Χθες βράδυ για άγνωστες μέχρι στιγμής αιτίες πέθανε ο 28χρονος γνωστός και ανατρεπτικός graffiti artist Ρ183...
Λίγα λόγια για τον Ρώσο Banksy:
Ελάχιστα είναι γνωστά για τον P183. To P αναφέρεται πιθανόν στο αρχικό γράμμα του ονόματός του, που ήταν Pavel. Σύμφωνα με τις ανεπαρκείς πληροφορίες που έχουν αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα του, γεννήθηκε στη Μόσχα πιθανόν το 1983 και ήταν απόφοιτος του τμήματος επικοινωνιακού σχεδιασμού. Σε μία από τις συνεντεύξεις του είχε δηλώσει, πως κατείχε επίσης δίπλωμα δικηγόρου. Ο Πάβελ κέρδισε αναγνώριση ως ο δημιουργός ανατρεπτικών έργων τέχνης που είναι διάσπαρτα σε όλη την Μόσχα.
Μετά από αφιερώματα στο πρόσωπό του από Βρετανούς δημοσιογράφους της εφημερίδας Guardian αλλά και από αμερικανικές και γαλλικές εφημερίδες που δημοσίευσαν έργα του, του προσδόθηκε το παρατσούκλι "ο Ρώσος Banksy". Επεσήμαναν την ομοιότητα στο στυλ των δύο καλλιτεχνών, και το γεγονός ότι και οι δύο προτιμούσαν να κρατούν κρυφή την ταυτότητά τους.
Ωστόσο, ο P183 δεν εξέλαβε τη σύγκριση αυτή ως φιλοφρόνηση, σημειώνοντας πως διαμόρφωνε το προσωπικό του στυλ τα τελευταία 14 χρόνια.
Η μυστηριώδης αυτή καλλιτεχνική φιγούρα, προτιμούσε να καλύπτει τα ίχνη του και να κρύβει το πρόσωπό του με μια μαύρη κουκούλα, ώστε να διατηρήσει την ανωνυμία του. Ένα σπρέι βαφής ποτέ δεν τον απογοήτευσε, το οποίο βοηθούσε τον καλλιτέχνη να μοιράζεται τις ιδέες του με εκείνους που κρατούσαν τα μάτια τους ανοιχτά.
"Όπως και ποιητές που βάζουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους πάνω σε χαρτί, θέλω δική μου φωνή να ακουστεί," εξήγησε ο Πάβελ σε μια συνέντευξή του στο RT πέρυσι. "Με τη δουλειά μου, θέλω να μοιραστώ ορισμένες ιδέες με τους ανθρώπους.
Τον περασμένο Απρίλιο, ο Πάβελ πραγματοποίησε το πιο τολμηρό κόλπο του, το οποίο προκάλεσε πανικό στις αστυνομικές δυνάμεις της πόλης. Μια περιοχή σε βιομηχανική ζώνη στη Μόσχα, αποκλείστηκε και μια ομάδα πυροτεχνουργών κλήθηκε μετά από καταγγελία πως ένα ύποπτο αντικείμενο υπήρχε κάτω από μια σιδηροδρομική γέφυρα. Προς μεγάλη έκπληξη όλων, αντί για βόμβα, η αστυνομία εντόπισε ένα μοντέλο ενός διαστημικού εισβολέα από το δημοφιλές βίντεο παιχνίδι arcade της δεκαετίας του '80. Ο Πάβελ είχε πει στο RT Πάβελ, ότι το σχέδιό του ονομαζόταν "ο μαχητής του μποτιλιαρίσματος."
Το έργο απεικόνιζε ένα ρομπότ που μιμείται το παιχνίδι και πυροβολούσε τα διερχόμενα αυτοκίνητα με ένα κόκκινο φως λέιζερ. Αλλά καμία ζημιά δεν προκλήθηκε στα αυτοκίνητα ή στους οδηγούς τους.
"Ποιος θα μπορούσε αλήθεια να έχει μπερδέψει ένα σχέδιο δύο μέτρων ενός διαστημικού εισβολέα με μια βόμβα;" αναρωτήθηκε ο Πάβελ. "Αυτό που με εξέπληξε περισσότερο, ήταν ότι όταν τα μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν στο γεγονός είχαν δίπλα στο κείμενο φωτογραφία μιας πραγματικής χειροβομβίδας. Έχετε δει σε βίντεο τις αντιδράσεις των ανθρώπων σε αυτό, γελούσαν. Σε κανέναν δεν φάνηκε ύποπτο ούτε ανησύχησαν", ανέφερε ο καλλιτέχνης στο RT.
Πολλοί χαρακτήριζαν τον Pavel έναν γκράφιτι βανδαλιστή. Αλλά στα έργα του, που διατηρούνταν λίγο περισσότερο από μερικές ημέρες προτού σβηστούν από τους οδικούς καθαριστές, υπήρχε πάντα κάτι περισσότερο από ό,τι αντικρίζουν αρχικά τα μάτια. Οι φωτογραφίες έγιναν ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να τα αποθανατίσει ώστε να γίνουν γνωστά και για τις επόμενες γενιές.
Ο ανατρεπτικός αυτός καλλιτέχνης σπούδασε επικοινωνιακό σχεδιασμό στο κολέγιο. Τα εγκαταλελειμμένα κτίρια, οι γέφυρες, τα σχολεία και το Μετρό της Μόσχας ήταν οι δημιουργικές "παιδικές χαρές" του.
Ο καλλιτέχνης έθετε συχνά το θέμα της ελευθερίας στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των έργων του, καθώς και τον πολιτικό ακτιβισμό. Ένα καλοκαίρι ο Πάβελ ζωγράφισε μια ομάδα ΜΑΤ σε μια από τις εισόδους του μετρό, επιδιώκοντας έτσι να αναβιώσει και να θυμίσει τις μέρες της απόπειρας πραξικοπήματος το 1991.
Λίγο μετά τις εκλογές του Δεκεμβρίου του 2011 στη Δούμα, που προκάλεσαν αναταραχή με τις δηλώσεις και τις αξιώσεις για εκλογική νοθεία, επιχείρησε στα έργα του θέματα με πολιτικές διαστάσεις.
"Με απλά λόγια, θέλω να διδάξω στους ανθρώπους αυτής της χώρας να ξεχωρίζουν τα ψέματα από την αλήθεια και το κακό από το καλό," είπε ο καλλιτέχνης στο RT. "Αυτό είναι κάτι, που οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην μπορούν να κάνουν."
Ο καλλιτέχνης πίστευε ότι "Η έκφραση της άποψης σου είναι μια μορφή πολιτικής άμυνας".
Πηγή
[ το στένσιλ με τα λουλούδια είναι του Βρετανού, 05-04-2013 15:30 ]
[ τροποποιήθηκε από τον/την trelakias, 05-04-2013 15:35 ]