Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
...και πολλών άλλων εταιριών που ανήκουν στο χώρο της τέχνης. Πρόκειται για τον Κώστα Γιαννίκο. Ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει με τους ανθρώπους που εργάζονται στις εταιρίες του, οι οποίοι υπάρχει η πληροφορία πως είναι απλήρωτοι επί μήνες. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο εκδότη-επιχειρηματία που έχει ποτέ συλληφθεί, στα χέρια του οποίου βρίσκονται πολλές εταιρίες-σύμβολα της ελληνικής μουσικής, οι οποίες ελπίζουμε να επιβιώσουν από τη δοκιμασία.
Όπως γράφει Το Κουτί της Πανδώρας:
Τα τελευταία χρόνια ο κ. Γιαννίκος ασχολείται και με τις θεατρικές επιχειρήσεις, έχοντας στην ιδιοκτησία του ή εκμεταλλευόμενος αρκετές θεατρικές αίθουσες της Αθήνας. Συγκεκριμένα, μέσω της εταιρίας "Ελληνική Θεαμάτων" ελέγχει τα θέατρα «Παλλάς» και «Μικρό Παλλάς», «Κιβωτός», «Εμπορικόν», «Πειραιώς 131», «Αποθήκη», «Δημήτρης Χορν» και «Πόρτα».
Στον κ. Γιαννίκο ανήκουν και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί «John Greek», «Captain Jack» και «Oasis», ενώ ο ίδιος εκδίδει και τα μουσικά περιοδικά «Δίφωνο» και «Ποπ και Ροκ».
Η μακρόχρονη επαγγελματική πορεία του Κώστα Γιαννίκου, αν και μέχρι πρόσφατα φαινομενικά επιτυχημένη, οδήγησε χθες στη σύλληψή του. Σύμφωνα με τον οικονομικό εισαγγελέα, η εκδοτική του εταιρεία «Μοντέρνοι Καιροί» οφείλει ΦΠΑ προς το Δημόσιο ύψους 1,2 εκ. ευρώ...
| επισυναπτόμενα: | 23 GIAN_high.jpg |
Εγώ έχω μιά απορία την οποία διατύπωσα και αλλού. Εφόσον πρόκειται για τεράστιο όμιλο εταιριών του ιδίου ιδιοκτήτη ή διευθύνοντος συμβούλου ή έν πάση περιπτώσει περί ομίλου ιδίων (του Γιαννίκου) συμφερόντων, πως δεν έγινε κάποιο εσωτερικό δάνειο διευκόλυνσης από την μία εταιρία στην άλλη προκειμένου να τακτοποιήσει τουλάχιστον τους εργαζόμενους? Γιατί δεν τους μετέφερε μισθολογικά να ανήκουν σε άλλη εταιρία του ομίλου? ΟΛΕΣ οι εταιρίες του είχαν παθητικό? Δεν ξέρω αν η μισθολογική ένταξη σε "αδελφή" εταιρία γίνεται εύκολα, αλλά πιστεύω όταν ο επιχειρηματίας θέλει, βρίσκει τρόπους με την βοήθεια των δικηγόρων του. (και δεν λαϊκίζω)
Φυσικά για την πληρωμή του οφειλόμενου ΦΠΑ που ήταν και η αιτία της σύλληψης δεν το συζητάμε γιατί "τον προστατεύει το άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα".... (εδώ γελάμε όλοι) και ήδη αφέθηκε ελεύθερος απλώς με στέρηση εξόδου από την χώρα!!!
""Ελεύθερος αφέθηκε ο Κώστας Γιαννίκος, διευθύνων σύμβουλος του ALTER, μετά την απολογία του στον 10ο τακτικό ανακριτή. Στον Κώστα Γιαννίκο επεβλήθη ως μόνος περιοριστικός όρος η απαγόρευση εξόδου του από τη χώρα.
[...]
Στο απολογητικό υπόμνημα που κατέθεσε ο Κώστας Γιαννίκος, χαρακτήρισε αδικαιολόγητη τη σύλληψή του, υποστηρίζοντας ότι η υπαγωγή του τηλεοπτικού σταθμού ALTER στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα δεν του επέτρεπε να ανταποκριθεί στην υποχρέωση καταβολής του Φ.Π.Α. στο Δημόσιο.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, η διαδικασία ήταν σε εξέλιξη και δεν είχε ολοκληρωθεί λόγω της παραίτησης του μεσολαβητή για προσωπικούς λόγους (επικαλέστηκε κόλλημα, αφού εργαζόταν στην Εθνική Τράπεζα, που ήταν εκ των πιστωτών του καναλιού).
[...]
Ο Κώστας Γιαννίκος υποστήριξε την Τρίτη ότι, με βάση τις διαδικασίες του άρθρου 99 του πτωχευτικού κώδικα, δεν θα μπορούσε να προχωρήσει στην απόδοση του Φ.Π.Α. στο Δημόσιο.
[...]
Όπως επεσήμανε ο συνήγορός του, Ηλίας Αναγνωστόπουλος, η διαδικασία αυτή, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, παρέχει προστασία στον επιχειρηματία και θέτει σε αναστολή κάθε διωκτικό μέτρο εις βάρος του.""
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=423324&cid=4
Μήπως δέν είναι μόνο αυτή η εταιρία του που έχει οφειλές πρός το Δημόσιο;Γιατί το 1,2 εκατομμύριο ευρώ είναι μέν σημαντικό ποσό,όμως γιά το οικονομικό μέγεθος ενός τέτοιου ομίλου επιχειρήσεων δέν είναι και τρομακτικά μεγάλο...
Ελπίζω πως οι αρχές δέν θα παραμείνουν στην σύλληψη τού εν λόγω επιχειρηματία,αλλά θα βρούν τρόπο να εισπράξουν τα οφειλόμενα ποσά.Αν και κατά την ταπεινή μου γνώμη (και όχι μόνον εμού αλλά και άλλων),αυτές οι συλλήψεις πιό πολύ γιά επικοινωνιακά τεχνάσματα μού μοιάζουν-δέν νομίζω ότι οι οφειλές αυτές παρουσιάστηκαν τώρα μόλις αλλά υπήρχαν από παλιότερα.Επίσης όμως θα πρέπη να εξεταστή το γιατί υπάρχουν αυτά τα χρέη-δέν είναι όλοι οι μεγαλοοφειλέτες φοροφυγάδες εκ συστήματος,πιθανόν πράγματι να έχουν κάποιοι απ'αυτούς ζημιές και να μήν πληρώνουν επειδή δέν μπορούν να πληρώσουν και όχι επειδή δέν θέλουν να πληρώσουν.Και εν πάσει περιπτώσει,η προσωποκράτηση γιά χρέη πρός το δημόσιο δέν νομίζω ότι είναι η λύση στο πρόβλημα....
ΥΓ.Mary_omikron:Κώλυμα,δηλαδή εμπόδιο,επικαλέστηκε ο μεσολαβητής και όχι κόλλημα (δέν είχε κολλήσει δηλαδή κάπου 
).
-----------------
Τό ζήτημα δέν είναι μεταξύ υμών και ημών,αλλά μεταξύ ημών και υμών
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Hastaroth στις 23-11-2011 20:12 ]
Αντιγραφή από την δημοσίευση είναι Αλβέρτο και δεν επιτρέπεται διόρθωση. Μπορείς να απευθυνθείς στον Τριανταφυλλόπουλο να επιπλήξει τον ανορθόγραφο συντάκτη του.
-----------------
Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.. (Αlbert Camus)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 23-11-2011 20:32 ]
Παράθεση:
|
Ίσως να χρωστάνε όλες. Πόσο κερδοφόρες άλλωστε να είναι σήμερα επιχειρήσεις που έχουν να κάνουν με περιοδικά και CD;
Εγώ απορούσα τόσα χρόνια γιατί επέμενε να διαφημίζει τα CD της LYRA στο ALTER, όταν ο τηλεοπτικός χρόνος είναι πανάκριβος. Γίνεται τα έσοδα από τα CDs των Ζουζουνιών να είναι περισσότερα από τα έσοδα μιας διαφήμισης της Cosmote;
-----------------
Κι όλα αυτά που είναι, γίνονται ξανά... μέσα απ' τη δικιά σου τη ματιά....
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 23-11-2011 21:57 ]
Δηλαδή ήταν όλες παθητικές? Και γιατί επεκτεινόταν επιχειρηματικά πάντα σε παρεμφερείς δραστηριότητες (δισκογραφικές,εκδοτικές,θεαμάτων,τηλεθέασης) αν οι ενδείξεις από τις πρώτες του εταιρίες ήταν αρνητικές?
Είναι λίγο περίεργο, δεν νομίζεις?
Αφελώς -ίσως- νομίζω οτι ένας επιχειρηματίας ένδυσης π.χ. όταν βλέπει οτι ο κλάδος πλήττεται οφείλει να μεταπηδήσει σε άλλο εντελώς διαφορετικό είδος (τρόφιμα, ποτά, απορρυπαντικά κλπ) και όχι σε παρεμφερές... Γνώμη μου είναι γιατί δεν το βλέπω καλοπροαίρετα και θεωρώ τις πτωχεύσεις των μεγάλων ονομάτων εικονικές και μεθοδευμένες, ακριβώς για να ενταχθούν οι ίδιοι στην ομπρέλλα προστασίας του άρθρου 99 σαν φυσικά πρόσωπα, και η προσωπική τους περιουσία στην ομπρέλλα της "πτωχευτικής περιουσίας" και να μην προχωρήσουν τυχόν πληστειριασμοί. Συνήθως η -προς όφελός τους- "μεθόδευση" γίνεται στην συνέλευση πιστωτών. Είναι γνωστή τακτική στους εμπορικούς κύκλους.
Είμαι εκ προοιμίου δύσπιστη στις πτωχεύσεις, ιδίως των μεγάλων ονομάτων, ίσως γιατί έχω βιώσει εκ των έσω κάποιες τέτοιες "μεθοδευμένες" διαδικασίες σε μικρότερα ονόματα βέβαια, αλλά με θετικό και όπως το ήθελαν οι πτωχεύσαντες αποτέλεσμα.
Παράθεση:
|
Ναί,το είδα κι'εγώ αλλά...κατόπιν εορτής (δηλαδή αφού είχα γράψει το μήνυμα).
Οπότε αίρω την επισήμανση από σένα και θα την επιρρίψω στόν Μάκη (άν δέν τού την έχη επιρρίψει άλλος στο μεταξύ).
Παράθεση:
|
Δέν είναι πάντα εύκολο γιά έναν επιχειρηματία να μεταπηδήση σ'έναν κλάδο διαφορετικό απ'αυτόν που ξεκίνησε.Κάθε κλάδος έχει την δική του "αγορά" με τίς ιδιαιτερότητές της.Ακόμα και οι "παρεμφερείς" δραστηριότητες δέν είναι πάντα τόσο όμοιες.
Επίσης,την εποχή που ο Γιαννίκος επεξέτεινε τίς επιχειρήσεις του οι οικονομικές συνθήκες δέν ήταν αυτές που είναι σήμερα και συνεπώς όταν έβλεπε ότι μιά επιχείρησή του είχε κέρδη,κάποια από αυτά τα επένδυε στην αγορά άλλων ομοίων επιχειρήσεων ώστε να έχη μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά.Τώρα όμως που οι αγελάδες έγιναν "Τουίγκυ",η χιονοστιβάδα χτυπάει όλες τίς εταιρίες του.
Γιά τίς εικονικές πτωχεύσεις το έχω ακούσει κι'εγώ ότι είναι γνωστή πρακτική αλλά δέν την χρησιμοποιούν όλοι διότι προφανώς υπάρχουν νομικοί περιορισμοί (και καλώς υπάρχουν,αλλιώς ο καθένας θα γινόταν...κανονιοβολητής μόλις έβρισκε τα σκούρα).Πάντως πιστεύω πως το σκεπτικό πίσω απ'αυτές τίς fake πτωχεύσεις είναι να δοθή χρόνος στον "πτωχό" να εκποιήση περιουσιακά του στοιχεία με τίμημα τέτοιο ώστε και να εξοφλήση τα χρέη του αλλά και να τού μείνη κάτι γιά να εξακολουθήση να λειτουργή την επιχείρησή του.
-----------------
Τό ζήτημα δέν είναι μεταξύ υμών και ημών,αλλά μεταξύ ημών και υμών
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Hastaroth στις 23-11-2011 21:55 ]
@Jorge
Οχι, δεν εννοώ τίποτα για τον ίδιο γιατί δεν εργάσθηκα σε επιχειρήσεις του και δεν γνωρίζω εκ των έσω. Είπα γενικά ότι βλέπω με επιφύλαξη τις πτωχεύσεις ιδίως των μεγάλων ονομάτων.
Οι πτωχεύσεις σε ποσοστό πολύ μεγαλλίτερο του μέσου είναι εικονικές και μεθοδευμένες. Eνας επιχειρηματίας που χρωστάει πολλά και δεν έχει σκοπό να το παλέψει ή να συμμετάσχει στην αποπληρωμή των προμηθευτών του με εκποίηση της προσωπικής του περιουσίας, μεθοδεύει εικονική πτώχευση.
Ο τρόπος είναι απλός.
1) Φροντίζει αρχικά και "μεταφέρει" μηχανήματα και εμπορεύματα σε άλλο μέρος εκτός της έδρας του, ωστε να μπορεί να συνεχίσει την δραστηριότητά του με άλλη επωνυμία και άλλο ΑΦΜ και έτσι μπαίνει στο απυρόβλητο. Συνήθως στο όνομα φίλου ή συνεργάτη εμπιστοσύνης του.
2) Μαζεύει πέντε, έξι, επτά δικούς του ανθρώπους εμπιστοσύνης (που να υπερτερούν σε άριθμό τους πιστωτές) και τους υπογράφει συναλλαγματικές (όχι επιταγές γιατί εκεί πρέπει να προϋπάρχει εμπορική πράξη μεταξύ τους) που το σύνολο του ποσού να υπερτερεί τα χρεωστούμενα. Τις αφήνει να διαμαρτυρηθούν απλήρωτες.
3) Ενας από αυτούς βγάζει διαταγή πληρωμής σε μία από αυτές (δεν χρειάζονται περισσότερες) και εν συνεχεία καταθέτει αίτηση πτωχεύσεως εναντίον του. Ο ίδιος δεν παρουσιάζεται στο δικαστήριο και την αφήνει να δικαστεί "ερήμην" ώστε οι δικαστές μη βλέποντας ενδιαφέρον να αποτρέψει την αίτηση πτώχευσης έστω παρουσιαζόμενος και υποσχόμενος να προσπαθήσει να πληρώσει ή έστω δίνοντας ένα ποσόν έναντι της οφειλής, να βγάλουν απόφαση και να τον κηρύξουν πτωχό.
4) Οταν κηρυχθεί "πτωχός" απο το δικαστήριο γράφεται η απόφαση στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως και σταματά κάθε δίωξη εναντίον του και απαίτηση από τους πιστωτές. Η ημερομηνία "παύσης πλρωμών" τον εμποδίζει να πληρώσει οποιονδήποτε ακόμα και να θέλει. Η προσωπική του περιουσία (αν δεν την έχει ήδη μεταβιβάσει πιό μπροστά σε άλλα ονόματα ώστε να μην έχει τίποτα στο όνομά του) αναζητείται μέσω υποθηκοφυλακίου καταγράφεται και ανήκει πλέον στην πτωχευτική περιουσία την οποία διαχειρίζεται ο σύνδικος πτωχεύσεως μαζί και με τα υπάρχοντα εμπορευμάτων και εξοπλισμού που βρίσκονται στην έδρα της επιχείρησης η οποία σφραγίζεται.(είπαμε ότι ήδη έχει φροντίσει να τα μεταφέρει αλλού αφήνοντας ελάχιστα μέσα)
5) Από κει και πέρα οι πιστωτές του οι πραγματικοί μαζί με τους εικονικούς δικούς του (αυτούς που τους έχει υπογράψει τις συναλλαγματικές) αναγγέλονται στον σύνδικο ονομαστικά οι ίδιοι και με τα ποσά που διεκδικούν. Ακολουθεί συνέλευση πιστωτών και εδώ είναι όλη η ουσία. Οι "δικοί του" που είπαμε οτι πρέπει να υπερτερούν σε πλήθος ατόμων και συνολικού ποσού αναγνωρίζουν οτι είναι ικανοποιημένοι να εισπράξουν το 10% το πολύ πολύ το 20% απ΄αυτά που τους οφείλει (τα εικονικά γιατί είπαμε οτι "δήθεν" τους χρωστάει) και οι πραγματικοί πιστωτές αναγκαστικά πάνε κι αυτοί στο ίδιο ποσοστό. Δηλαδή αν οι πραγματικές οφειλές του επιχειρηματία είναι π.χ. 100.000.000 ευρώ με το 20% που αποφασίστηκε δίνει 20.000.000 και καθαρίζει και κάνει πτωχευτική αποκατάσταση.
Σε ζάλισα και να σκεφτείς οτι τα έγραψα πολύ συνοπτικά παραλείποντας και στρογγυλοποιώντας διαδικαστικές λεπτομέρειες και εξελικτικές φάσεις, αλλά αυτή είναι η ουσία της "μεθόδευσης" που είπα πριν. Σε κάποιον που δεν εμπλέκεται με δικαστήρια φαίνονται ίσως βουνό, αλλά είναι πολύ συνηθισμένος τρόπος και υπάρχουν κάποιοι δικηγόροι-ποινικολόγοι που ειδικεύονται μόνο σε πτωχεύσεις και τα χειρίζονται άψογα.
Και μια ακόμη λεπτομέρεια, έτσι για ενημέρωση, μια και μ΄έπιασε η φλυαρία που είναι άσχετη με το θέμα σου, γι αυτό και θα το κάνω junk μόλις τελειώσω. Κάποιος που έχει πολλές ακάλυπτες επιταγές -ως γνωστόν- εκτός από το αστικό (την είσπραξη του ποσού δηλαδή) αντιμετωπίζει και ποινικές διώξεις για κάθε μία επιταγή που εξέδωσε χωρίς αντίκρυσμα οι οποίες γίνονται αυτεπάγγελτα απ΄την δικαιοσύνη. Και για κάθε μία από αυτές παίρνει και ποινή η οποία μέχρι 2 χρόνια είναι πληρωτέα. Καταλαβαίνουμε οτι αν είναι πολλές το ποσόν που μαζεύεται για τις ποινές είναι τεράστιο. Σ΄αυτή την περίπτωση κάνει ο ίδιος αυτομήνυση στον εαυτό του, παρουσιάζει δηλαδή όλα τα σώματα των επιταγών στο δικαστήριο και ζητά ο ίδιος να τιμωρηθεί επειδή εξέδωσε ακάλυπτες αναγνωρίζοντας οτι ήταν λάθος του μεν, αλλά αναπόφευκτο λόγω δυσχερειών, αναδουλειάς και λοιπές σάλτσες που βάζει ο δικηγόρος του στην υπεράσπιση. Παίρνει μία συνολική ποινή γιά όλες και κάνει και έφεση μετά και μειώνεται ακόμη περισσότερο. Στην τελική πληρώνει κάποιο ποσόν που είναι ελάχιστο συγκριτικά αν θα πήγαιναν να δικαστούν μία μία οι επιταγές. Οταν έρχεται η αυτεπάγγελτη δίωξη παρουσιάζεται στο δικαστήριο και λέει οτι υπάρχει ήδη δεδικασμένο και τέλος.
Σχετικά με τις πτωχεύσεις σου είπα οτι ήμουν σε μεγάλη πολυεθνική και μετέπειτα όμιλο (πριν την αυτοαπασχόλησή μου) και χειρίστηκα από πλευράς εταιρίας σε συνεργασία με τους δικηγόρους μας, διάφορους πελάτες που -κακόπιστα- μεθόδευσαν πτωχεύσεις με τέτοιο τρόπο, εμφανώς "στημένο" αλλά δικονομικά ευσταθή και η εταιρία που εργαζόμουν έχασε.
Ολα αυτά είναι που με κάνουν δύσπιστη όταν ακούω πτωχεύσεις, και βεβαίως δεν ισχυρίζομαι οτι συμβαίνουν τα ίδια στην περίπτωση του κ. Γιαννίκου γιατί δεν γνωρίζω καταστάσεις εκ των έσω και δεν δικαιούμαι γνώμης. Ανέφερα γενικά την άποψή μου σχετικά με τις πτωχεύσεις (και τους τρόπους που συνάντησα τότε) διατηρώντας αμείωτη την γενική δυσπιστία.
@ Αλβέρτο γράφεις:
**Πάντως πιστεύω πως το σκεπτικό πίσω απ'αυτές τίς fake πτωχεύσεις είναι να δοθή χρόνος στον "πτωχό" να εκποιήση περιουσιακά του στοιχεία με τίμημα τέτοιο ώστε και να εξοφλήση τα χρέη του αλλά και να τού μείνη κάτι γιά να εξακολουθήση να λειτουργή την επιχείρησή του.
O "πτωχός" δεν έχει κανένα δικαίωμα στα περιουσιακά του στοιχεία. Ανήκουν στην πτωχευτική περιουσία που την διαχειρίζεται ο σύνδικος πτωχεύσεως. Και επίσης δεν έχει πλέον δικαίωμα επιχειρηματικής δραστηριότητας αν δεν γίνει πτωχευτική αποκατάσταση, η οποία προϋποθέτει όλα όσα έγραψα στο προηγούμενο post και τα έκλεισα junk γιατί είναι off topic. Μόνο από εξαρτημένη σχέση εργασίας μπορεί να έχει έσοδα (υπάλληλος).
Το είδα το junk-κακώς όμως το έκανες γιατί γράφεις μέσα εκεί χρήσιμες πληροφορίες που πιθανώς έχουν σχέση και με το θέμα γιά τον Γιαννίκο.Εγώ δέν τα ξέρω αυτά διότι ούτε νομικός είμαι ούτε έχω χειριστεί τέτοιες καταστάσεις (ευτυχώς,η εταιρία όπου εργάζομαι είναι υγιής και ελπίζω να παραμείνη έτσι μέχρι να βγώ στην σύνταξη).
Προφανώς δέν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως ο κ.Γιαννίκος έκανε τέτοιες μεθοδεύσεις-προσωπικά θέλω να πιστεύω πως δέν έκανε-αλλά οι επιφυλάξεις είναι δικαιολογημένες,ιδίως άν λάβουμε υπ'όψιν μας πως η Ελληνική νομοθεσία έχει πολλά windows (που δέν είναι εύκολο να crashάρουν μάλιστα 
).
Ελπίζω επίσης και πως οι -πολλοί- εργαζόμενοι στίς επιχειρήσεις του δέν θα αναγκαστούν να περάσουν "μαύρα Χριστούγεννα".....
@ Jorge το έκανα junk αφ΄ενός γιατί είναι εκτός θέματος και αφ΄ετέρου επειδή περιγράφω το γενικό πλάνο μιας μεθοδευμένης πτώχευσης χωρίς λεπτομέρειες και αναφορά σε νόμους, που άλλωστε δεν είναι και ειδικότητά μου. Είναι ελλιπές ως προς την όλη διαδικασία γιατί είναι περιληπτικό και σε γενικές γραμμές.
Αλλά αφού προτείνεις εσύ ξε-junk το κάνω αμέσως.
-----------------
Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.. (Αlbert Camus)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 25-11-2011 13:21 ]
