Μουντιάλ 2010

Να ποιες οι παρατηρήσεις μου μέχρις στιγμής από το Μουντιάλ του 2010 :

- Νομίζω ότι είναι αρκετά καλύτερο από το Μουντιάλ του 2006 !!! Έχουμε δει ωραία παιχνιδάκια, με αποκορύφωμα το χθεσινό Γκάνα - ΗΠΑ 2 - 1. Και, γενικώς, μού άρεσε ότι στους περισσότερους ομίλους τα πάντα ήταν ανοιχτά μέχρι το τελευταίο σφύριγμα των τελευταίων παιχνιδιών. Αυτό έδωσε μια "δραματική υπόσταση" .....

- Από ποδοσφαιρικής απόψεως ήμουν πάντα ΑΡΓΕΝΤΙΝΟΦΙΛΟΣ !!! Όμως, σε αυτό το Μουντιάλ ... έχω πορωθεί ακόμη περισσότερο με την Αργεντινή !!! Είχα χρόνια να δω την Αργεντινή να κατεβάζει τέτοια ομάδα στο Μουντιάλ που ... να "ζωγραφίζει" στο γήπεδο !!! Ο χαρισματικός Μέσσι ... Ο "βράχος" Γκουτιέρεζ ... Ο τεχνίτης Ιγκουαίν .... Ο οργανωτικός Βερόν .... Και το κυριότερο : Ο ήρωας της εφηβείας μου [μας] στον πάγκο, να "διευθύνει" αυτήν την ορχήστρα ....

- Αντιθέτως, έχω ξενερώσει άγρια με τη Βραζιλία !!! Τι άχρωμο, άνοστο, άοσμο πράγμα είναι ετούτο ??? Όταν ήμασταν πιο μικροί, μετρούσαμε τις μέρες να αρχίσει το Μουντιάλ για να θαυμάσουμε Φαλκάο, Σόκρατες, Ζίκο, Καρέκα, Αλεμάο, Ρομάριο, Μπεμπέτο κλπ κλπ ... Σε κάθε Μουντιάλ η Βραζιλία έδινε χρώμα και ποιότητα, ανεξαρτήτως αν κατακτούσε το τρόπαιο ή όχι .... Όμως ... τι ομάδα είναι αυτή που παρουσιάζει ???

- Από τις άλλες ομάδες ξεχώρισα τη ΣΛΟΒΑΚΙΑ και την ΙΑΠΩΝΙΑ !!! Με εξέπληξε το ομαδικό πνεύμα τους, είναι "ομάδες" με όλη τη σημασία της λέξης !!! Δεν θα εκπλαγώ αν πετάξουν έξω αντιστοίχως Ολλανδία και Παραγουάη στη φάση των 16 !!!

- Από τους αποκλεισμένους μού άρεσε πολύ η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ !!! Όταν στην πρεμιέρα έχασε 4 - 0 από τους Γερμανούς, πέσανε οι δημοσιογράφοι επάνω της να τη φάνε, χωρίς να υπολογίζουν ότι από τα μισά του Α΄ ημιχρόνου έπαιζε με 10 παίκτες !!! Τι "άσχετους" τους είπανε, τι "γερασμένη ομάδα" κλπ κλπ .... Αλλά και στο ματς με την Γκάνα, πάλι η διαιτησία την άφησε με 10 παίκτες [και πάλι, λίγο έλειψε να κάνει το 2 - 1]. Και στο τρίτο ματς, αν και ήδη αποκλεισμένη, δεν χαρίστηκε στους Σέρβους, που θέλανε μια απλή ισοπαλία για να προκριθούν. Πάιξανε για τη φανέλα και την αξιοπρέπειά τους, τους βάλανε δύο ωραιότατα γκολ και ... τους στείλανε νωρίς στο σπίτι τους !!! Για δεύτερο Μουντιάλ η διαιτησία δεν αφήνει την Αυστραλία να προχωρήσει [θυμηθείτε στο προηγούμενο Μουντιάλ που με πέτσινο πέναλτι νικήθηκαν από την τροπαιούχο Ιταλία στη φάση των 16] ......

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 27-06-2010 14:15 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 27-06-2010 14:17 ]

Εμενα παλι μου φαινεται οτι ειναι το χειροτερο Μουντιαλ που μπορω να θυμηθω.

Και μου φαινεται θα σε στεναχωρησω.

Η Αργεντινη σημερα επρεπε να γυρισει...στην Αργεντινη, γιατι το Μεξικο ηταν μιλια μπροστα. Αλλα η διαιτησια εκανε το θαυμα της ξανα.

Κάθε τέσσερα χρόνια αυτό το μήνα η ζωή μου παίρνει άλλο νόημα και χρώμα. Ξεχνάω τα πάντα, ακόμα και τη μουσική....

Κατ' αρχήν να διευκρινίσω...

1) Ότι είμαι φαν της λάτιν ποδοσφαιρικής διάθεσης ακόμα και αν αυτή έχει εξευρωπαϊστεί λόγο διαφόρων συνθηκών...’ρα θα γούσταρα με πάθος ένα τελικό που να συμμετέχουν δύο εκ των Βραζιλία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, Παραγουάη...

2) Μισώ τις ευρωπαϊκές εθνικές ομάδες με εξαίρεση την Ισπανία....Μέσα στις εθνικές που σιχαίνομαι βρίσκεται και αυτή της Εθνικής Ελλάδος...(Μιλάω καθαρά με ποδοσφαιρικούς όρους...)

Πάμε σε αυτά που είδα μέχρι τώρα...

1) Η πρώτη φάση του μουντιάλ κατηγορήθηκε από πολλούς σαν απίστευτα βαρετή, φτάσαμε στο σημείο μάλιστα να ακούσουμε για το χειρότερο μουντιάλ. Πλέον για τη δεύτερη φάση δεν βλέπω να μιλάει κανείς...αφού μέχρι τα σημερινά ματς έχουν σημειωθεί 21 γκολ τα οποία αποτελούν ρεκόρ (μην ξεχνάμε πως απομένουν ακόμα δύο παιχνίδια για τη φάση των 16).

2) Είδα με μεγάλη μου χαρά να ντροπιάζονται Ευρωπαϊκά μεγαθήρια. Χάρηκα δηλαδή για τις πορείες της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας.

3) Τη Γερμανία πάντα τη μισούσα, τη μισώ αλλά κυρίως πάντα τη σέβομαι και τη θεωρώ την μόνη ικανή ευρωπαϊκή ομάδα να χτυπήσει τους λατινογενείς, εξαίρεση αποτελεί και πάλι η Ισπανία, βέβαια θέλω να δω τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μπορεί να κάνει αυτή η Γερμανία σε έναν ημιτελικό κόντρα στην Ισπανία... (Αν περάσει η Ισπανία τους Πορτογάλους και τους επόμενους της...). Μακάρι να μην περάσει την Αργεντινή....για να σκάσει ο αδερφούλης μου ο Γερμανολάτρης...

4) Χάρηκα πολύ ομάδες όπως τη Γκάνα, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ, τη Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία, τη Σλοβακία, το Μεξικό, τη Χιλή, ακόμα και την Ονδούρα που δεν έκατσε να κάνει το χατήρι στους ξυλοκόπους Ελβετούς...

5) Γουστάρω πολύ τα τερτίπια του Μαραντόνα που άλλοι τα θεωρούν καραγκιοζιλίκια. Αυτός ο τύπος χωρίς να είναι καν προπονητής έχει κάνει τους 22 αστέρες της ομάδας του να παίζουν για αυτόν, μόνο ένας ηγέτης θα μπορούσε να το κάνει αυτό.
Αυτή η ομάδα που κατέβασε ο Ντιέγκο λοιπόν δεν είναι ομάδα με την έννοια της ομάδας που ξέρουμε, είναι μπάτε σκύλοι αλέστε. Αυτό εναντιώνεται πραγματικά σε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ...Δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο....Παίζει ο τρελός χωρίς κανονικό πλάγιο μπακ, έχει αφήσει τους Μέσι, Τέβες και Βερόν ελεύθερους να αλωνίζουν χωρίς σχέδιο, δεν πήρε στη Νότια Αφρική ο αθεόφοβος έναν από τους κορυφαίους κεντρώους παίχτες παγκοσμίως, τον Καμπιάσο με τη δικαιολογία ότι ο Βερόν θα αισθανόταν τον ανταγωνισμό και δεν θα ήταν συγκεντρωμένος...Χαχαχαχαχα! Αυτά μόνο ένας Μαραντόνα θα μπορούσε να τα κάνει και να τα πει....

Θέλω να δω αυτό το όμορφο συνονθύλευμα ποδοσφαιρικών αστέρων πως θα ανταποκριθεί απέναντι σε μια με όλη τη σημασία της λέξης ΟΜΑΔΑ όπως είναι αυτή της Γερμανίας. Αυτός ο αγώνας πραγματικά αποκτάει και φιλοσοφικέςδιαστάσεις....χωρίς πλάκα!!!

6) Βραζιλία. Πιστεύω πολύ στη προσπάθεια του Ντούγκα!! Θέλει από τη μία να έχει αυτή η ομάδα κάτι από την αμυντική λειτουργία των ομάδων του 94 και του 98 και από την άλλη την αποτελεσματικότητα της ομάδας του 02. Είναι μεγάλο στοίχημα αυτό που θέλει να πετύχει. Γνώμη μου είναι πως ΑΚΟΜΑ και κατά τη διάρκεια του μουντιάλ πειραματίζεται.....Έχω την αίσθηση πως και έτσι ακόμα μπορεί να πάρει τη κούπα αν και βασικός στόχος του επιτελείου του Ντούγκα πιστεύω πως είναι να έχουν τη ΣΟΥΠΕΡ ομάδα σε 4 χρόνια στο μουντιάλ της Βραζιλίας....

(Λάτρεψα το ποδόσφαιρο εξαιτίας της Βραζιλίας του 1982, μίσησα τις Ευρωπαϊκές αμυντικογενείς τακτικές εξαιτίας της Ιταλίας και της Γερμανίας του 82 και του 86. Θεωρώ ότι οι Βραζιλιάνοι και οι Αργεντίνοι παίρνουν τις ρεβάνς τους μέσα στα χρόνια από τους Ευρωπαίους προσπαθώντας να παίξουν καλύτερο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο από τους ίδιους τους Ευρωπαίους....)

7) Εθνική Ελλάδας. "........." Θα πω μόνο αυτό: Αν θεωρούμε σούπερ αποτέλεσμα τη νίκη επί της Νιγηρίας με παίχτη λιγότερο και το ταμπουριστάν με την Αργεντινή λέμε ότι ήταν ηρωικό ματς, τότε καταλαβαίνουμε γιατί έχουμε και το ποδόσφαιρο που έχουμε σαν χώρα.....Κρίμα και άδικο για αυτά τα παιδιά που χαραμίστηκαν τόσο πολύ στα αμυντικά συστήματα του  Γερμανού. Τίποτε άλλο!

8) Θα κλείσω σιγά σιγά με την άλλη μεγάλη αγάπη η οποία κονταροχτυπιέται μέσα μου μαζί με τη Βραζιλία (για άλλους λόγους). Μιλάω φυσικά για την Ουρουγουάη....
Με χαρά μου αρχικά απόλαυσα την πρώτη κόκκινη κάρτα του μουντιάλ που είχε την τιμή να δεχτεί παίχτης της ηρωικής μας ομάδας..Στη συνέχεια δεν πίστευα στα μάτια μου..Είδα την Ουρουγουάη να παίζει ΚΑΙ ΜΠΑΛΑ....και μάλιστα καλή μπάλα...
Τα τιμημένα τσεκούρια των προηγούμενων διοργανώσεων Βίκτορ, Γκουτιέρεζ, Περέιρα, όπως και ο πιο σύγχρονος Μοντέρο έχουν θαφτεί στα σεντούκια για χάρη του Φορλάν και του Σουάρες.

Και τώρα πλάκα πλάκα αν περάσουμε τη Γκάνα πάμε στους 4 και παίζουμε με το νικητή του Ολλανδία - Βραζιλία....

Βρε λέτε??? Έχει γούστο να γίνει καμιά στραβή με τελικό Ουρουγουάη - Αργεντινή...Τρέλα με κορδέλα!!!

Αυτό είναι το μουντιάλ μου...

Ενδιαφέρουσα άποψη που δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" και σκέφτηκα να μοιραστώ εδώ:

"Ακό΅α και στο ποδόσφαιρο η Ευρώπη έγινε «γηραιά ήπειρος». Το βλέπεις αυτές τις η΅έρες στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής. Παλιές ιδέες, παλιές συνήθειες, παλιά λάθη. Η Ευρώπη της ΅πάλας είναι προβλέψι΅η, συντηρητική, ΅ονότονη. Αρκεί να βλέπεις τα πρόσωπα του Λίπι, του Ντο΅ενέκ, του Καπέλο. Τους προπονητές της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας. Μοιάζουν τόσο πολύ ΅ε εκείνα των ηγετών των χωρών τους όταν βγαίνουν από κάποια σύσκεψη για την οικονο΅ική κρίση.

Οι ΅εγάλες ευρωπαϊκές ο΅άδες έδειξαν εικόνα διάλυσης στο Μουντιάλ. Παίκτες που έβριζαν τους προπονητές. Προπονητές που κατηγορούσαν τους παίκτες. Η κακοφωνία που έχου΅ε συνηθίσει στις συνάξεις των Βρυξελλών άρχισε να αναπαράγεται στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής. Για την ώρα αντιστέκεται η Γερ΅ανία, αλλά και αυτή είναι ασταθής. Οταν χάνει, δε, θυ΅άται πως ίσως το πρόβλη΅ά της είναι ότι έχει πολλούς «ξένους» παίκτες στην ο΅άδα. Το ίδιο και η Γαλλία, που ΅ετά την κατάρρευση άρχισε να ψιθυρίζει πως ίσως φταίει το γεγονός ότι οι παίκτες της δεν είναι «καθαροί Γάλλοι», είναι και ολίγον ΅ουσουλ΅άνοι και γι’ αυτό δεν αγαπούν την πατρίδα τους. Ενώ αυτοί οι Α΅ερικανοί, που έρχονται από τόσες διαφορετικές ΅ανάδες και καταγωγές, γιατί γράφουν ακό΅α στα πανό τους εκείνο το «Υes we can»;

Οι παίκτες των ευρωπαϊκών ο΅άδων είναι κουρασ΅ένοι, κακο΅αθη΅ένοι, υπερτι΅η΅ένοι, υπερπληρω΅ένοι. Και κάποιας προχωρη΅ένης ηλικίας, πλέον. Παίζουν βαρετά και συντηρητικά. Δεν διψούν για νίκες και κατάκτηση. Δεν γυαλίζει πια το ΅άτι τους. Φαίνεται να ΅ην έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο κόσ΅ος άλλαξε. Οτι νέες ο΅άδες, που ΅έχρι χθες τις θεωρούσα΅ε παρακατιανές, παίζουν πλέον στα ίσα, τρέχουν, παλεύουν, πιέζουν, νικάνε. Νέοι παίκτες διψούν για νίκες και διακρίσεις. Η Ευρώπη δεν βγάζει νέους παίκτες. Στους νέους κλείνει την πόρτα, τους καταδικάζει στην αφάνεια, τους βάζει στο περιθώριο. Και χωρίς τους νέους πώς να ρισκάρεις, να δη΅ιουργείς, να ονειρεύεσαι; Το παιχνίδι των ευρωπαϊκών ο΅άδων ΅οιάζει ΅ε τον τρόπο λειτουργίας της οικονο΅ίας της Ευρώπης: παράλυτη από αναχρονιστικούς κανόνες και κανείς δεν ξέρει και δεν θέλει να παίξει αλλιώς. Ολοι παίζουν συντηρητικά, προσπαθώντας να σώσουν τα παλιά τους προνό΅ια. Το ευρωπαϊκό παιχνίδι ΅οιάζει πετρω΅ένο:

όποιος έχει τη ΅οίρα να γεννιέται ΅ε τα σωστά κονέ και στο «σωστό πλαίσιο» ΅πορεί να ελπίζει πως θα επαναλάβει τη ζωή των γονέων του. Οι άλλοι πρέπει να πιστεύουν στην τύχη ή στο θαύ΅α. Οταν ρώτησαν τον προπονητή της Ιταλίας, Μαρσέλο Λίπι, γιατί δεν πήρε ΅αζί του ταλέντα όπως ο Κασάνο και ο Μπαλοτέλι, εκείνος απάντησε ότι έχει περισσότερη ση΅ασία ο καλός χαρακτήρας των παικτών παρά το ταλέντο. Καλύτερα ΅έτριοι και υπάκουοι στον ηγέτη, παρά ταλαντούχοι και ανυπάκουοι. Είναι, νο΅ίζω, ο καλύτερος ορισ΅ός της ΅ετριότητας.

Κάποιος α΅ερικανός ιστορικός, ονό΅ατι Πολ Κένεντι, είπε κάποτε ΅ε ΅ια ΅εγάλη δόση κυνισ΅ού πως η Ευρώπη είναι πλέον ΅ια παρακ΅ασ΅ένη ΅εγάλη κυρία, που ζει ξεπουλώντας τα ΅πιχλι΅πίδια του ένδοξου παρελθόντος της. Ας ελπίσου΅ε ότι οι ευρωπαϊκές ο΅άδες που παρέ΅ειναν στο Μουντιάλ θα τον διαψεύσουν, ποδοσφαιρικά τουλάχιστον. Οτι θα αποδείξουν πως η Ευρώπη, ακό΅α και στη χειρότερη στιγ΅ή της, είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει. Προσωπικά ποντάρω στους Πορτογάλους. Είναι οι ΅όνοι των οποίων γυαλίζει το ΅άτι…"

Χθες κατα - στεναχωρέθηκα με την καημένη την Εθνική Γκάνας  ..... Κρίμα, να αποκλεισθεί με τέτοιο τρόπο ....

Αλλά κι αυτός ο άτιμος ο Σουάρεζ .... στο 120' να πηγαίνει η μπάλα στα δίχτυα κι αυτός να τη διώξει με γροθιές σαν να ήταν τερματοφύλακας  ..... Και να σκεφθεί κανείς ότι με αυτήν τη "βρωμιά" που έκανε έστειλε την ομάδα του στα ημιτελικά !!! Ίσως, όμως, γι' αυτό το λόγο το ποδόσφαιρο είναι το πιο συναρπαστικό άθλημα, επειδή σε ένα ματς μπορεί να δεις τα "πάντα όλα" : από την  πιο έντιμη μέχρι την πιο βρώμικη ενέργεια και συμπεριφορά ......

Τελοσπάντων, νόμισα ότι σε αυτό το Μουντιάλ θα βλέπαμε για πρώτη φορά μια Αφρικανική ομάδα να φτάνει στους "4", μιας και διεξάγεται στην Αφρική. Η καημένη η Γκάνα έφτασε τόσο κοντά, αλλά .....

Όσο για το πάθημα της Βραζιλίας, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, το περίμενα !!! Τόσο άχρωμη / άοσμη / άγευστη Βραζιλία δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί σε Μουντιάλ !!! Ακόμη και στο ματς με τη Χιλή, την έβλεπα να ρίχνει 3 γκολ και πάλι έλεγα μέσα μου "άντε, βαρέθηκα, πότε θα λήξει" ??? Όχι ότι μού άρεσε και η Ολλανδία αλλά .... μού κάνει εντύπωση : πώς τα καταφέρνει με αυτό το ήρεμο / "αθόρυβο" παιχνίδι της και κερδίζει όλα τα ματσάκια "λες και δεν τρέχει τίποτα"  .... Αήττητη στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, 5 "καθαρές" νίκες στο Μουντιάλ .... Για να δούμε πού θα φτάσει αυτή η ομάδα ..... Λες αυτοί οι Όιερ, Σνάιντερ, Χάιτινχα ή κι εγώ δεν ξέρω τι να καταφέρουν ό,τι δεν κατάφεραν οι πολύ σπουδαίοι προκάτοχοί τους Γκούλιτ, Βαν Μπάστεν, Ράικαρντ ή οι ακόμη παλαιότεροί τους ["μυθικοί" πλέον] Κρόιφ, Νέεσκενς, Ρέζενμπρικ κλπ κλπ ????

Όσο για σήμερα .... Αργεντινή και πάλι Αργεντινή !!! Όπως στον τελικό του 1986, όπου πρωταγωνιστής ήταν [και πάλι] ο Μαραντόνα .....

https://www.youtube.com/watch?v=-21K8TYRxS0 Link