Το μέλος despinakontogianni στις 02-08-2012 στις 16:44 έγραψε...
Μα καλά, η έμπνευση των λαϊκών του '60 και του '70 ήταν ινδικά άσματα;!
Εδώ πιστεύω ο φίλος μας έχει κάπως δίκιο. Πολλοί συνθέτες απλώς μετέφραζαν τα Ινδικά τραγούδια και η μελωδία και ο ρυθμός ήταν 99% πανομοιότηπος(οι παληιοί θα θυμούνται την Ναργκίς) -και μάλιστα ο Τσιτσάνης αναφέρει τα ονοματά τους.
Το μέλος despinakontogianni στις 02.08.2012, 16:44 έγραψε...
Μα καλά, η έμπνευση των λαϊκών του '60 και του '70 ήταν ινδικά άσματα;!
Μετά από τόσα χρόνια μονομερούς αντιγραφής δυτικοευρωπαικών και Αμερικάνικων και άρνησης και συστηματικής περιφρόνησης της παράδοσής μας, καιρός ήταν και για μια ...στροφή προς Ανατολάς.
Αν μη τι άλλο, η ινδική μουσική είναι πιο κοντά στην παράδοσή μας.
Βέβαια άλλο διασκευή και άλλο αντιγραφή, ιδιαίτερα όταν δεν αναφέρεται το πρωτότυπο!
Η περίοδος της "Ινδοκρατίας" απέφερε εύκολα κέρδη και δόξα σε ορισμένους που στερούνταν έμπνευσης, αλλά ήταν παροδική. Σήμερα οι αντιγραφείς στρέφονται αλλού.
Το μέλος STEFANOS604 στις 02.08.2012, 11:55 έγραψε...
Ένα πολύ παλιό κανταδόρικο τραγούδι που όταν το παίζω είτε με την κιθάρα είτε με την κορνέτα είτε με τη φυσαρμόνικα και τραγουδώντας το στην παρέα παρατηρώ ότι από τα λόγια συγκινούνται – κάθε φορά- όχι μόνο οι ηλικιωμένοι αλλά και νεαροί , αν τύχει να συμμετάσχουν στην παρέα.
Είναι η Ελληνική διασκευή του "La Paloma" του Sebastian Yradier, τραγουδιού με παγκόσμια διάδοση, από τα δημοφιλέστερα που γράφτηκαν ποτέ.
Ο Yradier, (1809-1865, Βάσκος), το έγραψε στον Κουβανέζικο ρυθμό Χαμπανέρα, μετά από επίσκεψή του στην Αβάνα το 1861. Η πρώτη δισκογράφηση στα Ελληνικά έγινε από την Ελβίρα ντε Ιντάλγκο, με κάπως διαφορετικούς στίχους. Οι στίχοι που τελικά επικράτησαν, του έδωσαν χαρακτήρα λαικού τραγουδιού που αγαπήθηκε πολύ, τραγουδήθηκε και θα τραγουδιέται.
Aν κάποια εποχή χαρακτηρίστηκε σαν εποχή της "Ινδοκρατίας" στο ελληνικό τραγούδι, το ταγκό πάντα συγκινούσε τους Έλληνες, ιδιαίτερα όταν μεσουρανούσε ο Εντουάρντο Μπιάνκο, που επισκέφθηκε πολλές φορές την Αθήνα.
Tango "Poema", Mario Melfi - Eduardo Bianco
Η ελληνική έκδοση, με τον τενόρο Μιχάλη Θωμάκο, δεν υστερεί καθόλου!:
Το ταγκό του Εduardo Bianco "Nocturno", που έγινε γνωστό στην Ελλάδα σαν "Μοναξιά"- Ορχήστρα Eduardo Bianco:
Το ίδιο, με ισπανικούς στίχους:
Το ίδιο στα ελληνικά ("Μοναξιά", στίχοι Αλέκου Σακκελλάριου), με τη Λουίζα Ποζέλλι:
[ τροποποιήθηκε από τον/την costaspanag, 07-01-2013 18:54 ]
Στη σελίδα 40 στο κεφάλαιο Παρακμή του ρεμπέτικου – Ινδοκρατία , αναφέρει¨
........Ένας απ’ αυτούς (τους δολοφόνους του ρεμπέτικου) γύριζε με το μαγνητόφωνο του τότε στους κινηματογράφους που έπαιζαν ινδικά έργα και μαγνητοφωνούσε τις μελωδίες. Μετά έβαζε στίχους και εκανε δίσκους με επιτυχίες 100.000 δίσκους το λιγότερο.Τους κατείγγειλα και είχαν την αναίδεια να με στέλνουν στο Πατριαρχείο να μάθω μουσική..............
Μια φορά 3 συνθέτες απ’ αυτούς τους κλέφτες είχαν πάρει την ίδια μελωδία και όταν πήγαν για φωνοληψία ανακάλυψαν ότι κλέψαν την ίδια μελωδία................
