Το δικό σας CD δέχεστε να το διακινούν πειρατικά;

Καταρχας, ειμαι μελος σε αυτο το φορουμ εδω και αρκετα χρονια, και για πολλους και διαφορους λογους αποφευγω να ποσταρω σε τετοια θεματα και κανω την εμφανιση μου κυριως μονο σε θεματα εγχορδων κλπ. Αποφασισα να συμμετεχω σε αυτο το θεμα, να πω τη γνωμη μου, παρολο που ξερω οτι θα το μετανιωσω (για τους ιδιους λογους που συνηθως απεχω...)

Anyway...

"Η πειρατεια σκοτωνει τη μουσικη" Ως μουσικος θα διαφωνισω, ισως να σκοτωνει τις μεγαλες δισκογραφικες. Αυτο που σκοτωνει τη μουσικη ειναι η απληστια η οποια βρισκει την εκφραση της κυριως στο προσωπο των μεγαλων δισκογραφικων. Η τιμη των 20 ευρω για ενα cd ειναι by all means ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.

Εχοντας γυρισει αρκετες ευρωπαικες χωρες και ζωντας εδω και καποιο καιρο στην Αγγλια, μπορω να σας πω οτι οι καταπληκτικες τιμες των cd στα ελληνικα δισκοπωλεια ειναι σχεδον αποκλειστικο μας προνομιο. Ισως να τα θελει λιγο ο κωλος μας και ως αγοραστικο κοινο.

Η κατασταση λοιπον αυτη πρεπει να αλλαξει, end of story.

Η πειρατεια ομως ΔΕΝ ειναι λυση. Η λυση ειναι να αλλαξει αυτο το κλιμα αισχροκερδειας που υπαρχει στην ελληνικη αγορα. Το να κλεβεις τα cd (γιατι η πειρατεια, οπως και να το κανουμε ειναι μια de facto μορφη κλοπης) δεν ειναι λυση. Η λυση ειναι να αποφευγεις τις γελοιες τιμες των δισκογραφικων οσο γινεται, να ψωνιζεις απο μαγαζια που δε σε κοιτανε σαν ενα πακο χαρτονομισματα και κυριως να ενισχυεις τα μικρα independent label και τους καλλιτεχνες που διαθετουν το εργο τους μονοι τους. Αυτο τσουζει πολυ περισσοτερο την καθε μεγαλη δισκογραφικη.

Trust me, η X μεγαλη δισκογραφικη προτιμα χιλιες φορες το να δεις τα βιντεακια των καλλιτεχνων της στο youtube και να κατεβασεις πειρατικα το cd απο το να τους αγνοησεις τελειως. Βεβαια αν καποιος του αρεσει ο Χατζηγιαννης δε μπορεις να του πεις αγνοησε τον μην ακους μεχρι να πεσουν οι τιμες αλλα λεμε τωρα...

Οι τιμες θα αλλαξουν οταν αλλαξει η συμπεριφορα μας σαν αγοραστικο κοινο. Το Πασχα ημουν με φιλο σε γνωστο δισκοπωλειο στη Θεσσαλονικη και εψαχνε για cd. Ειδα σε ενα ραφι ενα πακετακι της Epic απο τη σειρα original album classics, το οποιο ηταν για τον Jeff Beck και περιειχε 5 cd του καλλιτεχνη αυτου. Του λεω αυτο αξιζει να το παρεις, το κοιταει μου λεει πανακριβο...36 ευρω. Που να το φανταζομουν οτι εκανε τοσο, καθως ενα μηνα πριν το συμβαν ειχα αγορασει ακριβως το ιδιο compilation απο αγγλικο μαγαζι για 5 λιρες (δηλαδη ουτε 6 ευρω).

Εν ολιγοις οσο γινετε να ψωνιζουμε απο μαγαζια με λογικες τιμες (οπως πχ το amazon που ειναι και πασιγνωστο), υποστηριξη των μικρων independent label που πραγματικα κανουν μια διαφορα και δινουν το προιον τους σε πολυ μικροτερη τιμη απο οτι τα μεγαθηρια (και παιρνει και παραπανω ο καλλιτεχνης). Η κατεβασες κατι απο torrent και σου αρεσε, πανε παρε και το cd ως ενδειξη σεβασμου στον καλλιτεχνη (εκτος αν ειναι κλασσικα απο τα cd των 20 ευρω που λεμε παραπανω, τοτε αστο καλυτερα)

Αν θα δεχομουν να μοιραστει το cd μου πειρατικα? ΟΧΙ

Γιατι? Γιατι εγω ως καλλιτεχνης ισως και να μπορω να πω οτι κανω λειτουργημα κλπ, οτι το κανω για την τεχνη, να αποποιθω οποιουδηποτε χρηματικου οφελους και τα αλλα ωραια που ειπαν αρκετοι φιλοι παραπανω (και με τα οποια συμφωνω κατα 90% για να μη παρεξηγουμαστε).

Αντε εγω. Αλλα ο γραφιστας που εκανε το εξωφυλλο, για την ψυχη της μανας του το εκανε? Ο session βιολιστης που θελησα να παιξει σε ενα κομματι και αυτος για την τεχνη θα δουλεψει? Ο ηχοληπτης? Η καθαριστρια στο στουντιο? Εγω αμα βγαλω cd και μπω μεσα 5χιλιαρικα το επομενο πως θα το βγαλω?

Για κλεισιμο:

Πειρατεια=bad. Παει να πει οτι καποιος τσεπωνεται χρημα για κατι που δεν του αξιζει. 20ευρω για cd, και τα 19 ευρω να πηγαινουν μονο στα μεγαλοστελεχη= πιο bad. Λυση: φεξε μου και γλυστρησα. Ειναι μεν η πειρατεια αντιδραση, την πληρωνουν ομως και καποιοι που δε θα επρεπε.

Μεση λυση, οπου δυνατον. Το εργο καποιου και την υπηρεσια που εβαλαν καποιοι αλλοι ωστε να ερθει το τελικο προιον στα χερια μας καλο ειναι να την ανταμειβουμε, οσο βεβαια δε μας πιανουν κοτσους...

Υ.Γ. Δε μπαινω στον κοπο να σχολιασω περι αστυνομιας, κακων αλλοδαπων, τιμης του ελαιολαδου κλπ.

-----------------
And Leo turned and said: ''Let there be Strat..''.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : odis13 στις 03-05-2009 02:30 ]

Βασικά, βρίσκω το ερώτημα καίριο και ουσιαστικό. Αυτό διότι όντως καταδεικνύει από μόνο του την πιθανότερη απάντηση.

Ζούμε τα χρόνια της εγωπάθειας. Οι άλλοι είναι άλλοι κι εγώ είμαι ΕΓΩ. Όλοι γνωρίζουμε κατά βάθος ότι περιμένουμε ανταπόδοση για τον δικό μας κόπο, χωρίς όμως να αναγνωρίζουμε εμείς τον κόπο των άλλων. Όλοι θεωρούν ότι η τέχνη πρέπει να προσφέρεται δωρεάν. Σωστό. Γιατί  όμως να μην προσφέρεται δωρεάν και η ιατρική, οι επιστήμες, η μάθηση,  η νομική εκπροσωπηση, τα προϊόντα; Τί είναι εκείνο που διαχωρίζει τον ένα κόπο από τον άλλο;

Η βάση όμως του ερωτήματος αφορά το γιατί εμείς λειτουργούμε με τέτοιο τρόπο (πειρατεία), που σε κάθε περίπτωση προσωπικής συμμετοχής (παραγωγή) θα κατονομάζαμε τους άλλους ως πειρατές. Ατομικός ωφελιμισμός ονομάζεται και αφορά την λειτουργία της υπερθρέψεως του "εγώ". Στη συνέχεια ντύνουμε τον εγωϊσμό με ιδεολογικές μάσκες, ώστε να δικαιολογήσουμε μερικώς την αν-αρχία μας.

Σε προσωπικό επίπεδο, θα με πείραζε μόνο άν τις δημιουργίες μου εκμεταλλεύονταν κάποιοι εμπορικά. Τα πνευματικά δικαιώματα είναι ο καρκίνος της σύγχρονης τέχνης, που κατέβαλλε την αυθεντική δημιουργία. Από τη μία πλευρά προστατεύθηκε -ορθώς- η δημιουργία, ενώ από την άλλη έγινε εμπορεύσιμο είδος αφού ο ίδιος κανόνας που  παρέχει την προστασία, επιβάλλει κανόνες αγοράς. Και οι κανόνες της αγοράς στράφηκαν αναγκαία προς τη βάση της  συνολικής  διαδικασίας παραγωγής, παράγοντας το προϊόν "εμπορική τέχνη", όπως συμβαίνει με όλα τα εμπορικά προϊόντα (σκοπός της αγοράς είναι η οργάνωση και διακίνηση της παραγωγής).

Τί δεν πάει καλά στην σύγχρονη τέχνη (και άθληση); Το γεγονός ότι δεν αποτελεί πλέον αυτούσια υπαρξιακή έκφραση του ανθρώπου, αλλά μία απλή αυτοτελής κοινωνική ανάγκη. Χρήμα και δόξα. Τα δύο στοιχεία που αποτελούν τις μονάδες μέτρησης της κοινωνικής ισχύος στην ανθρωποζωϊκή αγέλη. Οι δύο όψεις της Ωραίας Ελένης στην παγκόσμια ιστορία.

"Στην πολιορκία πέφτει πάντα η Τροία..."

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 03-05-2009 13:20 ]

Εαρινε???Το συγκροτημα Coldplay δινει τα σι ντι του δωρεαν.

Δεν πιστευω να τους καταγγειλεις?

Αλλωστε δεν ειναι καν μαυροι!!!!

Καλησπέρα σε όλους.

Πειρατεία... Χμμμ...

Κατ' αρχήν κακώς μιλάμε για τους συμπαθέστατους μαυρούκους καθώς έχουν χάσει τη δουλειά τους πλέον. Δεν πουλάνε πια CD καθώς γενικά το CD δεν πουλάει πια. Οπότε στράφηκαν περισσότερο σε άλλης μορφής "πωλήσεις". Γυαλιά Dolce Canata, τσάντες Luis Vruison κτλ...

Η πειρατεία έγινε ηλεκτρονική και μόνο. Όμως η πειρατεία των τραγουδιών με αυτό τον τρόπο φάνηκε πως δεν ήταν θέμα των μάυρων αλλά των Ελλήνων. Ξέρετε σαν χώρα είμαστε 2η στην παράνομη διακίνηση τραγουδιών, μετά τη Ρωσία που ακόμη δεν έχει δισκογραφικές εταιρίες οπότε η πειρατεία είναι σχεδόν υποχρεωτική. Η Τουρκία, η Αλβανία, ακόμα και η Νιγηρία από όπου έρχονται οι φίλτατοι μαυρούκοι είναι πολύ χαμηλά στη λίστα της πειρατείας.

Οι πειρατές είμαστε εμείς και κανείς άλλος.

Επίσης και οι γιατροί κατά τον Ιπποκράτη δεν θα έπρεπε να αμοίβονται και όμως πληρώνονται κανονικά και έτσι πρέπει.

Το δημιούργημα, είτε πνευματικό, είτε χειροπιαστό είναι ιδιοκτησία αυτού που το δημιούργησε και μόνο ο ίδιος μπορεί να το διαθέσει όπως αρέσκεται. Είτε δωρεάν, είτε επί πληρωμή. Και πιστέψτε με οι δημιουργοί των τραγουδιών (Συνθέτες και στιχουργοί) δεν ενδιαφέρονται για το τσάμπα. Έτσι κι αλλιώς το τσάμπα κανείς δεν το σέβεται πραγματικά.

Η πειρατεία σίγουρα δεν σκοτώνει τη μουσική.

Σκοτώνει όμως τους δημιουργούς και τη δημιουργία, τους μουσικούς, τους ηχολήπτες, τα αυτιά των ακροατών, και φυσικά την χώρα. Και οικονομικά αλλά και σε επίπεδο φήμης. Για παράδειγμα 200 εκ. Ευρώ το χρόνο χάνει το κράτος από το παράνομο κατέβασμα.

Και φυσικά πλουτίζει, κάποιους. Τις δισκογραφικές καθώς τα έξοδα της παραγωγής τα παίρνουν από τους δημιουργούς πια, τους εκδότες των πειρατικών CD και των ιστοσελίδων από τις διαφημίσεις και πολλών άλλων.

Οφείλω βέβαια να πω πως μέσα από τις δισκογραφικές ζει πολύς κόσμος, οπότε δεν με ενοχλεί το να τα παίρνουν αυτοί και όχι κάποιοι σκοτεινοί τύποι που δεν ξέρω που τα "επενδύουν".

Απλά πολύ σύντομα θα πάψει η έκδοση καινούριων τραγουδιών καθώς δεν θα υπάρχει ούτε οικονομικό έρισμα για τους δημιουργούς αλλά ούτε και η οικονομική δυνατότητα παραγωγής από τους παραγωγούς καθώς δεν θα υπάρχει απόσβεση.

Και τι πειράζει... Θα ακούμε συνέχεια τα παλιά...

Αφού η πειρατεία δεν σκοτώνει τη μουσική...

Δική μας επιλογή...

Η μουσική είναι σα τη ζωή αδερφέ. Πάντα βρίσκει το δρόμο της. Κανένας δε θα σταματήσει να βγάζει τίποτα. Θα πεθάνει μόνο όταν πεθάνουμε όλοι μας.

-----------------
http://www.ziotas.gr

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : giorgosziotas στις 07-05-2009 00:21 ]

Οι εταιρίες σκοτώσανε τη μουσική πολύ πριν εμφανιστεί η πειρατεία. Εγώ προσωπικά είμαι κατά των εταιριών, και στη φάση που είμαστε είμαι υπέρ της πειρατείας ειδικά στις ελληνικές εταιρίες.

Προσωπικά πιστεύω ότι η αγορά για τον εξοπλισμό που χρειάζεται για να φτιάξει ένας μουσικός τη μουσική του έχει γίνει πραγματικά προσιτός (οικονομικά). Και ακόμα και αν ο ίδιος δε θέλει να ασχοληθεί με το ηχοληπτικό μέρος υπάρχουν πάρα πολλά ερασιτεχνικά studios και άνθρωποι που πραγματικά αγαπάνε αυτή τη δουλειά και κάνουν αξιοπρεπέστατες δουλειές. Μπορεί ο εκάστοτε μουσικός να γράψει τον δίσκο του με προσωπικά έξοδα βέβαια αλλά από την άλλη να την διακινήσει μόνος του. Ειδικά στην εποχή που ζούμε με τις εξελίξεις στον τομέα του internet και τις ταχύτητες να καλπάζουν είναι πολύ εύκολο κάποιος να πουλήσει τη μουσική του πολύ φθηνότερα και να έχει και μεγαλύτερο κέρδος. Γιατί δεν πιστεύω να είναι κανείς που να έχει την ψευδαίσθηση ότι οι μουσικοί κερδίζουν από τις πωλήσεις των δίσκων..

Και να μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια εποχή που η ποιότητα του ήχου δεν είναι το ζητούμενο παρά μόνο από μικρές μερίδες ανθρώπων που ακούνε τη μουσική σε άλλα επείπεδα (επίπεδα δημιουργού). Θέλω να πω ότι μια καλή παραγωγή από μια πολύ καλή παραγωγή στον μέσο ακροατή δε θα κάνει καμία διαφορά. Τέλος πάντων, είναι μεγάλο θέμα αυτό.

Η ουσία είναι ότι το καρτέλ που έχουν στήσει οι δισκογραφικές εταιρίες τα τελευταία 20 χρόνια σχεδόν καταδίκασαν μουσική και καλλιτέχνες σε ένα τέλμα το οποία ειλικρινά δεν πιστεύω να ξεπεραστεί ποτέ. Ακόμα και να κατέβουν οι τιμές των cds (και πόσο να κατέβουν δλδ;; ) ο κόσμος έχει μάθει πλέον να κατεβάζει μουσική και όχι να αγοράζει. Αυτή η συνήθεια δε θα αλλάξει τόσο εύκολα. Προσωπικά αγοράζω σπάνια δίσκους και μόνο δίσκους που πραγματικά θεωρώ ότι αξίζουν τα 15-20€. Εμπρός λοιπόν στην αγορά της μουσικής από τους ίδιους τους καλλιτέχνες χωρίς μεσάζωντες. Αν και ομολογουμένως το e-shopping είναι σε εμβριακό στάδιο ακόμα στη χώρα μας, θεωρώ ότι είναι ο μόνος τρόπος η μουσική να αποκτήσει την πραγματική της αξία και να χρηματοδοτήσουμε τους δημιουργούς και όχι τους εμπόρους.

Έχεις δίκιο για τις δισκογραφικές φίλε. Κι εγώ είμαι κατά αυτών. Άλλωστε οι περισσότερες εταιρίες έχουν κλείσει, κάποιες έχουν αγοραστεί από ξένες και πλέον το πράγμα έχει ισοσταθμιστεί με το εξωτερικό. Όμως εμείς μιλάμε για 3-4 εταιρίες που είναι οι μεγάλες και γνωστές και που διέπραξαν το "έγκλημα". Μην ξεχνάμε όμως ότι υπάρχουν καμιά 20αριά ανεξάρτητες, μικρότερες εταιρίες που έχουν κάνει μουσικοί, συνθέτες, συγκροτήματα οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με όλο αυτό που μιλάμε. Διαθέτουν καλές παραγωγές και φτηνότερα CD. Αυτές υποφέρουν περισσότερο από αυτή την παράνομη διακίνηση και οι οποίες δεν διαθέτουν ούτε μεσάζοντες, ούτε πολλά χρήματα. Η πειρατεία δεν κάνει διακρίσεις. Σαφώς ο μουσικός μπορεί πια να κάνει πλέον μια δουλειά με λίγα έξοδα αλλά όσο φτηνά και αν το διαθέσει ο Ελληνάρας θα του το κλέψει ακόμα και το τσάμπα πράμα...

Ίσως το ζητούμενο να μην είναι η ποιότητα ήχου στον μέσο ακροατή, είναι όμως σε αυτόν που τη γράφει και την δημοσιοποιεί. Άλλωστε ο μέσος ακροατής πλέον και ειδικά μέσω της κλοπής και του σύγχρονου ραδιοφώνου έχει συνηθίσει να ακούει την άθλια ποιότητα του mp3. Όμως ο δημιουργός της θέλει να ακούει τα μουσικά όργανα ως μουσική και όχι ως συμπιεσμένη παραμόρφωση... Και για μένα προσωπικά η άποψη του δημιουργού στην τελική είναι η σημαντικότερη για την ποιότητα του έργου του.

Αν η μουσική πρέπει να είναι τσάμπα, τότε και οι μουσικοί και οι ηχολήπτες και οι τραγουδιστές και όσοι τελος πάντων ασχολούνται με αυτό, να βρουν μία άλλη δουλειά, πρωινή, να πληρώνονται με το μήνα αλλά τα βράδια να παίζουν τσάμπα. Πως μας φαίνεται αυτό; Φυσικά μιλάω και για τα νυχτερινά κέντρα και για τις συναυλίες και για τη δισκογραφία. Τσάμπα όλα.

Είμαστε στο κατόφλι καινούριας εποχής και καλό είναι να επανεξετάζουμε τα πράγματα. Και οι πολιτικοί μας έχουνε κατακλέψει όλα αυτά τα χρόνια. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα μπούμε στα σπίτια τους να τους κλέψουμε την περιουσία τους; Όχι απλά τους αλλάζουμε και υποστηρίζουμε πρόσωπα που εμπιστεύομαστε. Τα τραγούδια είναι η περιουσία των δημιουργών κι εμείς την κλέβουμε ασύστολα με τις ευλογίες της αστυνομίας. Και το χειρότερο είναι πως κυρίως η Ελλαδάρα πρωταγωνιστεί σε αυτό...

Είμαι κατά της πολιτικής των μεγάλων δισκογραφικών. Είμαι κατά των δισκογραφικών που έκαναν ότι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι όμως κατά της κλεψιάς σε οποιοδήποτε επίπεδο. Ας το αγοράσουμε από τον μουσικό, τον συνθέτη ή από όπου αλλού θέλεις. Αλλά να δώσουμε το αντίτιμο της σκληρής δουλειάς που έκανε κάποιος για να μας κάνει να περάσουμε κάποιες ώρες καλύτερα με τη μουσική του...

Πολύ σωστός ο Yperoptis!

Ειδικά αν κάτσω να σκεφτώ τι απίστευτες μουσικές κυκλοφόρησαν οι Factory, 4AD, Rough Trade, Creation, Warp, Motown, Decca, Βedrock, Domino και η Metal Blade στη δεκαετία του '80, σίγουρα μπορώ να ζήσω και χωρίς τις κυκλοφορίες των EMI, Warner, Universal, Virgin για παράδειγμα (πλιν εξαιρετικών περιπτώσεων)...

...και ΔΕΝ είναι προαναφερθείσες indie(pendent) εταιρίες που στράφηκαν μανιωδώς κατά της πειρατείας, οι μεγάλες/πολυεθνικές/supermarket εταιρίες είναι που άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου.

Κι όσον αφορά στο αν "δέχομαι το δικό μου CD να το διακινούν πειρατικά", ας μιλήσουν τα παραδείγματα των Nine Inch Nails, Radiohead και Prince. Τα υπόλοιπα νομίζω είναι περιττά...

-----------------
Remember, remember, the 5th of November
the Gunpowder Treason and plot,
I see no reason why Gunpowder Treason
should ever be forgot

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : sitzoune81 στις 07-05-2009 08:45 ]

Δε θα διαφωνήσω γενικά σε όσα είπες Yperoptis, απλά θα σου επαναλάβω μια θέση την οποία την πιστεύω ακράδαντα. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά οπουδηποτε παίχτηκε όλο αυτό το παιχνίδι της αισχροκέρδιας από τις εταιρίες, είχαν σαν αποτέλεσμα την ακμή της πειρατείας. Πλέον το κοινό έχει ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ να κατεβάζει μουσική και όχι να αγοράζει. Εκεί νομίζω ότι είναι το πρόβλημα πλέον. Στον τρόπο δηλαδή που το κοινό αντιμετωπίζει την μουσική σαν προϊόν. Λίγοι αγοράζουν πλέον μουσικοί και επίσης λίγοι πιστεύω ότι θα απαλαχθούν από την φιλοσοφία του κλικ και κατεβάζω, κλικ και ακούω.

Φίλε pa___ έτσι κι αλλιώς κουβέντα κάνουμε. Άλλωστε στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να "συνηθίζουμε" εύκολα οτιδήποτε έχει να κάνει με πειρατεία, υποκλοπές, σκάνδαλα, αυθαίρετη δόμηση και γενικά ότι μας υποτιμά σαν λαό και σαν χώρα. Διότι δεν μπορώ να εξηγήσω την τεράστια διαφοροποίηση που έχουμε σε σχέση με άλλες χώρες στα θέματα αυτά. Είμασταν είμαστε και καθώς φαίνεται θα είμαστε φτηνοί στα πίτουρα και ακριβοί στις κότες. Δηλαδή έχουμε όμορφους τραγουδιστές χωρίς τραγούδια, όμορφα γήπεδα χωρίς ομάδες, όμορφη βουλή χωρίς πολιτικούς, όμορφη πατρίδα χωρίς πατριώτες (όχι με την φασιστική έννοια φυσικά αλλά με την έννοια της αγάπης προς αυτήν) κτλ. Αποδεχόμαστε και υποστηρίζουμε δηλαδή την κλοπή της περιουσίας του άλλου αλλά όταν μας κλέψουν εμάς αναρωτιώμαστε που είναι το κράτος η αστυνομία κτλ.

Παίρνουμε παράδειγμα συγκροτήματα που αποφάσισαν να διαθέσουν δωρεάν ή έστω με κάποιο μικρό αντίτιμο κάποιο άλμπουμ τους αφού βέβαια έχουν βγάλει τ' άντερά τους όλα αυτά τα χρόνια και καλά κάνανε. Το παράδοξο βέβαια με όλα αυτά τα συγκροτήματα που αναφέρεις φίλε sitzoune81, είναι πως λίγο καιρό μετά από αυτή την δωρεάν κίνηση όλοι έβγαλαν κανονικό CD, από κανονική εταιρία, σε κανονικά δισκοπωλεία. Μάλιστα οι Radiohead αφού το εγχείρημα της δωρεάν διανομής απέτυχε καθώς δώσανε λιγότερα δωρεάν από ότι πουλάγανε, παραδέχτηκαν -προς τιμήν τους- πως ήταν λάθος τους και δεν θα το επαναλάβουν.

Για να καταθέσω λοιπόν κι εγώ ξεκάθαρα την άποψή μου λέω πως είμαι εναντίον των μεγάλων δισκογραφικών ειδικά με τον τρόπο που λειτούργησαν όλα αυτά τα χρόνια αλλά πάνω από όλα είμαι εναντίων οποιασδήποτε μορφής κλεψιάς. Είτε αυτή ονομάζεται πειρατεία, διάρηξη, ριφιφί ή όπως αλλιώς μπορεί να ονομαστεί. Δεν μου αρέσει να είμαι κλέφτης. Πόσο μάλλον κλεφτρόνι αφού μιλάμε για κλοπή λίγων ευρώ... Πόσο κοστίζει άραγε ένα τραγούδι;

Mα προφανώς και δεν είναι θέμα τιμής τραγουδιού φίλε μου. Αγοράζοντας το cd δεν πληρώνεις το τραγούδι, πληρώνεις την εταιρία. Αυτό είναι που έχει απομακρύνει το κοινό από τις αγορές των αυθεντικών δίσκων και ειδικά μετά την τεράστια αύξηση στις τιμές την τελευταία δεκαετία. Γιατί αν το cd είχε 10€ (κάποτε είχει 3000 δρχ), πιστεύω ότι η αγορά θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση.

Επιπλένο, το εγχείρημα διακίνησης και αγοράς μουσικής από το internet δυστυχώς, ακόμα δεν πιάνει γιατί ο κόσμος δεν έχει εξοικιωθεί με τον τρόπο αυτό αγοράς. Πόσοι από εμάς αγοράζουμε οτιδήποτε μέσω internet? Εγώ προδωπικά ασχολούμαι φανατικά με το internet 6 χρόνια και μόλις πέρσυ έκανα την πρώτη μου on-line αγορα και μάλιστα για κάτι που δεν έβρισκα πουθενά εδώ στην Ελλάδα. Όταν το cd το πουλάνε στο κέντρο της Αθήνας προφανώς θα προτιμήσεις να κάνεις και την βόλτα σου με τον κολλητό σου, να χαζέψεις και λίγο στα ράφια και να πας να το πάρεις από εκεί από το να μπλέξεις με προπληρωμένες κάρτες, λογαριασμούς, log in, log out και όλα αυτά τα πονοκεφαλιάσματα. Αλλά το θέμα είναι πλέον ότι υπάρχουν πολλοί περισσότεροι λόγοι για να μην πας καν στην Αθήνα να αγοράσεις το cd σου αλλά να το αποκτήσεις με ένα κλικ μέσα σε λίγα λεπτά. Καλώς η κακώς αυτή είναι η πραγματικότητα, δεν την υποστηρίζω. 

Οποιος καλλιτεχνης θελει να βγαλει λεφτα κανει το εξης.

Ξεπατωνεται στις συναυλιες.Εμαθαν ολοι(και ενοοω ΟΛΟΙ)με τα μαγαζια τυπου σκυλαδικα και δεν σηκωνουν τον κωλο τους να πανε εξω απο την Αθηνα.

Και μετα ολοι(και εννοω ΟΛΟΙ)περιμενουν τα δικαιωματα απο τις πωλησεις.Τα ψιχουλα δηλαδη.

Δυστηχως πεθανε ο πιο γνησιος καραγκιοζης και μας αφησε τις κακιστες απομιμισεις.

Ε ρε γλεντια................μπαμπακοοοοοοο!!!!!!!

Ζητω το ελευθερο downloading.Μεχρι τελικης πτωσηηηηηηηηηηηςςςςςς!!!!

Φερτε μου να φορτωνω Terraaaaaaaaaa!!!!

-----------------
Αν εισαι ερωτευμενος με το χαμογελο της, μην κανεις το λαθος να την παντρευτεις ολοκληρη.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : NikosRoman στις 15-05-2009 02:32 ]

Αγαπητέ μου για να ανέβει αυτό που κατεβάζεις εσύ και για να ακούγεται όπως ακούγεται υπάρχουν πάρα πολλά άτομα που δουλέυουν. Αυτοί δεν πληρώνονται ούτε από τις συναυλίες, ούτε από τα σκυλάδικα. Δυστυχώς όμως δεν είσαι ο μόνος που σκέφτεται έτσι.

   Είχα μείνει χωρίς ίντερνετ για πάνω από μια βδομάδα και τώρα δεν χορταίνω να διαβάζω τα posts. Ειδικά εδώ που έχουν μαζευτεί πολλά σχόλια και διαβάζοντάς τα όλα μονορούφι, διαπιστώνω ότι κανείς δεν έχει καταλήξει πουθενά. Δε χρειάζεται έτσι κι αλλιώς. Από τη στιγμή που αναφερόμαστε στη μουσική πλέον σαν ένα οποιοδήποτε προϊόν, μάλλον έχει χαθεί το νόημα. Κάποιος κάπου υποστηρίζει την πειρατεία διότι όπως λέει, θέλει να έχει ό,τι κυκλοφορεί και δεν το αντέχει η τσέπη του. Εγώ δεν θα το ήθελα αυτό. Μπαίνω στο δισκάδικο (ναι, ανήκω στη ρομαντική κατηγορία αυτών που θέλουν το άλμπουμ με το αυθεντικό εξώφυλλο, να διαβάσουν στίχους & πληροφορίες, κάι που ενίοτε αγοράζουν και βινύλιο) και ξέρω εκ των προτέρων τι θα αγοράσω. Υπάρχουν καλλιτέχνες στο προσωπικό μου Τop100, που μόλις κυκλοφορήσουν δίσκο, τον αγοράζω. Κατόπιν, λειτουργώ με το ένστικτο. Χαζεύω τις νέες κυκλοφορίες και επιλέγω με τη 'μυρωδιά' του συλλέκτη. Έτσι κι αλλιώς, αμφιβάλλω αν οι μαύροι/κινέζοι/βησιγότθοι - δεν μ' ενδιαφέρει η καταγωγή του πωλητή - θα είχαν κάτι που να με συγκινήσει... "Ε, ψιτ, κύριος, and what about Liverpool? Έχει σπάνιο CD των Teardrop Explodes, δώσει καλό τιμή!!!" (το γκρουπ ήταν όντως από το Λίβερπουλ).

   Κάποιος πάλι, προτείνει να πάμε στην Αφρική, και ν' ακούμε τζάμπα μουσική, τρώγοντας μπανάνες. Πάντα πίστευα ότι για μπανάνες φημίζεται η Λατινική Αμερική και για χουρμάδες η Αφρική. Ας είναι. Μην κολλήσουμε εκεί τώρα. Μου φαίνεται όμως τόσο οπισθοδρομικός αυτός ο κλισέ τρόπος σκέψης - σαν κάποια σημαίνοντα πρόσωπα στην τηλεόραση που για να διαχωρίσουν τη θέση μας ως λαός με πολιτισμό, αναφέρονται στην Ουγκάντα. Μα καλά, πιστεύει κανείς ότι ολόκληρη ήπειρος προσφέρει τη μουσική της δωρεάν? Γιατί? Επειδή οι πωλητές πειρατικών CD/DVD συνήθως είναι αφρικανοί? Άραγε στη μαύρη ήπειρο, τι χρώμα έχουν οι παράνομοι πωλητές? Στο "Rough Guide To World Music" μπορεί κανείς να διαβάσει για τις μουσικές σκηνές της Αλγερίας, της Νιγηρίας, της Μαδαγασκάρης, κοκ, για τους καλλιτέχνες, για τις ΕΤΑΙΡΙΕΣ. Που δεν στεγάζονται σε μπανανιές.

   Διάβασα κι άλλα πολλά ευτράπελα, αλλά και κάποια - λίγα δυστυχώς - σχόλια με ουσία. Το πρόβλημα, όπως και σε άλλα posts, είναι ότι σταδιακά το κυρίως θέμα δίνει τη θέση του σε παράπλευρα σχόλια και σε αντεκδικήσεις του στυλ "μη μου μιλάς εμένα έτσι, ρε, ξέρεις ποιος είμαι και τι έχω κάνει?". Προφανώς, κι εγώ ξέφυγα. Λοιπόν, έχετε όλοι άδικο και μόνο εγώ δίκιο και διαφωνώ με όσα γράψατε αλλά και με όσα θα γράψετε, γι' αυτό δε θα μπω καν στον κόπο να σας απαντήσω!

   Τώρα που το ξανασκέφτηκα, αν μου στείλετε πέντε κιλά μπανάνες, θα καταδεχτώ να μπω στην κουβέντα, Λοιπόν... παρότι μουσικός, δε με ενοχλεί η θέα του μαυράκου που πουλάει CD στην παραλία. Η απέραντη παραλία της Περίσσας στη Σαντορίνη ήταν γεμάτη με πωλητές πέρυσι το καλοκαίρι. Τους έβρισκα... γραφικούς. Γραφικούς επίσης έβρισκα αυτούς που αγόραζαν, στις 3 το μεσημέρι, με τον ήλιο να ψήνει αυγά στην πέτρα, να παζαρεύουν Βανδή και U2. Αυτά τα κακογραμμένα CD, με τα ξεθωριασμένα χρώματα στα εξώφυλλα, που θα παίξουν 4-5 φορές και μετά θ'αρχίσουν να κολλάνε. Πάντα υπήρχε η πειρατεία. Τα παλιά χρόνια ήταν το δισκάδικο της γειτονιάς. Που σου έγραφε σε κασέτα τις νέες κυκλοφορίες. Μ΄ένα δίσκο πολλά τρυγόνια. Κι όλοι έμεναν ευχαριστημένοι. Πελάτης, δισκοπώλης. Πλην της εταιρίας, βέβαια. Να σας πω και κάτι? Ποτέ δεν διαφοροποιώ ανάμεσα σε μεγάλη/μικρή εταιρία. Η μικρή εταιρία απλά περιμένει να γίνει μεγάλη. Για να δώσει τη θέση της στην επόμενη μικρή. Σαν τους καλλιτέχνες. Αν ανατρέξετε σε παλιές συνεντεύξεις συγκροτημάτων που ξεκίνησαν ως εναλλακτικά, τα περισσότερα δήλωναν ότι φτιάχτηκαν επειδή βαρέθηκαν με τα γκρουπ που παίζονται στο ράδιο και θέλουν να προσφέρουν εναλλακτικές λύσεις, ήχους, στίχους... Κάποια είχαν όντως αγνές προθέσεις. κάποια έμειναν ζωντανά δίχως να παρεκλίνουν από τον αρχικό τους στόχο - οι Sonic Youth είναι ένα σχήμα που μου έρχεται στο μυαλό. Έτσι και σε κάποιες εταιρίες, υπάρχουν άνθρωποι με αγνές προθέσεις. Υπήρχε κάποτε ένας αληθινός κύριος, ονόματι Tony Stratton Smith, που όσοι συνεργάστηκαν μαζί του του βγάζουν το καπέλο. Τώρα πια έχει πεθάνει. Ο κύριος αυτός άνοιξε μια από τις πρώτες ανεξάρτητες βρετανικές εταιρίες, τέλη 60's στο Λονδίνο, σε μια εποχή που βασίλευαν η EMI, Polydor, και άλλοι κολοσσοί. Άνοιξε την πόρτα σε πολλούς μουσικούς, έχοντας γνήσιο πάθος για την (τότε) εναλλακτική μουσική. Η εταιρία ήταν η Charisma και στέγασε ονόματα όπως οι Van Der Graaf Generator, Genesis, Audience, Birth Control, Rare Bird, Peter Gabriel, Brand X, Steve Hackett, Lindisfarne, Nice, Hawkwind. Τέτοιοι άνθρωποι σπανίζουν.

Πριν από 4 χρόνια περίπου κυκλοφόρησα ένα δίσκο σε μια ελληνική ανεξάρτητη εταιρία. Έτυχε να έρθει στο στούντιο που έγραφα τα τραγούδια μου ο ιδιοκτήτης της, του άρεσε αυτό που άκουσε και μου πρότεινε να το βγάλουμε παρέα. Είχα ήδη δώσει πολλά λεφτά για το στούντιο και υπολόγιζα σε κάποια βοήθεια μετά το μιξάρισμα. "Δεν υπάρχουν λεφτά" μου είπε. Έτσι, πλήρωσα για το σχεδιασμό και την εκτύπωση του εξωφύλλου. Ήρθε η ώρα της κοπής στο εργοστάσιο. Το μίνιμουμ που μπορείς να 'κόψεις' είναι 500 κομμάτια. Τόσα παρήγγειλα. Μίλησα πάλι με την εταιρία. "Δεν υπάρχουν λεφτά". Πλήρωσα και για την κοπή του δίσκου και φυσικά τα πνευματικά δικαιώματα στην ΑΕΠΙ. Ήμουν ενθουσιασμένος με την ιδέα της κυκλοφορίας του προσωπικού μου δίσκου κι εκείνη την εποχή είχα τα χρήματα. Τα είχα βάλει στην άκρη γι'αυτό το σκοπό. Πλήρωσα τα πάντα, από την πρώτη νότα που ηχογραφήθηκε στο στούντιο, μέχρι και το τελευταίο εξώφυλλο. Αν πήρα ποτέ λεφτά από την εταιρία? Στην πρώτη εκκαθάριση. Από τότε, έχουν περάσει 3 χρόνια κι όποτε του υπενθυμίζω τη λέξη 'εκκαθάριση' παίρνω την ίδια απάντηση. "Δεν πούλησα τίποτα". Δεν μπορώ να τον ελέγξω κι όλας. Τι να κάνω? Να μπω στην αποθήκη του μ' ένα φακό τη νύχτα και να αρχίσω να μετράω δίσκους? Όταν τελείωσα με το δίσκο, ήθελα να φτάσει σε όσα περισσότερα μέρη της Ελλάδας γινόταν. Αυτή είναι η δουλειά της εταιρίας διανομής που συνεργάζεται με διάφορα δισκάδικα σε όλη την Ελλάδα. Χρειάζονται τιμολόγια που εγώ δεν είχα. Τα είχε η ανεξάρτητη. Γι'αυτό χρειαζόμουν τη δισκογραφική. Ίσως να σας κούρασα με την περίπτωσή μου, ήθελα όμως να μοιραστώ την εμπειρία μου με όσους ισχυρίζονται ότι οι μικρές ανεξάρτητες αξίζουν την αγάπη μας, οι μεγάλες όχι. Δυστυχώς, διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά. Πιθανόν η μεγάλη πολυεθνική να ήταν και πιο συνεπής στους λογαριασμούς της. Κι επιστρέφοντας στο αρχικό θέμα, θα σας φανεί αστείο, αλλά να, κάποια στιγμή εκεί στη Σαντορίνη χάζευα τους πλανόδιους πωλητές και είπα στον εαυτό μου "Μακάρι να έβλεπα και τον δικό μου δίσκο στην τσάντα τους. Τουλάχιστον, θα με διαφήμιζαν τζάμπα και το άλμπουμ θα θεωρείτο πετυχημένο.." Και ας με έπαιρναν όμηρο στη Σομαλία. Θα είχα τζάμπα μπανάνες. Και μουσική.

Φίλε djmetronomos, δεν νομίζω ότι υποστήριξε (ή υποστηρίζει) κάποιος πως όλες οι μικρές εταιρίες είναι και σωστές ή ότι όλες έχουν αγνές προθέσεις για τον χώρο. Σαφώς και θα υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Από την περιγραφή σου καταλαβαίνω ότι μάλλον σε τέτοια περίπτωση έπεσες κι εσύ.

Πάντως, αν οι μπανάνες της Σομαλίας είναι καλές, άνοιξε εκεί μια εταιρία και αναλαμβάνω την εδώ αντιπροσώπευση, χωρίς μεσάζοντες να μας τρώνε τα λεφτά μας (ή το εμπόρευμα).

+1

+2

Μη μπερδευουμε καποια πραγματα. Αυτοι επελεξαν να δινουν το δισκο τους δωρεαν, οχι να διακινειται πειρατικα ο δισκος τους. Αν εγω κατεβαζω δωρεαν και νομιμα ενα cd τους, το γραψω 40 αντιτυπα και βγω να το πουλαω 10 ευρω το ενα, τοτε νομιζω οτι θα εχουν προβλημα μαζι μου, και μεγαλο μαλιστα.

Πειρατεια ουσιαστικα παει να πει οτι ειτε πουλαω/αγοραζω κατι μη γνησιο/κλεμμενο/αντιγραμενο οποτε βγαζει λεφτα καποιος που δεν θα επρεπε εοτε οτι κατεβαζω δωρεαν κατι που δεν ειναι δωρεαν (τεχνικα μια μορφη κλοπης).  Το να κατεβαζω ενα δωρεαν software ή το cd tων Radiohead που διανεμεται δωρεαν δεν ειναι πειρατεια.

Συμφωνω και με ολα τα υπολοιπα, απλα κανω μια διευκρινηση επι του θεματος.