Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Σε προηγούμενο άρθρο είδαμε τις πρώτες βασικές γνώσεις που χρειάζεται να έχει κανείς όταν ξεκινά μαθήματα ντραμς. Γνωρίσαμε τα μέρη του ντραμ σετ, το κούρδισμα των επιμέρους τυμπάνων, μάθαμε για το πώς κρατάμε τις μπαγκέτες και τέλος πώς καθόμαστε στο σετ. Σε αυτό το άρθρο, θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τις μπαγκέτες αναφερόμενοι στο υλικό τους, την διάσταση και τον τρόπο παιξίματος.
Ως επί το πλείστον, οι μπαγκέτες που κυκλοφορούν στο εμπόριο έχουν κατασκευαστεί από δυο είδη ανθεκτικού ξύλου, το Hickory (Λευκή Καρυά) και το Maple (Σφένδαμος).
Οι διαφορές είναι σημαντικές και καθοριστικές, τόσο για τον αρχάριο όσο και για τον επαγγελματία.
Το Hickory, εκ φύσεως, έχει πυκνή σύσταση και η μπαγκέτα που παράγεται από αυτό είναι βαριά. Συνήθως οι βιομηχανίες τις κατασκευάζουν με μικρή διάμετρο (λεπτή), για να αποφύγουν μια βαριά και κουραστική στο παίξιμο μπαγκέτα.
Ο παίκτης που θα διαλέξει μια hickory, πολύ γρήγορα θα συνειδητοποιήσει, ότι δεν χρειάζεται να βάλει ιδιαίτερη δύναμη για να πραγματοποιήσει ένα χτύπημα, μιας και το βάρος αυτής τον βοηθά.
Παρ’ όλα αυτά, μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, ο drummer θα κουραστεί όχι μόνο λόγο του βάρους της αλλά και της τάσης του χεριού του να σφίγγει μια λεπτή μπαγκέτα στην παλάμη.
Αντίθετα, το ξύλο Maple, μας προσφέρει μια μπαγκέτα πολύ πιο ελαφριά και κατά συνέπεια πιο ξεκούραστη. Στην περίπτωση αυτή, συνήθως η διάμετρος της είναι μεγαλύτερη για καλύτερη αίσθηση στο κράτημα. Χρειάζεται όμως ο παίκτης να ασκήσει λίγο παραπάνω δύναμη.
Για παράδειγμα, όταν παίζουμε Τζαζ μουσική προτιμούμε λεπτές σε διάμετρο μπαγκέτες με μικρή άκρη (tip), διότι τα παιξίματα είναι απαλά και δεν καταβάλουμε πολύ δύναμη, ενώ όταν παίζουμε Ροκ χρησιμοποιούμε μπαγκέτες με μεγάλη διάμετρο για καλύτερη αίσθηση στο κράτημα και με μεγαλύτερη άκρη για να επιτύχουμε πιο δυνατά και γεμάτα χτυπήματα.
Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθούμε στο μήκος των μπαγκετών, διότι συμβάλει στον καθορισμό της θέσης του μουσικού απέναντι στο ντραμ σετ, την ευκολία με την οποία φτάνει το κάθε τύμπανο και την δύναμη που ξοδεύει τελικά για να χτυπήσει.Οι πιο κοινές διαστάσεις είναι: 1,2cm – 1,8cm σε διάμετρο και σε μήκος 38cm – 43cm.
Σε γενικές γραμμές, για να καθορίσουμε την απόσταση του σώματος απέναντι στο ντραμ σετ, σημαντικό ρόλο παίζει η σωματική διάπλαση του κάθε παίκτη. Το μήκος των άνω και κάτω άκρων καθώς και του κορμού καθορίζουν το μήκος των μπαγκετών που τελικά θα επιλέξουμε.
Όταν πραγματοποιήσουμε ένα χτύπημα, ο αγκώνας καλό είναι να μην ανοίγει παραπάνω από ορθή γωνία, καθώς σε εκείνο το σημείο το χέρι μας χτυπάει με την μέγιστη δύναμη και έτσι δεν χρειάζεται να καταβάλουμε παραπάνω κόπο για να ολοκληρώσουμε το χτύπημα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο αγκώνας να ανοίγει παραπάνω από ορθή γωνία, τουλάχιστον όταν χτυπάμε τα tom-tom, διότι όταν το χέρι είναι τεντωμένο δεν μπορεί να χτυπήσει σωστά.
Το καλύτερο βέβαια που έχετε να κάνετε είναι να επισκεφτείτε ένα καταστήματα μουσικών ειδών και να δοκιμάσετε διαφορετικά είδη μπαγκετών. Όσο πιο πολύ εξασκείστε με διαφορετικές μπαγκέτες θα ανακαλύψετε από μόνοι σας όλα αυτά που ανέφερα προηγουμένως αλλά και ακόμη περισσότερα.
Το σίγουρο είναι πως με την πάροδο του χρόνου ίσως να χρειαστεί να αλλάξετε πολλές φορές μπαγκέτες, μιας και τα χέρια δυναμώνουν και αλλάζει η τεχνική στο παίξιμο.
Ένας έμπειρος ντράμερ, με το πέρας του χρόνου και με την προσωπική του επιλογή στο μουσικό είδος που τον εκφράζει, διαλέγει πάντα και τις ανάλογες μπαγκέτες, που θα του δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #28346 / 14.01.2014, 15:01 / Αναφορά Ενδιαφέρον άρθρο>Επίτρεψέ μου όμως να προσθέσω κάποια πράγματα: 1.Τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν στην αγορά μπαγκέτες από σιλικόνη και από ίνες άνθρακα,οι οποίες έχουν πολύ μεγάλη αντοχή-σχεδόν είναι άθραυστες.Απ'την δική μου εμπειρία,έχω συμπεράνει ότι είναι επίσης και πιό άνετες στο παίξιμο-και φυσικά δέν επηρεάζονται απ'τίς καιρικές συνθήκες,όπως οι ξύλινες (π.χ.δέν "σκεβρώνουν") 2.Η άποψη "jazz=λεπτές και ελαφρές μπαγκέτες,rock=χοντρές και βαριές μπαγκέτες" είναι εν μέρει σωστή,αλλά όχι απόλυτη,ιδίως ώς πρός το δεύτερο σκέλος.Εχω δεί άτομα να παίζουν jazz με χοντρές/βαριές μπαγκέτες και το παίξιμό τους ήταν εξ ίσου απαλό με αυτούς που έχω δεί να παίζουν το ίδιο στύλ με ελαφρές μπαγκέτες.Η ελαφριά μπαγκέτα "ξεγελάει" το χέρι ενώ η βαριά το εξασκεί να έχη καλύτερο έλεγχο στίς δυναμικές τών χτυπημάτων (δηλ.από forte σε piano και αντιστρόφως). 3.Καλό είναι να χρησιμοποιούμε μπαγκέτες διαφόρων μεγεθών και βαρών ώστε ο έλεγχος τών δυναμικών μας να είναι πάντοτε σταθερός και προερχόμενος από το παίξιμο,όχι απ'το βάρος τής μπαγκέτας. 4.Σωστή η άποψη γιά την γωνία τού αγκώνα,αλλά με την εξαίρεση ότι γιά να χτυπήσουμε το floor tom,η γωνία τού αγκώνα είναι αμβλεία (έως και μέχρι 180ο) διότι είναι αναπόφευκτο να τεντώσουμε κάπως το χέρι αφού το "δέρμα" τού τυμπάνου είναι συνήθως χαμηλώτερα απ'την μέση μας. 5.Τέλος,εκτός απ'το είδος τού ξύλου,γιά την αντοχή τής μπαγκέτας ρόλο παίζουν και τα "νερά"-δηλαδή οι ραβδώσεις τού ξύλου.Αν υπάρχουν πολλές και επιμήκεις κατά μήκος τής μπαγκέτας,αυτή είναι πιό επιρρεπής σε θραύση (αυτό ήταν απ'τα πρώτα που έμαθα όταν ξεκίνησα να παίζω,καθ'ότι στην αρχή δέν πρόσεχα αυτήν την λεπτομέρεια κι'έτσι έσπασα ούκ ολίγες μπαγκέτες πρό τής ώρας τους...) |
| #28347 / 14.01.2014, 15:41 / Αναφορά Ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου καταρχήν. Θα ήθελα να επισημάνω οτι γράφω με σκοπό να δώσω ερέθισμα για να ασχοληθεί κάποιος με τα drums και εξερευνήσει περαιτέρω κάποια από αυτά που αναφέρω και ακόμα περισσότερα. Νομίζω οτι μέσα από αυτή την διαδικασία όλοι θα μάθουμε περισσότερα πράγματα.Καλό απόγευμα! |
| #28351 / 15.01.2014, 20:57 / Αναφορά Καλησπέρα και από εμένα, Νίκο πολύ ωραίο άρθρο περιμένω το επόμενό σου. Θα ήτανε έξυπνο να αλλάζουμε μπακέτες ανάλογα με την άσκιση κατα την διάρκεια της εξάσκισης? Εγώ προσωπικά έχω και ελαφριές και βαριές μπακέτες και τις ασκήσεις τις παίζω και με τα 2 ζευγάρια μου ανα τακτά διαστήματα ακολουθόντας την λογική της προσαρμογης και στα 2 είδη. Αυτό θεωρείται σωστό ή λάθος? |
| #28352 / 15.01.2014, 21:27 Καλησπέρα Γιάννη, ξερω απο κάποιους ντραμερ οτι χρησιμοποιουν βαριές μπαγκετες για να δυναμώσουν τα χέρια τους, και νομίζω οτι δεν υπάρχει πρόβλημα να το κάνεις κάποιες φορες για αυτόν το σκοπό. Εαν νιώθεις οτι καταπονούνται τα χέρια σου καλο θα ειναι να σταματήσεις τις πολλες εναλλαγές, εαν πάλι νιώθεις καλα δεν υπάρχει θέμα. Η ουσία ειναι να παίζεις ξεκούραστα. Οσον αφορά αυτό που γράφεις οτι ακολουθείς την λογική της προσαρμογής και στα δυο είδη, θα ήθελα να σχολιάσω οτι δεν πρέπει να προσαρμοζεις τα χέρια σου στις διάφορες μπαγκετες αλλά να βρεις μπαγκετες που να ταιριάζουν στα χέρια σου.καλο βράδυ και σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου να διαβάσεις το άρθρο.Οτι άλλο θέλεις να ρωτήσεις ευχαρίστως να απαντήσω εαν γνωρίζω. |
| #28365 / 16.01.2014, 22:59 Εγώ αντιθέτως θεωρώ ότι πρέπει να μπορή ένας drummer να προσαρμόζεται κάθε φορά στίς διάφορες μπαγκέτες που χρησιμοποιεί,ώστε να έχη πάντα αυτός τον έλεγχο,γιατί άν κάποια στιγμή κληθή να παίξη κάπου και δέν υπάρχουν διαθέσιμες μπαγκέτες που να "ταιριάζουν στα χέρια του",θα δυσκολευτή πολύ και δέν θα βγάλη και τον ήχο που θέλει.Μπορεί αυτό που λέω να ακούγεται εξεζητημένο,αλλά τον πρώτο καιρό τής-άς πούμε-"καριέρας" μου,χρησιμοποιούσα αποκλειστικά ένα συγκεκριμένο μέγεθος μπαγκέτας ενός συγκεκριμένου κατασκευαστή,επειδή με είχε βολέψει.Κάποια στιγμή το προϊόν αυτό καταργήθηκε και στο πρώτο live που έπαιξα με κάτι άλλες μπαγκέτες που αναγκάστηκα να πάρω,δέν είχα την ίδια απόδοση και ο ήχος που έβγαλα δέν με ικανοποίησε.Από τότε έχω πάντοτε πολλά ζευγάρια από μπαγκέτες διαφόρων μεγεθών,υλικών και κατασκευαστών,ώστε να μπορώ να ελέγχω εγώ την μπαγκέτα,όποιο μέγεθος και βάρος κι'άν έχη. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και σ'έναν γνωστό μου drummer πρίν από πολλά χρόνια,επειδή είχε την μανία να παίζη μόνο με μαγκέτες μεγάλου μεγέθους και βαριές,σχεδόν σάν νεροσωλήνες-τού είχαμε βγάλει μάλιστα το παρατσούκλι "ο υδραυλικός".Κάποια στιγμή σ'ένα live που είχα πάει να τον δώ,έτυχε να μήν έχει πάρει τίς δικές του μπαγκέτες και βρέθηκε να παίζη με κάτι ελαφριές που τού έδωσαν από ένα άλλο γκρούπ.Κι'ενώ με τίς δικές του μπαγκέτες το παίξιμό του ήταν πάντοτε σίγουρο και σταθερό,σ'εκείνο το live με τίς ελαφριές ήταν διστακτικό,ασταθές και δυό-τρείς φορές παραλίγο να τού φύγουν απ'τα χέρια...... |
Σοφία Αργυροπούλου: Το ''Απόψε Θέλω Να Πιω'' είναι η ζωή μου σε 76 λέξεις
Σταύρος Σιδεράς: Όταν είσαι καλλιτέχνης, έχεις το δικαίωμα να ονειρεύεσαι!
Ο Τόνυ Κονταξάκης αφηγείται τις ιστορίες των τραγουδιών του
Η ιστορία του «Dub Be Good To Me» των Beats International
Björk: Fossora 
Τροπική μουσική. Χιτζάζ, Ουσάκ, Ποιμενικό, Ράστ, Δωρικό, Νιαβέντ
Παίξιμο μουσικής από μνήμης, από παρτιτούρα ή και τα δύο;
Είναι οι «Δρόμοι» Ματζόρε ή Μινόρε;
Πεντατονική» ή «Πεντάφθογγη» κλίμακα;
Μπορούμε να παίξουμε Μότσαρτ με Δημοτικό κλαρίνο;