αρχική > e-Περιοδικό > Aρθρα

25 Χρόνια Μουσικά Σχολεία: Ποιο είναι το όραμά τους για το μέλλον;

Λυπάμαι που το λέω, αλλά τα μουσικά σχολεία δεν έχουν τίποτα χειροπιαστό να επιδείξουν μετά από 25 χρόνια λειτουργίας. Και όχι μόνο αυτό.

Γράφει το μέλος xray
5 άρθρα στο MusicHeaven

Σχόλια

Σάββατο 17 Μαΐ 2014

Διάβασα το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Ευτυχίας Μητρίτσα σχετικά με το θεσμό των Μουσικών Σχολείων.

Η καταξιωμένη μουσικός καταθέτει μερικές σκέψεις και ερωτήματα σχετικά με το θεσμό των μουσικών σχολείων και το μέλλον του. Με αφορμή αυτό το άρθρο θα ήθελα να προσθέσω και εγώ μερικές σκέψεις στην κατεύθυνση αυτή.

25 χρόνια είναι πολλά. Στα μουσικά σχολεία σε αυτά τα χρόνια έχουν φοιτήσει μερικές χιλιάδες παιδιά που μετά την αποφοίτησή τους, πολλά από αυτά έχουν ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Ποιο είναι το συνολικό αποτέλεσμα; Τι έχουμε κερδίσει ως κοινωνία με την καθιέρωση του θεσμού; Ποια κατεύθυνση θέλουμε να δώσουμε στη μουσική μας παιδεία, ενσωματώνοντας στην κατεύθυνση αυτή και τα μουσικά σχολεία;

Η Ευτυχία ( ελπίζω να μου επιτρέπει τον ενικό ) αναφέρει ότι χρειάζεται να δημιουργηθεί Ακαδημία παραδοσιακής και ακαδημαϊκής μουσικής, καθώς και μουσικά δημοτικά σχολεία, κατά το πρότυπο των γυμνασίων – λυκείων. Αναφέρει επίσης ότι η επιτυχία των Μουσικών Σχολείων οφείλεται σε εμπνευσμένους δασκάλους που έχουν περάσει από αυτά.

Πράγματι έχουν περάσει εμπνευσμένοι δάσκαλοι από τα Μουσικά Σχολεία, όπως και από όλα τα άλλα σχολεία της χώρας. Ποια όμως είναι ακριβώς η επιτυχία των ΜΣ στο σύγχρονο μουσικό γίγνεσθαι; Θα θυμίσω ότι πρόκειται για ένα θεσμό ακριβό, που απαιτεί ειδικές εγκαταστάσεις, που δεν υπάρχουν σε όλα τα σχολεία, που απαιτεί επιπλέον προσωπικό, επιπλέον ώρες σπουδών από τα παιδιά, επιπλέον μαθήματα, ώρες μελέτης στο σπίτι κλπ.

Για να απλοποιήσω το επιχείρημα, είναι σαν σε μια οικογένεια με πέντε παιδιά, το ένα από αυτά να χρειάζεται εκτός από τη γενική παιδεία που λαμβάνουν όλα τα άλλα, να πληρώνει για ωδείο, μουσικά όργανα (πολλά, όχι μόνο ένα), βιβλία, παρτιτούρες, να μελετάει στο σπίτι επιπλέον ώρες, να θυσιάζει ώρες παιχνιδιού, να στριμώχνει το πρόγραμμά του κλπ. Όλα αυτά για να μάθει μουσική. Αν η οικογένεια μπορεί να στηρίξει μια τέτοια δραστηριότητα, εντάξει, μπορεί να βγάλει μία μουσικό που θα παίζει στις οικογενειακές συγκεντρώσεις και στις παρέες του - της. Αν όμως δεν μπορεί; Θα πρέπει να υπάρχει ανταπόδοση. Η μουσική δηλαδή να γίνει επάγγελμα και μάλιστα επάγγελμα με συνέχεια και απόδοση. Σε κάθε άλλη περίπτωση τα άλλα παιδιά της οικογένειας θα πρέπει να δουλεύουν για να στηρίξουν οικονομικά την μουσικό για να κάνει το κέφι της. Θα ήταν εκτός από άδικο για τους υπολοίπους, και επιβαρυντικό, αλλά και θνησιγενές. Πόσο θα διαρκούσε; Στην περίπτωση όμως που η μουσικός της οικογένειας πετύχαινε στον τομέα της, θα μπορούσε να δώσει δουλειά και στα αδέλφια της και όχι μόνο.

Η Ελλάδα των ημερών μας μοιάζει με την εν λόγω οικογένεια. Θεωρώ ότι δεν έχει την πολυτέλεια να στηρίξει ακαδημαϊκή προσέγγιση στη μουσική ή έρευνα, ή πειραματισμούς. Δεν έχει αυτή τη δυνατότητα, ούτε και πρόκειται να την έχει στο μέλλον, αν δεν αποκτήσει μια στιβαρή παρουσία στη Mainstream μουσική. Με τον όρο αυτό που δεν βρίσκω αντίστοιχο ελληνικό για να τον αποδώσω, εννοώ τη μουσική που (αγοράζει και) ακούει η πλειοψηφία του πλανήτη, όχι η πλειοψηφία των Ελλήνων. Με άλλα λόγια, δεν νομίζω ότι η Ελλάδα μπορεί να στηρίξει το θεσμό των ΜΣ με το επιχείρημα της καλής ακαδημαϊκής κατάρτισης, πράγμα που φαίνεται και από τις ελλείψεις σε προσωπικό, υλικοτεχνική υποδομή, εγκαταστάσεις κλπ των σχολείων. Ούτε βέβαια και με το αντίστοιχο επιχείρημα της υποστήριξης της εθνικής μας παράδοσης, καθώς ούτε και αυτή είναι ανταποδοτική οικονομικά. Επιμένω στο οικονομικό ζήτημα γιατί όπως ανέφερα και πιο πάνω η οικονομική αυτοτέλεια είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ύπαρξη της τέχνης, οποιασδήποτε τέχνης.

Οποιαδήποτε τέχνη δεν είναι ανταποδοτική είναι καταδικασμένη σε μαρασμό και εκμηδένιση. Με αυτό το πνεύμα λοιπόν, μια Ακαδημία παραδοσιακής μουσικής όπως αυτή που προτείνει η αγαπητή φίλη, είναι καταδικασμένη εφ' όσον δημιουργηθεί, κάτι που έτσι κι αλλιώς με τα σημερινά δεδομένα αποκλείεται απολύτως. Αν όμως είχαμε μια δωδεκάδα μουσικά σχήματα με διεθνή επιτυχία που έφερναν συνάλλαγμα και όλα τα περιφερειακά πλεονεκτήματα στη χώρα μας, θα μπορούσαμε να απαιτήσουμε τη δημιουργία μιας τέτοιας Ακαδημίας, με το εύλογο επιχείρημα ότι η εμβάθυνση στη μουσική θα μας έφερνε περισσότερες θέσεις εργασίας, περισσότερη αναγνώριση, προβολή, θα ενίσχυε τη θέση της χώρας μας στο διεθνές πολιτιστικό γίγνεσθαι, εν ολίγοις θα αποτελούσε έναν ακόμη κρίκο στην ενίσχυση της διεθνούς μας παρουσίας, ενώ θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να χρηματοδοτηθεί από τα έσοδα που θα προέκυπταν από την εξαγωγή του πολιτιστικού μας προϊόντος που λέγεται μουσική.

Εκτός όλων αυτών, βρίσκω πραγματικά περίεργη την έλλειψη του προβληματισμού γύρω από το γεγονός ότι η μουσική εκπαίδευση στη χώρα μας αγνοεί τόσο προκλητικά τις εξελίξεις στη μουσική, ενώ από την άλλη μεριά πληρώνει αδρότατα πνευματικά δικαιώματα μουσικής που αποτελεί τη συντριπτική πλειοψηφία των ακουσμάτων μας. Μια ματιά στο φετεινό καλοκαιρινό πρόγραμμα των συναυλιών είναι αρκετή για του λόγου το αληθές. Μόνο η Lady Gaga αναμένεται να γεμίσει το Ολυμπιακό στάδιο και να αποκομίσει αντίστοιχο πολύτιμο συνάλλαγμα, συνάλλαγμα που κανείς Έλληνας καλλιτέχνης δεν πρόκειται να φέρει πίσω. Τα παιδιά στα ΜΣ διδάσκονται Ευρωπαίους και Ρώσους κλασσικούς. Πόσες συναυλίες με έργα τους θα δοθούν και τι ποσοστό αντιπροσωπεύουν συνολικά στο φετεινό καλεντάρι;

Λυπάμαι που το λέω, αλλά τα μουσικά σχολεία δεν έχουν τίποτα χειροπιαστό να επιδείξουν μετά από 25 χρόνια λειτουργίας. Και όχι μόνο αυτό. Υπερβάλλοντας ίσως λίγο, θα έλεγε κανείς ότι τα ΜΣ μοιάζουν κάπως με μοναστήρια. Μετά από ένα τέταρτο του αιώνα, το πρόγραμμα σπουδών τους, το οργανόγραμμα, έχει παραμείνει το ίδιο σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα στον κόσμο από όταν ξεκίνησαν. Πως εκμεταλλεύτηκαν ας πούμε την κοσμογονία του ίντερνετ και την επίδρασή του στη μουσική; Σε ποιο βαθμό το ενσωμάτωσαν στη λειτουργία τους; Τι κέρδισαν από αυτό; Ας προβάλλουμε αυτή τη συλλογιστική στο μέλλον: Πως θα είναι τα σχολεία μετά από άλλα 25 χρόνια; Τι θα έχει αλλάξει; Τι θέλουμε να έχει αλλάξει;

Η εκπαίδευση κατά τη γνώμη μου οφείλει να επανασχεδιάζεται κάθε χρόνο. Κάθε χρόνο θα πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψη οι εξελίξεις στις τέχνες, στις επιστήμες, στην κοινωνία, εξελίξεις που θα πρέπει να ενσωματώνονται στο πρόγραμμα των σπουδών κάθε βαθμίδας. (Στο βιβλίο της πληροφορικής της Β' γυμνασίου για παράδειγμα, υπάρχει ερώτηση για το μέγεθος της χωρητικότητας της δισκέτας! Ένα μέσον που έχει καταργηθεί πριν αρχίσουν τα παιδιά το δημοτικό..)

Θεωρώ ότι η μουσική είναι η πλέον αδικημένη τέχνη κάτω από αυτό το πρίσμα. Τα παιδιά μας μαθαίνουν να εκτελούν μουσειακά κομμάτια ξανά και ξανά αγνοώντας κάθε εξέλιξη στη διεθνή μουσική σκηνή, κάτι που θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν περιορίζεται στον ελληνικό χώρο, αλλά περισσότερο αποτελεί παθογένεια της ευρω – ρωσικής σχολής. Αναπαυμένοι στις δάφνες τους οι χώρες με τη μακραίωνη παράδοση της κλασσικής μουσικής (με τη γενική έννοια του όρου) έχουν αυτοπεριοριστεί στη διδασκαλία της εκτέλεσης των κομματιών που έγραψαν συνθέτες που οι τελευταίοι έχουν φύγει από τον κόσμο εδώ και διακόσια χρόνια. Καλή και άγια η συνεισφορά τους στη μουσική, αλλά οι μεγάλοι μας Ευρωπαίοι και Ρώσοι μουσικοί πρόγονοι αποτελούν πλέον κεφάλαια της Ιστορίας της μουσικής και όχι ζωντανά κύτταρα που λειτουργούν σήμερα. Ας σκεφθούμε τι θα διδάσκουμε στα παιδιά μετά από διακόσια, ή πεντακόσια χρόνια. Ακόμη τους ίδιους κλασσικούς; Σταμάτησε ο χρόνος για κάποιο λόγο σε αυτή την τέχνη; Και στις σχολές κινηματογράφου μαθαίνουν για τον Αϊζενστάιν και τον Λανγκ, αλλά δεν βάζουν τους σπουδαστές να γυρίσουν ταινίες – αντίγραφα του Θωρηκτού Ποτέμκιν... Ο περιορισμός στη μουσειακή μουσική, αλλά και η κυριολεκτικά τυφλή αφοσίωση των περισσοτέρων δασκάλων στην τεχνική, το μόνο που καταφέρνει είναι να αποθαρρύνει τους νεοεισερχόμενους και να αποξενώνει τους προχωρημένους από κάθε δημιουργική προσπάθεια, καθώς πάντα το ζητούμενο παραμένει η 'σωστή' εκτέλεση των κομματιών που παραλάβαμε και που θα παραδώσουμε αυτούσια και άθικτα στους μεταγενέστερους. Ως πότε;

---

Πρώτη δημοσίευση: http://gomouko.blogspot.gr/2014/05/25_8.html

Από το ίδιο μέλος

Από την ίδια στήλη

Aρθρα

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

christina1993

#28627 / 20.05.2014, 12:20 / Αναφορά

Με όλο τον σεβασμό, διάβασα το άρθρο σας και επιτρέψτε μου να διαφωνήσω εν μέρει καθώς είμαι απόφοιτη Μουσικού Σχολείου εδώ και 3 χρόνια. Το σχολείο αυτό με έκανε, εκτός από μια πολύ ικανή μαθήτρια στα γενικά μα και φυσικά στα μουσικά μαθήματα, άνθρωπο. Δημιούργησε έναν άνθρωπο να νοιάζεται, να είναι ευαισθητοποιημένος με τους γύρω του, να μην ενδιαφέρεται για την καταγωγή κάποιου. Ναι είναι ένα πολύ απαιτητικό σχολείο, και στοιχίζει πολλά χρήματα στο κράτος μα η αλήθεια να λέγεται, δεν υπήρχαν μουσικοί καθηγητές για τα όργανα επιλογής των παιδιών για μεγάλο χρονικό διάστημα με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην μαθαίνουν όσα η ύλη τους χρειάζεται, με τα χρόνια όμως, καθώς φοίτησα 6 χρόνια εκεί, το πρόβλημα αυτό μειωνόταν, μέσα σε ένα καλοκαίρι κάναμε καινούριες αίθουσες μουσικών και γενικών μαθημάτων. Το παράδειγμα λοιπόν που αναφέρετε θεωρώ πως είναι πρόβλημα των διευθυντών των σχολείων και του Κράτους. Αφού δεν είναι δυνατόν όταν ζητήθηκαν κονδύλια για ένα σχολείο να είπαν τα δίνουμε, αλλά για το ίδιο σχολείο σε άλλη πόλη να αρνηθούν.
Σας διαβεβαιώνω πως η πρόσβαση είναι πολύ δύσκολη σε αυτά τα σχολεία, καθώς περνάνε οι υποψήφιοι από εξετάσεις και μόνο οι καλύτεροι τα καταφέρνουν. Αυτό λοιπόν δείχνει από μόνο του για τι επίπεδο μαθητών μιλάμε.
Θα διαφωνήσω επίσης με το ότι ακούγονται συνεχώς τα ίδια κομμάτια, επιτρέψτε μου να σας πω πως στο δικό μου Μ.Σ.Λ. (Λάρισας) ενορχηστρώσαμε μουσικά κομμάτια των Scorpions, Eurythmics, καθώς επίσης και το soundtrack της ταινίας "Πειρατές της Καραϊβικής" και πολλά άλλα κομμάτια τα οποία εμείς ως μαθητές διαλέγαμε. αυτό γίνεται στο πλαίσιο των "Συνόλων" (3ωρο μουσικό μάθημα μια φορά την εβδομάδα).
Συμπερασματικά, είναι από τα πιο δύσκολα σχολεία της χώρας, μα κανένα παιδί δε πάει με το ζόρι από εκεί, τα πάντα είναι ανάλογα με το εκπαιδευτικό προσωπικό και την όρεξη που έχουν καθώς επίσης και με τα άτομα που βρίσκονται ψηλά σε ιεραρχία (π.χ. διευθυντές) Εύχομαι όποτε, και αν μπορέσετε να έρθετε μια βόλτα σε κάποια εκδήλωση που θα διοργανώσει το Μ.Σ.Λ. και να αλλάξετε την άποψη σας σχετικά με τα μουσειακά κομμάτια.

Υ.Γ. Το μήνυμα αυτό δε το στέλνω για να σας προσβάλω με κανένα τρόπο, απλά ως κάποια που έχει ζήσει τα πράγματα από μέσα θεώρησα σωστό να σας δείξω πως κάπου αλλού μπορεί να είναι διαφορετικά από αυτά που εσείς είδατε.

xray

#28632 / 21.05.2014, 14:06 / Αναφορά

@ Christina1993:

Αγαπητή Χριστίνα, χαίρομαι και σε ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να σχολιάσεις το άρθρο που δημοσίευσα. Θέλω επίσης να σε ευχαριστήσω για τη νηφαλιότητα και την ευγένεια της απάντησής σου. Ελπίζω να ενδιαφέρεσαι για τη δική μου απάντηση.

Η δημιουργία ανθρώπων που νοιάζονται, που ενδιαφέρονται για το περιβάλλον και τους συνανθρώπους τους είναι ζητούμενο για κάθε σχολείο. Από αυτή τη φιλολογία περί μουσικής που 'μεταλάσσει' με κάποιο τρόπο τα παιδιά που φοιτούν στα ΜΣ, δεν θα κρατήσω τίποτα. Αν ο σκοπός των ΜΣ από την ίδρυσή τους ήταν να βγάζουν 'καλύτερους' μαθητές, τότε η ιδέα ήταν αποτυχημένη από την αρχή. Επίσης, το όλο σκεπτικό είναι θεωρώ προσβλητικό για τους μουσικούς και τη μουσική, αλλά και για τα σχολεία γενικής ή άλλης παιδείας. Δηλαδή η μουσική χρειάζεται για να ανέβει το γενικό επίπεδο των μαθητών; Επίσης, τα επαγγελματικά σχολεία που βγάζουν μηχανολόγους, ή υδραυλικούς, θα πρέπει να ντρέπονται για το έμψυχο υλικό τους;

Το κύριο θέμα του άρθρου είναι οι στόχοι των ΜΣ από την ίδρυσή τους μέχρι τώρα, το κατά πόσον αυτοί οι στόχοι επιτεύχθηκαν και ποιοι είναι οι νέοι τους στόχοι, εν' όψει και του γεγονότος ότι έχουμε αλλάξει και αιώνα μέσα στ' άλλα... Για να το συνδέσω και με την προηγούμενη παράγραφο, θα θέλαμε να έχουμε σχολεία για υδραυλικούς που θα δίδασκαν στους μαθητές τους την τέχνη του υδραυλικού όπως ήταν το 18ο αιώνα και που δεν θα τα ενδιέφερε να ενημερωθούν για τις εξελίξεις στον τομέα τους και για την ένταξή τους στο πρόγραμμά τους; Θα θέλαμε σχολεία που δεν θα ενδιαφέρονταν για την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων τους; Και ποια είναι η επαγγελματική πορεία των αποφοίτων των ΜΣ μέχρι τώρα; Ποιες είναι οι διεθνείς διακρίσεις τους; Το μόνο που έχουν (ίσως) να επιδείξουν, είναι μερικά ευρωπαϊκά ή ρωσικά βραβεία μουσειακών εκτελέσεων μουσειακών κομματιών. Αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος.

Τα ΜΣ στην ίδρυσή τους είναι φυσικό να αποτέλεσαν πείραμα. Ένα πείραμα που το αγκάλιασε η κοινωνία πολλαπλασιάζοντάς τα. Είναι λογικό για σένα, η ύλη των μαθημάτων να μένει ίδια μετά από ένα τέταρτο του αιώνα από ιδρύσεώς τους; Και μέχρι πότε θα παραμένει ίδια; Στο δικό σου σχολείο είχες την τύχη να συνεργαστείς με δημιουργικούς και ενθουσιώδεις δασκάλους που με δική τους πρωτοβουλία σας έδωσαν αυτές τις εργασίες που περιγράφεις. Εγώ όμως μιλάω για το σύνολο και την επίσημη διδακτέα ύλη. Αυτή, μαζί με το όλο οργανόγραμμα των ΜΣ έχει παραμείνει απαράλλακτη εδώ και 25 χρόνια. Και δεν βλέπω να υπάρχει καμιά πρωτοβουλία ή θεσμική 'υποχρέωση' παρακολούθησης των εξελίξεων στη μουσική.

Το χειρότερο από όλα είναι το αποτέλεσμα: Μπορείς να δείξεις έστω και μια παγκόσμια διάκριση κάποιου παιδιού από τα ΜΣ; Μιλάω για μια επιτυχία που να απόσβεσε τα έξοδα που το παιδί αυτό έκανε σε όλη τη ζωή του 'μαθαίνοντας' μουσική. Δυστυχώς δεν υπάρχει, και αυτό επειδή είμαστε δέσμιοι των ευρωπαϊκών και ρωσικών μεθόδων διδασκαλίας - αλλά περισσότερο άποψης - που διέπουν γενικά όλη τη μουσική μας εκπαίδευση. Και το αποτέλεσμα είναι η καθίζηση των αντίστοιχων (ευρωπαϊκών και ρωσικών) σχημάτων διεθνώς. Ποια ήταν η προσφορά των δύο ηπείρων - σταθμών στην Ιστορία της μουσικής εδώ και ένα περίπου αιώνα; Το απόλυτο μηδέν. Αγοράζουμε σχεδόν αποκλειστικά αμερικανική μουσική, αφήνοντας τη 'δική' μας ευρω-ρωσική για συναυλίες που απευθύνονται σε γονείς και συγγενείς των μουσικών. Ρίξε μια ματιά στο φετεινό καλοκαιρινό πρόγραμμα συναυλιών: Πόσα είναι τα αμιγώς αμερικανικά και αμερικανοτραφή συγκροτήματα και πόσα τα καταγόμενα από Ευρώπη και Ρωσία; Πόσα από τα ελληνικά έχουν βγει στο εξωτερικό και που έχουν παίξει; Αν τα ΜΣ είχαν με τη μέχρι τώρα πορεία τους ανατρέψει αυτή την ισορροπία, θα τους έβγαζα το καπέλο. Όχι όμως μόνο δεν το έχουν κάνει, αλλά με το ανύπαρκτο πρόγραμμά τους, απλώς διαιωνίζουν αυτή την κατάσταση, αποκλείοντας οποιαδήποτε διάθεση δημιουργικότητας, αναπαράγοντας τα ίδια και τα ίδια.

Θα χαρώ να ακούσω την άποψή σου για τα παραπάνω και ότι άλλο έχεις να παρατηρήσεις.

dimos2

#28641 / 22.05.2014, 23:01 / Αναφορά

καλα τελικα δεν ξερουμε τι θελουμε ..ειναι δυνατον να μην αρεσουν τα μουσικα σχολεια σε καποιους ? και πως ξερω εαν δεν κρυβονται καποιοι... πισω απο το αρθρο που εξυπηρετουν ωδεια? και γιατι τους πειραζουν να μαθαινουν τα παιδια μουσικη δωρεαν ? τοσα λαμογια που πουλησαν την χωρα δεν τους πειραζει αυτο βρηκαν?λοιπον επειδη η κορη μου παει σε μουσικο σχολειο τα ξερω αρκετα καλα τα πραγματα και τι προσπαθειες γινονται απο τους καθηγητες και τον διευθυντη.. παραθετω 2 λινκ και οποιος θελει τα βλεπει και βγαζει τα συμπερασματα του ..μουσικαρες βγαινουν οχι ολοι αλλα ειναι αρκετοι ..και ειδικα η χορωδια εχει βραβευτει πανευρωπαικα ..δεν χρειαζονται πολλα λογια το αρθρο αυτο για εμενα δεν επρεπε να δημοσιευτει ειδικα σε μουσικο σαιτ...

https://www.youtube.com/watch?v=LIfMSNDPfD0

http://www.youtube.com/watch?v=Z5CWqx5AQAs&list=UUYCrAlXPHl3rl7kj-7XAODQ&index=1

http://www.youtube.com/watch?v=zMnEMW_Mey4&list=UUYCrAlXPHl3rl7kj-7XAODQ&index=2

dimos2

#28643 / 22.05.2014, 23:31 / Αναφορά

xray θελω να σου μιλησω ποιο ευγενικα αλλα δεν μου βγαινει..τι θεωριες κατεβαζεις και εξηγεις..δεν εχουν βαση αυτα που λες απλα εισαι αντιδραστικος ..δεν εχουμε μπερκλευ ..αλλα με αυτες τις συνθηκες ειναι οτι καλυτερο τα παιδια ξυπνουν απο τις 6.00 το πρωι και γυρνανε το απογευμα ..στις 4.30 και εχουνε και αλλες υποχρεωσεις μετα.. στην κορη μου μαθαινα κιθαρα και τωρα παιζει κλασσικα κομματια και δυσκολα αψογα την ακουω και δεν το πιστευω τι μας λες τωρα...!!! στα 17 θα κανει διεθνη καριερα ? και πως ξερεις τι θα κανει καθε παιδι αργοτερα και απορριπτεις γενικα τα σχολεια αυτα...

xray

#28644 / 23.05.2014, 00:12

Εξαιρετικά νηφάλια και συγκροτημένη απάντηση. Ίσως το καλύτερο θα είναι όπως λες να λογοκρίνει η σύνταξη τα άρθρα που δεν σου αρέσουν.

deppie

#28646 / 23.05.2014, 09:13

ΔΕν καταλαναίνω ειλικρινά αυτά που γράφετεΣυγκρίνετε τα παιδιά που αποφοιτούν με τόσο κόπο και θυσίες από τα μ.σ. με την επιτυχία της Lady Gaga! Εντάξει δεν νομίζω να φθάσουν ποτέ το μέγεθος της επιτυχίας της, αλλά εδώ δεν είναι Αμερική, είναι Ελλαδα και για τα δεδομένα της χώρας είναι θαύμα που υπάρχουν ακόμη τέτοια σχολεία, όταν όλα γύρω έχουν ισοπεδωθεί και απαξιωθεί.

Αλλωστε για το θέμα της επαγγελματικής αποκατάστασης είσαι τόσο σίγουρος ότι ο απόφοιτος του μ.σ. θα είναι αποτυχημένος ενώ ο απόφοιτος ενός ΤΕΙ θα είναι επιτυχημένος;;

Για να σοβαρευθούμε λίγο !

xray

#28648 / 23.05.2014, 10:10

Αγαπητή Deppie, θα μου επιτρέψεις να συγκρίνω ότι θέλω. Η Γκάγκα δεν έφτασε εκεί που έφτασε χωρίς θυσίες και κόπους. Πολύ περισσότερο ίσως από τις αντίστοιχες θυσίες και κόπους των παιδιών των ΜΣ. Εσύ δεν θα ήθελες να φτάσουν αυτά τα παιδιά το μέγεθος της επιτυχίας της;

Εδώ είναι Ελλάδα, οπότε για σένα αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να φτάσουμε σε επιτυχίες αντίστοιχες της Αμερικής; Και γιατί;

Το 'όλα γύρω έχουν ισοπεδωθεί και απαξιωθεί' είναι μια γενικολογία που δείχνει μόνο ένδεια τεκμηρίων. Εσύ έχεις ισοπεδωθεί και απαξιωθεί; Η μόνο όλα γύρω σου;

Όσο για την επαγγελματική αποκατάσταση, εγώ μίλησα για την μέχρι τώρα κατάσταση. Μετά από 25 χρόνια ποια ακριβώς είναι η προσφορά των ΜΣ στη μουσική (και στην επαγγελματική αποκατάσταση των μαθητών τους); Ανέφερα τη Γκάγκα γιατί θα την πληρώσουμε χρυσή στο Ολυμπιακό Στάδιο, ενώ δεν έχουμε να επιδείξουμε τίποτα αντίστοιχο δικό μας. Όπως λες όμως στην απάντησή σου, δεν πρόκειται να έχουμε ποτέ, γιατί εδώ είναι Ελλάδα...

Όταν σοβαρευ(θ)είς και μάθεις να απαντάς με τεκμηριωμένα επιχειρήματα τα ξαναλέμε...

rkonstantinos

#28657 / 23.05.2014, 15:51

Μα είμαστε με τα καλά μας; Η εν λόγο Lady είναι ένα προϊόν της μουσικής βιομηχανίας που σήμερα υπάρχει και αυριο δεν θα υπάρχει. Θα υπάρχει όμως ένα άλλο προϊόν. Πως μπορείς να συγκρίνεις την παρακαταθήκη που μας άφησαν οι κλασικοί συνθέτες με τα τραγουδάκια της Lady;

Δεν λέω ότι η παραλθοντολατρεία είναι το ζητούμενο, αλλά χρειάζονται γερές βάσεις για να πατήσει κανεις. Η μουσική βιομηχανία είναι η βαριά βιομηχανία των Αμερικανών. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα προϊόντα τους έχουν την καλύτερη ποιότητα. Άλλο Ferrari άλλο Hyundai έτσι;

Σκέφτεσαι σαν έμπορος και γι αυτό είσαι λάθος εξ ορισμού. Τα σχολεία θα πρέπει να παίζουν το ρόλο του παιδαγωγού και να μην έχουν σαν γνώμονα τις οικονομικές συναλλαγές.

Μπορώ να σου κατονομάσω δεκάδες ονόματα που βρίσκονται στα μουσικά πράγματα και είναι απόφοιτοι μουσικών σχολείων.

dimos2

#28661 / 23.05.2014, 18:11

φιλε δικαιωμα σου να σκεπτεσαι οπως θελεις ουτε σε λογοκρινει καποιος αλλα αν εισαι μουσικος για εμενα δεν επρεπε να τα γραψεις αυτα..αν γινεται κατι θετικο πρεπει να το διαφημιζουμε..μιλαμε για μουσικη δεν μιλαμε αν γραφω νηφαλια η οχι. δεν κανω επιδειξη συγγραφης κειμενου εδω ...εξ αλλου δεν βλεπω και καποιον να συμφωνει με αυτα που λες..νασαι καλα ..και χωρις τα δικα μας σχολια η μουσικη θα προχωρησει και θα υπαρχει οταν εμεις δεν θα ειμαστε εδω...

xray

#28664 / 24.05.2014, 09:17

@konstantinos: Δεν ξέρω αν είσαι στα καλά σου, αλλά όσο για μένα, όπως ξαναείπα, μπορώ να συγκρίνω ότι μου αρέσει.

Για τους αμερικάνους, εγώ θα έλεγα ότι η καλλιτεχνική βιομηχανία είναι η βαριά βιομηχανία τους. Όσο για την αξιολόγησή της, εγώ απλώς έδειξα ότι ενώ αγοράζουμε τα 'προϊόντα' της, αδιαφορούμε για την παραγωγή τους, μένοντας κολλημένοι στην παρελθοντολογία όπως λες. Θα είχες αντίρρηση να πουλάμε όσα καλλιτεχνικά προϊόντα (μουσική, βιβλία, ταινίες, σήριαλ κλπ) πουλάνε οι αμερικάνοι; Αν όχι, τότε γιατί να μην στραφεί η μουσική εκπαίδευση προς αυτή την κατεύθυνση;

Το πως σκέφτομαι είναι δικό μου θέμα. Αυτά που λέω είναι προς κρίση. Όσο για τους δεκάδες αποφοίτους στα μουσικά πράγματα, δεν νομίζω, αλλά αν θέλεις κατονόμασέ τους για να απαντήσω σχετικά. Εγώ βέβαια έκανα σαφές ότι αυτό που έχει σημασία είναι η εξωστρέφεια, τόσο στη μουσική όσο και στις άλλες τέχνες, οπότε αντίστοιχα αξία θα είχε κάποιος απόφοιτος μουσικού σχολείου με διεθνή καριέρα. Υπάρχει κάτι τέτοιο; Δεν θα χαιρόμασταν όλοι αν υπήρχε; Αν ναι, γιατί δεν κατευθύνουμε την εκπαίδευσή μας προς τα εκεί;

@ dimos2: Το τί είμαι δεν έχει καμιά σημασία. Καταθέτω μια άποψη και τη συζητάω με όσους ενδιαφέρονται. Από τη λογοκρισία όμως, πήγαμε στο αν συμφωνεί κανείς με αυτά που λέω. Θα πρέπει δηλαδή να παίρνω τη σύμφωνη γνώμη του μέσου όρου για να δημοσιεύσω τις απόψεις μου;

@ analystis: Όχι, δεν σας λέω την ιδιότητά μου. Δεν έχει καμιά σημασία. Είμαι κάποιος που έχει αυτή την τεκμηριωμένη άποψη και που την θέτει προς συζήτηση με όποιον ενδιαφέρεται. Σέβομαι την άποψή σας σχετικά με τα σχολεία, αλλά εγώ έχω άλλη. Και δεν χτυπάω κανέναν. Με την κριτική μου ευελπιστώ να γίνουν καλύτερα τα προς συζήτηση σχολεία, αλλά και συνολικά η μουσική εκπαίδευση.

Τέλος, δεν θα σας ρωτήσω την ιδιότητά σας. Δεν έχει σημασία. Η γνώμη σας, αν είναι νηφάλια και τεκμηριωμένη, έχει.

@ deppie: Αγαπητή ντέπυ, κατά κανόνα διαβάζω τα σχόλια πολύ προσεκτικότερα από όσο διαβάζουν οι σχολιαστές τα άρθρα μου. Φυσικά και έχω τη δική μου άποψη και σέβομαι απόλυτα την άποψη των άλλων. Η δική σου προτροπή 'ας σοβαρευτούμε' αποτελούσε την έκφραση του δικού σου σεβασμού απέναντί μου; Εσύ περιμένεις να σεβαστώ μια τέτοια αντιμετώπιση;

@ stet: Μάλλον δεν κατάλαβες το πνεύμα μου. Εγώ υποστήριξα ότι στην πραγματικότητα η μουσική εκπαίδευση φαίνεται ακριβή επειδή δεν είναι ανταποδοτική. Η μουσική μπορεί να γίνει η βαριά βιομηχανία μιας χώρας, όπως είπε κάποιος άλλος στα σχόλια ότι συμβαίνει στην Αμερική. Αυτό που λέω είναι ότι η μουσική εκπαίδευση, τόσο στα ΜΣ, όσο και στα ωδεία, είναι οπισθοδρομική και αγνοεί τις εξελίξεις στην τέχνη αυτή. Με αυτό τον τρόπο, φυσικά και οι γνώσεις των παιδιών δεν θα χρησιμεύσουν, αφού όλοι θα συνεχίσουμε από τη μια να αγοράζουμε αμερικανικά κυρίως πολιτιστικά προϊόντα και από την άλλη να διδάσκουμε στα παιδιά μας ρώσους και ευρωπαίους κλασσικούς. Όσο για το κομμάτι με τα όργανα, πράγματι, μια εξαγωγική μουσική βιομηχανία, έχει τη δύναμη να στηρίξει και οργανοποιούς, αλλά και μια σειρά άλλων υποστηρικτικών υπηρεσιών που χρειάζεται η μουσική. Η μαγική λέξη είναι 'εξωστρέφεια'.

stet

#28665 / 24.05.2014, 14:31

xray δεν πειράζει αν δεν κατάλαβα ακριβώς το πνεύμα σου, σημασία έχει ότι στην χρεοκοπημένη χώρα που ζούμε είμαι κατά της ύπαρξης δημόσιων σχολείων που παράγουν μόνο καταναλωτές ξένων προιόντων, γιατί όπως είπα πιό πάνω όλα τα μουσικά όργανα που αγοράζονται από τους μαθητές των μουσικών σχολείων είναι εισαγόμενα, ξένα.

Οι μαθητές τους μαθαίνουν μουσική, αυτό έλειπε δα και να μη μαθαίνουν μετά από τόσες ώρες διδασκαλίας που κάνουν, αλλά ελάχιστοι γίνονται επαγγελματίες μουσικοί από αυτούς. Όμως το ότι βγαίνουν κάποιοι από αυτούς τους μαθητές επαγγελματίες δεν δικαιολογεί την ύπαρξή των σχολείων αυτών, καθώς το ίδιο αποτέλεσμα θα υπήρχε και στα ιδιωτικά ωδεία δεν είναι ανάγκη ο φορολογούμενος να πληρώνει και γιά αυτά, αρκετά πληρώνει για ένα σωρό άλλα.

Γενικά είμαι κατά των δημόσιων σχολείων που παράγουν μόνο καταναλωτές έτοιμων ξένων προιόντων και που υπάρχουν μόνο και μόνο για να γίνεται μεγαλύτερος τζίρος στην ξένη βιομηχανία.

xray

#28667 / 24.05.2014, 16:20

@ stet: Κατανοητό.

xray

#28678 / 26.05.2014, 11:15

Αγαπητέ Τάσσο: Δεν καταλαβαίνω τα περί πίεσης. Θέλεις να πεις ότι θολώνεις όταν ακούς μια διαφορετική από τη δική σου γνώμη; Απλώς ρωτάω.

Γενικά το σχολείο του Ιλίου είναι από τα καλύτερα ΜΣ νομίζω, με πολλές επιτυχίες και πρωτότυπες δημιουργίες. Πρέπει να πω ότι μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η σεμνότητα των διδασκόντων, που δεν είδα να προβάλλουν τον εαυτό τους ούτε και σε εξαιρετικές δουλειές, όπως το βιντεάκι με τις νότες, ή τις συναυλίες με τα μεγάλα σύνολα. Κάτι που δεν είναι ο κανόνας... Θα ήθελα να τους συγχαρώ όλους.

Απαντώ και στα επί μέρους:

1. Συγχαρητήρια στη χορωδία. Αυτό είναι το ζητούμενο κατ' εμένα.

2. Οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται στο πλαίσιο των σπουδών των παιδιών. Πολύ ωραίες, αλλά όταν μιλάω για εξωστρέφεια, μιλάω για το περιεχόμενο των προγραμμάτων και εκεί δεν βλέπω και μεγάλη. Επίσης, μιλάω για την προσφορά των ΜΣ στην κοινωνία, με τους αποφοίτους τους. Κάποιος σχολίασε ότι υπάρχουν δεκάδες απόφοιτοι στα μουσικά πράγματα, αλλά δεν ανέφερε κανένα. Και φυσικά δεν υπάρχει κάποιο σχήμα που να κάνει διεθνή καριέρα.

3. Δεν καταλαβαίνω ακριβώς αυτό το σημείο. Αυτό που επαναλαμβάνω, είναι ότι τόσο η δημόσια παιδεία, όσο (και ίσως ακόμα περισσότερο) και τα ωδεία, έχουν λανθασμένο και απαρχαιωμένο προσανατολισμό. Όσο για τη στήριξη της πολιτείας, είμαι αντίθετος. Νομίζω ότι κάθε τέχνη, πρέπει να είναι ανταποδοτική. Αν δεν έχει κοινό, δεν μπορεί να υπάρξει. Το χόλιγουντ δεν ζητάει από την αμερικανική κυβέρνηση στήριξη. Στηρίζεται μόνο του και πουλάει τα προϊόντα του σε όλο τον κόσμο αποτελεσματικότατα.

4. Συμφωνώ απολύτως. Άσχετο όμως με το άρθρο.

5. Από που προκύπτει το τι οφείλουν οι φορείς; Συμφωνώ ότι πρέπει να διδάσκονται, αλλά ως ιστορία της μουσικής και όχι ως κύρια ύλη σπουδών.

6. Γνωρίζω το πρόγραμμα σπουδών των ΜΣ.

7. Όπως είπα και στην αρχή, αξίζουν συγχαρητήρια στους μαθητές και τους καθηγητές του ΜΣ Ιλίου. Επαναλαμβάνω όμως ότι αποτελεί εξαίρεση και ότι εγώ αναφέρθηκα στο πρόγραμμα σπουδών και τη γενική κατεύθυνση των ΜΣ. Οι αξιέπαινες πρωτοβουλίες κάθε συλλόγου διδασκόντων και κάθε σχολείου δεν αλλάζουν το αποτέλεσμα.

8. Επαναλαμβάνω ότι γνωρίζω τα περί ΜΣ.

9. Η Lady Gaga αναμένεται να γεμίσει το Ολυμπιακό στάδιο. Το ίδιο έκαναν και οι U2, οι Rolling Stones, οι Pink Floyd, η Beyonce κλπ. Για να ακούσουμε όλους αυτούς τους καλλιτέχνες πληρώσαμε αδρά, όπως πρέπει να πληρώνονται οι καλλιτέχνες. Θα θεωρούσες κακό να υπήρχε ένα σχήμα που να έχει δημιουργηθεί σε κάποιο από τα ΜΣ και να κάνει ανάλογη διεθνή καριέρα; Το αν σου αρέσει εσένα η Γκάγκα ή όχι δεν έχει καμιά σημασία. Σημασία έχει ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων αγοράζει αυτή τη μουσική και δεν έχει την στοιχειώδη κοινή λογική να την περιλάβει στην εκπαίδευση των εκκολαπτόμενων μουσικών της.

christoskyrkilis

#28683 / 27.05.2014, 15:36

Καλησπέρα και από 'μένα,

Περί του 9, έχω μια ερώτηση. Ό,τι πουλάει (είτε σαν εξαγωγή είτε εγχώρια για κάποια χώρα) σημαίνει ό,τι είναι "καλό"; Σημαίνει ότι προάγει τον πολιτισμό; Πρέπει η μόδα να γίνεται πάντα ιστορία; Σε όλα τα πράγματα θα βρεις και κάτι καλό-θετικό. Η πηγαία δύναμη του καλού-σωστού-ωραίου-θετικού όμως είναι αυτή που κάνει την διαφορά. Και ποιος είμαι εγώ που θα το κρίνω αυτό; Προφανώς κανένας. Θα το κρίνουν όμως οι άλλοι. Και αν σταθώ και λίγο πιο τυχερός ή έχω εφόδια για να το παλέψω και να ακουστεί πιο έξω θα το κρίνει και η ιστορία.

Το ότι η Γκάγκα κάνει πωλήσεις, δεν σημαίνει ότι κάνει καλή μουσική. Η μάλλον να το πω καλύτερα, δεν σημαίνει ότι προάγει την μουσική των ημερών μας. Κάνει ένα σόου, κάνει μια ιδιαίτερη παράσταση, διασκεδάζει (πολύ σημαντικό), ακολουθεί μια μόδα, δημιουργεί τάσεις, δείχνει επαγγελματισμό, προβάλει τα σύγχρονα μέσα τεχνολογίας προς διασκέδαση. Κοινώς, μπορεί και κάνει και πολλά καλά, όχι όμως ότι η μουσική αυτή καθεαυτή είναι το προϊόν των εσόδων όλου αυτού που τελικά εμπορεύεται και προβάλει στο κοινό. Απέχει πάρα πολύ αυτό. Αυτό που κάνει είναι κάτι πιο βιομηχανικό και σίγουρα δεν ξέρω κάποιον που να το λέει τέχνη.

Τα ΜΣ διδάσκουν μια τέχνη.

Ίσως θα έπρεπε να υπάρχουν και σχολεία που να διδάσκουν και τα βιομηχανικά προϊόν προς εξαγωγή.

Που το πάω; Θα γίνω λίγο ακραίος αλλά παρακαλώ μην με παρεξηγήσετε: Αν κάτι πουλάει, δεν σημαίνει ότι πρέπει να το χρησιμοποιήσεις σαν χώρα για να πας... μπροστά. Π.χ. τα ναρκωτικά και η πυρηνική ενέργεια... μήπως να αρχίσουμε σαν χώρα να επενδύουμε σε αυτά; Που το πάω; Αν θες σαν χώρα να έχεις έσοδα, υπάρχουν πολλοί δρόμοι... Αν θες να προάγεις πολιτισμό είναι άλλο πράγμα. Αν θες να τα συνδυάσεις, είναι δύσκολο!

Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι η Γκάγκα κάνει τέχνη, ενώ τα ΜΣ, ακόμη και με το παλιό 25ετο πρόγραμμα δεν διδάσκουν τέχνη;

Τέλος, η ιστορία της τέχνης είναι μάλλον το σημαντικότερο εργαλείο του καλλιτέχνη. Αν δεν έχεις εφόδια, θα δυσκολευτείς να δημιουργήσεις και πολύ περισσότερο να είσαι ανταγωνιστικός αν η τέχνη σου καταλήξει να γίνει και επάγγελμα.

xray

#28685 / 27.05.2014, 16:53

Καλησπέρα αγαπητέ Χρίστο και από εμένα.

Στο θέμα μας: Διάβασες πουθενά στο άρθρο κάτι για 'καλή' ή 'κακή' μουσική; Όχι. Γιατί όπως ξαναέγραψα, δεν έχει σημασία τι αρέσει σε σένα και σε εμένα. Σημασία έχει ότι αυτή τη μουσική (το προϊόν της Γκάγκα, των U2 κλπ κλπ) την αγοράζουμε πληρώνοντας αδρότατα. Πρόκειται για ένα κύκλο εργασιών που είναι μετρήσιμος και πολύ υπολογίσιμος. Εφ' όσον καταναλώνουμε σε μεγάλες ποσότητες αυτό το προϊόν, είναι κουτό να μην προσπαθήσουμε να το παράγουμε, επιδιώκοντας ταυτόχρονα και να το εξάγουμε.

Όσο για τα περί προαγωγής του πολιτισμού κλπ, για να προάγει τον πολιτισμό ένα οποιοδήποτε σύνολο ανθρώπων, έχει ανάγκη κατ' αρχήν το ζειν. Χωρίς δυνατή οικονομία, δεν μπορεί να υποστηριχθεί κανένας τομέας της τέχνης. Η παρομοίωση με τα ναρκωτικά νομίζω ότι είναι ατυχής, καθώς μιλάμε για ένα προϊόν (τη μουσική) που αγοράζουμε νόμιμα πληρώνοντας ένα σκασμό χρήματα. Αν δεν εισάγαμε αυτή τη μουσική, θα υπήρχαν εύλογες αντιρρήσεις για την προώθησή της. Όταν όμως την αγοράζουμε εμείς οι ίδιοι; Και φυσικά εκτός από το ίδιο το μουσικό κομμάτι, ταυτόχρονα προβάλλεται η χώρα καταγωγής, οι συντελεστές κλπ. Θα μας δυσαρεστούσε αν συνέβαινε σε μας κάτι τέτοιο;

Με την ευκαιρία όμως, πως ακριβώς έχουν βοηθήσει τα ΜΣ στην προαγωγή του πολιτισμού στα 25 χρόνια τους; Τι δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχαν αυτά; Πως θα βοηθήσουν στο μέλλον; Τι ακριβώς περιμένουμε; Ρωτάω..

xray

#28686 / 27.05.2014, 19:30

Γεια σου πιανομάριακ. Πολλοί έχουν αρχίσει με την ίδια κριτική σχετικά με τη Γκάγκα και μια και είσαι και ειδική στο θέμα ως καθηγήτρια, θα ήθελα να μου δώσεις τον ορισμό της μουσικής και το ή τα σημεία που η μουσική της Γκάγκα δεν 'συνάδει'

Η κατάσταση που περιγράφεις είναι πολύ κοινή, αλλά είναι και μέρος του προβλήματος που περιγράφω εγώ. Εσύ η ίδια, όπως και ένας μεγάλος αριθμός υποστηρικτικών επαγγελμάτων θα μπορούσε να ευδοκιμήσει αν είχαμε μουσική βιομηχανία. Το ίδιο και η κόρη σου, η επόμενη γενιά δηλαδή.

Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι οι επιλογές που περιγράφεις για το μέλλον ενός παιδιού με ταλέντο στη μουσική είναι ενδεικτικές. Θα διδάσκει αυτό που έμαθε, ή θα γίνει μουσικός σολίστ με πεδίο ανάδειξης τα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Γιατί όμως να μην κάνει κάτι δικό της; η Adele γράφει μόνη της μουσική, τραγουδάει και κάνει διεθνή καριέρα. Γιατί αυτομάτως αποκλείουμε ένα παιδί από τη χώρα μας από ένα τέτοιο μέλλον; Το πλεονέκτημα είναι ότι η μουσική δεν χρειάζεται επενδύσεις, ή τεράστια κεφάλαια. Αρκεί η έξυπνη διαχείρισή της. Η Ιρλανδία, μια χώρα μικρότερη από εμάς, διαπρέπει στη μουσική, όσο και σε άλλες τέχνες. Εμείς;

xray

#28687 / 27.05.2014, 19:32

ΥΓ. Να δύο ωραία παραδείγματα πολύ έξυπνης εκμετάλλευσης του ταλέντου μερικών κοριτσιών..

https://www.youtube.com/watch?v=PfEWKwsagkI

https://www.youtube.com/watch?v=E8AMqHn0-LI

dimos2

#28692 / 28.05.2014, 05:41

φιλε xray επιδη δεν παιζεσαι με τιποτα με τετοια επιμονη που εχεις νομιζω οτι το παραδειγμα που δημοσιευω σε καλυπτει απολυτα ...χωρις καμια εμπαθεια για τους κομμουνιστες..αλλα οτι και να σου πουν κατι εχεις να αντιπαραθεσεις..διαβασε το και θα αναγνωρισεις τον εαυτο σου..!!! καλα ειναι να δουλευει το μυαλο και να κανει αναζητηση αλλα παρκαρε το καπου..επιτελους!!! μουσικος η εισαι η δεν εισαι ..!!εσυ μαλλον δεν εισαι νομιζεις οτι εισαι..δεν σκεπτονται ετσι οι μουσικοι ..παιζουν και εκφραζονται.εσυ μαλλον συγγραφεας ηθελες να γινεις..!! διαβαστε το εχει αληθεια μπολικη μεσα..!!

Πως αλλάζει λάμπα ένας κομμουνιστής;
.
.
Σε πρώτη φάση θα αρνηθεί το γεγονός ότι η λάμπα κάηκε και μετά θα αρνηθεί ότι αρνήθηκε ενάντια στην άρνηση του. Μετά θα κατηγορήσει το καπιταλιστικό σύστημα επειδή φτιάχνει λάμπες που καίγονται. μετά θα κάνει μποϊκοτάζ σε λάμπες τέτοιου τύπου μετά θα κάνει διαμαρτυρία για να μην χρησιμοποιεί κανένας τέτοιες λάμπες. Αν όμως έστω και ένας δεξιός ασπαστεί αυτή τη θεωρία θα είναι ενάντια στην εναντίωση της εναντίωσης που εναντιώνεται στην αγορά της λάμπας του καπιταλιστικού συστήματος.Τέλος θα πάει κάποιος άλλος να την αλλάξει και έτσι ο κομμουνιστής φίλος μας θα τον κατηγορήσει ότι είναι κομμάτι του συστήματος και έτσι μπόρεσε να αλλάξει τη λάμπα.Συνάμα όμως θα διαμαρτυρηθεί γιατί η ΔΕΗ που δίνει ρεύμα είναι πολυεθνική εταιρεία αλλά θα αρνηθεί την καταδίκη της γιατί έχει εργαζομένους που είναι αντίθετοι με τις βάσεις της άρνησης που ασκείται για να αρνηθεί η άρνηση της αρνηθείσας άρνησης που σκοπό είχε να αρνηθεί.

xray

#28693 / 28.05.2014, 14:06

Φίλε Δήμο, χαίρομαι για την οικειότητα.

Θα ήθελα με την ευκαιρία μια εξήγηση: Ποια ακριβώς είναι η σχέση του τι είμαι εγώ και τι κάνω, με το άρθρο; Για να δηλώσω και περιφραστικά τα αυτονόητα, έγραψα αυτό το άρθρο με την ιδιότητά μου ως Έλληνα φορολογούμενου πολίτη, που βλέπει τα χρήματά του να ξοδεύονται στο συγκεκριμένο παράδειγμα άστοχα. Τα επιχειρήματα που προβάλλω είναι επιβεβαιώσιμα και γνωστά. Οποιαδήποτε άλλη ιδιότητά μου είναι άσχετη με το θέμα μας.

Όσο για το παλιό αστειάκι με τον κομμουνισμό, δεν καταλαβαίνω καθόλου που κολλάει. Μπορείς να βοηθήσεις;

dimos2

#28697 / 28.05.2014, 16:24

αυτα τα σχολεια δεν προκειται να κλεισουν γιατι αυτο επιβαλλει η ευρωπαικη ενωση οσο και να το θελουν μερικοι ωδεια και δασκαλοι κατ, οικον μουσικης ...το προβλημα σου αν ειναι τα λεφτα που σου αναλογουν ,οσα εχεις δωσει για αυτα τα σχολεια υπολογισετα και ελα να στα δοσω εγω..γενικοτερα για τα χρηματα που δινει το υπουργειο πολιτισμου ..στους κολλητους καλλιτεχνες .αυτο ειναι μια αλλη ιστορια ..εσυ ομως εχεις μπλεξει ολα σε ενα απο κλασικη μουσικη μεχρι ,κινηματογραφο επιδοτουμενο..εκει κολλαει το αστειακι με τους κομμουνιστες ...με τοσα σχολια που εχεις κανει εδω θα μπορουσες να αναφερεις με την ιδια ευαισθησια για την αδικη φορολογια σου..για τα χρηματα που παιρνει καθε ενας που του ερχεται στο μυαλο να κανει ενα κομμα 43 κομματα ..που τελικα δεν τα ψηφιζει κανενας..θα μπορουσες να διεκδικησεις τα λεφτα που εφαγαν τα λαμογια να γυρισουν στο κρατος.. για τις γερμανικες αποζημιωσεις..και θα μπορουσες να κανεις μια συγκριση ωρομισθιου 10.5 δολλαρια στην αμερικη,3000 ευρω βασικος στην ελβετια..!εαν ειμαστε και εμεις αμερικη θα συμφωνουσα 100% να μην υπηρχαν και να πηγαιναν ολοι σε ιδιωτικα ..απο εκει και περα καθε σχολιασμος για αυτο το θεμα κρυβει συμφερον απο πισω ξεκαθαρα ..κανε λοιπον αν θελεις ενα αλλο σχολιο απο την αρχη που θα ζητας να συζητησουμε για την μουσικη γενικοτερα και την τεχνη για τον καθενα και τα ξαναλεμε ..ομως ουτε και εκει θα βγαλουμε ακρη, γιατι τεχνη για τον καθε ενα ειναι κατι διαφορετικο αναλογα απο πια γωνια το βλεπεις..

xray

#28699 / 28.05.2014, 18:23

Φίλε Δήμο, μάλλον εσύ τα έχεις μπλέξει. Μπορείς να μου πεις από που ακριβώς προκύπτει το κλείσιμο των σχολείων, ή η προτροπή για κάτι τέτοιο; Θα επαναλάβω για άλλη μια φορά ότι το πρόβλημα που θίγω, περιλαμβάνει και την ιδιωτική εκπαίδευση, στον ίδιο ακριβώς βαθμό.

Το πρόβλημα το διατύπωσα κάμποσες φορές ήδη και δεν θα το επαναλάβω. Όσο για τις υποδείξεις, γιατί δεν γράφεις εσύ κάτι για τα ζητήματα που σε ενδιαφέρουν; Εγώ έγραψα για κάτι που ενδιαφέρει εμένα.

Η προσφορά των χρημάτων δεκτή. Θα πρέπει να υπολογίσω όμως ένα ετήσιο ποσόν, γιατί θα συνεχίσω να πληρώνω. Αν έχεις κάποια οικονομική πρόταση, δέχομαι οποιοδήποτε ποσόν κρίνεις εσύ σωστό.

dimos2

#28700 / 28.05.2014, 18:45

απο του χρονου διακοπτεται η μεταφορα μαθητων..εχουν κοψει και την σιτηση που ειχαν ..αυτο ισοδυναμει με το κλεισιμο των σχολειων σαν μουσικα διοτι η μεταφορα οργανων με την συγκοινωνια θα ειναι αδυνατη σχεδον..αλλα και για τους αλλους λογους .αποσταση παραπανω ωρες χαμενες.. κ.λ.π . ετσι λοιπον το κρατος φροντιζει να σε απαλλαξει απο το διςβασταχτο αυτο οικονομικο βαρος..και δεν θα σε απασχολει πλεον ..συνεπως δεν θα σου οφειλω και τιποτα ...ολα τα αλλα φορολογικα μετρα ειναι δικαια και ετσι δεν εχουμε και αλλο θεμα συζητησης...θα μπορουμε να μιλαμε για το αμερικανικο η το ρωσικο συστημα μουσικης αναλυοντας με τις ωρες ..ετσι εκαναν και οι μεγαλοι κλασικοι οταν εγραφαν τα εργα τους ειχαν στο μυαλο τους, ακριβως αυτο ποιο συστημα να ακολουθησουν..το ιδιο και στην τζαζ..και ολοι οι μεγαλοι μουσικοι ειχαν σαν στοχο.να γινουν γνωστοι σαν την lady gaga..ελπιζω οι νεοι που συνεχιζουν την πορεια της μουσικης να εμπνευστουν απο αυτο το μοντελο και να μοιαζει η μουσικη τους οσο γινεται μηπως και φτασουν την δοξα της..αν και η ιδια εχει κλασικη παιδια .στην πραξη δεν το εχει δειξει..αρκετα ειπαμε..γεια χαρα σου!!

dimos2

#28701 / 28.05.2014, 18:59

και κατι τελευταιο ..τα χρηματα που δινουμε για την εκμαθηση μουσικης τα δινουμε για να μπορουν αυτοι που εχουν την ικανοτητα να παιξουν ,να εκφραστουν και να μεταφερουν και σε εμας τα συναισθηματα ενος μουσικου κοματιου ειτε ειναι μπαγλαμας σε κουτουκι ειτε ειναι συμφωνικη στο μεγαρο..εσυ μαλλον το βλεπεις απο ποσα εδωσες και ποσα θα παρεις ..εξ ου και ηαπαντηση σου για να κοστολογησω εγω τη οικονομικη επιβαρυνση και ..και το ενδιαφερον σου για την αποδοχη των χρηματων!!

xray

#28711 / 29.05.2014, 09:06

Καλά όλα, αλλά δεν μου λες αν θα δώσεις το χρήμα... ${#emotions_dlg.beer}$

xray

#28694 / 28.05.2014, 14:37

Αγαπητέ ΝικόλαΣιδέρη

Η μόνη υπόθεση στο άρθρο, είναι ότι η ύλη και το πρόγραμμα σπουδών των σχολείων, όλων των σχολείων, δεν μπορεί να μένει στάσιμη επί ένα τέταρτο του αιώνα και ποιος ξέρει για πόσο ακόμα; Με την ταχύτητα των εξελίξεων, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι θα πρέπει να ανανεώνεται κάθε χρόνο τουλάχιστον.

Με βάση αυτή την παραδοχή, αυτό που οφείλει κατά τη γνώμη μου το σχολείο, είναι να φέρνει σε επαφή τους μαθητές του με την κοινωνία. Αυτό βέβαια, μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους, αλλά εγώ διάλεξα μια παθογένεια των ΜΣ για να την αναδείξω, σε μια προσπάθεια να τεθεί ως σκέψη το ζήτημα της ανεπάρκειας των ΜΣ απέναντι στις σύγχρονες συνθήκες ζωής και δημιουργίας.

Πολλοί ακόμη έγραψαν διάφορα περί αγώνων των καθηγητών κυρίως. Ο αγώνας όμως, οποιοσδήποτε αγώνας, δεν στοχεύει αυτόματα και προς τη σωστή κατεύθυνση. Και φυσικά τα αποτελέσματα της αξιολόγησης της παιδείας μας που βρίσκεται στην τελευταία θέση σε όλη την Ευρώπη και πολύ - πολύ χαμηλά στη διεθνή κατάταξη με τάση περαιτέρω κατρακύλας, δεν δικαιώνουν κανένα από όσους αναφέρετε.

Ενδεικτικά: http://www.thepressproject.gr/article/61494/Teleutaioi-stin-Paideia

Και αριθμητικά στη συνέχεια:

1. Όλη η παράγραφος αναφέρεται στο τι κάνουν μέχρι τώρα τα αντίστοιχα σχολεία. Εγώ αναφέρομαι στο τι πρέπει να κάνουν από δω και πέρα.

2. Εδώ θα διαφωνήσω. Η κλασσική μουσική δεν συνεχίζει. Είναι μουσειακή μουσική και δεν έχει άλλο περιθώριο ανάπτυξης. Δεν αναφέρομαι στην όποια αξία του είδους αυτού, μόνο στην εξέλιξή του. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλά άλλα συναφή είδη, όπως η όπερα και το κλασσικό μπαλέτο. Ανήκουν στην Ιστορία. Οι μαθητές συνεχίζουν να κάνουν πιάνο γιατί τους το επιβάλλουν τα προγράμματα σπουδών των ΜΣ όσο και των Ωδείων. Τους το επιβάλλει ο κανονισμός του Υπουργείου που δίνει τα πτυχία του πιάνου με αυτό το στρεβλό και εντελώς αντιπαραγωγικό τρόπο. Τους το επιβάλλουν οι καθηγητές που και οι ίδιοι υπέστησαν αυτή την απαρχαιωμένη παιδεία και εγκλωβίστηκαν στο δίπτυχο κλασσικισμός - δεξιοτεχνία.

Εσείς ο ίδιος αναφέρετε ότι ορχήστρες έχουν κλείσει σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα. Και είναι απόλυτα φυσικό, μια και δεν υπάρχει κοινό για να τις στηρίξει. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί αντίρρηση στο να μάθει κανείς κλασσική μουσική. Δεν θα είχα αντίρρηση στο να μάθει κανείς οτιδήποτε τον ευχαριστεί. Αν εγώ θέλω να μάθω μονοφωνική μουσική ας πούμε και να φτιάξω ένα συγκροτηματάκι που να παίζει έτσι, με γεια μου με χαρά μου. Δεν θα είχα όμως την απαίτηση να γίνει αυτή η μουσική ο βασικός κορμός της μουσικής εκπαίδευσης στη χώρα μου.

Στην τελευταία σας παράγραφο θα συμφωνήσω απολύτως.

nikolasideris

#28696 / 28.05.2014, 15:41

Αγαπητέ XRay,

Μου κάνει εντύπωση όσα λέτε, ακριβώς γιατί φαινεται ότι χρησιμοποιούμε διαφορετικά στοιχεία στις εντυπώσεις που έχουμε.

Καταρχήν επιμένω, στα 2 αρχικά σημεία του ποστ μου, οπότε προσπαθώ, με άλλα λόγια, να θέσω μια βάση για αυτά που συζητάμε. ΕΙΝΑΙ καθαρή παραδοχή οτιδήποτε πρέπει να καταστήσει μαθητές 18 ετών οικονομικά ανεξάρτητους! Και υπάρχει διάχυτο αυτό στο άρθρο σας. Όπως είναι καθαρή παραδόχη (και παραπληροφορημένη, πολύ φοβάμαι) τα πάντα σχετικά με την κλασσική μουσική.

Το πρόβλημα, αυτή τη στιγμή είναι ότι μπορώ να δώσω στοιχεία για μουσικούς που ζουν από την κλασσική μουσική, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, όπως κι εσείς μπορείτε να δώσετε στοιχεία για ανθρώπους που δε μπορούν να ζήσουν μέσω της μουσικής.

Επειδή το σύστημα μουσικής παιδείας έχει (σοβαρότατα) προβλήματα στην Ελλάδα, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να αφορήσουμε την κλασσική μουσική.

Και θα τολμήσω να κάνω έναν διαχωρισμό:
Άλλο Κλασσική μουσική
και άλλο κλασσική μουσική.

Η Κλασσική μουσική είναι η μουσική που έγραφε ο Mozart, o Beethoven, o Haydn, και ολίγον ο Brahms ίσως. Η κλασσική μουσική είναι η μουσική που παίζεται με αναλογικά (φυσικά) όργανα, συνήθως χωρίς τη συμβολή ηλεκτρονικών μέσων, σε συναυλιακούς χώρους.

Λοιπόν, η Κλασσική μουσική πράγματι είναι ένα μουσειακό είδος. Η κλασσική μουσική είναι μια χαρά ζωντανή και υπάρχουν πολλοί που την υπηρετούν, ή γράφουν για αυτήν, ή παίζουν συναυλίες, κλπ. Απλά, απ'ότι φαίνεται η ενημέρωσή σας είναι θολή σε αυτό το σημείο (επιπλέον, γιατί δε γνωρίζουμε υπο ποιά ιδιότητα μιλάτε για όλα αυτά, ενώ εγώ, επι παραδείγματι, σας έχω ήδη πει ότι ζω από τη (κλασσική) μουσική με διάφορες ιδιότητες και έχω επαφή με πολλούς που κάνουν το ίδιο...

xray

#28698 / 28.05.2014, 18:04

Μανία όμως με την ιδιότητα κι εσείς αγαπητέ! Όπως έγραψα και σε άλλη απάντηση, είμαι φορολογούμενος που έχει δικαίωμα (και υποχρέωση νομίζω) να κάνει κριτική στον τρόπο που ξοδεύονται τα χρήματά του. Αν ήμουν αυτοδίδακτος στην φλογέρα χοιροβοσκός θα είχε διαφορά;

Στο άρθρο μου δεν υπάρχει τίποτα διάχυτο. Τα πάντα εξηγούνται και τεκμηριώνονται σε εκνευριστικό για πολλούς βαθμό. Σε κανένα σημείο δεν είπα ότι οι μαθητές οφείλουν να είναι οικονομικά ανεξάρτητοι και ότι κάτι τέτοιο πρέπει να είναι στόχος του σχολείου. Πρόκειται για δική σας ερμηνεία. Επίσης, στην απάντησή μου είπα ότι δεν έχω καμιά αντίρρηση με όσους αγαπούν οποιοδήποτε είδος μουσικής, αλλά ότι αυτό δεν πρέπει να είναι ο βασικός κορμός της σχολικής (και ωδειακής) εκπαίδευσης. Επίσης εγώ μιλάω για το συνολικό εθνικό ισοζύγιο (πόσα δίνουμε για μουσική και πόσα εισπράττουμε) και όχι για προσωπικά γούστα, όπως σχεδόν κανείς δεν θέλει να καταλάβει.

Πραγματικά δεν ήξερα το διαχωρισμό αυτό που αναφέρετε ανάμεσα σε Κλασσική και κλασσική μουσική. Θέλετε να πείτε ότι χθες πήγαμε στο κουτούκι του Αντρέα, τα ήπιαμε και ακούσαμε κλασσική μουσική από κάτι παλικάρια; (Δύο μπουζούκια και μπαγλαμά;) Από που ακριβώς προκύπτουν οι απόλυτοι αυτοί ορισμοί;

Φυσικά ο διαχωρισμός αυτός, εκτός από τον ακαδημαϊσμό που αποπνέει, δεν έχει επίσης σχέση με τη συζήτηση.

nikolasideris

#28706 / 28.05.2014, 20:24

Είναι μάλλον απλό το ζήτημα της ιδιότητας: Κάνετε δηλώσεις που δεν έχουν σχέση με τη πραγματικότητα που εγώ (ως επαγγελματίας) βιώνω. Είτε δε ξέρετε τι λέτε, είτε έχετε άλλες εμπειρίες. Και στις δύο περιπτώσεις, αξίζει κανείς να γνωρίζει τις εμπειρίες σας...

Και όχι, στο άρθρο σας δε τεκμηριώνετε κάτι... Και μόνο από τη δήλωσή σας ότι ως φορολογούμενος έχετε δικαίωμα (και υποχρέωση) να κάνετε κριτική, φτάνει για να καταλάβει κανείς ότι υπάρχει κριτική (διάχυτη), αλλά βασισμένη σε τι; Με ποιά κριτήρια;

Βασιμένος/η σε τι ακριβώς δηλώνετε ότι η κ(Κ)λασσική μουσική είναι μουσιακό είδος;

Αυτά είναι τα ερωτήματά μου και χωρίς αυτά, δε μπορεί να υπάρχει βάση για σοβαρή συζήτηση.

Αν συζητάμε με βάση την εντύπωση που έχετε vs την εντύπωση που έχω τότε ας το κάνουμε παρέα με 2 μπύρες χωρίς να διαβάζει το κοινό. Αν συζητάμε με κάποια δεδομένα ("...εγώ μιλάω για το συνολικό εθνικό ισοζύγιο...") τότε να γνωρίζουμε για τι δεδομένα μιλάμε.

Γιατί στο κάτω κάτω κι εγώ, ως φορολογούμενος έχω δικαίωμα και υποχρέωση να σχολιάζω τη λειτουργία του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος, αλλά μάλλον δε θα ήταν χρήσιμο να κάνω κάτι τέτοιο, αφού δε γνωρίζω τίποτε από τη λειτουργία αεροδρομίων... Δε ξέρω πως αλλιώς να το εξηγήσω.

Τέλος, για τη διαφοροποίηση, αυτή υπάρχει για πολλά χρόνια, ακριβώς για να γίνει η αποφυγή στην αναφορά έργων του 19ου αιώνα (κλασσική μουσική) και αυτό που γενικά ονομάζουμε Κλασσική μουσική (concert hall music ας πούμε). Και όχι το κουτούκι του Αντρέα με τα 2 μπαγλαμαδάκια και το μπουζούκι δεν έχει σχέση με κλασσική μουσική, γιατί δεν είναι ο μοναδικός διαχωρισμός που γίνεται. Αλλά για τα πρακτικά αυτής τη συζήτησης (όπου τελικά αποφεύγετε να απαντήσετε σε πολλά ερωτήματα) παραμένει: Μιλάμε για τη κλασσική μουσική που παίζεται και συνθέτεται και σήμερα? Τότε πώς μπορεί να είναι μουσιακό είδος; Η μιλάμε για τη μουσική του αγαπητού Ludwig οπότε, φυσικά και ο άνθρωπος γεννήθηκε πριν 244 χρόνια και, φυσικά η μουσική του έχει μουσιακά στοιχεία (αν και φυσικά κάθε νέα εκτέλεση, μπορεί να αποτελέσει ένα ζωντανό δείγμα, ενός ζωντανού ανθρώπου και άρα όχι μουσιακή μουσική, αλλά τέλος πάντων).

Με λίγα λόγια: Στηρίξτε αυτά που λέτε με στοιχεία, αλλιώς παραμένει στο πλαίσιο της προσωπικής γνώμης, που πολύ καλά κάνετε και την θέτετε, αλλά ταυτόχρονα μπορεί ο καθένας να απαντήσει με την δική του προσωπική γνώμη. Αν υπάρχουν στοιχεία, αλλάζει το παιχνίδι.

Τέλος, όταν γίνεται μία συζήτηση σε τόσα θέματα, και τόσο σοβαρα (τουλάχιστον για έναν μουσικό, φορολογούμενο) τότε, τουλάχιστον εγώ, θέλω κάποια στοιχεία και κάποιες βάσεις για να ξέρουμε για τι μιλάμε.

xray

#28713 / 29.05.2014, 09:34

Αγαπητέ ΝικόλαΣιδέρη, όπως ξαναείπα πολλές φορές, δεν υπάρχει τίποτα διάχυτο στο άρθρο, ούτε στα σχόλια. Τα πάντα λέγονται με το όνομά τους. Αυτό που λέω, είναι ότι το συνολικό ισοζύγιο είναι αρνητικό, κάτι που φυσικά δεν μπορεί να τεκμηριωθεί με ακρίβεια ενός ευρώ, αλλά που τεκμηρίωσα αναφερόμενος στις μεγάλες συναυλίες που έγιναν στη χώρα μας, όπως και με το πρόγραμμα των καλοκαιρινών συναυλιών του 14. Δυστυχώς δεν έχω ακριβή στοιχεία, αλλά εσείς που ίσως ξέρετε καλύτερα τι λέτε, είναι θετικό ή αρνητικό το ισοζύγιο των πνευματικών δικαιωμάτων και των αναρίθμητων συμπαρομαρτούντων που τη συνοδεύουν; Εγώ νομίζω ότι είναι αντίστοιχο με αυτό της κινηματογραφικής παραγωγής. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά έτσι νομίζω. Αν έχετε διαφορετικά στοιχεία για την πραγματικότητα αυτή, να τα ακούσουμε.

Όσο για το θέμα της μουσικής, εγώ θεωρώ ότι η κλασσική μουσική είναι μουσειακό είδος, όπως και το μπαλέτο και η όπερα. Γνώμη μου. ένας φίλος, μαθητής ΜΣ έγραψε στα σχόλια ότι είναι απαραίτητη για την κατανόηση και τη γενική παιδεία στη μουσική. Το ίδιο μου είχε πει και μια κοπέλα που σπούδαζε κλασικό μπαλέτο. Ότι δηλαδή είναι απαραίτητο και σε όσους σκοπεύουν να μάθουν μπρέικ ντανς.. Απόψεις..

Αν νομίζετε ότι η άποψή μου είναι ανερμάτιστη τότε μη συνεχίζετε τη συζήτηση. Δεν ξέρω κι εγώ πως αλλιώς να το θέσω. Για το αεροδρόμιο θα τα πούμε σε άλλη συζήτηση.

nikolasideris

#28718 / 29.05.2014, 14:36

Μα μπορείτε να ορίσετε τη Mainstream μουσική; Μήπως η rock είναι υπερβολικά "λίγη" στο ισοζύγιο, σε σχέση με τα... σκυλάδικα, ας πούμε; Μήπως τα πορνό έχουν μεγαλύτερο οικονομικό ισοζύγιο σε σχέση με μία κανονική ταινία;

ΦΥΣΙΚΑ και η κλασσική έχει μικρότερο output από άλλα είδη, αλλά αυτό τι σημαίνει ακριβώς; Γιατί αν το πάρει κανείς με ένα πιο γενικό πλαίσιο, πάω στοίχημα ότι πιο πολλές φορές έχει παιχτεί το "Fur Elise" από το "Let it be" (για παράδειγμα, και μπορεί να κάνω λάθος, αλλά το νόημα είναι ότι όταν μιλάμε για κλασσική μουσική, που υπάρχει εδώ και 200 χρόνια, έχει πίσω της ΤΟΝΟΥΣ εκτελέσεων, κλπ).

Για να τελειώνουμε με το μουσειακό είδος: Στα μουσεία κλείνουμε τα αντικείμενα που δεν έχουν πρακτική χρήση σήμερα και που έχουν αξία λόγο παλαιότητας. Η κλασσική μουσική, ή το μπαλέτο, ή η όπερα ΔΕΝ είναι μουσειακά ήδη! Λυπάμαι για την επιλογή του όρου σας, λυπάμαι για την επιμμονή σας σε κάτι τόσο λάθος. Θα περιοριστώ στη μουσική, αλλά κλασσική μουσική δημιουργείτε ακόμη και τώρα, εκτελείτε ακόμη και τώρα, ηχογραφείτε ακόμη και τώρα και βγάζει χρήματα ακόμη και τώρα. Και ακόμη και στην Ελλάδα, ακόμη κι από μένα τον ελάχιστο. Με άλλα λόγια, δε γνωρίζετε για τι πράγμα μιλάτε!

Τέλος, είναι σχεδόν προσβλητικό να περιμένει κανείς να κάνει ένα δημόσιο διάλογο, και όταν τα βρίσκει δύσκολα να πετάει ένα "αν δε σ'αρέσει, μη το συζητάς"! Ή μάλλον είναι αστείο. ;) Πάντως εγώ τώρα θα περάσω από το υπουργείο υγείας, να τα πω ένα χεράκι στον υπουργό. Μα είναι δυνατον να γίνεται με αυτόν τον τρόπο η εγχείρηση ανοιχτης καρδίας; Επιτέλους πιά... :P

______________________________

Για να γυρίσω όμως στο αρχικό άρθρο.

Η ΥΛΗ, οφείλει να αλλάζει συνέχεια. Φυσικά με τη κλασσική μουσική έχουμε ένα ζητηματάκι (αφού μιλάμε για μουσική με ιστορία αιώνων). Οι μαθητές πρέπει να ενημερώνονται για όλα τα είδη της μουσικής, νέας και παλαιότερης. Θα έπρεπε σε ΟΛΑ τα σχολεία να γίνεται ένας Επαγγελαμτικός Προσανατολισμός, αλλά τουλάχιστον στην εποχή μου στη πλάκα το ρίχναμε (και δεν είναι ΤΟΣΟ παλιά πια).

Ο αφορισμός είναι κακή ιδέα.

Τα σχόλια στην ορθογραφία άλλου μέλους είναι χειρότερη.

Η ανωνυμία στο Ιντερνετ με ενοχλεί (αφού γνωρίζεται το όνομα και το επώνυμό μου, και άρα μπορείτε να ψάξετε τι κάνω και που βρίσκομαι, κλπ. Και να εξακριβώστε αν λέω αλήθεια σε αυτά που λέω. Το αντίθετο δε μπορεί να γίνει). Φυσικά δε μπορώ να κάνω κάτι για αυτό, αλλά λέμε τώρα.

____________________________________

Τέλικα όμως, και όπως λέει ο τίτλος, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ θα έπρεπε να κάνει ένας απόφοιτος ΜΣ για να δικαιολογήσει το μέρος της εφορίας που δίνετε; Δε φτάνει που τόσα παιδία τελικά έχουν μορφωθεί, μακριά από ΧΑ, ακρότητες, που έχουν γίνει μουσικοί; Θα έπρεπε (κάτι που προσπεράσατε σε προηγούμενη απάντησή μου) να γινουν οι μεγαλύτεροι αστέρες σε κάποιο είδος;

Είναι κρίμα να γίνεται μία καλή αρχή, με τόσο λάθος επιχειρήματα και σχόλια!

xray

#28721 / 29.05.2014, 17:01

Εγώ πάλι δεν λυπάμαι καθόλου για τη δική σας επιμονή στα λάθη που σας επισήμανα. Δικαίωμά σας. Όσο για το προσβλητικό του πράγματος, Παρέθεσα επιχειρήματα και τελικά αυτό που είπα είναι ότι αν σας φαίνονται ανερμάτιστα τότε μη συνεχίζετε τη συζήτηση. Όχι 'αν δεν σ' ρέσει μην το συζητάς' Όπως θα έπρεπε να έχετε δει ως τώρα, είμαι εξαιρετικά προσεκτικός στα σχόλια που κάνω. Περιμένω τουλάχιστον το ίδιο από τους συνομιλητές μου και όχι να με εγκαλούν για πράγματα που εξέλαβαν εκείνοι κάπως.

Διαφωνούμε λοιπόν. Τα είδη που ανέφερα είναι μουσειακά είδη. Έτσι πιστεύω εγώ. Σέβομαι τη γνώμη σας και δεν λυπάμαι γι αυτή. Σχετικά τέλος με την υποτιθέμενη ανωνυμία, είπα και σε άλλο συνομιλητή, ότι δεν έχει καμιά σημασία το όνομα και η όποια ιδιότητά μου. Αν είχε θα τα έβαζα στο τραπέζι. Και φυσικά δεν με ενδιαφέρει κατά κανένα τρόπο η δική σας. (Δεν ψάχνω τα προφίλ των συνομιλητών μου). Αυτό που με ενδιαφέρει είναι οι απόψεις σας και δεν σας απονέμω κανένα ειδικό βάρος λόγω μιας ιδιότητας που επικαλείσθε (και ξαναεπικαλείσθε).

Δεν θα ξαναμπώ στην ουσία των απαντήσεών σας περαιτέρω, έχω ήδη απαντήσει.

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.

ΥΓ. Όσο για την ορθογραφία, απαντάω πιο κάτω.

nikolasideris

#28723 / 29.05.2014, 18:40

Η γνώμη μου στηρίζεται στην εμπειρία μου, σε παραδείγματα που παρέθεσα, σε σχολιασμό, κοκ. Εσείς πώς ακριβώς επιμένετε ότι τα είδη που αναφέρατε είναι μουσειακά είδη; Επείδη ο γάιδαρος πετάει; Πραγματικά δε το καταλαβαίνω.

Και ποιό λάθος έκανα ακριβώς, που επισημάνατε και συνεχίζω; Πραγματικά δε θυμάμαι κάτι τέτοιο στη συζήτησή μας. Θα χαρώ να μου κάνετε μία υπόδειξη, να το δεχτώ και να συνεχίσουμε. Αλλά η διάθεσή σας δε φαινεται να είναι τέτοια.

Ελπίζω μόνο, οι αναγνώστες του άρθρου να διαβάσουν και τα σχόλια για να σχηματίσουν μια πιο ολοκληρωμένη γνώμη για τα ΜΣ, από αυτή που παρουσιάζετε εσείς!

xray

#28703 / 28.05.2014, 19:42

Γεια σου τρελάκια, χαίρομαι που τα ξαναλέμε.

Να επαναλάβω άλλη μια φορά ότι εγώ μίλησα για την αποτίμηση της μέχρι τώρα προσφοράς των ΜΣ και κυρίως για το μέλλον και τους στόχους τους και το ποιοι πρέπει να είναι.

Εγώ δεν είπα φυσικά ότι δεν έχουμε βιομηχανία άρα φταίνε... Αυτό που έκανα ήταν να επισημάνω την αρνητική κατεύθυνση της μουσικής παιδείας από τα πρώτα στάδιά της.

Στην επόμενη παράγραφό σου συμφωνούμε απολύτως. Η ύλη μπορεί να είναι περιορισμένη, αλλά είναι επίσης και αντικείμενο επιλογής. Μέσα από τους περιορισμούς επιλέξαμε να διδάσκουμε τα συγκεκριμένα. Μπορούμε να επιλέξουμε άλλα.

Και εσύ κάνεις το λάθος να αξιολογείς τόσο τη μουσική της Γκάγκα, όσο και το γούστο και το κριτήριο αυτών που την ακούν. Το δικό σου κριτήριο δηλαδή, όπως και των περισσότερων σχολιαστών εδώ, είναι ανώτερο με κάποιο τρόπο από αυτό κάποιου που ακούει σκυλάδικα; Εγώ δεν αναφέρθηκα καθόλου σε αυτά. Και φυσικά δεν χρειάζεται να είσαι μουσικός για να κρίνεις τη μουσική. Η μουσική και όλη η τέχνη απευθύνεται στην κοινωνία. Αν μερικοί έχουν σπουδάσει ή εντρυφήσει με άλλο τρόπο στο εκάστοτε αντικείμενο, καλά κάνουν. Το οικονομικό μέρος όμως είναι αμείλικτο και κρίνεται από μετρήσιμα στοιχεία. Το ξαναείπα: Η Γκάγκα, η Μπιγιονσέ, οι U2, οι Pink Floyd, οι Rolling Stones γέμισαν το Ολυμπιακό μας στάδιο. Είναι παράλογο να ρωτάω αν κάποιος Έλληνας καλλιτέχνης θα φέρει πίσω όλα αυτά τα χρήματα που δώσαμε;

trelakias

#28704 / 28.05.2014, 20:22

Απλά πιστεύω ότι η κάθε μουσική έχει πίσω της μια νοοτροπία και μια πρόταση. Δεν χρειάζεται να έχεις εκπαιδευτεί για να ακούσεις αλλά ανάλογα με την παιδεία του καθένας κάνει την επιλογή του. Μεγάλη συζήτηση και ελπίζω να μην το παρεξηγεί κάποιος αλλά είναι άποψή μου.

Δεν είναι καθόλου παράλογο αλλά μιλάς για ανάπτυξη βιομηχανίας. Πολύ θα τη θέλαμε και όχι μόνο στη μουσική. Όπως όμως θα σκεφτούμε σε άλλους τομείς, έτσι κι εδώ δεν θα φτιάξουμε την πρώτη lady μέσω του ΜΣ. Αρκεί να σκεφτούμε ότι λίγοι έχουν πάει σε ΜΣ, λίγοι ασχολούνται με την κλασσική μουσική. Αντιθέτως πολλοί δεν έχουν πάει σε ΜΣ, ασχολούνται με ποπ και ροκ και δεν έχουμε καμία lady. Αν είχαμε πολλές και καμια δεν ήταν από ΜΣ τότε μπορεί να με προβλημάτιζε ο συλλογισμός σου αλλά τώρα το ΜΣ θα είναι το τελευταίο που θα με απασχολήσει.

Άρα, διαφωνούμε μάλλον με τα ίδια τα κριτήρια που κάνεις τη αποτίμησή σου. Το μέλλον, οι στόχοι και η δουλειά ενός μουσικού σχολείου διαφωνώ να συνδέονται με την παραγωγή-κατανάλωση. Ίσως η αντίληψή μας να είναι όντως συντηρητική, να εμμένουμε σε κάποια κλασική μουσική συγκεκριμένης ξεπερασμένης περιόδου και αυτό να πρέπει να αλλάξει. Όμως απάντηση σε αυτό πρέπει να δώσει κάποιος βάσει της παιδαγωγικής της μουσικής και όχι καταναλωτικών προτύπων.

stet

#28705 / 28.05.2014, 20:23

"Άλλο κλασσική μουσική και άλλο κλασσική μουσική", όπως διάβασα παραπάνω.
Έτσι λοιπόν μπορεί κάποιος manager να σου πουλήσει 2 φορές το ίδιο προιόν!!! (ωραίο κόλπο αυτό)

Διάβασα και ότι..."χρέος του ανθρώπου είναι να στηρίζει το καλό κι όχι το οικονομικά αποδοτικό".

Πρέπει να στηρίζουμε γενικά το καλό, αλλά όλοι μπορούν να δώσουν τον χαρακτηρισμό "καλό" σε ότι τους συμφέρει προσωπικά ή απλά σε ότι προσωπικά προτιμούν. Αλλά μήπως μετά την χρεοκοπία της χώρας, λέω μήπως, έφτασε η στιγμή να περάσει από το μυαλό μας σαν πολίτες ότι πρέπει να υπάρχει και η λέξη κέρδος στο λεξιλόγιό μας; Εκτός και αν (γενικά μιλάω, όχι προσωπικά, δεν γνωρίζω κανέναν εδώ προσωπικά), μισούμε λέξεις όπως επιχείρηση, κέρδος, μεσάζοντες, (είναι πολύ της μόδας αυτό ειδικά με τους κακούς μεσάζοντες τελευταία), κ.λ.π.

Να πληρώνω για να υπάρχουν δημόσια νοσοκομεία ναί, να πληρώνω για να υπάρχουν δημόσιες ένοπλες δυνάμεις ναί, δημόσιοι δρόμοι ναι, για κάτι άλλο όμως όπως αυτό που μιλάμε τώρα, προβληματίζομαι πλέον σαν φορολογούμενος πολίτης, ειδικά μέσα στην χρεοκοπία της χώρας.

Πάντως πρόσφατα συμβούλευσα την ανηψιά μου να μην πάει σε μουσικό σχολείο μιάς και πάει σε ωδείο και μαθαίνει πιάνο. Της είπα γιατί να πας σε μουσικό σχολείο, επαγγελματίας μουσικός θέλεις να γίνεις; Τι επαγγελματικές ευκαιρίες θα ανοιχτούν μπροστά σου στο μέλλον, πότε θα δουλεύεις, που θα παίζεις πιάνο και θα βγάζεις χρήματα; και πόσα χρήματα νομίζεις ότι κερδίσεις από αυτό; Μαθαίνεις ήδη μουσική στο ωδείο, δεν φτάνει αυτό; Και συμφώνησε γιατί της είπα και τα παρακάτω.

Ενώ στα άλλα σχολεία σχολάνε γύρω στις 1.30 εκείνη θα σχολάει στις 4 περίπου. Ώσπου να γυρίσει στο σπίτι θα περνάει άλλη μισή-μία ώρα, γιατί δεν μένουν όλοι οι μαθητές δίπλα στο μουσικό σχολείο. Άρα θα είναι σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα και θα είναι αρκετά κουρασμένη. Πότε να ξεκουραστεί λίγο, και τι να πρωτοαρχίσει να διαβάζει στο περιορισμένο χρόνο που έχει μέχρι νωρίς το βραδάκι που θα κοιμηθεί για να ξυπνήσει το άλλο πρωί γύρω στις 6 να πάρει 2 συγκοινωνίες να ξαναπάει στο σχολείο.

Σε αυτό το περιορισμένο χρονικό διάστημα που της μένει το απόγευμα τι να πρωτοκάνει; Να πάει (το καθιερωμένο) φροντιστήριο αγγλικά, να πάει (το καθιερωμένο) φροντιστήριο μαθηματικά και φυσική, ή να κάνει ιδιαίτερο αργότερα σε κάποιο δύσκολο μάθημα της μουσικής;

Να διαβάσει μαθήματα που δεν θέλουν ιδιαίτερη μελέτη (με την προυπόθεση ότι ο μαθητής διαθέτει κάποια στοιχειώδη μνήμη), όπως η ιστορία, ή πραγματικά να μελετήσει μαθήματα που γενικά χρειάζονται περισσότερο στην μετέπειτα καριέρα κάποιου, όπως τα μαθηματικά και η φυσική;

Αν τα κάνει όλα αυτά, μελέτη μαθημάτων και φροντιστήρια, πόσος χρόνος θα του μείνει για να μελετήσει και μουσική, γιατί η μουσική θέλει μελέτη, άρα θέλει και αυτή τον χρόνο της. Αν δεν προλαβαίνει να μελετήσει καλά μουσική οι βαθμοί του μαθητή μπορεί να πέσουν και κάτω από την βάση με δυσάρεστα αποτελέσματα. Είναι μουσικά σχολεία, άρα διδάσκεται η μουσική κανονικότατα και βαθμολογείται όπως και τα άλλα μαθήματα, δεν χαρίζουν βαθμούς αν ο μαθητής δεν τα πολυκαταφέρνει. Σε αυτή την περίπτωση ΄ισως ο μαθητής να πρέπει να σκεφτεί να αλλάξει σχολείο. Πού να πρωτορίξει λοιπόν το βάρος του ενδιαφέροντός του ο μαθητής, όταν όπως είπα εκτός των άλλων μαθημάτων θα πρέπει να μελετήσει και τα μουσικά μαθήματα αλλά και να αφιερώσει πάλι αρκετό χρόνο για να εξασκηθεί πρακτικά;

Επιπλέον σε αυτόν τον λίγο χρόνο που μένει στον μαθητή για να τα μελετήσει όλα αυτά και να πάει τα φροντηστήριά του, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τον χρόνο που χρειάζεται ο μαθητής να πάει στα φροντιστήρια και να γυρίσει στο σπίτι ίσως και καθημερινά.

Έπειτα ένα παιδί δεν είναι ρομπότ. Θα σηκωθεί από την καρέκλα να ξεμουδιάσει, ίσως τσιμπήσει κάτι, μπορεί να θέλει να μιλήσει και με κάποιον φίλο του, ή ακόμα και να πάει και μια σύντομη βολτίτσα έξω που και που.

Αν γυρίζει στο σπίτι καθημερινά γύρω στις 5 το απόγευμα, πότε λοιπόν θα προλάβει να τα κάνει όλα αυτά; Τα βρίσκω όλα αυτά πολύ πιεστικά στον λίγο και συγκεκριμένο ελεύθερο χρόνο που πρέπει να γίνουν. Για όλους αυτούς τους λόγους την συμβούλευσα με τα παραπάνω αποδεδειγμένα στοιχεία και επιχειρήματα να μην πάει σε μουσικό σχολείο.

Αλλά αυτή ήταν μιά συμβουλή σε ένα δικό μου, συγγενικό και φιλικό πρόσωπο, δεν μπορώ, ούτε θέλω να συμβουλεύσω κανέναν άλλο. Ο καθένας κάνει ότι θέλει.

nikolasideris

#28707 / 28.05.2014, 20:25

Άλλο Κλασσική μουσική και άλλο κλασσική μουσική, καθώς ακολούθησε και ο διαχωρισμός... ;)

xray

#28714 / 29.05.2014, 09:40

Συμφωνώ απολύτως με τη δεύτερη παράγραφο του σχολίου.

Τα υπόλοιπα σχετικά με το φόρτο των ΜΣ είναι σωστά και ένα παιδί και οι γονείς του πρέπει να σταθμίσουν το τι θέλουν και το τι μπορούν για τα επόμενα έξι χρόνια. Συνολικά πιστεύω ότι αξίζει ένα παιδί να προσπαθήσει, εκτός αν είναι πολύ μακριά από το σχολείο, αλλά το γενικό κλίμα στα ΜΣ είναι πολύ καλύτερο από αυτό στα σχολεία γενικής παιδείας. Και μόνο γι αυτό αξίζει τον παραπάνω κόπο.

Ευχαριστώ για το σχόλιο.

stet

#28709 / 29.05.2014, 02:20

Έτσι είναι το ιντερνέτ, μπορείς να διαβάσεις και μια άλλη άποψη ακόμα και αντίθετη από την δική σου. Αν το mh δεν ήθελε να υπάρχουν σχόλια δεν θα έδινε αυτήν την δυνατότητα στους χρήστες.

xray

#28715 / 29.05.2014, 09:49

Αγαπητή Μαρία, συγχαρητήρια για την πρόοδό σου και για το πάθος στην άποψη. Έγραψα και σε άλλο σχόλιο ότι ξέρω πολύ καλά την πραγματικότητα στα ΜΣ και αυτό είναι και που με έκανε να γράψω το άρθρο. Αυτό λοιπόν το λιθαράκι που βάζουμε στα ΜΣ δεν πιάνει τον τόπο που θα έπρεπε. Και κρίνω εκ του αποτελέσματος. Αν πληρώνουμε τα ΜΣ για να βγάζει ένας νεαρός απόφοιτος το χαρτζιλίκι του όπως γράφεις, τότε πρόκειται για οικτρή αποτυχία. Θα το έλεγες αυτό για τα σχολεία γενικής παιδείας; Εκτός από αυτό το χαρτζιλίκι, έχεις κάτι άλλο να δείξεις ως επίτευγμα των ΜΣ στα 25 τους χρόνια, πέρα από το ότι οι μαθητές εκεί περνάνε καλύτερα από άλλους στα γενικής παιδείας; Ελπίζω εσύ η ίδια να αποτελέσεις το πρώτο παράδειγμα περί του αντιθέτου και στο εύχομαι. Πράγματι, όπου υπάρχει θέληση, όπως λες, υπάρχει και τρόπος. Στα ΜΣ δεν υπάρχει θέληση να γίνει κάτι καινούριο.

Εσύ ως μαθήτρια, τι λες για το γεγονός ότι η ύλη και το οργανόγραμμα των ΜΣ είναι το ίδιο εδώ και 25 χρόνια, (πιθανότατα πριν γεννηθείς) και ότι συνεχίζεται χωρίς καμιά διάθεση για αλλαγή; Μέχρι πότε θα παραμείνει το ίδιο;

Όσο για την πίεση, να πάρεις λεξοτανίλ. Κάποιος άλλος σχολιαστής παίρνει ήδη. (Νομίζω ότι είναι για την πίεση, αλλά ρώτα και κανα γιατρό)

mariavareli

#28722 / 29.05.2014, 18:28

Φοίτησα στο σχολείο 6 χρόνια. Το οργανόγραμμα άλλαξε πολλές φορές ήδη από την πρώτη χρόνια που βρισκόμουν εκεί, άλλες φορές προς το καλύτερο, κι άλλες φορές προς το χειρότερο, ώστε να περιοριστούν τα έξοδα του κράτους. Να σας δώσω παραδείγματα: Κατάργηση της Ιστορίας της τέχνης στην διδακτέα ύλη από δευτέρα γυμνασίου κ μετά, μείωση ωρών στα μουσικά σύνολα, δημιουργία τμημάτων αρμονίας για παιδιά που θα δώσουν πανελλήνιες με 4 ώρες την εβδομάδα και τμημάτων για αυτούς που δεν θα δώσουν με μία ώρα την εβδομάδα και πολλά άλλα (να μην προσθέσω και την συγγραφή μουσικών βιβλίων από τους καθηγητές μας, μιας κ το υπουργείο δεν παίρνει την πρωτοβουλία). Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα, πάσχει σε όλους τους τομείς, όχι μόνο στα μουσικά σχολεία. Λεφτά υπάρχουν να τα βελτιώσουμε όλα, αν όμως ο κάθε πολιτικός χτίζει βιλες εις βάρος όλων μας, είναι επόμενο να βρισκόμαστε σε αυτήν την οικονομική κατάσταση. Το πρόβλημα στο άρθρο σας ειίναι ότι κοιτάτε το δεντράκι, και έχετε χάσει το δάσος. Στην Ελλάδα αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η νοοτροπία της δωροδοκίας, της κλεψιάς και λαικιστί της παρτακίασης. Μας έχουν βάλει στο τρθπάκι της λιτότητας οι πολιτικοί για να καλύψουν τα κλεμμένα τους κι εμείς τους σιγοντάρουμε, θέλοντας να εξαφανίσουμε ό,τι όμορφο μας έχει απομείνει.

Όσο για τις επιτυχίες των μουσικών σχολείων, εκτός από τα χαμόγελα που προσφέρει στα παιδιά σας (και μιλάω γενικά π.χ. https://www.youtube.com/watch?v=VkVPp60RbQg), ειναι αμέτρητες διακρίσεις στα μουσικά μας σύνολα π.χ. https://www.youtube.com/watch?v=-dXcaO0oUx8 (πρώτο βραβείο και αρκετά παλιό γιατί αυτά γινόνται χρόνια τώρα), για το μουσικό Βόλου δεν θα στείλω λινκ, τα έχουμε καμαρώσει τα παιδιά πολλάκις στην τηλεόραση, δημιουργία μουσικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα από το 1992 που τροφοδοτούνται από εμάς κι οι απόφοιτοί τους βρίσκουν δουλειά σε αυτά τα σχολεία, σε ωδεία, κάνουν ιδιαίτερα, δουλεύουν στο εξωτερικό κ.ά., δυνατότα μουσικής κατάρτισης σε πολύ φτωχά παιδιά που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώνουν ωδεία κι ύστερα σχολές στο εξωτερικό, δωρεάν προετοιμασία για τις πανελλήνιες στα μουσικά μαθήματα, από την τάξη μου συγκεκριμένα: άλλα τρία παιδιά σπουδάσουν όπως εγώ στο εξωτερικό, 3 άλλα παιδιά με διαφορετική σπουδή έχουν βγάλει στα 22 τους το πρώτο τους CD στην ποπ σκηνή, μια κοπέλα συνεργάζεται με την Μποφίλιου(η συγκεκριμένη άνηκε σε μεγαλύτερη τάξη από την δική μου), πολυάριθμα συγκροτήματα νέων, δημιουργία του παραδοσιάκου τμήματος σπουδών στην Άρτα, ενίσχυση της παράδοσιακής μουσικής στους νέους και χιλιάδες άλλα. Τί να πρωτοπώ;; Δεν ξέρω τί άλλα θέλετε? Θέλετε να μου πείτε ότι μια τάξη ενιαίου λυκείου βγάζει πιο επιτυχημένους ανθρώπους? Δεν νομίζω... Οι περισσότεροι σπουδαγμένοι νέοι δουλεύουν ως σερβιτόροι (τουλάχιστον οι δικοί μας, με απασχόληση διαφορετική από την ειδίκευση τους, παίζουν κάπου μουσική), οπότε ας τα κλείσουμε κι αυτά τα σχολεία γιατί δεν παράγουν επιτυχημένους εργαζομένους με πολλά λεφτά... Η εκπαίδευση τελικά αγαπητέ μου, δεν έχει στόχο το χρήμα, έχει στόχο την μόρφωση, η οποία θα φέρει καλύτερους πολιτικούς στο μέλλον, θα δημιουργήσει πολίτες με ηθική που δεν καβαλάνε την νοοτροπία της λαμογιάς που χαρακτηρίζει τον σημερινό Έλληνα, θα φέρει ανάπτυξη στη χώρα και μέσα σε αυτά θα φέρει και το χρήμα που τόσο πολύ αναζητάτε και που βρίσκεται στους τραπεζικούς λογαριασμμούς των 'αξιώτιμων' πολιτικών μας... Όχι στις τζέπες των άχρηστων μουσικών σχολείων. Αυτά... Πάω κι εγώ στην δουλειά μου με την ελπίδα ότι μια 22χρονη σας βοήθησε να δείτε τί πραγματικά έχει κάνει η γενιά της ελληνικής 'ακμής'...

xray

#28724 / 29.05.2014, 19:43

Γεια σου και πάλι αγαπητή Μαρία. Χαίρομαι πολύ με το πάθος που απαντάς. Μερικές επισημάνσεις:

Εγώ αναφέρθηκα στην αλλαγή προσανατολισμού όλης της μουσικής εκπαίδευσης, όχι σε αλλαγές για την εξυπηρέτηση του προγράμματος του Υπουργείου.

Παντού οι πολιτικοί χτίζουν βίλες, αλλά βρίσκουν χρόνο και χρήματα και για άλλα πράγματα. Εμείς δεν το έχουμε καταφέρει ακόμη.

Είσαι τόσο σίγουρη για το δεντράκι και το δάσος; Ξέρεις τόσο καλά στα 22 σου τι πρέπει να αλλάξει στην Ελλάδα; Απορία εκφράζω.

Σχετικά με το θέμα των σχολείων και των αποφοίτων τους, θα επισημάνω μόνο ένα σημείο: Λες ότι τα σχολεία βγάζουν αποφοίτους που πάνε σε πανεπιστήμια που δημιουργήθηκαν γι αυτό το σκοπό και στη συνέχεια αποφοιτούν και από εκεί για να διδάξουν στα σχολεία από τα οποία αποφοίτησαν. Μου ακούγεται σαν τεράστιου κόστους φαύλος κύκλος αυτό. Το έχει περιγράψει γράφοντας για την εκπαίδευση ο Κεν Ρόμπινσον στο σπουδαίο βιβλίο του 'Άλλη Λογική'. Ρίξε μια ματιά αν θέλεις, υπάρχουν και ομιλίες του στο TED.

Θα επισημάνω και άλλο ένα: Χαμόγελα πρέπει να προσφέρουν όλα τα σχολεία σε όλα τα παιδιά.

Γενικά μιλώντας, οι σπουδές σου, όπως και των άλλων παιδιών που αναφέρεις, είναι αυτοσκοπός; Τι σκοπεύεις να κάνεις στη συνέχεια;

Για τα χρήματα και το στόχο της εκπαίδευσης, στη θέση σου θα περίμενα να βγάλω πρώτα δικά μου χρήματα, να φορολογηθώ, να ζω από αυτά, να τα ξοδέψω όπου μου αρέσει, να βγάλω μερικά συμπεράσματα και μετά να μιλήσω με τόση βεβαιότητα. Επειδή όμως έκανες τον κόπο να συγκεντρώσεις τα παραδείγματα που αναφέρεις, θα σου πω ότι κανένα από αυτά δεν φέρνει συνάλλαγμα. Ήμουν ξεκάθαρος στο σημείο αυτό νομίζω. Δίνουμε τεράστια ποσά σε καλλιτέχνες του εξωτερικού, ενώ δεν μπορούμε να πάρουμε αυτά τα χρήματα πίσω. Απλό δεν είναι; Εσύ η ίδια μίλησες για χαρτζιλίκι. Είσαι ικανοποιημένη με αυτό;

Ανάπτυξη σημαίνει εισαγωγή συναλλάγματος και τίποτα από αυτά που αναφέρεις δεν βρίσκεται σε αυτή την κατεύθυνση. Πρόσφατα, ο Μιχάλης Σάλλας, ο ιδιοκτήτης κατά κάποιον τρόπο της Τράπεζας Πειραιώς, είπε σε κάποια συνέντευξη, ότι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, κάθε νέος που σκέφτεται να κάνει κάποια δουλειά, πρέπει να έχει στο μυαλό του τη διεθνή αγορά και τις εξαγωγές. Αυτό ακριβώς το πνεύμα μεταφέρω στη λογική της αξιοποίησης της μουσικής εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις.

nikolasideris

#28727 / 30.05.2014, 07:26

Δε γνωρίζω τη Μαρία αλλά αξίζει, νομίζω, να κάνω μερικές παρατηρήσεις.

1. Καταρχήν, από πού και εως πού ξαφνικά η ηλικία του μέλους και σχολιαστή παίζει ρόλο, αλλά τόσο καιρό δε παίζει ρόλο η ιδιότητα; Όταν μας βολεύει ξαφνικά ο σχολιαστής αποκτά ιδιότητα (αυτή του νέου και άβγαλτου) και όταν όχι το ξεχνάμε;

2. Σε όλα που ρωτατε τη Μαρία, σας απαντώ εγώ: Είμαι 36, πέρασα (ένα χρόνο, αλλά έφτασε να μου αλλάξει τη ζωή) από το μουσικό γυμνάσιο Παλλήνης και ζω 100% από τη μουσική και, ναι, φέρνοντας συνάλαγμα από το εξωτερικό (και το λέω σοβαρα, καθώς ο εκδοτικος οίκος έχει αυτή τη στιγμή 21 συνθέτες, 5 εκ των οποίων Έλλνες και το 95% των πωλήσεων είναι από έξω, από διεθνής διανομές (amazon.com, jwpepper.com, Grahl & Nicklas, Harrassowitz, κλπ).

Γιατί επιμένετε πολύ να προσπερνάτε το ζωντανό παράδειγμα που σας δίνω; Μικρό συνάλαγμα, αλλά συνάλαγμα non the less! Γιατί, όμως, αναρωτιέμαι; Μήπως γιατί αυτό που κάνω (σε σχέση με τη σύγχρονη κλασσική μουσική) σας χαλάει την εικόνα, και την πρακτική του μουσειακού είδους; Και ότι δεν υπάρχει συνάλαγμα, κοκ;

3. Όπως είπα και στο αρχικό μου ποστ, κάποιοι μουσικοί δε κάνουν τίποτε, κάποιοι πάνε και γίνονται καθηγητές οι ίδιοι (φαύλος κύκλος), κάποιοι κάνουν τοπικοί καριέρα, κάποιοι κάνουν διεθνή καρίερα και κάποιοι δε κάνουν καριέρα, αλλά έχουν τη δουλειά τους και είναι μια χαρά. Που ακριβώς είναι ο φαύλος κύκλος, και πού διαφέρει με τις άλλες σχολές, ή σχολεία;

Με το θάρρος μιας δημόσιας συζήτησης, συγνώμη Μαρία που μπαίνω στα χωράφια σου! :)

xray

#28728 / 30.05.2014, 08:48

Συγχαρητήρια αγαπητέ. Αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα του άρθρου. Ενασχόληση με τη μουσική και ταυτόχρονα και οικονομικό όφελος (για σας τον ίδιο και για τη χώρα). Όπως λέτε και μόνος σας, το οικονομικό αντίκτυπο είναι μικρό στην περίπτωσή σας. Μικρό, αλλά υπολογίσιμο πάντα. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι αν καλλιεργήσουμε άλλα είδη μουσικής θα έχουμε πολλαπλάσια οφέλη. Εσείς πολύ καλά κάνετε και καλλιεργείτε αυτό που σας αρέσει.

Ευχαριστώ. Δεν θα συνεχίσω όμως τη συζήτηση, είπαμε ήδη πολλά.

nikolasideris

#28729 / 30.05.2014, 09:55

Και πάλι, αποφεύγετε μέρος της απάντησής μου. Ας είναι.

Και πάλι, αναφέρετε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ότι δε θα συνεχίσετε τη συζήτηση μαζί μου (αν καταλαβαίνω καλά). Αναρωτιέμαι το γιατί, αλλά ας είναι.

Αν μου επιτρέπετε, όμως, ένα ερώτημα: Πώς είστε σίγουρος ότι:
α. ΔΕΝ καλλιεργούνται άλλα είδη μουσικής;
και
β. Αν τα καλλιεργήσουμε (περισσότερο) θα έχουμε πολλαπλάσια οφέλη;

Αν θέλετε μια απ' ευθείας σύγκριση, κλασσικούς μουσικούς που έχουν καριέρα στο εξωτερικό, έχουμε. Ποπ/ροκ μουσικούς που έχουν καριέρα στο εξωτερικό είχαμε (ίσως), αλλά τώρα δεν έχουμε, εξ' όσων γνωρίζω. Και τα ποσοστά ποπ/ροκ vs κλασσική είναι 100 προς 1. Πόσες Ελληνικές μπάντες και boy/girl groups υπάρχουν και πόσοι κλασσικοί μουσικοί;

Αυτά και απο μένα. Συγνώμη για την επιμονή μου, αλλά όπως προ-είπα, ως μουσικός είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε τέτοια θέματα. Επιπλέον, στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε ένα "άρθρο" (αν καταλαβαίνω καλά τη χρήση στο musicheaven) και άρα κατί παραπάνω από μια δήλωση, ή ένα ανοιχτό γράμμα. Νομίζω...

xray

#28731 / 30.05.2014, 10:04

Κατανοητή και απόλυτα σεβαστή η ευαισθησία σας, όπως και οι απόψεις σας. Ελπίζω να σέβεστε ανάλογα και τη δική μου γνώμη. Σταματώ τη συζήτηση, απλώς επειδή ανακυκλώνουμε τα ίδια ζητήματα συνεχώς. Θεωρώ ότι έκανα σαφείς τις θέσεις μου και νομίζω ότι κατάλαβα τις δικές σας.

Ευχαριστώ και πάλι.

ΥΓ. Εννοείται ότι η δική μου θέση δεν δεσμεύει κανέναν από τους αναγνώστες, μπορείτε να συνεχίσετε το διάλογο.

mariavareli

#28733 / 31.05.2014, 05:27

Γεια σας! Στα 22 ξέρω ελάχιστα, αλλά και στα 72 μου ελάχιστα πάλι θα ξέρω. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να χρησιμοποιώ την λογική μου, να επεξεργάζομαι τα δεδομένα και να προτίνω εφαρμόσιμες λύσεις.

Όσο για τον φαύλο κύκλο. Βλέπω εξέλιξη σε αυτόν τον κύκλο. Ήταν μικρός κι όσο πάει μεγαλώνει κι ομορφαίνει. Ζω στην Αυστρία. Βλέπω έναν λαό γεμάτο κλασική μουσική, ο οποίος ζει κι από αυτήν. Την θαυμάζει, την ακούει, την εξελίσσει, την προωθεί και παράγει θαύματα (ποιός δεν θέλει να απολαύσει μια βραδιά τα βαλς του Στράους να ηχούν από την Φιλαρμονική της Βιέννης και τις μπαλαρίνες να πετούν στους ρυθμούς του;). Αν ζούσατε στο εξωτερικό, θα ξέρατε πόσα αμυθητα ποσά κερδίζουν οι μουσικοί αυτού του χώρου. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν είχαμε την ευκαιρία να εισέλθουμε σε αυτόν τον κόσμο, μιας και είχαμε προβληματάκια με τους αγαπητούς γείτονες. Ποτέ δεν είναι αργά. Είμαστε πολύ ταλαντούχοι, με πολλά προσόντα σαν λαός. Το θέμα είναι οτι χρειαζεται να χτιστεί υπόβαθρο, δηλαδή σωστοί δάσκαλοι. Τι έγινε σε 25 χρόνια; Είμασταν άσχετοι και τώρα έχουμε αρχίσει να μπαίνουμε στον χορό, να χορέψουμε κι εμείς.

Εγώ σαν Μαρία, ακολουθώ παιδαγωγικό πρόγραμμα σπουδών, δηλαδή καθηγήτρια πιάνου, κι αργότερα σκοπεύω να κάνω μεταπτυχιακό στην μουσική προπαιδεία. Δουλειά έχω ήδη εδώ και έχω καταφέρει να μην ζητάω σχεδόν τίποτα πλέον από την οικογένεια μου. Να σας ενημερώσω ότι ένας ανώνυμος καθηγητής κλασικής μουσικής εδώ πληρώνεται 50 ευρώ την ώρα (άσχημα; καθόλου θα έλεγα!). Και φυσικά δεν τα δίνουν οι γονείς τυχαία. Δεν θα σας πω πόσα λεφτά βγάζουν τα ελληνόπουλα που έχουν ξεκινήσει εδώ ήδη την καριέρα τους, γιατί δεν είναι σωστό, αλλά είναι πολύ περισσότερα από όσα βγάζει ένας δικηγόρος με κάλη πελατεία τον μήνα του (ένα παράδειγμα, 5000 ευρώ για μια συναυλία, κι είναι ακόμα φοιτητές). Θα μου πείτε τώρα, να τα χαίρεστε! Στην Ελλάδα θα γυρίσετε; Όσο λοιπόν η μουσική υποδομή στην Ελλάδα είναι ανάπηρη, όχι, δεν θα γυρίσουμε, γιατί αύριο μεθαύριο θα έχουμε και στόματα να θρέψουμε. Όμως το να σταματήσει να εξελίσσεται κάτι δεν είναι λύση.

Ας γυρίσουμε τώρα στα μουσικά σχολεία. Είστε σίγουρος ότι τα ξέρετε καλά; Εγώ προσωπικά πιο πολύ ποπ, ροκ, έντεχνο, ethnic, jazz έζησα εκεί μέσα παρά κλασική μουσική. Ψάξτε αν θέλετε να δείτε και στο youtube. Τα μουσικά σύνολα ειδικά, σπάνια να έκαναν κάτι κλασικό (εγώ μόνο ένα θυμάμαι!). Στο μάθημα του πιάνου πάλι, όσα παιδιά δεν ενδιαφερόντουσαν για την κλασική μουσική, προσάρμοζαν την διδακτέα ύλη τους σχεδόν όπως ήθελαν (yann tiersen, χατζηδάκη, τζαζ κτλ). Και τρανταχτό παράδειγμα το ότι είμαι μία από τα 3-4 άτομα που ύστερα ασχολήθηκαν με την κλασική μουσική τα τελευταία 6 χρόνια. Οι υπόλοιποι μουσικοί μας έχουν ποπ, έντεχνα, τζαζ και λαικά γκρουπάκια ή ασχολούνται στους αντίστοιχους τομείς μόνοι τους. Το σχολείο όχι μόνο τους προωθούσε όλα αυτά τα χρόνια της φοιτησής τους, αλλά διοργάνωσε και φεστιβάλ ποπ/ροκ μουσικής, πολλές συναυλίες και φυσικά μουσικά σύνολα που στάλθηκαν σε διαγωνισμούς και πήραν πολλές διακρίσεις. Να σας δώσω κάποια λινκ:

https://www.youtube.com/watch?v=r4MmF-NPRoY (9 στις 10 μπάντες που παίρνουν κάθε χρόνο μέρος ανήκουν στο Μουσικό Σχολείο)

https://www.youtube.com/watch?v=IvD6try7IZY (ένα παράδειγμα)

https://www.youtube.com/watch?v=dML_9DId_3g (η ευρωπαική χορωδία μας, παραδοσιακό τραγούδι της Βουλγαρίας μεταγραφή, αφού κερδίσαμε τους περιφερειακούς τότε, ακολούθησε η παρουσίαση αυτού στο υποργείο παιδείας κ.α.)

Δεν θέλω να σας στείλω λινκ παιδιών που κάνουν αυτή τη στιγμή πράγματα, γιατί δεν έχω το δικαίωμα να τα αναμείξω σε όλο αυτό.

Κάτι τελευταίο και θα κλείσω. Τα σχολεία μας δίνουν τις βάσεις για να χτίσουμε αυτό που οραματιζόμαστε. Η βάση στην μουσική είναι η κλασικη μουσική, η βάση στην φιλοσοφία είναι οι Έλληνες αρχαίοι φιλοσόφοι, η βάση στον χορό είναι το κλασικό (μαγευτικό) μπαλέτο, η βάση στο θέατρο είναι το αρχαίο δράμα κτλ κτλ. Αυτό σαν διδακτέα ύλη στα μουσικά σχολεία του κόσμου δεν θα αλλάξει ποτέ. Από εκεί και πέρα προσθέτονται κατευθύνσεις και σας έδειξα παραπάνω πως ήδη υπάρχουν. Ας αφήσουμε το όμορφο μπουμπουκάκι μας να ανθίσει με την ησυχία του (το ξέρατε οτι τα λουλούδια ανθίζουν γρηγορότερα υπό τους ήχους του Μότσαρτ και του Βιβάλντι;). Άλλωστε μας το επιβάλλει κι η σύγχρονη δικτατορία μας, η Ευρωπαική Ένωση, να της πάμε κόντρα; :)

Καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε!

ΥΓ. Κάποιος είδα ότι συμβούλεψε ένα οικογενειακό του μέλος να μην πάει στο Μουσικό Σχολείο. Νομίζω ότι είναι καλύτερα να δοκιμάσει ένα μήνα αυτό το παιδί σε ένα τέτοιο σχολείο κι αν δεν του αρέσει να μεταγραφεί σε ένα κανονικό, όπως έχουν πράξει στο παρελθόν πολλά άλλα παίδια. Είναι καλύτερα τα παιδιά να επιλέγουν τον δρόμο τους μόνα τους, όπου είναι εθικτό. Τα κάνει υπεύθυνα και τους δίνει την ικανότητα ανάπτυξης του δικού τους χαρακτήρα. Αυτό σας το λέω σαν παιδαγωγός κι όχι για υποστήριξη των ΜΣ.

xray

#28734 / 31.05.2014, 11:56

Γεια σου και πάλι Μαρία!

Διαφωνώ σε μερικά σημεία με τις θέσεις σου, αλλά αυτή που περιγράφεις, είναι σε γενικ'ές γραμμές και η κατεύθυνση που περιγράφω ως ιδεατή, που όμως δεν είναι κανόνας στα ΜΣ. Διαφωνώ επίσης και στο 'να αφήσουμε ήσυχα τα σχολεία'.. γιατί όπως έγραψα και σε άλλο σχόλιο, ή παιδεία μας βγήκε πανηγυρικά τελευταία στην Ευρώπη, κάτι που βέβαια δεν χρειαζόταν και να μας το πει οποιαδήποτε έρευνα. Νομίζω λοιπόν όχι μόνο ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά στα σχολεία και γενικά στην εκπαίδευση, αλλά ότι πρέπει να αλλάζουν σε μόνιμη και διαρκή βάση.

Όσο για τα θέματα ουσίας, υποκλίνομαι στην τεκμηρίωσή σου. Ας βγάλουν οι υπόλοιποι αναγνώστες τα συμπεράσματά τους μετά από ένα τόσο καλό σχόλιο. Το καλύτερο που έχω διαβάσει. Μακάρι ο διάλογος να γινόταν με όλους σε αυτή την ποιότητα.

Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για τη συμμετοχή

xray

#28730 / 30.05.2014, 09:56

Αγαπητέ Θανάση: Χαίρομαι που επανήλθες με νεότερα. Μου κάνει επίσης ιδιαίτερη εντύπωση η ειλικρίνεια και η ευθύτητά σου.

Θα παρακάμψω τη σύγκριση με άλλα σχολεία, λέγοντας μόνο ότι συμφωνώ μαζί σου σχετικά με το περιβάλλον των ΜΣ και θα έλεγα ότι όλα τα σχολεία πρέπει να είναι μουσικά, με την επί πλέον κάλυψη του κενού της έλλειψης του χορού. Γι αυτό ίσως σε άλλο άρθρο, θα σου πω μόνο κι εσένα να διαβάσεις αν θέλεις το εξαιρετικό βιβλίο του Κεν Ρόμπινσον περί της εκπαίδευσης, ή και να παρακολουθήσεις τις ομιλίες του στο TED.

Η παρομοίωση με τα μοναστήρια, στην οποία επιμένω, καταδεικνύει το πρόγραμμα σπουδών των ΜΣ, που παραμένει απαράλλαχτο στις κατευθύνσεις του εδώ και 25 χρόνια, περίπου δύο φορές την ηλικία σου, ενώ δεν ξέρουμε πόσο ακόμα θα παραμείνει το ίδιο. Ενδεικτικά αναφέρω ότι σε αυτό το διάστημα εφευρέθηκε και αναπτύχθηκε το ίντερνετ, κάτι που τα ΜΣ, όπως και τα υπόλοιπα σχολεία της χώρας μας, αγνοούν επιδεικτικά. (Εννοώντας πάντα το πρόγραμμα σπουδών, όχι τις ατομικές προσπάθειες μαθητών και καθηγητών). Εσύ θα μεγαλώσεις και εύχομαι να διαπρέψεις. Θα ήθελες τα παιδιά σου να διδάσκονται την ίδια ύλη που διδάχθηκες εσύ; Όχι μόνο στη μουσική, σε οποιοδήποτε μάθημα ή τομέα. Πότε βλέπεις να αλλάζει αυτό; Στο άρθρο έδωσα το χαρακτηριστικό παράδειγμα της ερώτησης στην πληροφορική για τη χωρητικότητα της δισκέτας.

Πράγματι, όλα αυτά που λες είναι σωστά, όντως η Ευρώπη και η Ρωσία έθεσαν τις βάσεις για αυτό που λέμε σύγχρονη δυτική μουσική, (ας πούμε. Οι όροι φτωχαίνουν πάντα οποιοδήποτε αντικείμενο) αλλά μετά από το μέσον του εικοστού αιώνα έμειναν στάσιμες. (Η Ρωσία μετά το 17 μάλλον). Το ίδιο έγινε και με τις άλλες τέχνες. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η Ρωσία ήταν μια από τις μεγαλύτερες πατρίδες της λογοτεχνίας, με κλασσικούς που θα μείνουν στην ιστορία αυτής της τέχνης. Τώρα, βρίσκεται σε κάποια γωνία μη έχοντας να επιδείξει τίποτα καινούριο εδώ και πολλά - πολλά χρόνια. Το ίδιο ακριβώς και στη μουσική, όπου παρά το ότι συνεχίζεται ακάθεκτη η διδασκαλία των κλασσικών, δεν έχει δημιουργηθεί τίποτα καινούριο.

Προσωπικά προτιμώ να μην κάνω υποθετικές συζητήσεις (αν δεν γινόταν αυτό τότε...) Πράγματι, έχει σημασία, ίσως και τη μεγαλύτερη να γνωρίζουμε Ιστορία, όπως αναφέρεις στο πολύ εύστοχο παράδειγμά σου. Τόσο στην τέχνη, όσο και γενικά στη ζωή. Η γνώση της μας αποτρέπει από πολλά λάθη, ή παραλείψεις.

Η δική μου αντίρρηση στο ζήτημα έγκειται στην προσκόλληση τόσο στους κλασσικούς, (χρησιμοποιώ τον όρο με τη μεγαλύτερη ευρύτητα), όσο και στις αξίες εκείνων των εποχών. Τότε φυσικά είχαν λόγο ύπαρξης, τόσο η απόλυτη δεξιοτεχνία, όσο και η προσήλωση στις επιταγές των συνθετών και μια σειρά άλλες παράμετροι που συνιστούσαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούσαν, έγραφαν και δίδασκαν οι μουσικοί των εποχών αυτών. Και εσείς ως μαθητές πρέπει να τα διδαχθείτε αυτά. Ως Ιστορία όμως, όχι ως κατεύθυνση στην οποία εξακολουθούμε να είμαστε προσηλωμένοι αγνοώντας την πραγματικότητα γύρω μας. Φυσικά αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά, ερευνητικά, με οποιονδήποτε τρόπο του αρέσει με τους κλασσικούς, μπορεί να το κάνει. Εγώ όμως αναφέρομαι στην αναντιστοιχία των μουσικών σπουδών στην Ελλάδα με τη διεθνή πραγματικότητα.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το πάνω πάνω χέρι σε οτιδήποτε, το έχει η αγορά. Η αγορά καθορίζει τι θα ζήσει και τι θα πεθάνει, τι θα αναπτυχθεί και τι θα μαραθεί και θα εγκαταλειφθεί. Και η αγορά, μέρος της οποίας είμαστε και εμείς, καθώς αγοράζουμε τη μουσική της Γκάγκα (δεν ξέρω αν το ξέρεις, αλλά η εν λόγω δεσποινίς έχει πτυχίο πιάνου με άριστα) επιβάλλει την αμείλικτη λογική της σε όλα. Είναι πολύ απλό: Πληρώνουμε εκατομμύρια αγοράζοντας μουσική. Γιατί να μην στραφούμε στην παραγωγή της; Εσύ προσωπικά θα είχες αντίρρηση στο να σταδιοδρομήσεις στον τομέα, να βγάλεις εκατομμύρια και να ευεργετήσεις παράλληλα και τη χώρα σου φέρνοντας συνάλλαγμα, θέσεις εργασίας και όλα τα παράπλευρα οφέλη;

Τέλος, θα ήθελα να σχολιάσω την πολύ καλή παρατήρησή σου για τις επιπτώσεις της mainstream: Κατ' αρχήν, η mainstream είναι η μουσική που ακούν οι περισσότεροι, έτσι δεν είναι; Άρα, αυτόματα και η πιο δημοκρατικά επιλεγμένη μουσική ή είδος. Δεν βάζω τα μπουζούκια και τα σκυλάδικα στην εξίσωση, καθώς πρόκειται για αμιγώς ελληνικό προϊόν και θεωρώ ότι έχει πολύ μικρή (έως καθόλου) συμβολή στην μουσική που μπορεί να απευθυνθεί σε παγκόσμιο κοινό. Λες δηλαδή ότι η στροφή προς τη mainstream θα καθηλώσει τη μουσική, ενώ η προσήλωση στους κλασσικούς θα την πάει μπροστά; Δεν συμφωνώ. Θα επικαλεστώ πάλι την πλειοψηφία. Τι ακούει όλη η Ευρώπη και όλη η Ρωσία; Είτε μερικά διάττοντα τοπικά αστέρια μικρής διάρκειας και εμβέλειας, ή αμερικάνικη μουσική. Γιατί; Γιατί οι Αμερικάνοι είναι πάνω από όλα καλοί έμποροι. Καλοί μάνατζερ. Και με την ικανότητά τους αυτή πουλάνε τα προϊόντα τους σε όλο τον κόσμο. Ακόμη και αν δεν ακούγαμε τη μουσική αυτή, θα έπρεπε να την καλλιεργούμε. Όταν όμως εμείς οι ίδιοι γεμίζουμε τα στάδια υποδεχόμενοι όλους αυτούς που ανέφερα και που εσύ θα ξέρεις καλύτερα, τότε θα πρέπει να στραφούμε στην παραγωγή.

Ο πολιτισμός χρειάζεται χρήματα. Μια κοινωνία μπορεί να καλλιεργεί τον πολιτισμό μόνο από το περίσσευμά της. Για να αποκτήσουμε περίσσευμα, μας χρειάζεται και η τέχνη, που θα πρέπει να είναι ανταποδοτική.

Συγχαρητήρια και πάλι για την ειλικρίνεια και το ανοιχτό σου μυαλό και καλή δύναμη στις εξετάσεις ${#emotions_dlg.smartass}$ . Είμαι σίγουρος ότι βρίσκεσαι σε καλό δρόμο.