Η φωνή τπυ Καλογιάννη .... Αντρίκεια, στοβαρή, λες και βγαίνει ... από τα έγκατα της γης !!!
Ωωωωω ..... megaloserwtikos, τι ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΕΣ είναι αυτές που θυμήθηκες!!!
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΒΥΣΣΗΝΙΑΣ, μουσική : Αργύρης Κουνάδης, στίχοι : του πολύ αξιόλογου θεατρικού συγγραφέα Μάριου Ποντίκα, ερμηνεία : ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ, δίσκος : Εν Αθήναις [1976 αν δεν απατώμαι]. Τα τραγούδια προέρχονται από το ομώνυμο τηλεοπτικό σήριαλ της Κρατικής Τηλεόρασης εκεί στα 70ς [έχω την εντύπωση ότι θυμάμαι αμυδρά κάτι σκηνές του από την πολύ πρώιμη παιδική μου ηλικία]. Κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτό το τραγούδι περιλαμβάνεται μέσα στα 3 - 4 καλύτερα ζεϊμπέκικα που γράφτηκαν ποτέ, και σίγουρα μέσα στα 10 καλύτερα ελληνικά τραγούδια .....
ΚΑΝΤΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ, μουσική : Γιώργος Γιαννουλάτος, στίχοι : Πυθαγόρας. Το θυμάμαι παιδάκι να το σιγοτραγουδάω, γύρω στο 1980 [παιζόταν αρκετά στο ραδιόφωνο]. "Κάντε κουράγιο / και μα τον Άγιο / κάπου θα βρείτε ένα λιμάνι, ένα φως / Κάντε κουράγιο /και μα τον Άγιο / για τους μικρούς είναι μεγάλος ο Θεός". [Στο σημείο αυτό θα μού επιτρέψετε να σημειώσω το πόσο σπουδαίος συνθέτης υπήρξε ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΤΟΣ !!! Σάς προτείνω να αναζητήσετε το συγκλονιστικό τραγούδι του "ΣΤΗΑΘΗΚ' ΑΠΟΨΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ" σε στίχους Μιχάλη Μπουρμπούλη που ερμηνεύει η Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Ανήκει και αυτός σε εκείνη την φουρνιά "έντεχνων συνθετών" των αρχών των 80ς (βλ. επίσης Γκάρτζος, Ανδριόπουλος, Μιχάλης Τερζής κλπ) που .... δημιούργησε σε "λάθος εποχή", όταν η .... "επέλαση του σκυλάδικου τραγουδιού" στην τότε Ελλάδα ήτο "σαρωτική". Τέλος offtopic].
Όσο για τον Καλογιάννη .... έχω γράψει και σε άλλο τόπικ ότι η πρώτη συναυλία που έχω δει στη ζωή μου είναι σε ηλικία 10 ετών, το 1982, στο ξερό γήπεδο της Καστοριάς με τον ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ να τραγουδά, ως επί το πλείστον, τραγούδια του ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΑΓΙΟΥ. Ο Καλογιάννης εκείνη την εποχή είχε βγάλει έναν δίσκο σε μουσική Λάγιου, ο οποίος είχε σαν κεντρικό θέμα τη ζωή στη μεγαλούπολη [κάποιοι στίχοι έλεγαν "τούτη η πόλη, τσιμεντένια, αγαπημένη ... ζωντανεύει κάπου - κάπου σαν περνώ απ' του Φιλοπάππου" ή σε άλλο τραγούδι "τι κι αν δεν ξέρω πώς σε λένε, Άννα, Μαρία ή Λαμπρινή / ξέρω τα μάτια σου πως καίνε, αστέρια μες στην πόλη αυτή]. Την ορχήστρα διηύθυνε ό ίδιος ο Δημήτρης Λάγιος, πολύ νέος και πολύ όμορφος και, προπαντός, σεμνή και ευγενική παρουσία [R.i.p. ... αυτό το παιδί, που ήταν η προσωποποίηση της "αρχοντιάς", "έφυγε" πολύ νέο 
} ....
)
