Αφορμή στάθηκε το αφιέρωμα του Orfeus στους Roxy Music. Η ιδανική συντροφιά στον πρώτο καφέ της ημέρας. Με παρενέργειες, όμως. Με έκανε να θυμηθώ πως, άθελα μου, έχω σιχαθεί το υπέροχο "Love Is The Drug". Δεν μπορώ να το ακούσω πια. Το τραγούδι δε φταίει σε τίποτα. Όταν όμως είναι το μοναδικό των Roxy Music που θα παίξει ο μέσος DJ, στο μέσο μπαρ, στα μέσα της νύχτας... με κάνει να θέλω να του φέρω το πικάπ στο κεφάλι. Ή να του αδειάσω την μπύρα στο laptop. Μόνο εγώ ενοχλούμαι όταν ακούω για 3.743η φορά το ίδιο τραγούδι? Από ένα σημαντικό συγκρότημα με τόσους δίσκους? Που δεν ξέρεις ποιο τραγούδι τους να πρωτοδιαλέξεις?
Καταλαβαίνω πως όταν πρωτοκυκλοφορήσει ένα κομμάτι, θα το ακούω όλη τη σεζόν. Κατανοητό. Προσφορά και ζήτηση. Θα δικαιολογήσω επίσης το ραδιοφωνικό d.j. Συχνά δεν έχει άλλη επιλογή - του έχουν βγάλει το playlist και το βρίσκει έτοιμο... Όμως... Ας τολμήσει λίγο παραπάνω ο συνοικιακός d.j. Μόνο το "Wild Thing" ξέρει από Troggs? Το "Honky Tonk Women" από Stones? To "Bitter Sweet Symphony" από Verve? "Smells Like Teen Spirit" από Nirvana? "Because The Night" από Patti Smith? Δεν επιμένω να φτάσει στο άλλο άκρο, να το παίζει ψαγμένος, κι εσύ να ψάχνεις όλο βράδυ τι άκουγες τόσες ώρες. Ωραία είναι όταν ακούς και μια γνώριμη μελωδία. Είναι όμως εκνευριστικό να την ακούς συνέχεια. Παντού. Από κάθε dj... Λίγη τόλμη δε βλάπτει...