Ψυχεδελική Ροκ Μουσική (Μέρος Β')

Άλλωστε δεν θα μπορούσα να αφήσω έξω ονόματα όπως ο Hendix, οι The Who και άλμπουμ που χαρακτήρισαν αυτή τη μουσική και σφράγισαν τον ήχο της εποχής

The Who- The Who Sell Out (Δεκέμβρης 1967)

Tracklist: 1)Armenia City In The Sky 2) Heinz Baked Beans 3) Mary Anne With The Shaky Hand 4) Odorono 5) Tattoo 6) Our Love Was 7) I Can See For Miles 8)Can’t Reach You 9) Medac 10) Relax 11) Silas Stingy 12)Sunrise 13) Rael (1&2)

Τι σχέση μπορεί να έχει ένας πειρατικός σταθμός, μερικά σποτάκια-jingles που σατιρίζουν τον καταναλωτισμό και τα προβλήματα της εφηβείας ( όπως τα σπυράκια ή το θέμα των τατουάζ) με την ψυχεδέλεια του 1967 και το εκκεντρικό βρετανικό χιούμορ; Φαινομενικά δεν έχουν κάποια άμεση σχέση αλλά όλα αυτά βρίσκονταν στο κεφάλι του Pete Townshend το καλοκαίρι του 1967 και με έναν μοναδικό τρόπο τα συνδυάσε σ’ αυτό το ξεχωριστό άλμπουμ,μαζί με τους υπόλοιπους The Who.

Το αξιοσημειώτο είναι ότι το έκανε γράφοντας (πέρα από τα μικρά διαφημιστικά που ακούγονται και κάνουν ακόμη πιο ξεχωριστό το άλμπουμ) μερικά από τα καλύτερα ψυχεδελικά ποπ κομμάτια. Και ναι αυτός ο δίσκος είναι περισσότερο ποπ όσον αφορά της μελωδίες αλλά όταν έχεις μουσικούς όπως τους Moon, Daltrey και Enwistle δεν μπορείς να πεις ότι οι Who έγιναν μια ποπ μπάντα. Mία ακρόαση στο “I Can See For Miles” είναι απόλυτα πειστική για το ότι ήταν από τις κορυφαία ροκ συγκροτήματα εκείνη την εποχή. Άλλο κομμάτι που το αποδεικνύει είναι το εναρκτήριο “Armenia City In The Sky” το μόνο κομμάτι που γράφτηκε από κάποιο μη-μέλος του συγκροτήματος (συγκεκριμένα γραμμένο από τον Speedy Keen) , ενώ η συνθετική δεινότητα του Townshend είναι εμφανής στο “Tattoo” και στην μπαλάντα “Sunrise” όπου η τραγουδοποιία του γίνεται πιο περίπλοκη και δίνει μεγαλύτερη μουσική ποικιλία στο άλμπουμ όπου ούτε ένα κομμάτι δεν είναι κακό.Το “Rael 1&2”που κλέινει το δίσκο, είναι ουσιαστικά το θέμα του “Sparks” ένα από τα διασημότερα θέματα της ροκ όπερας που θα ακολουθήσει και θα μεγαλώσει το όνομα των Who, το Tommy.

Ένας από τους πιο ιδιαίτερους ροκ δίσκους, όχι μόνο εκείνης της χρονιάς αλλά γενικά της ροκ μουσικής, δείχνει πως επηρεάστηκε η ανήσυχη προσωπικότητα του Townshend και και το πώς οι Who έβαλαν ψυχεδελικές επιρροές στη βρετανική ποπ τους, σατιρίζοντας πέρα από διάφορες όψεις της κοινωνίας και τους ίδιους τους τους εαυτούς.

The Jimi Hendrix Experience- Axis: Bold As Love (Δεκέμβρης 1967)

Tracklist: 1) EXP 2) Up From The Skies 3) Spanish Castle Magic 4) Wait Untill Tomorrow 5) Ain’t No Telling 6) Little Wing 7) If 6 Was 9 8) You Got Me Floating 9) Castles Made Of Sand 10) She’s So Fine 11) One Rainy Wish 12) Little Miss Lover 13) Bold As Love

Μια από τις μεγαλύτερες μουσικές προσωπικότητες που μεσουρανούσαν εκείνη την εποχή και συγκεκριμένα εκείνη τη χρονιά ήταν αυτή του Jimi Hendrix. Ήρθε από το πουθενά και με τα δύο άλμπουμ εκείνης της χρονιάς (αυτό εδώ και το Are You Experienced?) άλλαξε πολλά πράγματα στη ροκ μουσική (και όχι μόνο) κυρίως λόγω του ιδιαίτερου τρόπου που χρησιμοποιήσε την ηλεκτρική κιθάρα. Το ψυχεδελικό Hard Rock του Hendrix  είναι από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην ιστορία του ροκ και εδώ αντιπροσωπεύεται από το δεύτερο άλμπουμ του, όπου η ελευθερία που του δίνει η ψυχεδέλεια, τόσο όσον αφορά την κονσόλα όσο και το συνθετικό κομμάτι μας δίνουν μια άλλη όψη του, από αυτή του guitar-hero που είχε δημιουργήσει.

Το άλμπουμ είναι δεμένο, σίγουρα πιο Pop από το προηγούμενο, με επιρροές από Dylan όσον αφορά τη στιχουργική αλλά το βάρος πέφτει στις κιθάρες του Hendrix  που οργιάζουν με τα Hard Rock riffs τους, (“Spanish Castle Magic” και “Ain’t No Telling”) πειραματίζονται και οδηγούν σε συναρπαστικά ψυχεδελικά ταξίδια (“If 6 Was 9”) και τον συνοδεύουν στα πιο συναισθηματικά του κομμάτια με τρόπο που κάθε γυναίκα θα τον ερωτεύονταν ( “Castles Made Of Sand”, “Little Wing”).

Τα υπόλοιπα κομμάτια που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του δίσκου, είναι μικρά και αντλούν επιρροές, πέρα από τις ψυχεδελικές, από τα Blues, την Pop και την Jazz –άξιο αναφοράς το “She’s So Fine” του Noel Redding που αναλαμβάνει και τα φωνητικά, με μουσικές επιρροές από τους The Who και τους Cream. Όλα αυτά τα στοιχεία συνθέτουν αυτή την ατίθαση πλευρά της ψυχεδελικής μουσικής, όπως παρουσιάζεται από τον ανήσυχο δημιουργικά Hendrix και τους Otis Redding και Mitch Mitchell.

Love - Forever Changes (Νοέμβριος 1967)

Tracklist: 1) Alone Again Or 2) A House Is Not A Motel 3) Andmoreagain 4) The Daily Planet 5) Old Man 6) The Red Telephone 7) Maybe The People Will Be The Times Or Between Clark And Hilldale 8) Live And Let Live 9) The Good Humor Man He Sees Everything Like This 10) Bummer In The Summer 11) You Set The Scene

Αυτό εδώ το άλμπουμ κυκλοφόρησε προς το τέλος του 1967 και συνόψιζε με τον καλύτερο τρόπο τον ήχο αυτής της συναρπαστικής χρονιάς για τη ροκ μουσική. Το πιο “ χίπικο” άλμπουμ της λίστας κυρίως λόγω της προέλευσης του, καθώς οι Love προέρχονταν από την California, αλλά και του ήχου του. Δεκατρία κομμάτια βασισμένα στην ακουστική κιθάρα και στην ερμηνεία του Arthur Lee, της ηγετικής μορφής των Love, “ ντυμένα” με έγχορδα και πνευστά που κάνουν ξεχωριστή την acoustic-folk-Pop του συγκροτήματος. Υπάρχουν ανατολίτικες επιρροές, όπως στο εναρκτήριο “Alone Again Or” , ή το “The Red Telephone”, καθαρά folk μπαλάντες όπως το “Andmoreagain” , πιο ηλεκτρικά κομμάτια όπως το “A House Is Not A Motel”. Όλα αυτά μαζί προσδίδουν μια ποικιλία στο Forever Changes που συνδυάζει τον ηλεκτρισμό του Hendrix και των Cream, με τις ενορχηστρώσεις των Moody Blues, τις μελωδίες των Beatles και την ψυχεδελική folk του San Francisco.

Ένα άλμπουμ που δεν αναγνωρίστηκε στην εποχή του αλλά εκτιμήθηκε στις μέρες μας και επηρεάζει σύγχρονα συγκροτήματα, τόσο για τον εκλεκτισμό του αλλά και για τον τρόπο που οι Love σ’ αυτό το άλμπουμ διαχειρίστηκαν τις επιρροές τους.

Donovan – Mellow Yellow ( Μάρτιος 1967)

Tracklist:1) Mellow Yellow 2) Writer In The Sun 3) Sand And Foam 4) The Observation 5) Bleak City Woman 6) House Of Jansch 7) Toung Girl Blues 8) Museum 9) Hampstead Incident 10) Sunny South Kensington

Η παραγωγικότητα των Pop-Rock μουσικών εκείνη το 1967, ήταν αξιοσημείωτη, καθώς και οι Love και ο Hendrix και οι Doors και πολλοί άλλοι, κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ μέσα στη χρονιά. Το ίδιο ισχύει και για τον σκοτσέζο τραγουδοποιό Donovan Leitch, που είχε θεωρηθεί στην αρχή της καριέρας του μιμητής του Dylan, αλλά άλμπουμ σαν το Mellow Yellow, μας απέδειξαν πως ο Donovan ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα.

Όλα τα κομμάτια του άλμπουμ βασίζονται στην ερμηνεία, τους στίχους και το παίξιμο στην κιθάρα του Donovan, που εμπλουτίζονται από τις πολύ ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις του John Paul Jones. Το ομότιτλο ήταν και το πιο πετυχημένο του άλμπουμ, με την χαρακτηριστική του –αλά McCartney-  μελωδία, ενώ το “Writer In The Sun” που ακουλουθεί είναι ψυχεδελικό folk με φλάουτο και πλήκτρα που ακολουθούν την φωνή του Donovan. To “Sand And Foam”, έχει αναφορές στο Μεξικό, ενώ μετά ακολουθούν δύο κομμάτια που είναι πιο Jazzy,με το πρώτο (“The Observation”) να ξεχωρίζει. Στα “Sunny South Kensington” και “Young Girl Blues” οι επιρροές από Dylan είναι εξώφθαλμες, με το δεύτερο να είναι και το πιο σκοτεινό κομμάτι στο δίσκο, ενώ στο “House Of Jansch” αποδίδει φόρο τιμής στο φίλο του Robert Jansch από τον επηρεάστηκε το παίξιμο του στην κιθάρα.

Ένα hippie άλμπουμ, με την ευγενική προσωπικότητα του Donovan να δεσπόζει και με τους πολύχρωμους ψυχεδελικούς του στίχους να συνδυάζονται με την ποικιλία των οργάνων που ακούμε στο άλμπουμ. Από τα πιο soft άλμπουμ της λίστας, η ψυχεδέλεια από την πλευρά ενός singer-songwriter.

Country Joe & The Fish – Electric Music For The Mind And Body (Μάιος 1967)

Tracklist: 1) Flying High 2) Not So Sweet Martha Lorraine 3) Death Sound Blues 4) Happiness Is A Portoise Mouth 5) Section 43 6) Superbird 7) Sad And Lonely Times 8) Love 9) Bass Strings 10) The Masked Marauder 11) Grace

Ένα από τα πρώτα καθαρά ψυχεδελικά άλμπουμ που ηχογραφήθηκαν (Φεβρουάριος 1967), και που καθόρισαν τον ψυχεδελικό ήχο όσο λίγα, καθώς περιέχει όλα τα στοιχεία που θα χρησιμοποιήσουν πάρα πολλές μπάντες για να αναπαράγουν αργότερα τον αυθεντικό ψυχεδελικό ροκ ήχο της Καλιφόρνια. Δηλαδή παραμορφωμένες κιθάρες και πλήκτρα, στίχοι με αναφορές στην πολιτική και τα ναρκωτικά, folk, Blues και ανατολίτικες επιρροές στη μουσική. Και εννοώ ότι ήταν από τους πρώτους δίσκους καθώς ακόμα και οι Jefferson Airplane, των οποίων το Surrealistic Pillow είχε προηγηθεί, είχε ακόμα πάρα πολλές folk επιρροές και όχι τον ηλεκτρισμό που χαρακτηρίζει τις περισσότερες φορές το συγκεκριμένο ιδίωμα.

Η σχέση τους με τους Jefferson Airplane είναι φανερή και από το κομμάτι “Grace”, που είναι και το τελευταίο του δίσκου και είναι αφιερωμένο στην Grace Slick, ενώ αυτά που ανοίγουν τον δίσκο, τα “Flying High” και “Not So Sweet Martha Lorraine” δείχνουν τη δυναμική του συγκροτήματος και την μοναδικότητα του ήχου που προερχόταν από τα παραμορφωμένα όργανα τους. Μετά από αυτά τα δύο έχουμε τις Blues επιρροές του συγκροτήματος “Death Sound Blues”, τις πιο folk “ Sad and Lonely Times” και έχουμε και το “Section 43” ένα 7λεπτο κομμάτι, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα studio τζαμαρίσματα της εποχής , με απόπειρες πειραματισμού και πολύ ενδιαφέροντα μελωδικά περάσματα από την ανατολή,χωρίς να αφήνουν όμως τα ηλεκτρικά όργανα τους.

Το άλμπουμ παρουσιάζει επίσης ενδιαφέρον, καθώς είναι από τα πρώτα album της Rock μουσικής με πολιτικά σχόλια και ειδικά στο κομμάτι “Superbird” που απευθύνεται στον τότε Αμερικανό πρόεδρο Lyndon Johnson. Ακόμα, οι ίδιοι οι Country Joe and the Fish ήταν από τα πρώτα πολιτικοποιημένα ροκ συγκροτήματα, κατά του πολέμου του Βιετνάμ και με έντονη δράση την περιόδο 66’-71, όπου πήραν μέρος και στα δύο μεγαλύτερα φεστιβάλ της εποχής (Woodstock και Monterrey).

Αυτό το άλμπουμ αν και υστερεί σε επίπεδο τραγουδιών από τα υπόλοιπα της λίστας, είναι δυναμικό και δίνει ξεκάθαρη εικόνα για το ποιος ήταν ο ψυχεδελικός ήχος εκείνης της εποχής, σχεδόν πρόκειται για δίσκο-ντοκουμέντο που σε καμία περίπτωση σημαίνει ότι δεν μπορεί να ακουστεί σήμερα.