ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997

    Αιφνίδιος θάνατος του Κ. Τσικαδέρη, ομογενή συνθέτη της Αυστραλίας.

    vouliakis
    29.12.2004, 18:20


    Ο ξαφνικός θάνατος του διακεκριμένου ομογενή συνθέτη της Αυστραλίας, Κώστα Τσικαδέρη, γέμισε με θλίψη τον ελληνισμό της χώρας. Πέθανε αυτές τις γιορτινές μέρες, λίγα 24ωρα πριν κλείσει τα 60 του χρόνια και ακριβώς 50 χρόνια μετά την άφιξή του στην Αυστραλία, τον Δεκέμβριο του 1954.

    Ο Κώστας Τσικαδέρης γεννήθηκε στην Κατερίνη στις 6 Ιανουαρίου 1945. Σε ηλικία 9 ετών μετανάστευσε με την οικογένειά του για την Αυστραλία με το "Κυρήνεια", τέλη Νοεμβρίου 1954 και σε 33 μέρες αφίχθηκαν στο Σίδνεϊ, αλλά σύντομα μετακινήθηκαν στη Μελβούρνη. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο RMIT και εργάστηκε ως αρχιτέκτονας και καθηγητής της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής σε τεχνικό κολέγιο της Μελβούρνης.

    Επιπλέον, εργάστηκε ως πολιτιστικός συντονιστής και εκφωνητής στον ραδιοφωνικό σταθμό 3ΖΖΖ και - τελευταία - επιμελούνταν το ραδιοφωνικό πρόγραμμα της "Φροντίδας" στο σταθμό 3ΧΥ. Το μεγάλο μεράκι του Κώστα, όμως, ήταν η μουσική και το τραγούδι.

    Ο θάνατος του Κώστα έκανε την ελληνική παροικία της Μελβούρνης και την αυστραλιανή πολυπολιτιστική κοινότητα πολιτιστικά φτωχότερες. Ήταν ένα άτομο πολύ δημοφιλές, που ακτινοβολούσε αγάπη, εμπιστοσύνη και κατανόηση, όχι μόνο στην ελληνική παροικία, αλλά και στον ευρύτερο αυστραλιανό χώρο και στην κοινότητα των Αυστραλών ιθαγενών.

    Ο Κώστας, όπως εξήγησε σε μια συνέντευξή του, προωθούσε μια διαπολιτιστική μουσική συνάντηση. Στο τραγούδι "Πιο πέρα από το Μουλαμίν" - από το ομώνυμο ποίημα του Νινολάκη - επιχείρησε ένα πάντρεμα του μπουζουκιού με το φλάουτο και το ντιτζιριντού των ιθαγενών, που παράγει τους ήχους, οι οποίοι "βγαίνουν από το φυσικό τους περιβάλλον και τη γη τους". Είχε το χάρισμα να επικοινωνεί εύκολα με όλους και με τους λίγους και με τους πολλούς.

    Χιλιάδες ομογενείς - πρώτης και δεύτερης γενιάς - που παρακολουθούσαν συχνά τα κονσέρτα του, ταυτίζονταν μαζί του, τον αισθάνονταν παιδί τους, αδελφό τους και οι νέοι μεγαλύτερο αδελφό τους.

    Ο Κώστας Τσικαδέρης, ως μουσικοσυνθέτης, δημιούργησε μια ιδιαίτερη παράδοση μουσικής και καλλιτεχνικής έκφρασης της Ελληνικής Μελβούρνης.

    Τα τραγούδια του περιλάμβαναν μελοποιήσεις ποιημάτων γνωστών ποιητών της παροικίας μας, όπως του Δημήτρη Τσαλουμά, του Νίκου Νινολάκη, αλλά και πολλών άλλων.

    Επιπλέον, περιλάμβαναν ποιήματα, που έγραφε ο ίδιος για διάφορα θέματα και τα μελοποιούσε. Τα θέματά του περιλάμβαναν την αντίσταση στη βία, το οικουμενικό, αντιπολεμικό αίσθημα των φίλων της ειρήνης, όπου γης, το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος, τη μεταναστευτική εμπειρία, την πίκρα της νοσταλγίας, το αίσθημα του πόνου των αδύνατων, που μάχονται κατά της φτώχειας κατά των εμπόρων των ναρκωτικών, κατά της εκμετάλλευσης, τον αγώνα των ιθαγενών της Αυστραλίας, που μάχονται να υπερασπιστούν την ταυτότητά τους, τον τρόπο ζωής τους και εναντιώνονται στη γενοκτονία των ιδίων και των πολιτιστικών τους παραδόσεων.

    Η μουσική του κινούνταν πέρα από τα σύνορα της ελληνικής παροικίας, συνεργαζόταν με Αυστραλούς, ιθαγενείς και άλλους καλλιτέχνες και επικοινωνούσε γρήγορα με μεικτά ακροατήρια, που ενδιαφέρονταν για τη μουσική του και τα θέματά του. Ενδιαφερόταν η μουσική να ενώνει τις κουλτούρες και να εκφράζει συνθετικά τα διαφορετικά του ακροατήρια.

    Ο Κώστας Τσικαδέρης χαιρόταν το ρόλο του ως μουσικός και εργαζόταν επαγγελματικά με αυστηρά κριτήρια επιλογής. Συχνότατα, όμως, συμμετείχε, πάντα εθελοντικά, σε διαφόρων ειδών πολιτιστικές εκδηλώσεις είτε αυτές περιλάμβαναν παρουσιάσεις βιβλίων ή πολιτιστικών περιοδικών, εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Συνδέσμου, της Επιτροπής Εθνικής Αντίστασης, της Επιτροπής Πολυτεχνείου, επισκέψεις σε γηροκομεία και σχολεία ή κηδείες λαϊκών αγωνιστών.

    Ο εκλιπών, ως μουσικός και ερμηνευτής, συνήθως προλόγιζε και εξηγούσε τα τραγούδια του πριν την εκτέλεσή τους με ένα τρόπο, που δίδασκε και συμφιλίωνε τους ακροατές του με τη μουσική, την ποίηση και τα διαλαμβανόμενα θέματα, τα αφορούσαν την παροικία, τον πόλεμο και την ειρήνη, την αντίσταση και τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη, το περιβάλλον, τον αγώνα των ιθαγενών για βιοτική και πολιτιστική ύπαρξη και επιβίωση.

    Τη μουσική αυτή, τα θέματα αυτά, ο Κώστας Τσικαδέρης τα μετέφερε με τους συνεργάτες του σε φεστιβάλ διαφόρων πόλεων της Αυστραλίας, αλλά και στο εξωτερικό, ενώ τα έχει εκδώσει και σε CD.

    Πηγή: ΕRΤ3.GR, news.pathfinder.gr


    AlienP
    29.12.2004, 20:18


    (ευχαριστώ που μου τον γνώρισες έστωκαι τώρα)