Ο Γιώργος Παπαδάκης γεννήθηκε στα Χανιά και σπούδασε ανώτερα θεωρητικά, σύνθεση και ιστορία της μουσικής στο Εθνικό Ωδείο στην Αθήνα. Εργάστηκε ως μουσικοσυνθέτης στο θέατρο και στον κινηματογράφο, έχοντας συνθέσει μουσική σε περισσότερα από είκοσι πέντε θεατρικά έργα και τριάντα ταινίες. Παράλληλα εργάστηκε με πάθος, για τη συλλογή μουσικο-λαογραφικού υλικού που αφορά την ιστορία και εξέλιξη της παραδοσιακής μουσικής στην Eλλάδα. Aπό το 1975 συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά, ενώ το 2000 έγινε τακτικός συντάκτης του περιοδικού «Ιστορικά» για θέματα μουσικής και της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία». Από το 1978 ήταν συνεργάτης της ΕΡΤ, ως μουσικός, παραγωγός και διοικητικό στέλεχος, ενώ το 1981 έγινε διευθυντής του μουσικού τμήματος του Δεύτερου προγράμματος της EPA και το 1987 σύμβουλος του τομέα ψυχαγωγίας της ET-1. Το διάστημα 1993-97 ήταν διευθυντής προγράμματος της ET-2. Επίσης, από το 1982 μέχρι το 1999, οργάνωνε και επιμελούνταν τις καταγραφές παραδοσιακής μουσικής του Τρίτου Προγράμματος της ΕΡΑ, που απέφεραν ένα ωφέλιμο υλικό καταγραφής που ανέρχεται σε 3.650 μουσικά κομμάτια, από διακόσιους περίπου μουσικούς σολίστες, μέρος των οποίων μετέδωσε και η Κρατική Ολλανδική Ραδιοφωνία. Aκολούθησε η Eλληνική Pαδιοφωνία με τρεις εκδόσεις δίσκων: Eλληνισμός σε Στεριά και Θάλασσα, Όργανα και Οργανοπαίχτες και Xοροί. Από το 1988 έχει επιμεληθεί την έκδοση είκοσι δίσκων με καταγραφές παραδοσιακής και λαϊκής μουσικής. Το 1983 εκδόθηκε το βιβλίο του «Λαϊκοί Πρακτικοί Oργανοπαίχτες» με εισαγωγή-μελέτη και καταγραφή μαρτυριών. Από το 1985 ασχολήθηκε και με τη συγγραφή σεναρίων για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το 2002 ήταν μουσικός και επιστημονικός υπεύθυνος του Kέντρου Mελέτης της Παραδοσιακής Mουσικής Θράκης - Mικράς Aσίας - Eυξείνου Πόντου και μουσικός υπεύθυνος του Λυκείου των Ελληνίδων. Είχε βραβευθεί για τη μουσική του σε διεθνή και κρατικά φεστιβάλ.
Τον αποχαιρετούμε τον επίμονο, αυθεντικό και σοφό μαζί, τον μερακλή, που σαν τη κυρά –Δόμνα, κι αυτός μας έβγαλε από την άβυσσο της ενοχής για το δικό μας τραγούδι, του ανώνυμου λαού, το δημοτικό τραγούδι. Και τον ευχαριστούμε για ότι μας άφησε. Ντ.Μπ.
Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ που το διάβασα !!! Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του .....
Είχε γράψει για τη 2η δισκογραφική μου δουλειά "Του Αιγαίου η μοναξιά" δισκοκριτική, η οποία ... ίσως και να ήταν η πιο αρνητική κριτική που έχει γράψει στη σταδιοδρομία του ως δισκοκριτικός [όσοι θέλουν να διαβάσουν τι έγραψε ο Γ.Ε. Παπαδάκης για τη δουλειά μου, ας ανατρέξουν στο blog μου, όπου έχω δημοσιεύσει το μεγαλύτερο μέρος της κριτικής του]. Όμως ... αυτό δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση τον σεβασμό μου και την εκτίμησή μου απέναντι στο πρόσωπό του !!! Όποτε αγόραζα το περιοδικό Δίφωνο, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ψάξω "τι έγραψε σε αυτό το τεύχος ο κος Παπαδάκης" !!! Και πράγματι ... μού άρεσαν πολύ τα άρθρα του για το Δημοτικο τραγούδι [απ' τους λίγους που μπορούσαν να παινευτούν ότι το γνωριζουν σε βάθος], για τον Καζαντζίδη, για τα ρεμπέτικα τραγούδια κλπ ... Ακόμη κι αν διαφωνούσα με τις απόψεις του, απολάμβανα τον τρόπο με τον οποίο έγραφε !!! Ήταν απ' τους λίγους συντάκτες του μουσικού τύπου που χειριζόταν με τόσο επιδέξιο και απολαυστικό τρόπο την ελληνική γλώσσα !!! Επίσης, είχε πάντα το θάρρος της γνώμης του, την οποία διατύπωνε χωρίς να "μασάει τα λόγια του" [και μπράβο του]! Να σημειώσω, ακόμη, ότι δεν είχε γράψει ΜΟΝΟ αρνητικές κριτικές! Έχω διαβάσει ΚΑΙ πολλές θετικές κριτικές για δισκογραφικές δουλειές [πολύ ωραία, και εμπεριστατωμένη, κριτική έκανε για τη δισκογραφική δουλειά του συγκροτήματος "Αχός", που έπαιζε παραδοσιακά κρητικά τραγούδια με τον δικό του τρόπο, στο οποίο φλάουτα και φλογέρες έπαιζε ο φίλος και αγαπημένος μου συνεργάτης Νίκος Κατριτζιδάκης]!!!
Όσο για το γεγονός ότι "'εθαψε" στην κυριολεξία το cd μου "Του Αιγαίου η μοναξιά" .... είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει !!! Με τον ίδιο τρόπο που εγώ έχω κάθε δικαίωμα να δημοσιοποιώ τα τραγούδια μου [έστω, απευθυνόμενος σε ελάχιστους ακροατές], έχει ο καθένας, που τα τραγούδια μου θα υποπέσουν στην αντίληψή του, το αναφαίρετο, και μάλιστα συνταγματικά κατοχυρωμένο, δικαίωμα να τα κρίνει !!! Ο Γ.Ε. Παπαδάκης μού έδωσε ένα πολύ καλό "μάθημα" όσον αφορά την "τραγουδοποιητική" μου δραστηριότητα : Μάθε να δέχεσαι κάθε κριτική για τα τραγούδια σου, όποια κι αν είναι αυτή, ακόμη και ειρωνική !!! Να αποδεχθείς το πλέον αυτονόητο γεγονός ότι δεν είναι δυνατόν να αρέσεις σε όλους !!!
Για το λόγο αυτό του έστειλα ώς δώρο, ταχυδρομικώς, στην "Ελευθεροτυπια" όπου εργαζόταν, έναν φάκελο που περιείχε το cd μου "Κώστας Άγας IV", το οποίο συνόδευα με το σημείωμα : "Άκουσα ότι περάσατε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας! Εύχομαι ολόψυχα και με κάθε ειλικρίνεια να το ξεπεράσετε γρήγορα και να είστε γερός και υγιής για πολλά - πολλά χρόνια" !!!
Και πράγματι ... ο Γ.Ε. Παπαδάκης, μετά την πολύ σοβαρή επέμβαση που έκανε στην καρδιά του [αυτό το πρόβλημα υγείας άκουσα ότι είχε], για ένα διάστημα "πήρε ξανά τα πάνω του" και συνέχισε να αρθρογραφεί στην "Ελευθεροτυπία" !!! Δυστυχώς όμως ... έφυγε νωρίς, ενώ μπορούσε ακόμη να προσφέρει πολλά ....
Τέλος .... παρόλο που είναι περισσότερο γνωστός ως μουσικοκριτικός, έχει ήδη ένα σημαντικό έργο ως συνθέτης, τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στο θέατρο !!! Μάλιστα, για τη μουσική που έγραψε για την ταινία "Κρυστάλλινες νύχτες" έχει βραβευθεί σε φεστιβάλ κινηματογράφου που έγινε στη Μπαστιά της Κορσικής !!! Εύχομαι να αναγνωρισθεί ΚΑΙ το έργο του ως συνθέτης, έστω και μετά το θάνατό του !!! Ποτέ δεν είναι αργά να το ανακαλύψουμε !!! Πάρτε μια γεύση απ' την ταινία [με την πολύ όμορφη μουσική του Παπαδάκη] παρακάτω :
