Η οικονομική συνεισφορά τριών μουσικών σχολών του Λονδίνου στα οικονομικά της πόλης και της Μεγάλης Βρετανίας

Πρόκειται για μια εργασία σχετικά με το πώς τρεις από τις μουσικές σχολές του Λονδίνου (conservatoires), η Βασιλική Μουσική Ακαδημία, η Μουσική και Δραματική Σχολή του Γκίλντχολ και το Βασιλικό Μουσικό Κολέγιο συνεισφέρουν στην οικονομία του Λονδίνου και του Ηνωμένου Βασιλείου. Η έρευνα αξιοποίησε στατιστικά στοιχεία και συνεντεύξεις για να υπολογίσει το κόστος των σπουδών στα τρία αυτά ιδρύματα και για να αξιολογήσει τα πλεονεκτήματα της παρουσίας και λειτουργίας τους, όπως και των δραστηριοτήτων των αποφοίτων τους στο Λονδίνο.

Τα τρία αυτά ιδρύματα έχουν ως σκοπό την ανώτατη εκπαίδευση των φοιτητών τους στη μουσική δημιουργία. Συνολικά έχουν περίπου 2,150 φοιτητές, σχεδόν το ένα τρίτο από όσους σπουδάζουν σε όλα τα αντίστοιχα αγγλικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Μισοί περίπου από τους φοιτητές τους προέρχονται από όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και οι υπόλοιποι από το εξωτερικό. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς προέρχονται από χώρες εκτός ΕΕ, ενώ κάθε ίδρυμα έχει φοιτητές που κατάγονται από πάνω από πενήντα χώρες από όλο τον κόσμο.

Τα τρία ιδρύματα μαζί, ξοδεύουν περίπου 48 εκατομμύρια λίρες ετησίως. Το 60% από αυτό πηγαίνει στο προσωπικό τους. Το κόστος αυτό είναι παρόμοιο και συγκρίσιμο με το κόστος φοίτησης σε άλλες, ειδικευμένες σχολές, όπως η ιατρική για παράδειγμα. Αντίθετα, το κόστος φοίτησης είναι αρκετά χαμηλότερο από αυτό σε αντίστοιχες σχολές των ΗΠΑ.

Τα έσοδα των τριών ιδρυμάτων το 2009/10 ήταν 49,6 εκατομμύρια λίρες. Τα δύο τρία από αυτά προήλθαν από τα δίδακτρα και από κρατικές πηγές. Τα δίδακτρα εισήγαγαν συνάλλαγμα περίπου 15 εκατομμυρίων λιρών, ενώ το 40% από αυτά τα χρήματα προήλθαν από χώρες εκτός ΕΕ.

Η κρατική χρηματοδότηση για το 2009/10, ανήλθε στο ποσό των 12,6 εκατομμυρίων λιρών.

Συνολικά υπολογίζεται ότι το σύνολο των εσόδων από τις δραστηριότητες της αγγλικής βιομηχανίας θεάματος ανέρχεται στο ποσό των 25 δισεκατομμυρίων λιρών. (33,6 δις. €)

Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν περίπου 50,000 μουσικοί πλήρους απασχόλησης. Τα τρία ιδρύματα που εξετάζουμε εκπαιδεύουν το ένα δέκατο περίπου από αυτό τον αριθμό, ένα μικρό ποσοστό δηλαδή, αλλά οι απόφοιτοί τους είναι οι μουσικοί του υψηλότερου επιπέδου.  Για παράδειγμα, οι απόφοιτοι των σχολών αυτών είναι περισσότεροι από τους μισούς από τα τέσσερα κύρια μουσικά σύνολα του Λονδίνου.

Υπολογίζεται ότι τα έσοδα των μουσικών σκηνών κάθε είδους συνεισέφεραν σε συνάλλαγμα περίπου 59 εκατομμύρια λίρες το 2010, ενώ οι συναυλίες κλασσικής μουσικής προσέθεσαν άλλα 8 εκατομμύρια σε αυτό το ποσό.

Η δουλειά των αποφοίτων των σχολών αυτών έχει και άλλες παράπλευρες όψεις. Πολλοί τουρίστες επισκέπτονται το Λονδίνο ειδικά για να δουν παραστάσεις – ή αλλιώς, δεν θα έρχονταν αν δεν υπήρχαν αυτές – οπότε, με αυτή την έννοια, ολόκληρο το συναλλαγματικό όφελος που προκύπτει, οφείλεται στη δύναμη της μουσικής βιομηχανίας του. Γενικά, η κλασσική μουσική και το θέατρο συνεισέφεραν πάνω από 700 εκατομμύρια λίρες το 2010. Τα μουσικά κολέγια, είναι φυσικά μέρος του οικοσυστήματος της μουσικής βιομηχανίας. Πολλές από τις δραστηριότητες και τις υπηρεσίες που παρέχουν, δεν θα υπήρχαν αν δεν υπήρχαν αυτά. Παρά και την γενικευμένη ύφεση, οι βιομηχανίες του θεάματος συνεχίζουν να συνεισφέρουν στην οικονομία, αλλά και στην καινοτομία και τη δημιουργικότητα, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει τον ταχύτερα αναπτυσσόμενο τομέα στην ΕΕ. 

Το πρωτότυπο πλήρες κείμενο, μαζί με πίνακες και περαιτέρω τεκμηρίωση είναι εδώ.

Η συνιστώσα αυτή της μελέτης του LSE έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θα προέτρεπα τους σχολιαστές του δικού μου, παρόμοιας προβληματικής άρθρου στο MusicHeaven, με τίτλο 25 Χρόνια Μουσικά Σχολεία: Ποιο είναι το όραμά τους για το μέλλον;, να τα συγκρίνουν.

Είναι ενδιαφέρον επίσης να αξιολογήσουμε τη χρήση του όρου "βιομηχανία" για τη μουσική και την τέχνη γενικότερα, κάτι που θα έκανε όλα τα μυαλά του 17ου αιώνα να βγάλουν ...καντήλες.