Megadeth: Η ιστορία τους (Β' Μέρος)

Γράφει το μέλος revelation
2 άρθρα στο MusicHeaven

Rust In Peace
(1990, To Αριστούργημα)


Μετά τη πρώτη συναυλία της Monsters Of Rock περιοδείας ο Mustaine απέλυσε τον
Young και τον Behler και ακύρωσε την περιοδεία τους στην Αυστραλία του 1988. Τον Ιούλιο του 1989 ο Nick Menza μισθώθηκε για να αντικαταστήσει τον Behler στα νραμς. Χωρίς να μπορούν να βρουν ένα κατάλληλο κιθαρίστα για αυτούς, οι Megadeth ηγογράφησαν μία διασκευή του “No More Mister Nice Guy” του Alice Cooper. Μία ωραία διασκευή που δεν ταίριαζε με τον χαρακτήρα της μπάντας όμως.

Το καλοκαίρι του ‘89 ο αγαπητός μας κύριος Dave Mustaine συνελήφθη για οδήγηση ύπο την επείρια και κατοχή ναρκωτικών. Αναγκάστηκε να κάνει αποτοξίνωση και έμεινε “φρόνιμος” για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια. Έτσι ξεκίνησε μία μεγάλη αναζήτηση για καινούργια μέλη και συγκεκριμένα για κιθαρίστες. Ανάμεσα από πολλούς που πήγαν για οντίσιον ήταν και οι Dimebag Darrel ( Pantera για όσους δεν γνωρίζουν, μακαρίτης, τον σκοτώσαν εν ώρα έργου ) και ένας, νεαρός τότε, Jeff Loomis (Nevermore). Όμως η τελική απόφαση ήταν ένας μαλλιάς ονόματι Marty Friedman ο οποίος στην αρχή απορρίφθηκε από τον Dave εξαιτίας των πολύχρωμων μαλλιών του όμως το Φεβρουάριο του ’90 μπήκε στη μπάντα και έτσι άρχισε μία νέα περίοδος για τους Megadeth.

Oι ανανεωμένοι Megadeth μπήκαν στα στούντιο των Rumbo Studios τον Μάρτιο του 1990 με τον παραγωγό Mike Clinc για να φτιάξουν το πιο μοσχοπουλημένο άλμπουμ τους μέχρι τώρα. Το “Rust In Peace”. Για πρώτη φορά, το γκρουπ δούλεψε “καθαρό” στο στούντιο χωρίς να αντιμετωπισουν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν στα προηγούμενα άλμπουμ. Επίσης, ο Mike Clink ήταν ο πρώτος παραγωγός τους με τον οποίο πραγματικά τελείωσαν ένα άλμπουμ μαζί. Το αποτέλεσμα ήταν το “Rust In Peace”, ένα άλμπουμ φανταστικό που άρεσε σε πολλούς και χαρακτηρίστηκε ως “η πιο δυνατή τους μουσική προσπάθεια”.

Από που να ξεκινήσει κανείς σε αυτό το άλμπουμ; Από τα γρήγορα “Ηoly Wars..” και “Hangar 18” ή από τα ρυθμικά, με killer riffs “Poison Was The Cure” και “Τake No Prisoners”; Από το ρυθμικό “Dawn Patrol” με το μπάσο να σε οδηγεί και από την φωνή της “Lucretia” ή από τα “Five Magics”, “Tornado Of Souls” και το θεϊκό “Rust In Peace” που απλά γίνεται ο χαμός; Πραγματικά είναι δύσκολο να βρεις κάτι κακό σε αυτό το άλμπουμ (εφόσον φυσι-
κά σου αρέσει η μουσική τους). Φοβερό άλμπουμ.

Tracks: “Holy Wars… The Punishment Due”, “Hangar 18”, “Take No Prisoners”, “Five
Magics”, “Lucretia”, “Tornado Of Souls”, “Dawn Patrol”, “Rust In Peace…Polaris”

Καλύτερο Τραγούδι: Με δυσκολία, “Hangar 18”, “Lucretia”, “Rust In Peace…”




Countdown To Extinction
(1992, Η Αποκορύφωση)



Τον Ιανουάριο του ’92, οι Megadeth μπήκαν στα Enterprise Studios στο Burbank τις California με τον παραγωγό Max Norman. Ο Norman, που είχε μιξάρει to “Rust In Peace”, θα ήταν ακέραιος στη μουσική τους ανανέωση, πιέζοντας για μικρότερα, λιγότερο πολύπλοκα,“για ραδιόφωνο” τραγούδια (χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα καλό αλλά πέτυχε μια χαρά). Η μπάντα έμεινε στο στούντιο 4 μήνες με τον Norman, γράφοντας και ηχογραφόντας την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία, το “Countdown To Extinction”.

Το άλμπουμ αυτό ήταν το πρώτο που περιείχε ιδέες από κάθε μέλος του σχήματος και ονομάστηκε από τον ντράμερ, τον Nick Menza. Τον Ιούλιο του 1992, η Capitol Records έβγαλε στην αγορά το “Countdown To Extinction”. To άλμπουμ πήγε πολύ καλά, φτάνοντας στο #2 του Billboard Top 200 τσαρτ στην Αμερική και στο #5 στην Αγγλία. Έγινε διπλά πλατινένιο στην Αμερική και κέρδισε Grammy για την καλύτερη Metal ερμηνεία το 1993 (Best Metal Performance). H μπάντα έβγαλε το δεύτερό τους video, “Exposure Of A Dream”, το Νοέμβριο του ’92.

Περιλάμβανε όλα τα μουσικά βίντεο πριν και κατά το “Countdown”. Oι Megadeth άρχισαν την παγκόσμια περιοδεία τους το Δεκέμβριο του 1992, για να υποστιρίξουν το “Countdown To Extinction”, με τους Pantera και τους Suicidal Tendencies. Ακολούθησε μια Νοτιοαμερικάνικη περιοδεία που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1993 με τους Stone Temple Pilots. Το θέμα είναι πως μόνο ένα μήνα αφότου άρχισε η Βοριοαμερικάνικη περιοδεία η μπάντα αναγκάστηκε να αναβάλει εμφανίσεις καθώς και σημαντικές στην Ιαπωνία καθώς ο Mustaine αρχισε πάλι τις καταχρίσεις και κατέληξε στην εντατική (νεκρός μπήκε μέσα). Μετά από 7 εβδομάδες στo κέντρο αποτοξίνοσης, ο Mustaine βγήκε καθαρός και μπήκε στο στούντιο με την υπόλοιπη μπάντα για να ηχογραφήσουν το πολύ καλό “Angry Again” που εμφανίσθηκε και στην ταινία “Last Action Hero” με τον Shwartsenerger και πήρε αργότερα ένα Grammy.

Toν Ιούνιο του 1993, οι Megadeth γύρισαν στα live και εμφανίστηκαν ως “special guests” στο φεστιβάλ “Milton Keynes Bowl” των Metallica. Ναι, καλά ακούσατε. Των Metallica. Τώρα έγινε ο χαμός. Ήταν η πρώτη φορά που οι δύο αυτές μεγάλες μπάντες (και συγκεκριμένα ο Mustaine με τους Metallica ξανά) έπαιξαν μαζί στην ίδια σκηνή. Μπορεί ο Mustaine να είχε δηλώσει ότι οι μαλακίες είχαν τελειώσει μεταξύ αυτών των δύο σχημάτων αλλά προβλήματα υπήρξαν μεταξύ τους λόγω της μεγάλης, διαρκής έχθρας τους (σιγά μην υπήρχαν).

Τον Ιούλιο, οι Megadeth εμφανίστηκαν ως το “opening act” (γνωστό και ως ασήμαντο σχήμα που ανοίγει την συναυλία μέχρι οι Pink Floyd (χα χα) να βγουν στη σκηνή), στην περιοδεία των Aerosmith, Get A Grip US Tour. Όμως εξαιτίας κάποιων διαφωνιών και σχολίων του Mustaine για την ηλικία των Aerosmith (αχ βρε Dave) οι Megadeth “εκδιώχθηκαν” από την περιοδεία μετά από μόνο 7 μέρες. Ε, αφού τους πετάξαν από τη περιοδεία τι είπανε να κάνουνε; Μαντέψτε. Ε, δεν είναι και τόσο δύσκολο. Μπήκαν ξανά στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το “99 Ways To Die”, το οποίο πήρε (ναι και αυτό) ένα Grammy για την καλύτερη μέταλ εκτέλεση (Best Metal Performance).

Καλά όλα αυτά που δεν είναι σε άλμπουμ παίρνουν Grammy. Τι στο καλό; Εδώ είναι πιο δύσκολο να διαλέξεις τραγούδι από το “Rust In Peace”. Αρχίζω με το φοβερό με την drums εισαγωγή “Skin O’ My Teeth” (αααπιστευτο σόλο). Δεύτερο το “Symphony Of Destruction”. Aυτό και το εκπληκτικό και περίεργο (άλλη μία πολύ καλή εισαγωγή) “Sweating Bullets” τα φτιάξανε μετά από αγώνα μπάσκετ. Η θαυματουργή μπασκέτα όπως την ονομάζει ο μπασίστας Dave Ellefson. Μετά το “Architecture Of Aggression”. Πολύ δύσκολο riff και ίσως το ωραιώτερο του άλμπουμ, κιθάρα Friedman απλά. Μετά το “Foreclosure Of A Dream”. Η “μπαλάντα” του δίσκου και επίσης το καλύτερο στιχουργικά. Εδώ φαίνεται πολύ δεμένη η μπάντα και φτιάχνει μια μαγική ατμόσφαιρα.

Το “This Was My Life” είναι άλλο ένα τραγούδι για αυτή τη γκόμενα με την οποία δεν τα πήγε καλά Mustaine. Φαίνεται λίγο εκνευρισμένος σ’αυτό (ρε γαμώτο πως μπορεί να τραγουδάει και να παίζει αυτά; Ξέρω δεν είναι δύσκολα αλλά είναι πολλά διαφορετικά).

Μετά είναι το “Countdown To Extinction”. Ο Mustaine είχε μια αμφιβολία αν θα το τραγουδούσε λυπημένα ή εκνευρισμένα. Ε, τι θα διάλεγε; Είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι. Το πιο σύγχρονο-μελλοντικό και ολοκληρωμένο τραγούδι του δίσκου. Νεεεεεξτ, “High Speed Dirt” και πάμε να πέσουμε με τα χίλια από τον ουρανό. Αυτό το τραγούδι μιλαέι για κάποιον που έκανε sky diving και δεν ανηξε το αλεξίπτωτο. Μαζί με το “Skin O’ My Teeth” είναι το πιο γρήγρο, thrash, Megadeth τραγούδι του δίσκου (αυτό το σόλο της κιθάρας χωρίς παραμόρφωση στο τέλος με πορώνει). Γενικά το τραγούδι τα σπάει. “Psychotron”. Τα καλύτερα φωνητικά σε όλο το δίσκο και ένα δυνατό τραγούδι.

Τώρα πάμε στο αουτσάιντερ του δίσκου που αν και είναι πολύ ωραίο τραγούδι είναι πολύ λίγο πολύπλοκο για να είναι στο “Rust In Peace” και πολύ “Rust In Peace” για να είναι στο “Countdown To Extinction”. Το “Ashes In Your Mouth”. Tι κάνουμε λοιπόν; Το ακούμε και δεν μας νοιάζει, άλλωστε όπως είπα είναι πολύ καλό. Άφησα για τελευταίο το “Captive Honour”. To καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Το “Psychotron” έχει τα καλύτερα φωνητικά, το “Skin O’ My Teeth” έχει το καλύτερο ρεφραίν, το “Foreclosure Of A Dream” έχει τους καλύτερους στίχους. Αυτό τι έχει; Τα πάντα. Είναι απλά φοβερό.

Tracks: “Skin O’ My Teeth”, “Symphony Of Destruction”, “Architecture Of Agression”,
“Foreclosure Of A Dream”, “Sweating Bullets”, “This Was My Life”, “Countdown To Extinction”, “High Speed Dirt”, “Psychotron”, “Captive Honour”, “Ashes In Your Mouth”

Καλύτερο Τραγούδι: Τι να πω, ίδια κατάσταση με το “Rust”. Άντε, επειδή πρέπει να το κάνω: “Skin O’ My Teeth”, “Sweating Bullets”, “Foreclosure Of A Dream” και το “Captive Honour”.



συνεχίζεται...

Υ.Γ. Το κείμενο είναι σε κάποια μέρη προσωπική άποψη.