Γιάννης Κότσιρας - Live 2010

Παράξενη εποχή αλήθεια. Ανάμεσα στα χιλιάδες προβλήματα που μας απασχολούν, η κακομοίρα η μουσική προσπαθεί να επιζήσει. Να μας διασκεδάσει. Να μας ψυχαγωγήσει. Πόσο δύσκολο αλήθεια είναι να κυκλοφορήσει καλό CD τέτοιες εποχές; Πόσο δε μάλλον να ενημερωθούμε για την κυκλοφορία του; Ακόμα και όταν πρόκειται για έναν τόσο δημοφιλή τραγουδιστή όπως ο Γιάννης Κότσιρας. Ένας μαθητής μου όμως φρόντισε γι αυτό. Αυτό το καινούριο δισκάκι είναι η καλύτερη απόδειξη. Ήρθε ήσυχα, αθόρυβα, σεμνά, παρά τις χιλιάδες όμως φωνές που μας τραγουδούν μέσα από αυτό.

Η άποψη μου.

Μόλις πριν δύο ημέρες έπεσε στα χέρια μου αυτό το CD. Ήρθε ως δώρο από ένα μαθητή μου επειδή τελείωσαν τα μαθήματα και πήρε το δίπλωμά του.

Η αλήθεια είναι πως είμαι πολύ καχύποπτος τελευταία με τα Ελληνικά CD. Όχι με όλα. Με μερικά.

Γιατί τα παίρνω και στην πορεία διαπιστώνω, κακή έκδοση, κακή ηχοληψία, βιαστικά παιξίματα κτλπ. Πόσο μάλλον σε ένα Live CD που από τη φύση του η ποιότητα ήχου θα είναι χαμηλότερη των προσδοκιών μου.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως, επειδή ο Κότσιρας στο παρελθόν έχει δείξει σημάδια προσεκτικών εκδόσεων αλλά και ένα live του 2002 που ήταν εξαιρετικό έκατσα να το ακούσω.

Η έκδοση...

Λιτή. Απέρριτη θα έλεγα με σκοτεινή ατμοσφαιρική διάθεση με καλές εκτυπώσεις και προσεκτικά επιλεγμένες φωτογραφίες. Στα κείμενα αρκετά προσεγμένο με ιδιαίτερη έμφαση στους δημιουργούς, στους μουσικούς και γενικότερα στους συντελεστές, κάτι που προσωπικά πάντα μου άρεσε. Το βρίσκω πολύ ωραίο την ώρα που ακούω ένα CD να διαβάζω ποιοι κρύβονται πίσω από αυτό.

Ο ήχος...

Ίσως από τα καλύτερα Ελληνικά live που έχω ακούσει. Σε κάποια τραγούδια υπάρχει μία υπερβολή στην συμμετοχή του κόσμου, όμως τα τραγούδια στα οποία συμβαίνει το δικαιολογούν απόλυτα. Οι μουσικοί εξαιρετικοί όλοι. Οι ενορχηστρώσεις πάρα πολύ καλές με αρκετή διάθεση διασκευής και μουσικού "παιχνιδιού". Ο Ντίνος Γεωργούντζος που υπογράφει τις περισσότερες, γνωρίζοντας μάλιστα την διαδρομή του, θεωρώ πως έχει προσφέρει εξαιρετικά δείγματα φαντασίας, τόλμης και ρίσκου. Ιδιαίτερα στα "Βροχή", "Δεν θυμάσαι", "Άντρας που δεν έκλαψε", "Πήραν τα στήθια μου φωτιά", "Χρέη παλιά". Ο νεαρός (υποθέτω) Κώστας Συντρίδης με εξέπληξε θετικά στο "Εγώ δε σε κατηγορώ". Φυσικά και για να είμαστε δίκαιοι, για να έχεις χώρο να πειραματιστείς πρέπει κάποιος να στον δώσει... Και έτσι περνάμε στην επόμενη ενότητα.

Ο Κότσιρας...

Αν και δεν είμαι ούτε θαυμαστής, ούτε απόλυτα σύμφωνος με κάποιες από τις επιλογές του (βλέπε Φάμελος-Κωνσταντινίδης) θεωρώ πως σε αυτόν το δίσκο αποδεικνύει περισσότερο από ποτέ πως είναι πραγματικά σπουδαίος ερμηνευτής. Πάντα τον θεωρούσα από τους καλύτερους τραγουδιστές (Αλεξάνδρεια, Τσιγάρο, Φύλακας άγγελος, Live 2002, Ξύλινο αλογάκι, Και πάλι παιδί - το τραγούδι, Άξιον Εστί - Πνευματικό Εμβατήριο) αλλά εδώ, κατοχυρώνει την θέση του πολύ ψηλά στις προτιμήσεις μου. Μάλιστα γνωρίζοντας από παραγωγή δίσκων, δεν ακούω "διορθωτήρια" τύπου Antares-Melodyne ενώ αντιθέτως ακούω αρκετές ατέλειες που εμένα προσωπικά μου αρέσουν. Μου αρέσει να ακούω τον άνθρωπο και όχι το τέλειο μηχάνημα του 440. Πιστεύω δε, από αυτό που άκουσα στο δεύτερο μέρος, πως είναι ένας από τους καλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές. Αμιγώς λαϊκός τραγουδιστής μάλιστα. Ίσως να έπρεπε να ασχοληθεί λίγο περισσότερο στους δίσκους του με αυτό το είδος...

Τραγούδια που ξεχώρισα...

CD1

Άλλη μια καρδιά. Βαλς από τα παλιά του Κότσιρα. Θυμίζει λίγο Ρεμπούτσικα.

Νά 'φευγα.

Βροχή.

Εγώ δε σε κατηγορώ.

Αγάπη μου εσύ. Καινούριο, εξαιρετικά επίκαιρο και με δικούς του στίχους.

Δεν θυμάσαι. Μια καθαρόαιμη Ροκ διασκευή.

Τι τραγούδι να σου πω.

Άντρας που δεν έκλαψε.

Ederlezi.

Θεός αν είναι.

CD2

Άσπρη μέρα

Ο Καημός

Αυτός ο άλλος

Ο Τραμπαρίφας

Που να γυρνάς. Εξαιρετικός ζεϊμπέκικος.

Παραπονιάρικό μου

Χρέη παλιά

Έλα και κόψε με στα δυό

Ένα σφάλμα έκανα.

Συνολικά...

Είμαι πολύ ευχαριστημένος με την συνολική έκδοση. Από όσο είδα η τιμή κινείται σε λογικά πλαίσια. Γύρω από τα 18 ευρώ για ένα διπλό και προσεγμένο CD. Δίσκος γεμάτος, με 38 τραγούδια, που κυλάει ευχάριστα από την αρχή ως το τέλος. Ένα CD που δεν έχει καμία διάθεση να "κοροϊδέψει" τον αγοραστή του.

Αρνητικά...

Μου άρεσε τόσο που δύσκολα βρίσκω. Ίσως σε κάποια τραγούδια ο κόσμος να "μιξαρίστηκε" πιο δυνατά από όσο έπρεπε. Θα προτιμούσα να συνοδεύεται και από DVD αν και κατανοώ την αντικειμενική δυσκολία εφόσον πρόκειται για πάρα πολλές ηχογραφήσεις. Θα ήθελα και κάποιες φωτογραφίες των συντελεστών στο ένθετο.

Επειδή γνωρίζω πως με τους "εμπορικούς" τραγουδιστές στο φόρουμ υπάρχει μια αντιπάθεια ως προς την πλειοψηφία, τονίζω πως αυτό δεν είναι τόπικ συνολικά για τον Κότσιρα αλλά για όσους έχουν ακούσει τον συγκεκριμένο δίσκο.

Αυτή ήταν η γνώμη μου και ευχαριστώ όσους την διάβασαν. Με χαρά περιμένω περισσότερα reviews και φυσικά αντίλογο εάν έχει όμως προηγηθεί ακρόαση του συγκεκριμένου CD.