«Τα Δάκρυα της Κλυταιμνήστρας» και ο ελληνοτουρκικός διάλογος

Νέες προοπτικές στην προώθηση του ελληνοτουρκικού διαλόγου στον τομέα του πολιτισμού άνοιξε η «τρίπτυχη» εκδοχή του θεατρικού μονολόγου της Αύρας Σιδηροπούλου «Τα Δάκρυα της Κλυταιμνήστρας» που ανεβάζει η ομάδα Persona στο Θέατρο Άνετον της Θεσσαλονίκης στις 29 και 30 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων των Δημητρίων. Όπως ανέφερε η Αύρα Σιδηροπούλου, απαντώντας σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ, το επόμενο έργο της, που θα αποτελεί συνέχεια του ελληνοτουρκικού διαλόγου που ξεκίνησε με «Τα δάκρυα της Κλυταιμνήστρας» και θα είναι μια σύγχρονη ματιά πάνω στο μύθο του Λαβύρινθου και θα παρουσιαστεί στα τουρκικά τον Οκτώβριο του 2006 στην Κωνσταντινούπολη.

Η παράσταση «Τα δάκρυα της Κλυταιμνήστρας» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο του 2001 από αμερικανικό θίασο, με ερμηνεύτρια την Κρίστιν Λίνκλεϊτερ , πρόεδρο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκη και την άνοιξη του 2004 στην Αθήνα στα ελληνικά με τη μορφή μονολόγου από την Θέμιδα Μπαζάκα. Στη συνέχεια , όπως ανέφερε η Αύρα Σιδηροπούλου κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου, το έργο διευρύνθηκε και εξασφαλίζοντας την υποστήριξη και την χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο του προγράμματος προώθησης του διαλόγου μεταξύ των πολιτών Ελλάδας και Τουρκίας παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2004 στην Κωνσταντινούπολη για επτά παραστάσεις στα ελληνικά, τουρκικά και αγγλικά. Το έργο θα παιχθεί στο θέατρο "La mama" της Νέας Υόρκης στο Μάιο του 2007 ενώ υπάρχουν προτάσεις να παρουσιαστεί σε θεατρικά φεστιβάλ στην Κύπρο και στην Αυστραλία. Τον ρόλο της Κλυταιμνήστρας θα ερμηνεύουν από κοινού οι ηθοποιοί Θέμις Μπαζάκα, Ντεριά Ντουρμάζ και η Κρίστιν Λίνκλεϊτερ, την Τουρκία και τη Βρετανία, αντίστοιχα, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει η Αύρα Σιδηροπούλου.

Η τριεθνής παραγωγή βασίστηκε στη συνεργασία της καλλιτεχνικής ομάδας Persona με το Tiyatro Oyunevi στην Κωνσταντινούπολη, και εντάχθηκε σε ένα ευρύτερο πρότζεκτ με τίτλο «Clytemnestra at Peace: Including our Own Other», που φέρνει σε επαφή τρεις διαφορετικούς πολιτισμούς και εξερευνά τους τρόπους έκφρασης τους μέσα από τις ερμηνείες τριών ηθοποιών που προέρχονται από πολύ διαφορετικά πολιτιστικά υπόβαθρα: ελληνικό - αγγλοσαξονικό - τουρκικό. Στην παράσταση αυτή, οι τρεις ηθοποιοί συνυπάρχουν ταυτόχρονα στη σκηνή, ερμηνεύοντας διαφορετικές πτυχές του χαρακτήρα, η καθεμιά διαπερνώντας μια διαφορετική χρονική περίοδο της ζωής της Κλυταιμνήστρας.

Όπως ανέφερε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Τουρκάλα πρωταγωνίστρια της παράστασης Ντεριά Ντουρμάζ το έργο αφενός συνέβαλε στην προσέγγιση και αλληλογνωριμία των Ελλήνων και Τούρκων συντελεστών της παράστασης και αφετέρου έδωσε στο τουρκικό κοινό το ερέθισμα να δει το πώς εκφράζονται οι Έλληνες ηθοποιοί αλλά και τις ομοιότητες και τις διαφορές που υπάρχουν στο θέατρο των δύο χωρών. «Μπορεί για πολιτικούς λόγους οι δύο λαοί να απομακρύνθηκαν ο ένας από τον άλλο αλλά τώρα υπάρχει πάλι προσέγγιση. Και η προσέγγιση στο χώρο του θεάτρου μπορεί να ανοίξει νέους ορίζοντες για νέα προγράμματα και συνεργασίες» πρόσθεσε η κ Ντουρμάζ

Πηγή: ΜΠΕ (Α.Φ.)

Ωραίες πρωτοβουλίες! Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο απλά και πολιτιστικές συνεργασίες να μπορούσαν να φέρουν τους δύο λαούς πιο κοντά!
Ας μην γελιόμαστε όμως. Είναι πολλά που χωρίζουν τους δύο γείτονες, νοοτροπίες, πληγές, αλήθειες και λάθη που γεννήθηκαν πολλούς αιώνες πριν!
Και όσο για το πόσο μοιάζουν οι δύο λαοί... πιστεύω ότι η όποια ομοιότητα εξαντλείται σε επιφανειακά επίπεδα.Όσο δεν υπάρχει μεταμέλεια και ουσιαστική αλλαγή συμπεριφοράς...όλα τα θεατρικά του κόσμου δεν φτάνουν να καλύψουν το χάσμα!

Quote:

Το μέλος mirrors στις 27-09-2005 στις 16:02 έγραψε: Και όσο για το πόσο μοιάζουν οι δύο λαοί... πιστεύω ότι η όποια ομοιότητα εξαντλείται σε επιφανειακά επίπεδα.

Ε όχι ρε συ Παναγιώτα. Εντάξει μπορώ να δεχτώ πως κάποιοι άνθρωποι με τόσα που έχουν ακούσει από προγόνους ή και ζήσει ακόμα δεν μπορούν να τα διαγράψουν όλα μονοκοντυλιά, αλλά όχι και πως δε μοιάζουμε. Αυτό είναι αντικειμενικό γεγονός. Αλλά ξέχασα... του Τούρκου γράφει "φονιάς" το DNA του...

Quote:

Το μέλος KIT_KAT στις 27-09-2005 στις 16:31 έγραψε: Quote: Το μέλος mirrors στις 27-09-2005 στις 16:02 έγραψε: [i] Και όσο για το πόσο μοιάζουν οι δύο λαοί... πιστεύω ότι η όποια ομοιότητα εξαντλείται σε επιφανειακά επίπεδα. Ε όχι ρε συ Παναγιώτα. Εντάξει μπορώ να δεχτώ πως κάποιοι άνθρωποι με τόσα που έχουν ακούσει από προγόνους ή και ζήσει ακόμα δεν μπορούν να τα διαγράψουν όλα μονοκοντυλιά, αλλά όχι και πως δε μοιάζουμε. Αυτό είναι αντικειμενικό γεγονός. Αλλά ξέχασα... του Τούρκου γράφει "φονιάς" το DNA του... [/I]

Δεν εννοούσα αυτό! Από το γείτονά σου, όσο και να μη σ'αρέσει, θα υιοθετήσεις κάποια στοιχεία όπως και αυτός από σένα! Αυτό είναι νόμος στις ανθρώπινες σχέσεις και κατ'επέκταση στις σχέσεις λαών! Οι δύο κοινωνίες, όμως, τουρκική και ελληνική έχουν διαμορφωθεί πάνω σε πολύ διαφορετικά πιστεύω -και συχνά αντίθετα! Αν προσέξεις πώς ζουν Έλληνες και Τούρκοι του εξωτερικού, θα καταλάβεις για τι είδους διαφορές μιλάω!
Όσο για το DNA τους σαφώς και δε γράφει φονιάς. Ωστόσο η βάση του πολιτισμού τους ΗΤΑΝ ο πόλεμος ,όπως και των Σπαρτιατών!Το παρελθόν τους είναι πολεμοχαρές και θα είναι δύσκολο να ξεφύγουν από το φάντασμά του!
Είχα πάει στο μουσείο Μπενάκη όπου εκτίθενται έργα του μουσουλμανικού πολιτισμού. Όσο και να έψαξα και στους 4 ορόφους δεν υπήρχε έκθεμα τούρκικο, ήταν όλα αραβικά, περσικά και ινδικά.
Καταλήγω λέγοντας ότι ομοιότητες υπάρχουν λόγω εκατονταετιών συμβίωσης και γειτνίασης. Ο πολιτισμός όμως και οι δόμες της κοινωνίας διαφέρουν ριζικά!

Quote:

Όσο για το DNA τους σαφώς και δε γράφει φονιάς. Ωστόσο η βάση του πολιτισμού τους ΗΤΑΝ ο πόλεμος ,όπως και των Σπαρτιατών!Το παρελθόν τους είναι πολεμοχαρές και θα είναι δύσκολο να ξεφύγουν από το φάντασμά του! Καταλήγω λέγοντας ότι ομοιότητες υπάρχουν λόγω εκατονταετιών συμβίωσης και γειτνίασης. Ο πολιτισμός όμως και οι δόμες της κοινωνίας διαφέρουν ριζικά!

Συμφωνώ απόλυτα !


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : vouliakis στις 28-09-2005 00:37 ]