O Aντώνης Οικονόμου στο ΜusicHeaven

Αντώνη πότε θυμάσαι τον εαυτό σου να τραγουδά;

Από πάντα... Γεννήθηκα, μεγάλωσα και συνεχίζω να ζω με αυτό.

"Λευκό χαρτί". Πες μας λίγα λόγια για τον δίσκο αυτό;

Νιώθω μεγάλη χαρά γι’ αυτή την κυκλοφορία, είναι μια δουλειά που με αντιπροσωπεύει καλλιτεχνικά. Επίσης να ευχαριστήσω και όλους τους συντελεστές που ήταν δίπλα μου και με στήριξαν. Έχει κυκλοφορήσει από την Αυλός Records, περιέχει 5 νέα τραγούδια με την υπογραφή της Λίας Βίσση και του Χρήστου Νικολόπουλου στη μουσική και των Βίκυς Γεροθόδωρου, Βαγγέλη Ζιλέλη και Ελένης Ξένου στους στίχους.

Πως νιώθεις όταν βλέπεις ότι μια δουλειά σου ταξιδεύει και γίνεται αποδεκτή με πολλή αγάπη από τον κόσμο;

Πραγματικά με κάνει χαρούμενο και είναι πολύ όμορφο συναίσθημα να νιώθεις την αγάπη του κόσμου. Αλλά η επιτυχία μετριέται με το χρόνο και όχι με την ποσότητα.

Η τέχνη στην Ελλάδα της κρίσης του 2017 σε τι στάδιο πιστεύεις ότι βρίσκεται;

Η κρίση στην Ελλάδα είναι μια δύσκολη εποχή, με εντάσεις, συνεχή προβλήματα στην καθημερινότητα μας, ακόμα και σε θέματα διαβίωσης πολλές φορές. Παρόλα αυτά επιλέγω να βρίσκω τα θετικά χαρακτηριστικά ακόμα και στις πιο άσχημες καταστάσεις. Ένα από τα πράγματα που η κρίση «μας βοήθησε» είναι ότι αρχίσαμε να έχουμε πιο αυστηρά κριτήρια και γίναμε πιο επιλεκτικοί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα έργα που δημιουργούνται να είναι πιο άρτια, πιο ποιοτικά και πιο προσεγμένα.

Συνεργασίες και εμφανίσεις σου στις οποίες θα ήθελες να αναφερθείς;

Έχω την χαρά να έχω συνεργαστεί με ανθρώπους που θαυμάζω και εκτιμώ βαθιά την δουλειά και το έργο τους. Όλες μου οι συνεργασίες με βοήθησαν να προσθέσω κάτι στην καλλιτεχνική μου οντότητα, η οποία ελπίζω με τον καιρό να γίνεται όλο και καλύτερη. Τους είμαι ευγνώμων και ελπίζω να είμαι τόσο τυχερός ώστε να τους ξανασυναντήσω επαγγελματικά στο μέλλον.

Τύχη η σκληρή δουλειά;

 Σκληρή δουλειά. Πρόβες και διάβασμα. Νομίζω ότι έτσι η τύχη σου χαμογελάει.

Πιστεύεις ότι η Τέχνη είναι μια σημαντική οδός διαφυγής από τη σύγχρονη πραγματικότητα;

Η Τέχνη είναι ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι, κομμάτι της πραγματικότητας και όχι διαφυγή.
Η αρχή και το τέλος της καθημερινότητάς μας. Είναι εξάλλου για μένα ο μόνος τρόπος να σπάσεις το τείχος του χρόνου.

Πόσο εύκολο είναι για έναν νέο καλλιτέχνη να αφήσει «Ένα σημάδι» του στον χώρο;

Πιστεύω πως δεν είναι εύκολο, μάλιστα το θεωρώ αρκετά δύσκολο, χρειάζεται πολύ δουλειά όρεξη και αγάπη γι΄αυτό που κάνεις. Σημαντικό είναι επίσης το να βλέπεις πως η δουλειά σου έχει αποτέλεσμα, με το να αρέσει στον κόσμο. Αν βλέπεις ανταπόκριση από το κοινό τότε σημαίνει ότι είσαι σε πολύ καλό δρόμο ώστε να αφήσεις «ένα σημάδι σου» στον χώρο αυτό.

Τι να περιμένουμε από εσένα στο εγγύς μέλλον;

Έχω διάφορα πράγματα στο μυαλό μου προς το παρόν όμως απολαμβάνω την τελευταία μου δουλειά.