Το
classicalmusic.gr στο πλαίσιο του πρώτου κύκλου συναυλιών του με τίτλο
"Γένεσις" παρουσιάζει μουσική μπαρόκ από τις αυλές τις Ευρώπης. Η συναυλία θα λάβει χώρα τη
Δευτέρα 16 Μαϊου 2005 και ώρα
20:30 μ.μ. στο
Μουσείο Μπενάκη - Νέο Κτίριο οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138 και Ανδρονίκου στο Γκάζι.
Συγκεκριμένα, ο Ιταλός φλαουτίστας
Massimiliano Torsiglieri και ο τσεμπαλίστας
Γεράσιμος Ανδρέας Χοϊδάς θα παρουσιάσουν μουσική δωματίου για φλάουτο τραβέρσο (μπαρόκ φλάουτο) και τσέμπαλο των
Couperin,
Platti,
Haendel,
Arne και
C.P.E. Bach. Κεντρικός θεματικός άξονας της συναυλίας είναι οι Αυλές της Ευρώπης του 18ου αιώνα και η μουσική που γραφόταν και παιζόταν σε αυτές.
Το τσέμπαλο, κυρίαρχο πληκτροφόρο όργανο σε όλο το 18ο αι. αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος κάθε μουσικού συνόλου ενώ το φλάουτο τραβέρσο ήταν ιδιαίτερα αγαπητό όργανο σε μουσικούς και Άρχοντες, κυρίως στη Γαλλία και τη Γερμανία. Ο Φρειδερίκος ο Μεγάλος έπαιζε ο ίδιος φλάουτο και αυτό στάθηκε αφορμή για τη σύνθεση πλούσιου ρεπερτορίου για το όργανο αυτό από πλήθος σημαντικών συνθετών της εποχής.
Τα Concert Royaux του Franηois Couperin (1668-1733) εκδόθηκαν το 1722 μαζί με το τρίτο τετράδιο με τις Ordres για τσέμπαλο. Πρόκειται για μια σειρά από κομμάτια σε μορφή σουίτας 'για 2 έως 3 εκτελεστές'. Ο Couperin δεν προσδιορίζει όργανα για την εκτέλεσή τους οπότε η επιλογή αφήνεται στους εκτελεστές. Παρ' όλ' αυτά το ιδιωματικό γράψιμο σε πολλά μέρη επιβάλλει κάποιους περιορισμούς. Τα Concert Royaux είναι ίσως ό,τι πιο φίνο έχει να επιδείξει η γαλλική μουσική δωματίου του 18ου αι.
Η μουσική του Giovanni Benedetto Platti (c1700-1763) μπορεί να χωριστεί σε δύο περιόδους οι οποίες συμπίπτουν κατά μεγάλο μέρος με τις περιόδους παραμονής του στην Ιταλία και τη Γερμανία. Τα πρώτα, νεανικά έργα του είναι γραμμένα στο ιταλικό στιλ ενώ στα μεταγενέστερα έργα του ο Platti γράφει στο μοντέρνο 'gallant' ύφος. Στη Γερμανία το στιλ αυτό έχει κάνει την εμφάνισή του ήδη από το δεύτερο τέταρτο του 18ου αι. Συνθέτες όπως ο Telemann αλλά και άλλοι νεώτεροι επηρεάζουν το μουσικό κλίμα και αρχίζουν να γράφουν σε ένα στιλ το οποίο διαφοροποιείται από το αυστηρό αντιστικτικό ύφος του μπαρόκ.
Τα έργα για τσέμπαλο του Thomas Augustine Arne (1710-1778) συνοψίζονται σε μια συλλογή από σονάτες, σχετικά άγνωστες στο κοινό σήμερα. O Arne διατηρούσε στενούς δεσμούς με θέατρα του Δουβλίνου αλλά και του Λονδίνου, μεταξύ άλλων και το Coven Garden. Εκεί ανέβασε την οπερέτα "Ρωμαίος και Ιουλιέττα" σε σύμπραξη με το συνθέτη William Boyce. Η όπερα του Arne "Αρταξέρξης" (1792 σε λιμπρέττο του Μεταστάζιο) υπήρξε η σημαντικότερη αγγλική όπερα σε ιταλικό στιλ ως το 19ο αι.
Ο Carl Philip Emmanuel Bach γεννήθηκε το 1714 ως δευτερότοκος γιος του Johann Sebastian Bach. Είναι σίγουρα ο σημαντικότερος συνθέτης της μεταβατικής περιόδου μεταξύ μπαρόκ και προκλασικής μουσικής, ασκώντας μεγάλη επιρροή στη μεταγενέστερη μουσική με το συνθετικό αλλά και το θεωρητικό του έργο. Ο Haydn και ο Beethoven τον αποκαλούσαν Δάσκαλό τους και η μουσική τους, ειδικά τα έργα για πιάνο έχουν τις ρίζες τους στη μουσική του Carl Philip Emmanuel Bach. Θεωρείται επίσης ο "πατέρας" της συμφωνίας.
Ο Massimiliano Torsiglieri και ο Γεράσιμος Ανδρέας Χοϊδάς παίζουν σε κόπιες αυθεντικών ιστορικών οργάνων με γνώμονα την ιστορικά και στιλιστικά τεκμηριωμένη ερμηνεία. Πολλά από τα έργα του προγράμματος ακούγονται για πρώτη φορά στο Ελληνικό κοινό.
H προπώληση των εισιτηρίων θα ξεκινήσει την Πέμπτη 5 Μαΐου και θα γίνεται από τα καταστήματα METROPOLIS: Πανεπιστημίου 64 & Κολωνάκι (Τσακάλωφ). Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 15 ευρώ και 10 ευρώ (φοιτητικό-μαθητικό). Περισσότερες πληροφορίες στο www.classicalmusic.gr και στο τηλέφωνο 6973219917.
Χορηγοί του κύκλου "Γένεσις" είναι: ΟΛΥΜΠΙΑΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ, Μουσικός Οίκος ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΝΑΚΑΣ, WIREDART, EPSILON CREATIVE STUDIO, VIRTUAL STUDIO, CAVA VINIFERA και των χορηγών επικοινωνίας ΕΡΤ - ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, METROPOLIS press, cultureguide.gr, pathfinder.gr και το περιοδικό ως3.
Το classicalmusic.gr ευχαριστεί και τους "
φίλους του classicalmusic.gr" οι οποίοι το στηρίζουν οικονομικά μέσω ετήσιας συνδρομής.
ΤΑ ΕΡΓΑ
Francois Couperin (1668-1733): Concert Royal nr.1 (1722)
Ο Fran?ois Couperin γεννήθηκε το 1668 στο Παρίσι. Προερχόταν από μουσική οικογένεια μέλη της οποίας υπήρξαν γνωστοί μουσικοί και συνθέτες. Ο θείος του Louis Couperin (1626-1661) ήταν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γαλλικής μουσικής του 17ου αι. Ο πιο αξιόλογος όμως μουσικός της οικογένειας είναι ο ίδιος ο Fran?ois τον οποίο οι σύγχρονοί του τιμητικά αποκαλούσαν Fran?ois Couperin 'Le Grande' (Ο Μέγας). Σε ηλικία 18 ετών διαδέχτηκε τον πατέρα του Charles ως οργανίστας στον Άγιο Gervais του Παρισιού. Το 1693 ο Couperin διορίστηκε Οργανίστας της Αυλής του Λουδοβίκου του 14ου.
Αφιέρωνε μεγάλο μέρος του χρόνου του στη διδασκαλία αλλά και στη σύνθεση. Το 1690 εξέδωσε την πρώτη του συλλογή με έργα για εκκλ. όργανο. Συνέθεσε ακόμα έργα μουσικής δωματίου, φωνητική μουσική και τέσσερα τετράδια με τις περίφημες 'Ordres' για τσέμπαλο (1713, 1716-17, 1722 και 1730). Τον απασχολούσαν ιδιαίτερα οι νέες τάσεις στην μουσική και κυρίως οι διαφορές μεταξύ του γαλλικού και του ιταλικού ύφους. Ο ίδιος υπήρξε νεωτεριστής και ασχολήθηκε με τα δύο αυτά στιλ επιχειρώντας από τη μία να καταδείξει τις διαφορές τους και από την άλλη να τις γεφυρώσει. Τούτο γίνεται σαφές στα έργα του 'Les gouts-r??nis' (Η επανένωση των στιλ-1724) και 'Les Nations' (Τα Έθνη-1726). Πρόκειται στην πρώτη περίπτωση για μια συλλογή έργων μουσικής δωματίου στα οποία το γαλλικό και το ιταλικό ύφος αναμειγνύονται και συνυπάρχουν τόσο αρμονικά ώστε οι διαφορές τους με δυσκολία πια εντοπίζονται. Τα "Έθνη" είναι μια συλλογή από τέσσερα εκτενή έργα το καθένα από τα οποία είναι κατά το ήμισυ ιταλική σονάτα και κατά το άλλο ήμισυ γαλλική Ordre (σουίτα).
Τα Concert Royaux εκδόθηκαν το 1722 μαζί με το τρίτο τετράδιο με τις Ordres για τσέμπαλο. Πρόκειται για μια σειρά από κομμάτια σε μορφή σουίτας 'για 2 έως 3 εκτελεστές'. Ο Couperin δεν προσδιορίζει όργανα για την εκτέλεσή τους οπότε η επιλογή αφήνεται στους εκτελεστές. Παρ' όλ' αυτά το ιδιωματικό γράψιμο σε πολλά μέρη επιβάλλει κάποιους περιορισμούς. Τα Concert Royaux είναι ίσως ό,τι πιο φίνο έχει να επιδείξει η γαλλική μουσική δωματίου του 18ου αι.
Giovanni Benedetto Platti (c1700-1763): Sonate nr.1 in D (1743)
Ο Giovanni Benedetto Platti γεννήθηκε στη Βενετία περίπου στα 1700. Το 1722 εγκαταστάθηκε στο W?rzburg (κεντρική Γερμανία) όπου κατέλαβε τη θέση του συνθέτη της Αυλής του Επισκόπου. Μετά το θάνατο του επισκόπου 2 χρόνια αργότερα και την κατάργηση της θέσης, ο Platti παρέμεινε ως δάσκαλος φωνητικής και ως 'virtuoso di camera' καθώς ήταν ικανός εκτελεστής στο
βιολί, βιολοντσέλο, φλάουτο, όμποε και τσέμπαλο.
Η μουσική του Platti μπορεί να χωριστεί σε δύο περιόδους οι οποίες συμπίπτουν κατά μεγάλο μέρος με τις περιόδους παραμονής του στην Ιταλία και τη Γερμανία. Τα πρώτα, νεανικά έργα του είναι γραμμένα στο ιταλικό στιλ ενώ στα μεταγενέστερα έργα του ο Platti γράφει στο μοντέρνο 'gallant' ύφος. Στη Γερμανία το στιλ αυτό έχει κάνει την εμφάνισή του ήδη από το δεύτερο τέταρτο του 18ου αι. Συνθέτες όπως ο Telemann αλλά και άλλοι νεώτεροι επηρεάζουν το μουσικό κλίμα και αρχίζουν να γράφουν σε ένα στιλ το οποίο διαφοροποιείται από το αυστηρό αντιστικτικό ύφος του μπαρόκ.
Η σονάτα για φλάουτο και μπάσο κοντίνουο σε ρε μείζονα ανήκει σαφώς στην δεύτερη περίοδο της μουσικής του Platti και ανήκει σε μια συλλογή από έξι σονάτες που εκδόθηκε το 1743 στη Νυρεμβέργη. Η δομή της μπαρόκ σονάτας Adagio-Allegro-Adagio-Allegro (αργό-γρήγορο-αργό-γρήγορο) εμφανίζεται εδώ διαφορετική. Το πρώτο Adagio είναι ένα φίνο "ξεδίπλωμα" της μελωδίας του φλάουτου με τη διακριτική συνοδεία του συνεχούς βάσιμου. Το Allegro που ακολουθεί είναι εξίσου μελωδικό, ελαφρύ και ευχάριστο. Το τρίτο μέρος, Αndante, έχει τον υπότιτλο 'cantabile' (τραγουδιστά) και χαρακτηρίζεται από μια εμπαθή μελωδία στο φλάουτο με μεγάλα άλματα και συχνές εναλλαγές ρυθμικών μικρομοτίβων που λειτουργούν ως περίτεχνα στολίσματα. Το τέταρτο μέρος τέλος είναι γραμμένο στα 3/8, χαρακτηριστικό τελευταίου μέρους έργου γραμμένου στο 'μοντέρνο' στιλ της εποχής.
Carl Philip Emmanuel Bach 1714-1788:
Σονάτα για φλάουτο και τσέμπαλο obligato σε ρε μείζονα Wq.83 (1747)
Ο Carl Philip Emmanuel Bach γεννήθηκε το 1714 ως δευτερότοκος γιος του Johann Sebastian Bach. Είναι σίγουρα ο σημαντικότερος συνθέτης της μεταβατικής περιόδου μεταξύ μπαρόκ και προκλασικής μουσικής, ασκώντας μεγάλη επιρροή στη μεταγενέστερη μουσική με το συνθετικό αλλά και το θεωρητικό του έργο. Ο Haydn και ο Beethoven τον αποκαλούσαν Δάσκαλό τους και η μουσική τους, ειδικά τα έργα για πιάνο έχουν τις ρίζες τους στη μουσική του Carl Philip Emmanuel Bach. Θεωρείται επίσης ο "πατέρας" της συμφωνίας. Ο μοναδικός του δάσκαλος υπήρξε ο πατέρας του και στο περιβάλλον αυτό είχε επαφή με όλα τα στιλ μουσικής από όλη την Ευρώπη. Έλαβε ακόμα πολύ καλή μόρφωση, πράγμα σπάνιο για μουσικό μέχρι τότε. Γύρω στα 1737 ο Emmanuel μπήκε στην υπηρεσία του Φρειδερίκου, τότε Πρίγκιπα της Πρωσίας. Δεκαεπτά μουσικοί μεταξύ των οποίων και οι J. J. Quantz J. G. Graun και J. Benda, αποτελούσαν ένα σύνολο όπου κεντρικό ρόλο έπαιζε ο Φρειδερίκος ως φλαουτίστας. Ωστόσο, έπρεπε να περάσουν μερικά χρόνια ως το 1740 για να γίνει ο Φρειδερίκος Ηγεμών της Πρωσίας και να πάρει ο Carl Philip Emmanuel Bach το αξίωμα του Τσεμπαλίστα της Αυλής. Εκείνος φιλοδοξούσε στον τίτλο του Συνθέτη της Αυλής και δεν ήταν ευχαριστημένος από το μισθό του. Παρέμεινε στην υπηρεσία του Φρειδερίκου του Μεγάλου περί τα 30 χρόνια. Μετά το θάνατο του νονού του Telemann πήρε τη θέση του ως Κάντορ και Αρχιμουσικός στο Αμβούργο.
Στο μεταξύ ο Carl Philip Emmanuel Bach ήταν ο πιο διάσημος συνθέτης, ερμηνευτής και δάσκαλος πληκτροφόρων οργάνων στην Ευρώπη. Έγραψε πολλά έργα για τσέμπαλο, για φορτεπιάνο, ένα όργανο που την εποχή εκείνη ήταν ακόμα στα σπάργανα, αλλά και για κλαβίχορδο το οποίο ήταν και το αγαπημένο του όργανο λόγω του φίνου ήχου, των εκφραστικών δυνατοτήτων του και του ιδιόμορφου 'τουσέ' του. Η μουσική του Emmanuel Bach μπορεί να διακριθεί σε τρία στιλ. Οι συνθέσεις του κινούνται με ευελιξία ανάμεσα στο στιλ gallant, ελαφρύ και ευχάριστο ύφος της εποχής, και το λεγόμενο 'Sturm und Drang', ένα στιλ που καλλιεργήθηκε τότε στη Γερμανία. Το Sturm und Drang χαρακτηρίζεται από δραματικότητα, συχνές εναλλαγές στη διάθεση, στο ρυθμό και τη δυναμική και απροσδόκητες μετατροπίες. Έχει θεωρηθεί ως ένας πρώιμος ρομαντισμός. Ωστόσο, ο Carl Philip Emmanuel Bach καλλιέργησε και το δικό του προσωπικό ύφος το οποίο ονόμαζε 'empfindsamer stil' (ευαίσθητο στιλ) αντιπαραθέτοντάς το με το "ελαφρύ" gallant.
Ως συνοδός του Φρειδερίκου του Μεγάλου αλλά και ως Αρχιμουσικός στο Αμβούργο ο Carl Philip Emmanuel Bach εξέδωσε πολυάριθμα έργα για φλάουτο. Σονάτες για σόλο φλάουτο και μπάσο κοντίνουο, τρίο-σονάτες, κουαρτέτα αλλά και κοντσέρτα. Το φλάουτο τραβέρσο, το οποίο αγαπήθηκε ιδιαίτερα στο γερμανικό χώρο, αποτελούσε πάντα κεντρικό άξονα στις συνθέσεις του.
Thomas Augustine Arne 1710-1778: Σονάτα για τσέμπαλο αρ. 1 σε φα μείζονα
Ο Thomas Augustine Arne υπήρξε σημαντική φυσιογνωμία της θεατρικής κυρίως μουσικής στην Αγγλία του 18ου αι. Προερχόταν από οικογένεια που αγαπούσε τη μουσική και ο πατέρας του φρόντισε για τη μουσική του εκπαίδευση από νωρίς. Η δαρφή του Susana Maria ήταν επίσης διάσημη ως υψίφωνος και συμμετείχε τακτικά σε πρεμιέρες έργων, μεταξύ άλλων στην πρεμιέρα του "Μεσσία" του Χαίντελ το 1742. Στην πρεμιέρα αυτή συμμετείχε επίσης ως σοπράνο, η γυναίκα του Arne, Cecilia Young.
O Arne διατηρούσε στενούς δεσμούς με θέατρα του Δουβλίνου αλλά και του Λονδίνου, μεταξύ άλλων και το Coven Garden. Εκεί ανέβασε την οπερέτα "Ρωμαίος και Ιουλιέττα" σε σύμπραξη με το συνθέτη William Boyce. Η όπερα του Arne "Αρταξέρξης" (1792 σε λιμπρέττο του Μεταστάζιο) υπήρξε η σημαντικότερη αγγλική όπερα σε ιταλικό στιλ ως το 19ο αι.
Τα έργα για τσέμπαλο του Thomas Augustine Arne συνοψίζονται σε μια συλλογή από σονάτες. Χαρακτηριστικό της είναι η ασυνέπεια στο γράψιμο και η μάλλον πρόχειρη δομή των έργων. Τα στοιχεία αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως η συλλογή αυτή έχει "συναρμολογηθεί" πρόχειρα και γρήγορα, προφανώς για εμπορικούς λόγους. Η σονάτα αρ. 1 αποτελείται ουσιαστικά από δύο μόνο μέρη, καθώς απουσιάζει ένα ολοκληρωμένο δεύτερο μέρος. Μία αυτοσχεδιαστική "γέφυρα" συνδέει το πρώτο μέρος με το τρίτο. Η σονάτα είναι γραμμένη στο στιλ gallant και θυμίζει έντονα ορχηστρική μουσική.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Massimiliano Torsiglieri,
φλάουτο τραβέρσο
Ο Massimiliano Torsiglieri γεννήθηκε στην Πάρμα της Ιταλίας. Από μικρή ηλικία φάνηκε η αγάπη του για τη μουσική και ιδιαίτερα για το φλάουτο, όργανο το οποίο σπούδασε αποσπώντας το Δίπλωμά του με Cum Laude.
Παράλληλα με τις σπουδές του συμμετείχε σε πολλά διεθνή σεμινάρια με τους P. L. Graf, E. Moris (London Symphony Orchestra) καθώς και C. Klemm στο Winterthur Conservatorium της Ελβετίας. Ο Massimiliano Torsiglieri έχει βραβευτεί σε εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς για φλαουτίστες και σύνολα μουσικής δωματίου.
Ύστερα από μακρά δραστηριότητα σολίστ, μέλους συνόλων μουσικής δωματίου, μουσικού ορχήστρας στην Ιταλία αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη και με αρκετές ηχογραφήσεις στο ενεργητικό του, ο Massimiliano αποφάσισε να στραφεί οριστικά στην Παλαιά Μουσική με όργανα εποχής. Έτσι άρχισε η σχέση του με το μπαρόκ φλάουτο τραβέρσο. Παρακολούθησε σεμινάρια και masterclasses με μεγάλα ονόματα του χώρου της Παλαιάς Μουσικής όπως Marcello Gatti, Marc Hantai και αδερφοί Grazzi. Συνέχισε τις σπουδές του, στο τραβέρσο πλέον, και αποφοίτησε από την Μουσική Ακαδημία της Βερόνα (Conservatorio di Musica, Verona) με την υψηλότερη Διάκριση. Κατόπιν ολοκλήρωσε πενταετή κύκλο σπουδών στην τάξη του γνωστού φλαουτίστα και ειδικού στην ερμηνεία της παλαιάς μουσικής Frank Theuns στο Lemmensinstituut της Λουβαίν (Βέλγιο).
Ο Massimiliano Torsiglieri διδάσκει φλάουτο σε μουσικές σχολές της Ιταλίας ενώ εμφανίζεται με σύνολα μουσικής δωματίου και ορχήστρες Παλαιάς Μουσικής. Είναι τακτικό μέλος της ορχήστρας μπαρόκ "Tempio Armonico" της Βερόνας κατέχοντας τη θέση του Κορυφαίου Φλαουτίστα και του
Φλάουτο Σόλο.
Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο για την ερμηνεία της Παλαιάς Μουσικής παίζει για τον Massimiliano Torsiglieri η επιλογή των οργάνων. Ο ίδιος παίζει με φλάουτα-αντίγραφα ιστορικών οργάνων κατασκευασμένα κατόπιν ειδικής παραγγελίας από τους κορυφαίους κατασκευαστές παλαιών μουσικών οργάνων Tutz (Αυστρία) και Weemaels (Βέλγιο).
Γεράσιμος-Ανδρέας Χοϊδάς,
τσέμπαλο
Ο Γεράσιμος-Ανδρέας Χοϊδάς γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Άρχισε τις μουσικές του σπουδές σε ηλικία 6 ετών. Το 1992 πήρε το δίπλωμά του στο πιάνο με Άριστα Παμψηφεί και Α΄ βραβείο από το Ωδείο Φ. Νάκας. Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές αποσπώντας πτυχίο Αρμονίας Αντίστιξης και Φούγκας.
Από το 1998 ο Γεράσιμος-Ανδρέας Χοϊδάς εγκαταστάθηκε στο Βέλγιο για να ειδικευτεί στην παλαιά μουσική. Σπούδασε τσέμπαλο και basso continuo στην τάξη της διάσημης τσεμπαλίστα Kris Verhelst και εκκλ. Όργανο στην τάξη του Lieven Strobbe στο γνωστό κέντρο της παλαιάς μουσικής Lemmensinstituut στη Λουβαίν. Αποφοίτησε το 2001 με διάκριση αποσπώντας τον τίτλο "Master in music". Το 2001-2002 εντάχθηκε στην τάξη Ιστορικών οργάνων της Βασιλικής Μουσικής Ακαδημίας της Αμβέρσας αποσπώντας ως μοναδικός επιτυχών την υποτροφία της Φλαμανδικής κυβέρνησης όπου με δασκάλους τους Anne Galowich, Jos van Immerseel, Miklos Spanyi και Jan Willem Janssen εξειδικεύθηκε στην ερμηνεία μουσικής μπαρόκ σε αυθεντικά ιστορικά πληκτροφόρα όργανα τα οποία στεγάζονται στο μουσείο Vleeshuis της Αμβέρσας. Το 2004 πήρε με διάκριση τον ανώτατο Τίτλο Σπουδών στην ερμηνεία του τσεμπάλου (Specialisation) .
Εμφανίζεται σε Ελλάδα, Βέλγιο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ως πιανίστας και τσεμπαλίστας. Αποτελεί μόνιμο μέλος του συνόλου μπαρόκ μουσικής Amalia Ensemble ενώ έχει συνεργαστεί με μαέστρους όπως ο Jos van Immerseel, Erik van Nevel κ.α. Με το σύνολο Amalia Ensemble, ως σολίστ αλλά και εντεταγμένος σε άλλα σύνολα έχει λάβει μέρος σε πολυάριθμες παραγωγές ρεσιτάλ, κονσέρτων, όπερας και μουσικής δωματίου.
Ο Γεράσιμος-Ανδρέας Χοϊδάς δίνει ιδιαίτερη σημασία στο να παίζει κανείς σε ιστορικά όργανα ή σε πολύ καλής ποιότητας αντίγραφα. Ο ίδιος είναι ιδιοκτήτης τσεμπάλου τύπου Michael Mietke , ρεπλίκα κατασκευής William Jurgenson, Lauffen am Neckar, 2002 ενώ έχει παραγγείλει κόπια Christan Vater, γερμανικού τσεμπάλου του 18ου αι. στον κορυφαίο Ιταλό κατασκευαστή Andrea Restelli.
Ο Γεράσιμος-Ανδρέας Χοϊδάς εργάστηκε σε γνωστά ωδεία της Αθήνας ως καθηγητής πιάνου και μουσικής δωματίου. Στο Βέλγιο εργάστηκε στο International School of Brussels (I.S.B.) και εξακολουθεί να εργάζεται στην Μουσική Ακαδημία του Schilde ως καθηγητής πιάνου και στο Δημοτικό Ωδείο του Schiplaken όπου κατέχει τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή.
Αναλυτικό πρόγραμμα της συναυλίας στη διεύθυνση:
http://agenda.classicalmusic.gr/event.php?id=799
To πρόγραμμα του κύκλου "Γένεσις" στη διεύθυνση:
http://concerts.classicalmusic.gr
