Η Καραΐνδρου στο «Mad Max»

Πολλοί θα δουν την ταινία, λίγοι θα καταλάβουν ότι δύο μουσικά μοτίβα που ακούγονται στη χέβι μέταλ όπερα του Τζορτζ Μίλερ έχουν τη σφραγίδα της Ελένης Καραΐνδρου. Κι όμως, το σάουντρακ του «Mad Max: ο δρόμος της οργής», που προβάλλεται αυτή την περίοδο στους κινηματογράφους, περιέχει και την «Ελεγεία της Ρόζας» και ένα θέμα από το «Μετέωρο βήμα του πελαργού». Οι σινεφίλ πάντως δεν χρειάζεται να ξεσκονίσουν τη σιντοθήκη τους για να καταφθάσουν προετοιμασμένοι στον κινηματογράφο. Μέσα στον καταιγισμό του «σκληρού» ήχου που σαρώνει τις περισσότερες σκηνές οι εναλλαγές με αντάτζιο απευθύνονται μόνο σε δυνατούς λύτες.
Ούτε η ίδια η συνθέτρια ήταν ενήμερη και έμαθε μάλιστα από δημοσιογράφους τη συμπερίληψη των συνθέσεών της στη μουσική επένδυση, την οποία, κατά τ' άλλα, υπογράφει ο δαιμόνιος Ολλανδός Junkie XL (έχει υπογράψει το σάουντρακ στο «300: η άνοδος της αυτοκρατορίας» και συνεργάστηκε με τον Χανς Τσίμερ στο «Σκοτεινός ιππότης: η επιστροφή»).
Σε τηλεφωνική επικοινωνία με το «Νσυν», η Ελένη Καραΐνδρου εξήγησε ότι αποτελεί συνηθισμένη τακτική των εταιρειών, όπως η γερμανική ECM, να παρέχουν μουσικά μοτίβα σε κινηματογραφικούς παραγωγούς, χωρίς να ενημερώνεται ο δημιουργός. «Και να φανταστείτε ότι στην αρχή νόμιζα πως πρόκειται απλώς για μια ταινία που θα προβληθεί στις Κάννες. Ενας φίλος μου με ενημέρωσε ότι προβάλλεται σ' όλη την Ελλάδα. Γι' αυτό και κανόνισα να πάω να τη δω».

ΒΕΡΝΤΙ ΚΑΙ Massive Attack. Οπως κι αν έχει, το θέμα από τη «Ρόζα» του Χριστόφορου Χριστοφή (όπου παίζει και ο νορβηγός «μάγος του σαξοφώνου» Γιαν Γκαρμπάρεκ) αλλά και η «Συμφωνική παραλλαγή αρ. 1 των "Προσφύγων"» (από το «Μετέωρο βήμα του πελαργού») αναμείχθηκαν με την «Ημέρα οργής» (Dies irae) από το «Ρέκβιεμ» του Βέρντι, αλλά και το σπιντάτο «Teardrop» των Massive Attack. Μια υπόθεση εργασίας θα μπορούσε να είναι ότι οι παραγωγοί της Warner αναζήτησαν έτοιμες μουσικές για τον κινηματογράφο με «ελληνικό» χρώμα λόγω της καταγωγής του σκηνοθέτη. Διόλου τυχαία η «Ελεγεία της Ρόζας» συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ «Music for films», που κυκλοφόρησε από την ECM το 1991. Για την ιστορία, η ελληνίδα συνθέτρια μας πληροφόρησε ότι ανάλογη συνεργασία προσπάθησε να πετύχει ο ιδρυτής της δισκογραφικής εταιρείας Μάνφρεντ Αϊχερ και με τον σκηνοθέτη Τέρενς Μάλικ για το «Δέντρο της ζωής». «Αλλά δεν τα βρήκαν στα λεφτά, καθώς η ECM φάνηκε να ζητάει πολλά».
Οι σινεφίλ της υπόθεσης μετράνε πάντως ήδη τη δεύτερη ελληνική «συμμετοχή» στην ταινία. Οι πιο παρατηρητικοί έφευγαν από την αίθουσα προβολής επισημαίνοντας το όνομα Nick Lathouris στα ζενερίκ του τέλους, όταν αναφέρονταν οι σεναριογράφοι.

Πηγή: Άρθρου του Χρήστου Ιερείδη στην εφημερίδα "Τα Νέα"

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι εγώ είμαι ένας συνθέτης πολύ καλός (σάς θυμίζει κάτι αυτό;) και διάσημος καί έχω γράψει μουσικές γιά κινηματογράφο,θέατρο,κηδείες,βαφτίσια και γαμή.....λιες τελετές.Ημέραν τινά (που λέγαν και οι αρχαίοι),ο σκύλος μου,ο οποίος σερφάρει στο διαδίκτυο την ώρα που εγώ είμαι στην δουλειά μου,με πληροφορεί ότι σε μιά ταινία με τίτλο Mad Vlax έχουν συμπεριλάβει οι αρμόδιοι τής μουσικής επένδυσης κάποιες συνθέσεις δικές μου και η ταινία σπάει τα ταμεία απανταχού εις όλον τον κόσμον.Εγώ όμως δέν θυμάμαι να μού έχη χτυπήσει την πόρτα κάποιος εκ τών κινηματογραφικών παραγωγών τής ταινίας γιά να μού ζητήση την άδεια να συμπεριλάβη αυτές τίς συνθέσεις στην μουσική επένδυση τής ταινίας.Ωστόσο κάνω την σκέψη ότι,εφ'όσον και οι συνθέσεις αυτές συμβάλλουν στο να σπάη ταμεία η ταινία και να πλουτίζη ο παραγωγός και οι συν αυτώ σιτιζόμενοι,κάτι δέν θα έπρεπε να μού δώσουν κι'εμένα;

Εν άλλοις λόγοις δηλαδή,μήπως η κα Καραϊνδρου (που εορτάζει κιόλας μεθαύριο) αντί να δέχεται ώς "συνηθισμένη τακτική" το να εκμεταλλεύωνται εταιρίες όπως η γερμανική ECM τίς συνθέσεις διαφόρων δημιουργών δίνοντάς τες σε κινηματογραφικούς παραγωγούς χωρίς να ενημερώνουν (και άρα να ζητούν την άδεια από) τους δημιουργούς,θα έπρεπε να το ψάξη κάπως βαθύτερα το θέμα διότι υπάρχουν και τα λεγόμενα πνευματικά δικαιώματα;Μιά απορία εκφράζω...

Βεβαίως η κα Καραϊνδρου λέει πιό κάτω ότι σε ανάλογη απόπειρα άλλου σκηνοθέτη να πάρη μουσικά μοτίβα από την ECM,η δισκογραφική εταιρία "φάνηκε να ζητάη πολλά" (και καλώς έπραξε,κατά την γνώμη μου,άν αυτά τα "πολλά" επρόκειτο να καταλήξουν στίς τσέπες τών δημιουργών),άλλά και πάλι,το να πάς απλώς να δής μιά ταινία τής οποίας οι παραγωγοί έχουν χρησιμοποιήσει την μουσική σου χωρίς να σε ρωτήσουν δέν νομίζω ότι είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση......

Και επίσης,δέν είναι δυνατόν (που έλεγε και ο Ράλλης) εταιρίες όπως η ECM να κυνηγάνε τον ιδιώτη χρήστη επειδή κατέβασε ένα κομμάτι απλώς γιά να το ακούη στο PC του χωρίς να πληρώση τα αναλογούντα πνευματικά δικαιώματα και από την άλλη να δίνουν οι ίδιες μουσική συνθετών-μελών τους (όπως υποθέτω ότι είναι η κα Καραϊνδρου) σε κινηματογραφικούς παραγωγούς (που αποσκοπούν να κερδίσουν απ'αυτές τίς μουσικές και όχι απλώς να τίς ακούνε στα PCιά τους) χωρίς να πληρώνουν στους δημιουργούς τα δικαιώματά τους (αφού δέν τους ενημερώνουν κάν ότι έκαναν αυτήν την ενέργεια).

Εγώ πάλι γιατί πιστεύω πως αυτό του Β. Δημητρίου:

μοιάζει αρκετά με αυτό απο το Λιβάδι που δακρύζει;

Θέλω τις γνώμες σας και μια συμβουλή για να μπορώ να ανεβάζω videos. Δεν τα καταφέρνω.

[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 20-05-2015 16:45 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 23-05-2015 23:31 ]

Στο παράθυρο στο οποίο γράφεις το κείμενο της απάντησής σου, κάτω δεξιά έχει ένα κόκκινο τετραγωνάκι με το λευκό σύμβολο του play μέσα. Πατάς πάνω, στο κενό πεδίο κάνεις paste την διεύθυνση από το YouTube και στην συνέχεια πατάς "Insert". 

Συγγνώμη, αλλά νομίζω πως η κυρία Καραΐνδρου ξέρει πάρα πολύ καλά το συμβόλαιο που έχει υπογράψει με την ECM κι αν έχει δώσει την άδειά της να χρησιμοποιούνται τα μοτίβα έτσι. Επίσης, μιλάμε για συγχρονισμό σε κινηματογραφική ταινία μεγάλου μήκους, που σημαίνει πως αλλάζουν και τα πνευματικά δικαιώματα. Όταν πχ είναι πρωτότυπη σύνθεση για ταινία γίνεται εξαγορά κι ο δημιουργός πληρώνεται ένα ποσό fix (το ίδιο ισχύει και για σειρές και για διαφημίσεις). Στην προκειμένη περίπτωση δεν ξέρω αν υπάρχει ποσοστό κέρδους (αυτό είναι στη συμφωνία παραχώρησης με την εταιρεία), αλλά σίγουρα τίποτα δεν έγινε χωρίς την άδειά της.

Τότε όμως πώς αναφέρει το ρεπορτάζ ότι "Ούτε η ίδια η συνθέτρια ήταν ενήμερη";

Και εν πάσει περιπτώσει,η παρατήρησή μου δέν παύει να έχη την αξία της-διότι θα μπορούσε κάλλιστα η δισκογραφική εταιρία να είχε δώσει την μουσική σε κάποιον παραγωγό ταινιών πορνό,πράγμα που,βεβαίως,η συνθέτρια δέν θα το ενέκρινε άν την είχαν ρωτήσει.

Αλλά εδώ πάμε πλέον σε άλλα νερά και ίσως θα έπρεπε να ανοίξουμε καινούργιο θέμα.....

Δεν έχω ασχοληθεί ιδιαιτέρως με τα θέματα των πνευματικών δικαιωμάτων οπότε δεν μπορώ να απαντήσω.Ξέρω βεβαίως ότι οι Αμερικάνοι δίνουν περισσότερη έμφαση στα δικαιώματα αυτού που εκμεταλλεύεται την πνευματική δημιουργία παρά σ’αυτά του δημιουργού (πράγμα ανήθικο κατά την άποψή μου διότι αν δεν υπήρχαν οι δημιουργοί,τι θα εκμεταλλευόντουσαν οι εκμεταλλευόμενοι; ),σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους.Αλλά είπαμε,αυτά είναι άλλα «ύδατα»……

Φιλε Hastaroth θα ειμαι παλι εγω αυτος που θα σου φερει τα δυσαρεστα και ανηθικα μαντατα!

Αν αυριο το πρωι αποφασισω να κανει ενα δισκο ο οποιοσδηποτε με τραγουδια απο παβαροτι μεχρι εφη θωδη

και απο Michael Jackson μεχρι μανο χατζιδακι δεν χρειαζεται να παρει αδεια απο κανενα,ουτε απο στιχουργο ουτε απο συνθετη ουτε απο παραγωγο ουτε καν απο την ιδια την δισκογραφικη,ξερω δεν σου αρεσει αλλα ετσι ειναι.........

Οπως ειπε και πιο πανω η δεσποινα ο καθε καλλιτεχνης που ειναι σε μια δισκογραφικη υπογραφη ενα συμβολαιο,σε αυτο το συμβολαιο ο καλλιτεχνης υπογραφει πως μπορει να το παρει ο οποιοσδηποτε αλλος καλλιτεχνης και να το πει οπως ηταν στην πρωτη εκτελεση η να το κανει διασκευη η και Dance remix.Αυτο υπαρχει παγκοσμια και οχι μονο στην αμερικη.

Αν εσυ η οποιος καλλιτεχνης το θεωρει ανηθικο,απλα δεν υπογραφη,η καθε εταιρεια σου δινει ενα συμβολαιο,οχι μονο οτι αναφορα το τραγουδι αλλα και μια εταιρεια που βγαζει παπουτσια,σου δινω 300 ευρω το μηνα για 6 ημερες την εβδομαδα και 12ωρες την ημερα δουλεια,θελεις;;

Αν δεν σου αρεσει το συμβολαιο φευγεις,το επιχειρημα,χωρις το ταδε καλλιτεχνη η εταιρεια δεν θα εβγαζε λεφτα η το επιχειρημα χωρις εμενα η εταιρεια δεν θα εβγαζε παπουτσια δεν πιανει.Οσο η εταιρεια χρειαζεται το καλλιτεχνη αλλο τοσο την χρειαζεται και ο καλλιτεχνης!

Ετσι λοιπον ο καθε καλλιτεχνης που κανει διασκευη ενος τραγουδιου,δινει τα αναλογα χρηματα με βαση το ποσα σιντι θα κοψει στο εργοστασιο,το εργοστασιο ενημερωνει την δισκογραφικη του τραγουδιστη που το τραγουδι του εγινε διασκευη και η δισκογραφικη παιρνει τα χρηματα και αναλογα τι συμβολαιο εχει με το στιχουργο συνθετη τραγουδιστη παραγωγο δεινει και τα αναλογα χρηματα.

Ουτε τηλεφωνα ουτε αδειες ουτε παρακαλια ουτε πορτοκαλια!!Στην περιπτωση που μια μουσικη η ενα τραγουδι το συμπεριλαβει καποιος σε μια ταινια του,εκει πιθανον υπαρχει ενα ποσο μια και εξω.

Μού φαίνεται ότι μπλέκεις την βούρτσα με το πέος.Είναι άλλο πράγμα η βιομηχανική κατασκευή αντικειμένων και άλλο η πνευματική δημιουργία.

Επειτα,μπλέκεις και ανόμοιους καλλιτέχνες.Ο Παβαρότι ήταν τραγουδιστής,όπως και η Θώδη (αυτό το δεύτερο συζητιέται,βεβαίως,αλλά άς το δεχτούμε,που λέει και ο Χάρρυ Κλύν).Ο τραγουδιστής πρέπει να έχη στην διάθεσή του μιά μελωδία γιά να τραγουδήση.Αν δέν έχη,δέν μπορεί να τραγουδήση.Ο Χατζιδάκις ήταν συνθέτης-δέν χρειαζόταν να έχη στην διάθεσή του κάποια μελωδία γιά να παίξη πιάνο,διότι μελωδίες δημιουργούσε ο ίδιος "εκ τού μηδενός".

Συνεπώς,άλλη είναι η πνευματική δυημιουργία τού τραγουδιστή (που είναι δευτερογενής,πρέπει δηλαδή να προϋπάρχη η μελωδία που θα τραγουδήση) και άλλη η πνευματική δημιουργία τού συνθέτη (που είναι πρωτογενής,δηλαδή είναι μία de novo "κατασκευή").Αντιστοίχως δέ,άλλα είναι και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης που έχει ο καθένας απ'αυτούς.

Γιά τους καλλιτέχνες που κάνουν διασκευή ενός τραγουδιού δέν ξέρω τί ισχύει γενικώς,πάντως όταν εμείς ώς SCORIA συμπεριλάβαμε στο CD μας διασκευή τού Summertime Blues,χρειάστηκε να πάρουμε άδεια απ'την εταιρία όπου ανήκουν οι δημιουργοί τού συγκεκριμένου κομματιού.Παρομοίως και όταν ώς ΕΙΛΩΤΕΣ συμπεριλάβαμε στο CD μας διασκευή τού Should I stay or should I go χρειάστηκε να κάνουμε το ίδιο με την εταιρία τών αντιστοίχων δημιουργών.Δέν ξέρω άν αυτές οι ενέργειες έγιναν τηλεφωνικώς ή e-mail-ικώς,πάντως έγιναν.

Το "να το πάρη ο οποιοσδήποτε άλλος καλλιτέχνης και να το πή όπως είναι στην πρώτη εκτέλεση....." κλπ κλπ,εφ'όσον ο "άλλος καλλιτέχνης" θα βγάλη λεφτά απ'αυτό,οφείλει να δώση ένα ποσοστό και στον καλλιτέχνη που δημιούργησε το κομμάτι,διότι άν δέν το είχε δημιουργήσει,ο καλλιτέχνης που "το πήρε" δέν θα είχε τί να πάρη γιά να το πή ή να το κάνη Dance remix και ζούρ ρουφίξ κλπ κλπ.Είναι,σάν να λέμε,η "πρώτη ύλη"-άν δέν την έχης δέν μπορείς να φτιάξης το "προϊόν".

Αν,λοιπόν,ο σκηνοθέτης/παραγωγός (ή ό,τι άλλο είναι) τής ταινίας Mad Max πήρε κομμάτια μουσικής τής κας Καραϊνδρου και τα συμπεριέλαβε στην μουσική επένδυση τής ταινίας του,προφανώς με σκοπό να την κάνη πιό ελκυστική/ενδιαφέρουσα κλπ κλπ και επομένως να πάη να την δή πιό πολύς κόσμος και να βγάλη ο εν λόγω κύριος πιό πολλά λεφτά,λογικό είναι να υποχρεούται να δώση κάποια χρήματα και στην συνθέτρια που έγραψε την μουσική,διότι άν δέν την είχε γράψει,ίσως να μήν φτιαχνόταν κάν η ταινία-αφού δέν θα υπήρχε η κατάλληλη μουσική επένδυση.Το πώς δίνονται αυτά τα χρήματα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες,αλλά πάντως λογικό είναι ότι πρέπει να δίνωνται και συνεπώς ο κάθε πνευματικός δημιουργός πρέπει να έχη το δικαίωμα να ξέρη πού χρησιμοποιούν τα δημιουργήματά του αυτοί που τα εκμεταλλεύονται γιά λογαριασμό του (όπως ισχυρίζονται).Αλλιώς,να τα εκμεταλλεύεται μονάχος του,διότι ώς γνωστόν,ο λύκος έχει μεγάλο σβέρκο επειδή κάνει όλες τίς δουλειές του ο ίδιος κι'έτσι έχει το κεφάλι του ήσυχο...

Oταν υπογραφεις ενα συμβολαιο την σημερον εποχη, οι οροι αυτοι υπαρχουν μεσα, αρκει να τους διαβασεις.

Δεν μιλαμε για καμια εταιρια της γειτονιας. Μιλαμε για τις γνωστες εταιριες.

Ωστοσο και οι ανεξαρτητες εταιριες πλεον κανουν το ιδιο με τα συμβολαια τους.

ΕΔΙΤ

Ειλωτες? Scoria? Εχω παρει συνεντευξη και απο τους δυο.

Εχουμε γνωριστει?

[ τροποποιήθηκε από τον/την freak, 24-05-2015 18:39 ]

Τα 'χετε κάνει αχταρμά!!

Άλλο ο συγχρονισμός μουσικής, άλλο η διασκευή κι άλλο η εκμετάλλευση/διαχείριση πνευματικών δικαιωμάτων!

Αν θέλω να δισκογραφήσω ένα τραγούδι που έχει πνευματικά δικαιώματα (δηλαδή δεν είναι κλασσική ή παραδοσιακή μουσική) παίρνω κανονικότατα άδεια από τους δημιουργούς, συνθέτη και στιχουργό κι αν δεν είναι εν ζωή από τους διαχειριστές (συνήθως κληρονόμοι). Ή με απευθείας επαφή ή μέσω εταιριών (δικής μου και δικής τους).

Η κινηματογραφική  μουσική που γράφει η κυρία Καραΐνδρου ή μουσικές συνθέσεις διαφημίσεων (βλέπε Μαριέττα Φαφούτη) δεν είναι το ίδιο πράγμα! Είναι κατά παραγγελία και γίνεται συγχρονισμός εικόνας και ήχου! Είναι μέρος της ταινίας, όπως αυτές του Αγγελόπουλου. Το συνηθέστρερο είναι να γίνεται μια εξαγορά-ακριβώς γιατί είναι κατά παραγγελία και μια κι έξω-και κανένας δε διεκδικεί μετά έσοδα. 

Τώρα..αν είμαι η Ελ.Ζουγανέλη και θέλω να βάλω λούπα από σύνθεση των Stones σ' ένα κομμάτι μου, θα στείλει η ΕΜΙ που με εκπροσωπεί ένα ωραιότατο e-mail, στην εταιρεία που εκπροσωπεί το συγκρότημα κι αν θέλουν θα μου δώσουν την άδεια. 

Επίσης, να πω πως τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα αν μιλάμε για majors δισκογραφικές, όπως η EMI, Universal (νυν Kobalt), Warner κοκ. 

Όοοοολα όοοολα αυτά οι καλλιτέχνες και δε οι καριέρας international τα γνωρίζουν πάρα πολύ καλά και δεν έχουν να ανησυχήσουν για τίποτα. Είναι εύκολη διαδικασία αυτή που περιγράφεις Hastaroth, αλλά σε καμία περίπτωση αυθαίρετη και στον αέρα, geo321. 

Δείτε εδώ -> "εξαιρούνται τα έργα που έχουν δημιουργηθεί ειδικά για τις ανάγκες της εκάστοτε οπτικοακουστικής παραγωγής". Ό,τι ισχύει στην Ελλάδα περί πνευματικής ιδιοκτησίας, εκμετάλλευσης και διαχείρισης ισχύει και στην υπόλοιπη Ευρώπη, έχω να σας π. Κι εκτός κάποιων πολύ μικρών διαφορών και στις ΗΠΑ. 

[ τροποποιήθηκε από τον/την despinakontogianni, 27-05-2015 10:34 ]

Κι επιστρέφω στην πείπτωση της κυρίας Καραΐνδρου.

Για το κομμάτι που χρησιμοποίησαν στο "Mad Max", που είναι θέματα από κινηματογραφικές παραγωγές είναι αρμόδια η ECM. Άλλωστε η καλλιτέχνης δεν διαμαρτυρήθηκε, απλά είπε πως δεν το γνώριζε και πως θα πάει να δει την ταινία.