Live Review: 6o Athens Hip Hop Festival

Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
122 άρθρα στο MusicHeaven

Ας ξεκινήσουμε γενικά. Ας πούμε για τις αρνητικές μας εντυπώσεις. Δε θα 'θελα να είναι από τα πρώτα που θα γράψω, αλλά είναι κάτι το τρανταχτό. Μιλάω για τους χορηγούς επικοινωνίας. Το hip hop κυρίως είναι νοοτροπία. Άρα δεν είναι δυνατόν σε μία τέτοια διοργάνωση και παραγωγή να βλέπουμε χορηγούς, όπως ιδιωτικά ΙΕΚ και ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα που δεν προωθήσανε ούτε στο ελάχιστο το event. Δείτε την αφίσα για να καταλάβετε τί εννοώ. 

Δεύτερο πλην ήταν η τιμή του εισιτηρίου. Ίσως να ήταν μια λογική τιμή τα 12-15 Ευρώ, αν λέγαμε για ένα τριήμερο. Αλλά για μία μόνο βραδιά και σε αυτές τις περιόδους, μου φαίνονται υπερβολικά. Σαφώς, κι αυτό επηρέασε την προσέλευση του κοινού. Άλλωστε είναι ένα μουσικό είδος που απευθύνεται σε χαμηλώτερα κοινωνικά στρώματα και πιτσιρικάδες (που από αυτούς άνθισε κιόλας).

Το εξαιρετικά θετικό-για να μη λέμε και μόνο τα στραβά-είναι η ίδια η "Τεχνόπολις". Οι υπάλληλοίο της ήταν εξυπηρετικότατοι ακόμα και στον έλεγχο της εισόδου. Ο χώρος καθαρότατος και κατάλληλος για ένα τέτοιο festival. Ίσως να περιμέναμε μεγαλύτερη συμμετοχή από ιστοσελίδες που ασχολούνται με το hip hop. Αλλά χαρήκαμε που είδαμε tattoo artists! 

WrongFace: Αρκετά καλοί, ίσως να τους περιμέναμε πιο δυναμικούς. (Δεν είχε κόσμο και τους είχαν βάλε κι αρκετά νωρίς). 

Sifu Versus: Ο τύπος που εμφανιζόταν ανάμεσα στην αλλαγή καλλιτεχνών και τους παρουσίαζε, μας ενημέρωσε για ό,τι καινούργιο κάνανε. Κάποια στιγμή, λόγω τεχνικού προβλήματος έκανε freestyle, ώστε να "διασκεδάσει το κοινό μέχρι να επανέλθουν τα τεχνικά". Το κατάλληλο άτομο στην κατάλληλη θέση. Με κάποιους που είχε συνεργαστεί γενικά, ανέβηκε κι είπαν κάποια κομμάτια παρέα (πχ με τον PhyroSun). Την υπόλοιπη ώρα ήταν μαζί με το κοινό. 

Freestyle Arsonists USA: Ο Αμερικανός φίλος μας, που έχει κάνει αρκετές συνεργασίες με Έλληνες. Δεν έχει ευρύ κοινό, αλλά άξιζε που τίμησε ελληνικό φεστιβάλ hip hop. Δεν ήταν άγνωστος, αλλά δεν είχε και fan club. 

Yποχθόνιος: Nομίζετε πως μόνο στο λαϊκοπόπ και στο έντεχνο έχουμε αυτούς που ξεκινήσαν καλά, αλλά γίναν εμπορικοί; Όχι. Συμβαίνει και στο hip hop. Κι αυτό είναι το παράδειγμα του Υποχθόνιου. Γύρω στα οχτώ άτομα πανηγύριζαν κι όλοι οι υπόλοιποι τον γιουχάρανε. Ήταν κι εκείνος που με τον τρόπο του προσέβαλε τους υπόλοιπους καλεσμένους του festival. Δε μας άρεσε και πολύ αυτό.

Anser (FlowJob): Δε βγήκε μόνος του, αλλά με όλους τους FlowJob κι ακόμα και στα δικά του κομμάτια, συμμετείχαν όλοι. Σεβάστηκε τους προηγούμενους, αλλά και τους επόμενους, λέγοντας "Μέχρι κι οι τελευταίοι χειροκροτάνε. Μη χειροκροτείτε μόνο εμένα, αλλά αυτούς που βγήκαν κι αυτούς που θα βγουν, μπράβο στα παιδιά!" (ας το πάρουμε ως μάθημα σεβασμού στους χιπχοπάδες, από κάποιον που δεν τον θεωρούν "όνομα"). 

Phyrosun: Ακούσαμε τα παλιά του κομμάτια κι είχε μια καλή επικοινωνία με τον κόσμο. 

Hatemost-Επίλεκτοι: Ας πούμε πως ήταν κάτι σαν διάλειμμα των υπολοίπων, αλλά σίγουρα καλώς ήταν εκεί.

Στοίχημα: Κι εδώ ερχόμαστε στο μεγάλο όνομα της βραδιάς, στο σχήμα που έχει γίνει κλασσικό! Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο δίσκος τους "Μηχανές", ο οποίος παίρνει συνεχώς συγχαρητήρια κι έχει τραβήξει και κοινό εκτός hip hop. Συγκεκριμένα, το "Στην αγκαλιά του Μάρκου" μας δείχνει πως ένα σχήμα hip hop δεν είναι μόνο αυτό. Είναι κι αυτό ένα λαϊκό είδος μουσικής έκφρασης. Ας αναλογιστούμε πόσα κοινά μπορούμε να εντοπίσουμε σε αυτό και στο αρχοντορεμπέτικο. Και στους underground οπαδούς του. Οι "Στοίχημα" ήταν ένα με το κοινό, τρομερή επικοινωνία και πραγματικά κάποιος πιστεύει πως όλοι τους αγαπάνε. Ο Xplicit πριν κατέβει απ' τη σκηνή είπε την ατάκα που χειροκρότησαν όλοι: "Ευχαριστούμε που μας καλέσατε στο hip hop festival και του χρόνου ελπίζω να μην έχει μπουρ***α η αφίσα" (εννοώντας τους χορηγούς που βλέπετε παραπάνω). 

Ευθύμης: Τί εστί Ευθύμης..Το δικό του κοινό ήταν απ' την αρχή του live κι ας βγήκε τελευταίος. Αρκετά ενεργός πάνω στη σκηνή και σε κάνει να πιστεύεις πως έχει πάνω απ' όλα τους ακροατές του. Πάνω από οτιδήποτε άλλο! Έπαιξε ακυκλοφόρητα κομμάτια, συν κομμάτια από TXC επειδή το ζήτησε το κοινό. Χαρακτηριστικά μας έμεινε ένα κομμάτι που δεν έχει βγει ούτε στο διαδίκτυο και θα μπει στο δίσκο του, μόνο και μόνο που άρεσε στο κοινό (φτιάχτηκε πάνω στο γνωστό "Καίγομαι Καίγομαι" του Στ. Ξαρχάκου). "Ευχή και κατάρα να αμφισβητείτε ό,τι μαθαίνετε". 

Ευχόμαστε το 7ο Athens Hip Hop Festival να είναι ένα βήμα παραπάνω.