Όσον αφορά τη φυσαρμόνικαείμαι αντίθετος στη χρήση τους. Συνιστώ στους αρχάριους να αποφεύγουν αυτό το μη-πρότυπο σύστημα αριθμών, βελών, υπογραμμίσεων αριθμών, χρωμάτων κλπ.
Εκτός από πολύ σύντομα Licks-Riffs που χρησιμοποιούνται στα Blues αυτή η σημειολογία είναι δύσκολο ή και αδύνατον να αναγνωσθεί ειδικά όταν η μελωδία είναι γρήγορη, αν η περιέχει εισαγωγή , ρεφραίν με επανάληψη κλπ.
Μουσικοί άλλων οργάνων αγνοούν παντελώς την ύπαρξη αυτής της παρτιτούρας Το χρόνο που θα διέθετες γι αυτές είναι καλύτερα να τον διαθέσεις να ‘’παίζεις στα δάκτυλα‘’ μια κλίμακα ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας την. Σύντομα θα διαπιστώσεις ότι ΑΝ ΞΕΡΕΙΣ ΜΙΑ ΜΕΛΩΔΙΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ και ειδικά αν ξέρεις να τη σφυρίζεις, ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΙΞΕΙΣ.
Θα διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε να παίξετε ΑΠΟΛΥΤΩΣ καμιά διότι απλά δεν ξέρετε τη μελωδία της αλλά ούτε και τον ρυθμό της.
Εντάξει στην αρχή ,αν είστε αρχάριος, αν ξέρετε τον σκοπό ενός τραγουδιού και εμπιστεύεστε αυτόν που έφτιαξε την παρτιτούρα τότε χρησιμοποιήστε την.
Πιστεύω ότι αν η σημειολογική παρτιτούρα συνδυαζότανε με την στάνταρντ σημειολογία θα ήταν κάτι το ιδανικό για τη φυσαρμόνικα και ίσως και για τα άλλα όργανα.
Επίσης αν έχετε τέτοια παρτιτούρα και ταυτόχρονα έχετε και το ηχητικό αυτής σε mp3 ή καλύτερα σε video να βλέπετε τον παίχτη , να ακούτε και ταυτόχρονα να βλέπετε την παρτιτούρα --μια ‘’δική μου’’ μέθοδο --τότε σίγουρα θα βοηθήσει.
Δύο τέτοιες δικές μου παρτιτούρες για το ‘’AVE Maria ‘’ αλλά για χρωματική φυσαρμόνικα μπορείτε να ακούσετε εδώ:
