Εμένα νιώθω πως είναι η Αύρα του Δημήτρη Παναγώπουλου 

Η ζωή μου, μοιάζει πιο πολύ με μουσική, παρά με τραγούδι!!!!

Είναι σαν ενα λουλούδι, που ο αέρας  σκορπάει παντού το άρωμά του........

 ......  Αφιερωμένο!!!

''Μέσα στη ζωή ποτέ 

μη ζητάς να βρείς 

ποιός είν'ο δικαστής, 

να περπατάς και πάντα να κοιτάς 

που θα πάς να κρυφτείς.'' 

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ,στίχοι:Νίκος Γκάτσος,μουσική:Μάνος Χατζηδάκις 

Επίσης το έργο του Jan Garbarek,σπουδαίου ποιητή των ήχων. 

Ισως ένα απο αυτά τα δύο.

Εντάξει, θα προσθέσω και αυτό... 

Μαρίτα,χαίρομαι που σου αρέσει και σένα το τραγούδι των Μ.Χατζηδάκι/Ν.Γκάτσου,καθώς και το ορχηστρικό του Jan Garbarek.Τώρα,όσον αφορά το ''γενικά σε όλους'' , έχω επιφυλάξεις...

Καλημέρα, Μαρίτα και Βασίλη. Tsantilass, επειδή είμαι μια από τους όλους, θα συμφωνήσω με τη Μαρίτα. Κάνοντας, λοιπόν, μια ανασκόπηση της ζωής μου τα ξημερώματα της 2ας Οκτωβρίου 2013, δύο μουσικά κομμάτια μοιάζουν με τη ζωή μου και είναι τα ακόλουθα:

Μια παρατήρηση μόνο: Δεν είμαι η Χαρούλα Αλεξίου, ούτε ο μουσικός που παίζει το μπουζούκι ή οι άνθρωποι που βοήθησαν στο στήσιμο της συναυλίας ή το κοινό που χειροκροτεί. Είμαι ο φαντάρος, που χορεύει το ζεϊμπέκικο και το όνομά μου είναι: Ευαγγελία Σακελλαρίου. Ε.Σ.

-----------------

Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο  το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.

[ τροποποιήθηκε από τον/την EVAGGELIASAKELLARIOU, 02-10-2013 02:59 ]

Καλημέρα,Carl. Εάν η ζωή σου μοιάζει με το τραγούδι, που ανέβασες, τότε σου αφιερώνω το παρακάτω άσμα:

Εάν, όμως δεν μοιάζει, γιατί το ανέβασες;  Ε.Σ.

(χωρίς να το θέλω)

αλλά ΚΑΙ αυτό:

LlamaWithHat, θεϊκό post, αλήθεια!! 

Πλάκα είχε, να γράφω κατά καιρούς! 

?

?

-----------------

[ τροποποιήθηκε από τον/την Orfeus, 02-10-2013 10:12 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την Orfeus, 02-10-2013 10:13 ]

Ενδελεχεια- Χαρτινες σαιτες:

Βαριές κουβέντες μα ο τόπος ελαφρύς.

Παλιό γραμμόφωνο διαβάζει τη ζωή σου.

Φώτα χλωμά, φτηνό ρακί

που ηρεμούν και ξεθωριάζουν την οργή σου.

Και είμαι εγώ και είσαι εσύ

και μοιάζουμε με χάρτινες σαΐτες,

που έχουν καρφώσει για καλά

στην οροφή του σινεμά, κάποιοι αλήτες,

που έχουν καρφώσει για καλά κάποιοι αλήτες.

Μοιάζεις μπαρούτι που το λύγισε η βροχή

και ξέρεις βρέχει δυνατά τούτες τις ώρες

κι όσοι αγαπούν, τόσοι μισούν,

άμα δε μάθουν να παλεύουν με τις μπόρες.

Και είμαι εγώ και είσαι εσύ

και μοιάζουμε με χάρτινες σαΐτες,

που έχουν καρφώσει για καλά,

στην οροφή του σινεμά, κάποιοι αλήτες,

που έχουν καρφώσει για καλά κάποιοι αλήτες.

Στενεύει η μέρα και το πέρασμα στενό,

σαν καρβουνιάρικο σαλπάρει από το Λαύριο.

Τζάμπα μαγκιά, φτηνή πουστιά

πουλάω σήμερα για να τη βγάλω αύριο.

Μα μη φοβάσαι σε προσέχει ο θεός.

Σου `χει κρατήσει για το μέλλον σου καβάντζα.

Όμως θα τρέμεις μια ζωή

μη σου ξεπλύνουνε τα όνειρα στη λάντζα.

Και είμαι εγώ και είσαι εσύ

και μοιάζουμε με χάρτινες σαΐτες,

που έχουν καρφώσει για καλά,

στην οροφή του σινεμά, κάποιοι αλήτες,

που έχουν καρφώσει για καλά κάποιοι αλήτες.

Μοιαζει μ αυτα που παρακολουθω τις τελευταιες μερες.. Στην υγεια μας.

Η ζωή δεν μπορεί να μοιάζει με ένα μόνο τραγουδι...αν ναι,τότε θα είναι εντελώς μονότονη...

Τεσπα τα πολλά μπλα μπλα φτώχεια...

Link