Χωρίς να θέλω να σνομπάρω κανέναν, ο τίτλος του Topic είναι για γέλοια.
Υπάρχουν σαφώς πιο σοβαρά πράγματα.
Μήπως να μιλήσουμε για τους κανόνες του marketing στην μουσική βιομηχανία?για το image?για το ποσο μούφα ήταν πολλοί μεταλλάδες που στην ουσία πούλαγαν βαρβατίλα και ανείπωτη στενοκεφαλιά, και τιποτ'άλλο σε σχέση με άλλα είδη?(βλέπε
Punk που τουλάχιστον αυτό εμπνέει ακόμα λίγο φόβο, έστω και σε ελάχιστες περιπτώσεις πλέον).
Ας μην ξεχάσουμε πως ζούμε στην Ελλάδα όπου ο περ/ρος κόσμος πιστέυει ακόμα στο γνωστό τρίπτυχο της χούντας (πατρίς, θρησκεία, οικογένεια). Αρα είναι λογικό τέτοια μυαλά να θεωρουν ακραίους κάποιους μεταλάδες. Η ουσία δεν βρίσκεται στην εμφάνιση ωστόσο. Ούτε κατά διάνοια.
Για να μην θυμηθώ όταν ήμουν δεκαεπτά χρονών, πως ήταν η μεταλική παρέα μου, και τι μεγάλα "μεταλικά" λόγια εκτοξεύαμε όλοι.
Αμα τους δείτε πως είναι τώρα θα ξεράσετε. Εχουν γίνει χειρότεροι από αυτους που κορόιδευαν. Και αυτοί που άλλαξαν (ή "συμβιβάστηκαν" αν το θέλετε) ήταν οι πιό "φανατικοί" μεταλάδες. Αλλά αυτός είναι ο κανόνας.
Ας μιλήσουμε καλύτερα για κάτι πιο ουσιατικότερο.
Με κάθε διάθεση σεβασμού, τα γράφω όλα αυτά.