Δίνω το παραπάνω σχήμα γιατί η φράση Σι - Ντο πιστεύω ότι δεν περιγράφει ικανποιητικά την έκταση φωνής.
Αν ο τραγουδιστής δεν μπορεί να τραγουδήσει τις υψηλότερες ή τις χαμηλότερες νότες ενός τραγουδιού τότε απαιτείται μεταφορά σε χαμηλότερη ή υψηλότερη τονικότητα (το λεγόμενο Φωνητικό Τρανσπόρτο)
Στο τραγούδι και την εκπαίδευση σ’ αυτό οι όλες διαδικασίες θα πρέπει να είναι όχι μόνο άνετες αλλά και ευχάριστες. Αλλιώς εννοώ ότι θα κάνει κακό στην καλλιέργεια της φωνής η μη σωστή κατάταξη της.
Επομένως το τραγούδι θα πρέπει να τραγουδιέται όχι στην αρχική τονικότητα που το τραγουδάει κάποιος επώνυμος τραγουδιστής αλλά στην τονικότητα που εσύ νοιώθεις άνετη .
Αν όπως λες είσαι soprano πιθανόν να μπορείς να φτάσεις την και C6 αλλά και ακόμα παραπάνω αν πιέσεις το σώμα σου (στην καθομιλουμένη αν ‘’ξεσκίσεις’’ τη φωνή σου) και την κάνεις να ακουστεί ακόμα και καθαρά.
Αν όμως την ίδια νότα δεν μπορείς να τη βγάλεις ήρεμα και χαμηλά τότε μάλλον αυτή η νότα δεν ανήκει στην περιοχή της φωνής σου και πρέπει να την απορρίψεις αλλιώς θα κάνεις ζημιά στις φωνητικές σου χορδές.
Σχετικά με τη σωστή αναπνοή, για να μην κουράζεις τις φωνητικές χορδές σου καλόν είναι να μάθεις να αναπνέεις απ' το διάφραγμα.
Πολλές μελέτες υποστηρίζουν ότι ο τρόπος ζωής επηρεάζει την αναπνοή μας σε μεγάλο βαθμό και καλόν είναι να αφιερώνουμε λίγα λεπτά της κάθε μέρα (στο κρεβάτι ξαπλωμένοι ανάσκελα) κάνοντας βασικές ασκήσεις αναπνοής.
Αναπνοή με το διάφραγμα
Διάφραγμα είναι ο μυς που χωρίζει το στήθος από την κοιλιά.
Εγώ για καλή εκφραστικότητα από το πνευστό (τρομπέτα – φυσαρμόνικα) αλλά και πολύωρο παίξιμο χωρίς να κουράζομαι , αλλά και σε πεζοπορίες ειδικά σε ανηφόρες, αναπνέω με το διάφραγμα και όχι με το στήθος .
Όταν αναπνέουμε με το στήθος το καταλαβαίνουμε γιατί όταν εισπνέουμε το στήθος φουσκώνει και όταν εκπνέουμε το στήθος ξεφουσκώνει.
Κάντε συχνά την παρακάτω άσκηση (στο κρεβάτι , στη στάση λεωφορείου…) και σύντομα θα συνηθίσετε να αναπνέετε με το διάφραγμα (αρκεί να το σκεφτείτε):
- Εισπνεύστε αργά από τη μύτη μετρώντας μέχρι το 4 και αφήστε την κοιλιά να φουσκώσει καθώς εισπνέετε.
- Σταματήστε για 2 δευτερόλεπτα και μετά εκπνεύστε από το στόμα αλλά με κανονικό ρυθμό
- Επαναλάβετε αρκετές φορές
Η ίδια άσκηση προτείνεται και σαν τεχνική χαλάρωσης από το άγχος.
Βέβαια δεν υπάρχει ‘’αφύσικος’’ τρόπος αναπνοής (εννοώ στο παίξιμο του πνευστού πρέπει να ξέρουμε όλες τις μεθόδους.
Ο αέρας προέρχεται :
- είτε όπως αναπνέουμε ασυναίσθητα
- είτε από το διάφραγμα
- είτε από το στήθος
- είτε από τη στοματική κοιλότητα
- είτε με συνδυασμό και των ανωτέρω
Απλώς την αναπνοή από το διάφραγμα πρέπει να τη μάθουμε για να τη συνηθίσουμε.
Η απόδοση σ’ ένα πνευστό (τρομπέτα ,φυσαρμόνικα…..) εξαρτάται ελάχιστα από την δύναμη των πνευμόνων σου και περισσότερο από τον τρόπο με τον οποίο έμαθες να αναπνέεις κατά την εκμάθηση του οργάνου. Το ίδιο πιστεύω ότι πρέπει να συμβαίνει και με τη φωνή.
Αυτό που δυσκολεύει ειδικά τους αρχάριους είναι η αντοχή, δηλαδή για πόσο μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή τους. Αυτό μπορείτε να το επιτύχετε με τις παραπάνω ασκήσεις.
Αν μπορείτε να παίζετε σιγανά (ή να τραγουδάτε ήρεμα και σιγά) τότε καταναλώνετε λιγότερο αέρα και επομένως θα αντέχετε και δεν θα κουράζεστε.
Ελπίζω η υπόδειξή μου (όχι σαν γνώστης φωνητικής αλλά σαν παίχτης πνευστών για πολλά χρόνια , κανταδόρος και πεζοπόρος) να βοήθησε.
