλκανική νοοτροπία "για να είμαι πάνω, αρκεί να τραβήξω τον άλλο από κάτω μου". Το θλιβερό είναι πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι προσδιορίζονται από 'τον κόσμο' που θα τους πει: "Είσαι ένταξει/ωραίος/καπάτσος/άνετος/πρώτος". Ακόμα χειρότερα, καταφεύγουν στο να δείξουν με το δάχτυλο. Να ταυτοποιήσουν κάποιον ή κάτι ως "κακό" ώστε να διαχωρίσουν έπειτα τη στάση τους από αυτό, να περάσουν στη μεριά του "καλού". Γιατί όλο και περισσότεροι δεν μπορούν να πουν, από μόνοι τους, ποιοι είναι. Να έχουν μία ιδέα του πώς θα λειτουργούσαν αυτοί στα ζόρια. Γιατί όσοι είναι έξω από το χορό, όχι μόνο ξέρουν πολλά τραγούδια, αλλά τα έχουν γράψει και οι ίδιοι! Θεωρητικά, όσο μεγαλώνουμε, αυτό ατονεί. "Τα παιδιά", σου λέει, "είναι σκληρά". =)

    Ένα σχόλιο/παρότρυνση: Ας μην αφήσουμε τον εαυτό μας να 'αγριέψει'. Ας πούμε, προσωπικά, χρησιμοποιώ ένα πιο περίπλοκο λεξιλόγιο από το μέσο Έλληνα. Ωστόσο αυτή η επιλογή μου δεν πηγάζει (εξ ολοκλήρου ;) από την ανάγκη μου να επιδειχθώ. Πιο επιτακτική είναι η ανάγκη μου να ακριβολογήσω. Να κοινωνήσω στον άλλον, όσο ακριβέστερα μου επιτρέπουν οι λέξεις (θεος σχωρεσ' τες), τι εννοώ. Ίσως ελαφρώς ψυχαναγκαστικά. Ίσως μόνο για το παιχνίδι των λέξεων. Ίσως για τη περίπτωση που υπάρχει κάποιος τριγύρω που θα μπορεί να συλλάβει την δεύτερη/τρίτη έννοια αυτού που μόλις άρθρωσα. Χωρίς να απογοητεύομαι οικτρά (sic) όταν αυτό δε συμβαίνει. Αν αυτό απαιτεί τη χρήση εξεζητημένων λέξεων, έστω. Αν και δε βρίσκω την άρνησή μου να περιορίσω τις λέξεις που χρησιμοποιώ, ωστέ να μην νιώσει ο συνομιλητής μου πως τον υποβιβάζω, παράλογη.

    Γι' αυτό, λοιπόν, την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιον "σνομπ καραγκιόζη" ή μία "κενή γκόμενα" αναρωτηθείτε τι βλέπει αυτός να στέκεται απέναντί του. Μήπως κάποιον που έχει ασχοληθεί αρκετά με τους ανθρώπους και "δεν έχει άλλα κουράγια". Τότε απέναντι ποιός στέκεται;

    Η κοινωνία με τις βαθιά αλλοτριωμένες δομές της μπλαμπλαμπλαταρταρταρ.... =)



    Βαριά ψυχολογία έπεσε στη γειτονιά, παίδες..



    Θα συμφωνήσω με τον από πάνω μου.



    //Να χορέψω μες στη ζάλη,

    όμορφα και ταπεινά//



    ΥΓ: Η ζωή είναι τώρα και μετά. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ενεστώτας χρησιμοποιείται και για το μέλλον. Διατηρήστε την καλή σας υγεία, φίλοι μου!

    #5272   /   30.07.2006, 03:43   /   Αναφορά
    Καταρχάς δε θα ασχοληθώ με το ερέθισμα που ώθησε την Amelie στη συγγραφή του εν λόγω άρθρου. Έχει δικαίωμα να γράψει μία σκέψη, όπως και τα υπόλοιπα μέλη έχουν δικαίωμα να σχολιάσουν αυτό το συλλογισμό.



    Επί της ουσίας τώρα...

    Συμφωνώ με αρκετά από αυτά που αναφέρει το μέλος Amelie. Η αλήθεια, όμως, βρίσκεται κάπου στη μέση.



    Η αδυναμία μας να ορίσουμε τη λέξη "ποιότητα" δεν πρέπει να μας οδηγεί στο συμπέρασμα να την καταργήσουμε. Οι περισσότεροι από εμάς μπορούν να ξεχωρίσουν ένα ποιοτικό πρόγραμμα από ένα μη ποιοτικό, μία ποιοτική μουσική από μία μη ποιοτική κλπ. Επίσης, αυτή η τάση εξίσωσης όλων των ανθρώπων, όπως την κατάλαβα εγώ τουλάχιστον, μου φαίνεται κάπως εγωιστική. Προσωπικά, παραδέχομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που χειρίζονται τη γλώσσα καλύτερα από εμένα, που έχουν σκέψεις πιο προηγμένες από εμένα, που διαβάζουν ένα βιβλίο πιο "ψαγμένο" από αυτό που διαβάζω εγώ. Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με αυτό. Επίσης, δεν κατάλαβα γιατί να μπούμε στον κόπο να αποδείξουμε ότι αυτός που διαβάζει το τάδε "ψαγμένο" βιβλίο, το κάνει για λόγους εντυπωσιασμού ή κόμπλεξ? Γιατί θεωρείς ότι είναι μειονέκτημα κάποιος να ασχολείται με μία "ψαγμένη" μουσική, με ένα "ψαγμένο" βιβλίο ή να χρησιμοποιεί μια πιο "ψαγμένη" λέξη?



    Κατά τη γνώμη μου αυτό που κάνεις λάθος στο συλλογισμό σου, είναι η ταύτιση της λέξης "ποιότητα" με τις λέξεις "καλοπέραση", "image", "σταριλίκι", "savoir vivre" κλπ. Το να έχεις ποιότητα στη ζωή σου δε συνεπάγεται να οδηγείς Porshe, να έχεις προσωπικό image-maker και να ταξιδεύεις σε άγνωστα νησιά. Με αυτή τη λογική κάποιος μεσοαστός δε θα μπορούσε ποτέ να έχει ποιότητα στη ζωή του.



    Με βάση τις παραπάνω παρατηρήσεις, δεν ευθύνεται η "ποιότητα" γι' αυτό που αναφέρεις. Το σκεπτικό σου ταιριάζει περισσότερο με τη διαφορά του "φαίνεσθαι" και του "είναι". Σε τελική ανάλυση ο καθένας διαλέγει το δρόμο που θα ακολουθήσει.



    Τελικό συμπέρασμα από τα λεγόμενά μου. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που έχουν επιλέξει να ζουν μέσα στον ψεύτικο κόσμο που οικοδομούν μέσα τους. Είμαι απόλυτα σύμφωνος με όσα αναφέρεις σε αυτό. Από την άλλη, όμως, υπάρχουν άτομα που όντως είναι περισσότερο "ψαγμένα" από κάποια άλλα. Αυτό δεν πρέπει να το παρουσιάζουμε σα μειονέκτημα. Ίσα-ίσα που πρέπει να μιμούμαστε κατά κάποιο τρόπο αυτά τα άτομα. Συνεπώς, δε μπορούμε γενικεύοντας, έτσι αυθαίρετα, να κατατάσσουμε αυτές τις δύο διαφορετικές περιπτώσεις σε μία.
    #6965   /   19.01.2007, 21:19   /   Αναφορά
    Τελικά έχανα πολλά πράγματα τόσο καιρό που αγνοούσα την ύπαρξη του site. Τώρα όμως έχω τη δυνατότητα να διαβάζω σπουδαίες απόψεις όπως τη δική σου. Να είσαι καλά να μας χαρίσεις και άλλα τέτοια κείμενα.
    #7698   /   26.03.2007, 23:53   /   Αναφορά
    Πραγματικά χαίρομαι που υπάρχουν τέτοια μέλη εδω μέσα με τόσο πλούσιο ψυχικό κόσμο και τόσα πολλά να μας πουν.Πόσο μάλλον από μια κοπέλα που θα μπορούσε να κυνηγάει πολλά περισσότερα και να περνάει μια πιο "εύκολη" ζωή τρώγοντας απλά τα λεφτά ενός ματσωμένου γιόκα...Αυτό και μόνο λέει πολλά για μένα...

    Και δε μπορώ να καταλάβω το λόγο των προσωπικών επιθέσεων από κάποια μέλη...

    #8010   /   18.04.2007, 02:17   /   Αναφορά
    Πες τα βρε φωτεινουλα!! Πολυ ωραια δημοσιευση.. Αργησα αλλα την διαβασα!!!