Από τη σημερινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ [25 - 9 - 2009 σελ. 22] αντιγράφω ένα λήμμα από το σχετικό άρθρο που έχει τίτλο "Ο Μπόνο θα στροβιλιστεί στο ΟΑΚΑ" :
""Οι U2 επανεπινόησαν τη σκηνή των ροκ συναυλιών σε μεγάλα στάδια" έγραψε με ενθουσιασμό ο Τύπος για το σκηνικό της περιοδείας. Πραγματικά ο Μπόνο και οι σύντροφοί του πρόσφεραν κάτι καινοτόμο. Έστησαν μια σκηνή με περιστρεφόμενες γέφυρες στο κέντρο του γηπέδου ώστε να είναι ορατοί από όλες τις πλευρές. Ταυτόχρονα η κατασκευή περιστρέφεται κατά τη διάρκεια της συναυλίας, ενώ το κυλινδρικό σύστημα από βίντεο μεταδίδει την εικόνα της σκηνής σε όλο το στάδιο. Τη σκηνή σχεδίασε ο Γουίλι Γουίλιαμς που τους ακολουθεί απο το '82 και την έφτιαξε ο αρχιτέκτονας Μαρκ Φίσερ".
Περιστρεφόμενες γέφυρες, κύλινδροι, μεγάλες οθόνες .... όλα δείχνουν ότι όσοι βρεθούν στις 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ στο ΟΑΚΑ για τη συναυλία τους θα απολαύσουν ένα θέαμα μοναδικό !!! Και ... σίγουρα θα ζήσουν μια αξέχαστη συναυλιακή εμπειρία !!!
Όσο για μένα .... το πιθανότερο είναι να μη δώσω το παρόν στη συναυλία τους [αν και πολλοί συνομήλικοι φίλοι μου, συμμαθητές μου, γνωστοί μου από το στρατό κλπ κλπ θα βρεθούν εκεί]. Προσωπικά, προτιμώ να κρατήσω από τους U2 την εικόνα τους από τα χρόνια της εφηβείας μου και της νιότης μου, από την εποχή που οι παραγωγού ραδιοφώνου τους εκφωνούσαν ... Γιου - Δύο [] και ο ΓΚΟΥΤΗΣ του "Μουσικοράματος" τους προλόγιζε ως "ένα συγκρότημα από τη Ιρλανδία που επιμένει να κινείται μακριά από τα εμπορικά κυκλώματα της Αγγλίας" {}. Βλέποντας εκείνη τη μακρινή εποχή τα βίντεο κλιπ τους από το ΜΟΥΣΙΚΟΡΑΜΑ, η εφηβική μου ψυχή νόμιζε ότι έκανε ένα ... σύντομο / ολιγόλεπτο ταξίδι στη μακρινή ΙΡΛΑΝΔΙΑ !!! Με εκείνο το υπέροχο ασπόμαυρο βίντεο του PRIDE - IN THE NAME OF LOVE, με τα ασπρόμαυρα πλάνα πάνω απ' το λιμάνι του Δουβλίνου, νόμιζα ότι με σεργιανούσαν στους δρόμους της πόλης τους !!! Με το βίντεο του SUNDAY BLOODY SUNDAY, που παρουσίαζε τη μπάντα να παίζει δίπλα σε κάποιο παλιό κάστρο, νόμιζα ότι ... με ξεναγούσαν στις εξοχές, στα λιβάδια, στα κάστρα κλπ της χώρας τους !!!! Θυμάμαι, επίσης, ότι ως φοιτητές μαζευόμασταν με όργανα στην παραλία της φοιτητικής κατασκήνωσης [Ποσείδι Χαλκιδικής] και .... τραγουδούσαμε το ONE, το οποίο .... είχε βγει εκείνη την εποχή και ... είχε κλέψει τις καρδιές όλων μας [αγοριών και κοριτσιών]. Στο δε βίντεο του ΟΝΕ, στη σκηνή που δείχνει τον Μπόνο μόνο του στο τραπεζάκι κάποιου συνοικιακού μπαρ, παρέα με τη μπύρα του, είχα την εντύπωση .... ότι έβλεπα τον εαυτό μου !!!!
Αυτά, λοιπόν, θέλω να κρατήσω από τους U2, που περιέγραψα παραπάνω. Κι αυτό επειδή τα τελευταία χρόνια ό,τι εκπέμπουν νιώθω ότι με αφορά από "ελάχιστα" έως "καθόλου". Κι ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση πήρα από μία συνέντευξη του Μπόνο, γεμάτη έπαρση και αλαζονεία, στην οποία μιλούσε για το δίσκο της μπάντας που πρόκειται να κυκλοφορήσει. Αν δεν ήξερα ποιος είναι ο συνεντευξιαζόμενος, θα νόμιζα ότι .... μιλάει ένας στρατηλάτης που ετοιμάζεται να κατακτήσει τον κόσμο κι όχι ένας καλλιτέχνης που "προλογίζει" τη νέα του δουλειά ....
Εύλογα θα μπορούσε να μού αντιτάξει κάποιος "ναι, αλλά πήγες να δεις τους AC/DC". Σίγουρα, αλλά πίσω από το γιγαντιαίο σκηνικό των AC/DC, πίσω από τις sold out συναυλίες σε μεγάλα στάδια, πίσω από τις μεγάλες πωλήσεις δίσκων κλπ "υποφώσκει" ακόμη η "αλητεία" και η "αυθάδεια" των ημερών που ξεκίνησε η μπάντα. Στη συναυλία τους στο ΟΑΚΑ είχα την εντύπωση ότι πάνω στην τεράστια σκηνή "αιωρείτα" η ατμόσφαιρα από τα υπόγεια - παρακμιακά ροκ κλαμπς της Αυστραλίας !!! Αντιθέτως, για τους U2 έχω την εντύπωση ότι, πλεόν, τίποτα δεν έχει μείνει από τα παλιά .....
Όσοι, όμως, πάτε στη συναυλία των σημερινών U2 .... διασκεδάστε και ξεφαντώστε με όλη σας την ψυχή !!! Χαρείτε τη συναυλία όσο μπορείτε .... Και αν μάς μεταφέρετε τις εντυπώσεις σας στο φόρουμ μας ... ακόμη καλύτερα