Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Θα μου επιτρέψετε να εκφράσω κι εγώ μια άποψη. Αν και ανάμεσα στους δύο τείνω πιο πολύ στον Αγγελάκα, θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός
Πιστεύω ότι το λάθος που κάνουμε οι περισσότεροι στην αντιμετώπιση αυτού του θέματος (μαζί κι ο Αγγελάκας) είναι το γεγονός ότι θεωρούμε τον καλλιτέχνη και το έργο του δύο συγκοινωνούντα δοχεία: θεωρούμε ότι ένας αντιπαθής, εγωιστής, ματαιόδοξος καλλιτέχνης δεν μπορεί να προσφέρει αξιόλογο έργο. Εγώ διαφωνώ με αυτό, και νομίζω ότι ο Νταλάρας σε κάποιο βαθμό με επιβεβαιώνει: σαν άτομο τον αντιπαθώ ιδιαίτερα, τόσο για τον τρόπο προβολής του αλλά και για τις κόντρες του με τον Πανούση. Παρ' όλα αυτά, δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την πλειοψηφία του έργου του και την προσφορά του στη λαϊκή μουσική.
Όπως έχει πει ο Θανάσης Παπακωσνταντίνου: "Οι ήχοι και οι μελωδίες υπάρχουν και απλά βρίσκουν ρήγματα σε διάφορους ανθρώπους, όπως τα υπόγεια νερά βρίσκουν ρήγματα και αναβλύζουν από πηγές. Και όπως η πηγή δεν μπορεί να υπερηφανεύεται για το νερό της, έτσι και το έργο είναι ανεξάρτητο του καλλιτέχνη και πάντα τον ξεπερνά."
Θα παραθέσω και μερικά ακόμα παραδείγματα για να αιτιολογήσω αυτή τη στάση:
- Ο Γιώργος Σεφέρης φημολογείται ότι ήταν ιδιαίτερα απότομος και παλιοχαρακτήρας, παρ' όλα αυτά το έργο του τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ
- Ο Ιγκόρ Στραβίνσκι ήταν ενεργός εθνικιστής μέχρι τα 40 του, κι όμως το έργο του θεωρείται ως το μεγαλύτερο στην κλασσική μουσική του 20ου αιώνα (ειδικά αυτής της περιόδου του)
- Ο Tom Waits δεν είναι παρά ένας αμερικανός μεθύστακας που καταστρέφει σιγά - σιγά το συκώτι του, κι όμως η μουσική του είναι ανεπανάληπτη
- Ο Fernando Pessoa είχε υποστηρίξει ανοιχτά τον Franco, τότε δικτάτορα της Ισπανίας, την περίοδο του εμφυλίου πολέμου, αλλά η αξία του έργου του είναι αδιαμφισβήτητη
Για να μην παρεξηγηθώ, εκτιμώ βαθύτατα το έργο των καλλιτεχνών που προανέφερα, απλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι θα εκτιμούσα και τους ίδιους αν είχα την τύχη να τους γνωρίσω
Για να επανέλθω στο θέμα μας, στην πρώτη ερώτηση στο απόσπασμα της συνέντευξης που παρατέθηκε, ο Αγγελάκας κατακρίνει τον ίδιο το Νταλάρα ενώ στη συνέχεια κατακρίνει το έργο του σαν να πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Πιστεύω πως ο Αγγελάκας ήθελε να κατακρίνει τη στάση του ατόμου και όχι το έργο του, αλλά έπεσε στην παγίδα να τα μπερδέψει. Έτσι κι εμείς πιστεύω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το τι κατακρίνουμε: τον καλλιτέχνη ή το έργο.
Θα μου επιτρεψετε να κανω και γω το σχολιο μου! Ετσι που διαβασα τα παρακατω σχολια σας για τον Νταλαρα τον Αγγελακα τον Πανουση κλπ, εχω το εξης να παρατηρησω. Οι δυο παραπανω κοντρες δεν αφορουν 2 εξισου πετυχιμενους καλλιτεχνες με ας πουμε ισαξια προσφορα στην ελληνικη μουσικη σκηνη. Προκηται για κοντρες μεταξυ μετριων (στην περιπτωση του Αγγελακα) και σχεδον ανυπαρκτων πια (στην περιπτωση του Πανουση) καλλιτεχνων με εναν καλλιτεχνη που πολυ απλα εως τη σημερον ημερα εχει πουλησει 12.000.000 δισκους, και δικαιολογιμενα θεωρηται ο τεταρτος απο τους 4 βασικους πυλωνες (οι αλλοι 3 ειναι με σειρα σημαντικοτητας Καζαντζιδης, Μπιθικωτσης, Αγγελοπουλος) της ελληνικης μουσικης σκηνης σε ολα τα ειδη εκτος απ το ροκ που και παλι η συνεργασια του με τους (κατα την ταπεινη μου γνωμη) βασιλιαδες της Ελληνικης ροκ σκηνης Βασιλη Παπακωσταντινου και Λαυρεντη Μαχαιριτσα ηταν απο τις ποιο πετυχημενες στην ιστορια της συγχρονης ελληνικης μουσικης.
Θα αποφυγω να σχολιασω τον χαρακτηρα του καθως αποφευγω γενικοτερα να σχολιαζω χαρακτηρες ανθρωπων που δεν γνωριζω προσωπικα και ιδιαιτερα οταν εχω ακουσει αρκετες αντικρουομενες αποψεις γυρω απο το ατομο του Νταλαρα. Θα επιμεινω λοιπον στην καλλιτεχνικη του προσφορα και θα υπενθυμισω οτι περαν απο τις αναριθμητες συνεργασιες που εχει κανει με μεγαθυρια του ελληνικου πενταγραμμου, οι οποιοι αναφερονται καπου στα παρακατω σχολια θα ηθελα να θυμισω επισης τις διεθνεις συνεργασιες με τους Goran Bregovic, Sting, Al di Meola, Paco De Lucia, Bruce Springsteen,Dulce Pontes, Emma Shapplin κλπ. Συνεργασιες, που φυσικοτατα ο κυριος Πανουνης και ο κυριος Αγγελακας δεν τις ειδαν και δεν θα της δουν ουτε στον υπνο τους. Να μην ξεχασω βεβαια οτι ηταν ο πρωτος καλλιτεχνης που με τη συναυλια του στο Ολυμπιακο Σταδιο, η οποια μαζεψε 160.000 κοσμο, χαρακτηριστηκε απο το περιοδικο Rolling Stone ως "υπευθυνος για την ενταξη της ελληνικης μουσικης σκηνης στο συναυλιακο ειδος των μεγαλων σταδιων". Τελος ας αναφερω οτι πριν απο μερικα χρονια ειχε κληθει να τραγουδισει στα γενεθλια του Nelson Mandela.
Ο αγαπητος κυριος Πανουσης, του οποιου ειμουν φανατικος θαυμαστης οταν εκανε τη σατηρικη εκπομπη στον ΣΚΑΙ πριν 1, 2 χρονια, καθως και ο κυριος Αγγελακας που μετα τις Τρυπες δεν εχει να παρουσιασει σχεδον τιποτα το αξιολογο, απλα εκμεταλευονται αριτοτεχνικα ορισμενες καταστασεις για να βγουν ξανα στο προσκυνιο και να παρουσισουν τους εαυτους τους ως αθωους "καλλιτεχνες" που τους εφαγαν οι κλικες και τα συμφεροντα. Και ρωτω ¨Οταν οι Τρυπες πουλουσαν τρελα ο Αγγελακας δεν ηταν μερος της κλικας???? πως και ξαφνικα εμεινε απ' εξω? Οσο για τον Πανουση, τι να πουμε ποτε δεν ηταν κατι αξιολογο απλα πουλουσε οσο πουλουσε με το καυστικο και σοκαριστικο χιουμορ του που μετα απο λιγο κατανταει μονοτονο. Εγω αυτο που ξερω ειναι οτι ποτε ο Νταλαρας δεν εχει βγει να κανει προσωπικη επιθεση σε κανενα με το υφος τοσο του Πανουση οσο και του Αγγελακα. Αυτο που εκανε ηταν να πουλαει ολο και περισσοτερο παρουσιαζοντας καλλιτεχνικα αρτιες παραγωγες σε χωρους οπως το Ηρωδειο, το Μεγαρο Μουσικης καθως και στο Royal Festival Hall του Λονδινου.Χωροι στους οποιους δεν μπαινει ο καθενας... Δε νομιζω να πουλαει επειδη ειναι μερος καποιας κλικας που προωθει αλλους και αλλους τους αφινει απ εξω... γιατι πολυ απλα αν αυτο που παρηγαγε ως καλλιτεχνης δεν αξιζε και ο κοσμος δεν το γουσταρε πολυ απλα δε θα πουλουσε δισκακι. Ουτε κλικες θα τον εσωναν ουτε τιποτα.
Μια παροιμια κολλαει τοσο στον Αγγελακα οσο και στον Πανουση "Οσα δε φτανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια". Ας, πανε λοιπον οι δυο τους να κανουν καμια συναυλιουλα και κανα σοου εκει στη Λιοσιων στο Gagarin και αν ειναι τυχαιροι μπορει να γεμισουν και το μισο μαγαζι. Αν ηταν καλλιτεχνες με αξια, ο κοσμος θα τους ειχε αναγνωρισει, αλλα στην μουσικη και γενικοτερα στην καλλιτεχνικη σκηνη επικρατει το ριτο "εχεις τοση αξια οση σου δινει ο κοσμος". Ας αφισουν λοιπον το Νταλαρα να παραγει πολιτισμο και ας κοιταξουν, αν ειναι αξιοι, να κανουν και αυτοι τιποτα της προκοπης.
Οσον αφορα στο καθαρα μουσικο σκελος, Ο Νταλαρας εκτος απ το οτι παιζει 3 μουσικα οργανα (κιθαρα, μπουζουκι και τζουρα) εχει γραψει τη μουσικη (για να απαντησω σε καποιο σχολιο που εγινε οτι ο νταλαρας δε γραφει μουσικη απλα τραγουδαει τραγουδια αλλων) σε αρκετα πασιγνωστα ελληνικα κομματια οπως το γνωστο φανταζομαι σε ολους μας "Στο ιδιο εργο θεατες" που το τραγουδα με τον Βασιλη Παπακωσταντινου. Αλλα τραγουδια στα οποια εχει γραψει μουσικη ειναι τα "Μια βραδια στο Λεβερκουζεν" σε συνεργασια με το Μανο Ξυδους, "Καλωσορισμα" σε στιχους Πανου Κατσιμιχα και πολλα αλλα τα οποια αμα πραγματικα ενδιαφερεστε να μαθετε ψαχτε λιγο και θα τα βρειτε. Νομιζω οτι μονο τα παραπανω τραγουδια εχουν πολυ μεγαλυτερη επιτυχια στο ελληνικο κοινο απ ολα τα τραγουδια του Αγγελακα μαζι. Αυτο νομιζω λεει κατι απο μονο του.
Τελειωνοντας, νομιζω οτι ολα τα παραπανω να ειναι αρκετα ωστε να διευκρινιστει ποιος προσπαθει να κανει εντυπωση με δηλωσεις κρυβομενος πολλες φορες και πισω απ τη μασκα της σατηρας που τωρα τελευταια χρησιμοποιηται ως δικαιολογια για να λεει ο καθε τυχαιος την αμπελοφιλοσοφια του. Ο ελληνικος φιλομουσος λαος εχει παρει τις αποφασεις του και αυτες φαινονται περιτρανα στις επιλογες του. Οτιδηποτε αλλο νομιζω ειναι περιττο.
Εντάξει, είπε ο Αγγελάκας την γνώμη του.. Που είναι το κακό? Αυτό πίστευε και το είπε. Από κει κ πέρα και ο Αγγελάκας κ ο Νταλάρας έχουν τα δικά τους πιστεύω για τους δικούς τους λόγους... Δηλαδή δεν αρέσει η κρίση του Αγγελάκα οπότε τον κρίνουμε κι εμείς?... Δεν βρίσκω κάποιο νόημα σε αυτό πέρα από το να γεμίζουν σελίδες στο φόρουμ
