Τα νέα της Μουζικχέβενα

Πάνε σχεδόν 4 χρόνια από τότε  που ο δημοσιογράφος  Deos εμφανίστηκε στο χωριό μας και έγραψε για μας και μας έμαθε ο κόσμος όλος σχεδόν.

Βέβαια το χωριό δεν έπαψε να ζει και να βασιλεύει αυτά τα 4 χρόνια, αντιθέτως  μάλιστα.

Μην ψάξετε να βρείτε  όλους  αυτούς που αναφέρονται στα  προηγούμενα επεισόδια, δεν έχει νόημα δηλαδή όχι τίποτα άλλο. Οι μόνοι που εξακολουθούν να ζουν στο χωριό μας είναι ο κοινοτάρχης μας  Jorge, με την Γραμματέα του Eleni,  ο δημοσιογράφος  Deos, καμιά φορά περνά και ο Ράφτης  kinezes_trexoun-gimnes που τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει κατάστημα στην πρωτεύουσα και έρχεται στη Μιουζικχεβενα κατόπιν τηλεφωνήματος από τον Κοινοτάρχη μας.

Επίσης ένα καφενείο που είχαμε, το καφενείο του mpriza, θυμάστε; Τώρα έγινε Cafe με λούσα και πολυελαίους, ακριβώς δίπλα στο μαγαζί του Hastaroth με τις αντίκες και απέναντι από το κατάστημα της marylin με τα εσώρουχα.

Θα μου πείτε που τα βλέπω όλα αυτά;

Για δείτε καλύτερα! Εκεί στα δεξιά σας στην ταβέρνα... εκεί που σας κουνάω το χέρι μου ...εκεί. Εγώ στο παράθυρο της κουζίνας λίγο πριν τηγανίσω τα ψάρια για τους πελάτες. Απ'αυτό το παράθυρο βλέπω ολο το χωριό, και ας μην με βλέπουν αυτοί.

Πολλά και μεγάλα έγιναν αυτά τα χρόνια στο χωριό μας.

Όλο εκδηλώσεις, την μια διαγωνισμός τραγουδιού, την άλλη διαγωνισμός ποιήματος, την άλλη φέραμε όργανα στην πλατεία και γλεντήσαμε όλη μέρα... ωραία πράγματα.

Ο κοινοτάρχης πρόσθεσε στην ¨ασφάλεια¨ του χωριού δυο νέα παιδιά, καλά παιδιά, τον antwnispatra και την Mary_Omikron, σχετικά καλά πάνε τα παιδιά, κατάφεραν και διώξαμε κάτι λύκους κάτι αλεπούδες και κάτι κουνάβια που είχαν ρημάξει τα κοτέτσια μας και μαζί με αυτούς διώξαμε και κάτι ελοχημ και νεφελιμ και 5-6 αριανούς. Eχει και άλλους, αλλά σιγά σιγά ξαναβρίσκουμε την ησυχία μας.

Επίσης άνοιξε και ένα πανδοχείο και το άνοιξαν δυο φιλενάδες από μισό μισό η sillia και η alkyoni, έχουν βάλει προσωπάρχη τον Domaster.

Πάνε και έρχονται μυριάδες ο κόσμος, βλέπεις το κλίμα του παράδεισου είναι εύκρατο.

Μόνο που καμιά φορά έρχονται μέρες που γεμίζει η πλατεία από τόσο κόσμο που είναι σαν αυτούς στις πόλεις με τα αυτοκίνητα και την μουσική στο τέρμα που προσπαθούν να σε κάνουν να ακούσεις με το ζόρι.

Α και κάτι ακόμα, πριν πάω να τηγανίσω τα ψαράκιa μου, στην Μιουζικχεβενα έχουμε και ραδιοσταθμό και ακούμε από τα μεγάφωνα της πλατείας σχεδόν όλη μέρα.

Πάω τώρα και θα τα ξαναπούμε σύντομα.