Η ιστορία του ''Do You Love Me'' των Contours

Γράφει ο Κωνσταντίνος Παυλικιάνης (CHE)
230 άρθρα στο MusicHeaven

Το «Do You Love Me» περιλαμβάνεται στο δίσκο «Do You Love Me (Now That I Can Dance)», που κυκλοφόρησε το 1962.

Εκείνη την χρονιά, ο ανταγωνισμός μεταξύ του Berry Gordy, προέδρου της Motown, και του Smokey Robinson για να παρουσιάσουν τραγούδια που θα κρατούσαν τη Motown στο προσκήνιο, δεν έδειχνε κανένα σημάδι ύφεσης. Αν μη τι άλλο έγινε πιο έντονος. Οι διαδοχικές επιτυχίες που προέρχονταν από την πένα του Smokey έδειχνε ότι είχε μάθει καλά από το δάσκαλό του, αλλά ο Berry μπορούσε συχνά να βασιστεί στη μεγαλύτερη εμπειρία του για να πάρει το καλό αποτέλεσμα που ήθελε, τη στιγμή ακριβώς που έπρεπε. 

Ήταν αρχές του καλοκαιριού, Ιούνιος του 1962, και ο Berry Gordy ήθελε να ηχογραφήσει ένα νέο μουσικό κομμάτι που έγραψε ο ίδιος και για το οποίο ήταν σίγουρος ότι θα γνώριζε επιτυχία. Ο τίτλος του τραγουδιού ήταν «Do You Love Me», ένα νευρικό Rock and roll τραγούδι με ρυθμό 150 bpm (beats per minute). Έτσι, ο Berry Gordy μάζεψε τους μουσικούς του. Κιθάρα έπαιξε ο Huey Davis και στα υπόλοιπα όργανα ήταν οι Funk Brothers, με τα καταπληκτικά τύμπανα του Benny Benjamin να είναι το βασικό όργανο και να κυριαρχούν στο τραγούδι.

Στην αυτοβιογραφία του, με τίτλο «To Be Loved», ο Berry Gordy θυμάται μία αντιπαράθεση με τον βασικό μπασίστα της Motown, James Jamerson, πάνω σ’ αυτό το τραγούδι. Φαίνεται πως κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης ο Jamerson, ο οποίος επαινέθηκε ως δημιουργός του ήχου της Motown, ήθελε να δείξει πόσο καλός μουσικός της Jazz είναι και έπαιζε ένα ρυθμό Jazz παρά τις οδηγίες του Berry, ο οποίος δεν ήθελε Jazz πινελιές σ’ ένα ουσιαστικά χορευτικό τραγούδι. «Πρέπει να μείνεις στο γαμ… ρυθμό!» του είπε ο Berry, ελπίζοντας ότι δεν θα χρειαζόταν να διώξει τον μπασίστα από την ηχογράφηση. Όταν έκαναν την επόμενη λήψη, ο Jamerson έπαιξε σύμφωνα με τις οδηγίες, παίζοντας το ρυθμικό Pop που του ζήτησε ο Gordy... μέχρι που ο Berry πήρε τα μάτια από πάνω του. «Σ’ αυτό το κλάσμα του δευτερολέπτου, ο Jamerson χτύπησε γρήγορα τέσσερις ή πέντε Jazz άρσεις», θυμάται ο Gordy. «Τον άφησα να το κάνει αλλά, πριν πω οτιδήποτε, το άλλαξε τόσο υπέροχα που μπόρεσα μόνο να χαμογελάσω». Τελικά, μετά από αρκετές λήψεις, απειλές απόλυσης και μπόλικα ξεσπάσματα, ο Berry Gordy πήρε το ορχηστρικό κομμάτι όπως το προτιμούσε.

Όταν έφυγαν οι μουσικοί από το στούντιο, ο Berry πρόσθεσε τη φωνή του για να κάνει ένα demo. Αυτή η αρχική εκδοχή ήταν αρκετά καλή για να κυκλοφορήσει όπως ήταν, αλλά ο Berry είχε άλλες ιδέες. Πίστευε ότι το τραγούδι ήταν ιδανικό για τους Temptations, ένα νέο συγκρότημα που έμελλε να γίνει ένα από τα κορυφαία σχήματα της Motown. Εκείνη την εποχή, όμως, οι Temptations δεν είχαν ακόμα γνωρίσει επιτυχία αλλά ο Gordy πίστευε ότι το καινούργιο του τραγούδι θα αποτελούσε το εισιτήριο για την εκτόξευση της καριέρας τους. Έτσι, ενθουσιασμένος με το δημιούργημά του, βρισκόταν σε μία φρενήρη αναζήτηση για να βρει το συγκρότημα και να ηχογραφήσει τις φωνές τους. Όμως δεν μπορούσε να βρει πουθενά τους Temptations, οι οποίοι δεν είχαν ενημερωθεί για τις προθέσεις του Gordy και είχαν φύγει από το στούντιο για να παρακολουθήσουν Gospel σε μία εκκλησία. Αφού πέρασε κάποια ώρα ψάχνοντάς τους, ο Gordy έπεσε πάνω στους Contours (Billy Gordon, Hubert Johnson, Billy Hoggs, Joe Billingslea, Sylvester Potts και Hugh Davis) που ήταν στο διάδρομο του στούντιο. Θέλοντας να ηχογραφήσει και να κυκλοφορήσει το «Do You Love Me» το συντομότερο δυνατόν, κι ίσως επειδή ο βασικός τραγουδιστής των Contours, Billy Gordon, είχε ένα φωνητικό στυλ που θύμιζε αυτό του Berry Gordy, ο Gordy αποφάσισε να αφήσει τους Contours να ηχογραφήσουν αυτή τη σίγουρη επιτυχία αντί για τους Temptations.

Ο Otis Williams των Temptations είπε σχετικά: «Ο Berry έγραψε αρχικά το τραγούδι για μας, αλλά εκείνη την ημέρα ήμασταν σε μία εκκλησία στο Detroit ακούγοντας τους Dixie Hummingbirds και τους Harmonizing Four, και ο Berry πέρασε μεγάλο μέρος της ημέρας προσπαθώντας να μας βρει! Δεν μπόρεσε να μας βρει, οπότε, κατά συνέπεια, ηχογραφήθηκε από τους Contours και χάσαμε μία τεράστια επιτυχία!».

Ο ίδιος ο Gordy συμφωνεί: «Η σύλληψη της ιδέας για το ‘‘Do You Love Me’’ ήταν εύκολη. Θυμήθηκα τις ημέρες που δεν μπορούσα να έχω τα κορίτσια που μου άρεσαν πολύ επειδή δεν ήξερα να χορεύω. Σχεδίαζα να το ηχογραφήσω με τους Temptations αλλά, όταν ήμουν έτοιμος να ηχογραφήσω τις φωνές, δεν ήταν πουθενά. Έβαλα τους πάντες να τους ψάχνουν. Επειδή δεν μπορέσαμε να τους βρούμε, το ηχογράφησαν οι Contours –και έγινε τεράστια επιτυχία. Αργότερα έμαθα ότι οι Temptations ήταν σ’ ένα μέρος που κανένας δεν σκέφτηκε να ψάξει –σε εκκλησία!».

Οι Contours, οι οποίοι κινδύνευαν με διάλυση συμβολαίου από τη δισκογραφική εταιρία αφού τα δύο πρώτα τους singles («Whole Lotta Woman» και «The Stretch») απέτυχαν να μπουν στους πίνακες επιτυχιών, αναζητούσαν απεγνωσμένα μία επιτυχία και ήταν τόσο συνεπαρμένοι με την προσφορά του Gordy που αμέσως άρχισαν να τον αγκαλιάζουν ευχαριστώντας τον.

Η ηχογράφηση του «Do You Love Me» έγινε στο στούντιο Α του Hitsville U.S.A. με παραγωγό τον Berry Gordy Jr. Τις βασικές φωνές έκαναν ο Billy Gordon και ο Billy Hoggs. Δεύτερες φωνές έκαναν οι Hubert Johnson, Billy Hoggs, Joe Billignslea και Sylvester Potts.

Η επιχειρηματική ιδιοφυία του Berry Gordy τον κάνει μερικές φορές να φαίνεται σαν τίποτα περισσότερο από τον Henry Ford της Pop μουσικής. Στην πραγματικότητα, όμως, ήταν ένας θαυμάσιος μουσικός, τραγουδοποιός, ενορχηστρωτής και παραγωγός –πιο κοντά στον Thomas Edison παρά στον Henry Ford. Οι δεξιότητές του φαίνονται και στο «Do You Love Me». Το Φεβρουάριο του 2009, ο Joe Billingslea των Contours είπε στο περιοδικό Mojo:
«Μόλις είχαμε φύγει από την εκδήλωση και επιστρέψαμε στο στούντιο. Τότε οι πόρτες ήταν πάντα ανοικτές. Ο Berry καθόταν στο πιάνο και είπε:
- Θέλω να δοκιμάσετε αυτό το τραγούδι που γράφω.
Μας είπε πώς ήθελε να πάει το φόντο και το τραγουδήσαμε.
- Δοκιμάστε το πάλι. Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε.
Μετά την τρίτη φορά είπε:
- Δεν είναι σωστό. Νομίζω ότι είναι καλύτερα να το δώσω στους Temptations.
Του είπα να μην το δώσει. Το κάναμε πάλι και είπε:
- Έτσι ακριβώς το θέλω! Ελάτε αύριο το πρωί  να το ηχογραφήσουμε!
Έτσι κάναμε. Δεν μου άρεσε το τραγούδι. Μου θύμιζε το «Twist And Shout». Είπα:
- Αυτό το τραγούδι δεν πρόκειται να κάνει τίποτα, φίλε.
Την ίδια εβδομάδα κυκλοφόρησε και την επόμενη εβδομάδα μπήκε στα charts. Άλλαξα γνώμη και είπα:
- Το λατρεύω αυτό το τραγούδι!
Άλλαξα γνώμη; Φυσικά! Συνειδητοποιήσαμε αργότερα ότι οι Temptations δεν θα μπορούσαν ποτέ να πουν αυτό το τραγούδι επειδή δεν ήταν κατάλληλο γι’ αυτούς, αλλά ο Berry μάς παρακίνησε να το τραγουδήσουμε με τον τρόπο που ήθελε».

Το τραγούδι είναι γνωστό για την απαγγελία που ακούγεται στη «μιλητή» εισαγωγή του: «Μου ράγισες την καρδιά / επειδή δεν μπορούσα να χορέψω / Δεν με ήθελες καν τριγύρω / Αλλά τώρα επέστρεψα / για να σε ενημερώσω / ότι μπορώ πραγματικά να τους ταρακουνήσω», η οποία συνοδεύεται από μία κιθάρα που ακούγεται περισσότερο σαν ιταλικό μαντολίνο.

Στη συνέχεια το τραγούδι μετατρέπεται σε ένα ακαταμάχητο ροκ, που στηρίζεται σε δύο πράγματα: στα ουρλιαχτά του Billy Gordon και στις αρμονίες του «Twist And Shout». Υπάρχουν επίσης και μερικές ωραίες πινελιές: κύριο σημείο είναι οι αναφορές «Mashed Potato», «The Twist» και η παραλλαγή του «I Like It Like That» ως «You like it like this», που παραπέμπουν σε χορευτικές μανίες της δεκαετίας του 1960, κάτι παλαμάκια, καθώς και το περίτεχνο ψεύτικο τέλος στο 2:26, όπου η μουσική χαμηλώνει και επιστρέφει απροσδόκητα σε έναν φωνητικό χαμό που δεν θα μπορούσε παρά να γίνει επιτυχία στις αμερικάνικες πίστες χορού. Αναμφίβολα, το τραγούδι αυτό συνέλαβε τον ήχο και την ενέργεια της εποχής.

Το «Do You Love Me» κυκλοφόρησε σε single στις 29 Ιουνίου του 1962 και ήταν η πέμπτη κυκλοφορία της Gordy Records. Με το να είναι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή, οι Contours έκαναν την πρώτη τους επιτυχία. Ο σέξι και ακατέργαστος ήχος του τραγουδιού, χτισμένος γύρω από τα ουρλιαχτά του Billy Gordon, ξεχώρισε ανάμεσα στα πολύ πιο ήρεμα τραγούδια που υπήρχαν στους πίνακες επιτυχιών, όπου κυριαρχούσαν καλλιτέχνες όπως ο Neil Sedaka και οι Four Seasons. Πουλώντας πάνω από 1.000.000 αντίτυπα, το «Do You Love Me» έφτασε στο Νο 3 των Η.Π.Α. Αυτή τη φορά, λοιπόν, η μοίρα χαμογέλασε στους Contours. Μάλιστα μ’ αυτό το τραγούδι, η ζωηρή εξάδα των Contours έδωσε την πρώτη αξιοσημείωτη και ανθεκτική επιτυχία στη δισκογραφική εταιρία, γεγονός που βοήθησε στο να μπει η Motown στον δισκογραφικό χάρτη και οι ίδιοι να ξεκινήσουν μία σειρά συναυλιών, όπου οι επιδόσεις τους απέδειξαν ένα πράγμα: ότι στην πραγματικότητα μπορούσαν να χορέψουν και μάλιστα πολύ καλά.

Το Σεπτέμβριο του 1962, το «Do You Love Me» κυκλοφόρησε και στη Μεγάλη Βρετανία. Ήταν ίσως πολύ τραχύ για τα βρετανικά γούστα και απέτυχε να μπει στους πίνακες επιτυχιών, αν και το ίδιο το τραγούδι έγινε δημοφιλές μεταξύ των πολυάριθμων βρετανικών συγκροτημάτων που ξεπήδησαν προς το τέλος του έτους.

Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, το «Do You Love Me» συμπεριλήφθηκε και στο δίσκο «Do You Love Me (Now That I Can Dance)» -το πρώτο άλμπουμ που κυκλοφόρησε με την ετικέτα της Gordy Records.

Άλλες εκτελέσεις

• Chubby Checker & Dee Dee Sharp (1962, στο δίσκο «Down To Earth»).
• Faron’s Flamingos (Μάιος 1963, σε single χωρίς επιτυχία. Ενώ περιόδευαν στη Μεγάλη Βρετανία με μερικά άλλα συγκροτήματα, ένα εκδήλωσε ενδιαφέρον για το «Do You Love Me» και ζήτησε από τον ηγέτη τους, τον William “Faron” Ruffley, ένα αντίγραφο των στίχων. Ο Faron τους έγραψε με το χέρι και τους έδωσε στον Brian Poole, ο οποίος έμαθε το τραγούδι και στη συνέχεια ηχογράφησε μία εκτέλεση με τους Tremeloes).
• Brian Poole And The Tremeloes (Σεπτέμβριος 1963, σε single. Η εκτέλεση αυτή έχει πιο ροκ ενορχήστρωση και παραλείπει το ψεύτικο τέλος. Έγινε Νο 1 σε 16 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Μεγάλης Βρετανίας, όπου η πρώτη εκτέλεση των Contours δεν βρήκε καμία απήχηση. Συγκεκριμένα, στις 10 Οκτωβρίου του 1963 το «Do You Love Me» των Brian Poole And The Tremeloes έριξε από την κορυφή των βρετανικών charts το «She Loves You» των Beatles και ανέβηκε στο Νο 1 της Μεγάλης Βρετανίας παρά το γεγονός ότι την ίδια εποχή υπήρχαν στην αγορά οι εκτελέσεις των Dave Clark Five, των Frank Bacon And The Baconeers, των Moonrakers και του Ray Pilgrim).
• Ray Pilgrim (Σεπτέμβριος 1963, σε single).
• The Dave Clark Five (Σεπτέμβριος 1963, σε single και στο δίσκο «Glad All Over» που κυκλοφόρησε το 1964. Η εκτέλεση αυτή έφτασε στο Νο 11 των Η.Π.Α. και στο Νο 30 της Μεγάλης Βρετανίας. Στις 8 Μαρτίου του 1964, το έπαιξαν στην πρώτη τους εμφάνιση στο Ed Sullivan Show).
• Frank Bacon And The Baconeers (1963, σε single).
• The Moonrakers (1963, στο δίσκο «Pop Roulette»).
• The Miracles (Νοέμβριος 1963, στο δίσκο «Doin’ Mickey’s Monkey»).
• Jimmy Frey (1963, στα γαλλικά με τίτλο «C'est Comme ça, Dis» στο δίσκο «Rien»).
• Jacques Hendrix Et Son Orchestre (1963, με τίτλο «C'est Comme ça, Dis» στο E.P. «Donne, Allez Donne»).
• The Hollies (Ιανουάριος 1964, στο δίσκο «Stay With The Hollies»).
• Nancy Holloway (Μάρτιος 1964, γαλλική εκτέλεση με τίτλο «Est-ce Que Tu M’ Aimes?» στο E.P. «Dix Bonnes Raisons»).
• The Kingsmen (Αύγουστος 1964, στο δίσκο «The Kingsmen, Volume II»).
• The Supremes (Οκτώβριος 1964, στο δίσκο «A Bit Of Liverpool»).
• Les Baronets Avec Orchestre Claude Ménard (1964, ως «Est-ce Que Tu M’ Aimes?» στο δίσκο «Ça Recommence»).
• The Sonics (Μάρτιος 1965, στο δίσκο «Here Are The Sonics!!!»).
• The Gentrys (1965, στο δίσκο «Keep On Dancing»).
• Bob Marley and the Wailers (1965, στο τραγούδι «Playboy» ενσωμάτωσαν το ρεφρέν του «Do You Love Me»).
• Paul Revere and the Raiders featuring Mark Lindsay (1965, στο δίσκο «Here They Come!»).
• Jackie Lee (1966, στο δίσκο «The Duck»).
• Thee Midniters (1966, στο δίσκο «Thee Midniters Bring You Love Special Delivery»).
• Deep Feeling (1970, σε single. Έφτασε στο Νο 34 της Μεγάλης Βρετανίας).
• Kisa (1974, στο δίσκο «Shout»).
• Mud (1974, στο δίσκο «Mud Rock»).
• Ronski & Exotic (1975, στο δίσκο «Ronski & Exotic»).
• Candies (1976, στο δίσκο «Candies Love»).
• Heartbreakers (Οκτώβριος 1977, στο δίσκο «L.A.M.F.»).
• Soirée (1979, στο δίσκο «Soirée»).
• Silicon Teens (Σεπτέμβριος 1980, στο δίσκο «Music For Parties»).
• Blues Brothers (Δεκέμβριος 1980, στο δίσκο «Made In America»).
• R.E.M. (Φεβρουάριος 1981, σε συναυλία).
• The Cold (1981-1982, σε συναυλίες).
• Bruce Springsteen (Αύγουστος 1984, σε συναυλίες του σε συνδυασμό με το «Twist And Shout»).
• Black Lace (1984, στο δίσκο «Get Up And Dance»).
• Andy Fraser (1984, στο δίσκο «Fine Fine Line»).
• The Funstigators (1984, σε συναυλία).
• David Hasselhoff (Ιανουάριος 1985, στο δίσκο «Night Rocker»).
• The Replacements (Αύγουστος 1985, σε συναυλία).
• The Chipmunks And The Chipettes (1988, στο δίσκο «Born To Rock»).
• Moogetmoogs (1992, φινλανδική εκτέλεση με τίτλο «Klu Klu» στο δίσκο «Kolmen Minuutin Muna»).
• Duke Baysee (1994, single με διάφορες εκδοχές: Shake It Mix, Radio Mix και Jungle Crazy Mix. Έφτασε στο Νο 46 της Μεγάλης Βρετανίας).
• Gang War (1995, στο άλμπουμ «Johnny Thunders / Wayne Kramer Gang War Live At The Channel Club – A Rock & Roll Document»).
• The Temptations (1995, στη συλλογή «The Music, The Magic, The Memories Of Motown»).
• Sugar Beats (Οκτώβριος 1997, στο άλμπουμ «Back To The Beat»).
• Mr. Al (1997, στο άλμπουμ «Kids Wanna Rock»).
• Popeda (Απρίλιος 1999, στο δίσκο «Vieraissa»).
• Dee Dee Ramone (1999-2002, σε συναυλίες).
• Wayne Kramer & The Pink Fairies (Οκτώβριος 2000, στο άλμπουμ «Cocaine Blues 1974-1978»).
• Bootsy Collins (Σεπτέμβριος 2002, στο άλμπουμ «Standing In The Shadows Of Motown»).
• På Slaget 12 (2002, στο άλμπουμ «Let’s Dance 2»).
• The Mighty Echoes (Σεπτέμβριος 2003, στο άλμπουμ «Doo Wop Til You Drop»).
• DJ Ötzi (2003, στο άλμπουμ «Flying To The Sky»).
• The Funk Brothers feat. Bootsy Collins (2003, στο άλμπουμ «Standing In The Shadows Of Motown»).
• Westlife (2003, σε συναυλίες τους).
• Preluders (Σεπτέμβριος 2004, στο άλμπουμ «Prelude To History»).
• Caramelman (Ιανουάριος 2007, στο άλμπουμ «I’m A Worker, I Hate Police, And I Love To Sing A Song»).
• Human Nature (2007, στο άλμπουμ «Get Ready»).
• Louis La Roche (2008, ως sample στο τραγούδι «Get On Down»).
• Walter Lury (2008, στο άλμπουμ «Live In Berlin»).
• Delta Goodrem (2009, σε συναυλίες).
• Madsen (2009, σε συναυλίες).
• A Loss For Words (Μάιος 2010, στο άλμπουμ «Motown Classics»).
• Jack Sparrow (2010, ως sample στο τραγούδι «Can’t Dance»).
• Tornado Wallace (2010, ως sample στο τραγούδι «Always Twirling»).
• Chris Isaak (Δεκέμβριος 2010, σε συναυλία).
• Larse (2011, ως sample στο τραγούδι «You Broke My Heart»).
• The Vanila (Μάρτιος 2012, σε συναυλία).
• Tramps Like Us (Ιούνιος 2012, σε συναυλία).
• Titus Andronicus (2012, σε συναυλίες).
• Μαριέττα Φαφούτη (2013, σε συναυλίες).
• Μιθριδάτης (2013, ως sample από την ινδική εκδοχή του «Do You Love Me» στο τραγούδι «Ντου Γιου Λοβ Μι»).
• The Overtones (Νοέμβριος 2013, στο άλμπουμ «Saturday Night At The Movies»).
• Street Corner Renaissance (Δεκέμβριος 2013, στο άλμπουμ «The Sing Off-Season 4: Episode 2 – Party Anthems»).
• The Waldos (2014, σε συναυλίες).
• Decades (2015, σε συναυλίες).

Το «Do You Love Me» ακούγεται στις ταινίες «Teenage Cover Girl» (1976), «Ατίθασοι Μαθητές» (The Wanderers, 1979), «DTV Valentine» (1986), «Dirty Dancing» (1987), «Dance Party» (1988), «Babycakes» (1989), «Heavy Petting» (1989), «Νυχτοβάτες» (Sleepwalkers, 1992), «Beethoven’s 2nd» (1993, όπου ο Charles Grodin χορεύει το τραγούδι ενώ ετοιμάζει το πρωινό του), «Εκ-παιδεύοντας Τον Μπαμπά» (Getting Even With Dad, 1994) και «Love Me Do: The Beatles ‘62» (2012). Ακούστηκε επίσης στις τηλεοπτικές σειρές «Kids Incorporated» (1984) «Family Matters» (1990), «Midnight Caller» (1991), «Baywatch» (1992, όπου το τραγουδάει ο David Hasselhoff), «Tiny Toon Adventures» (1992) «Tohuwabohu» (1998), «Supernatural» (2009) και «The Singing Bee», στα τηλεοπτικό shows «So You Think You Can Dance» (2007) και «So You Think You Can Dance Australia» (2014), ενώ χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση της Pepsi (2016, με πρωταγωνίστρια την Janelle Monáe) και συμπεριλήφθηκε στο video game Just Dance Kids 2014. Επιπλέον, στο βιβλίο της Patricia Bjornstad «A Quiet Life In Bedlam» (2009) υπάρχει αναφορά στο τραγούδι. Το τραγούδι περιλαμβάνεται και στο βιβλίο του Robert Dimery «1001 Songs: You Must Hear Before You Die» (2010).

Σε ό,τι αφορά την ταινία «Dirty Dancing», το «Do You Love Me» έχει εξέχουσα θέση σ’ αυτήν καθώς επιλέχθηκε ως υπόκρουση σε μία αξέχαστη χορευτική σκηνή. Το τραγούδι ήταν ιδανικό για την ταινία, η οποία παρά το γεγονός ότι συμπεριλάμβανε μερικά καινούργια τραγούδια, διαδραματιζόταν το 1963. Κι αυτό ήταν ένα σπουδαίο τραγούδι εκείνης της εποχής, κατάλληλο για να ντύσει μία χορευτική σκηνή. Μετά την επιτυχία της ταινίας, το τραγούδι επανακυκλοφόρησε το 1988, 26 χρόνια μετά την πρώτη ηχογράφηση, αναβιώνοντας και τη δημοτικότητά του. Αυτή τη φορά έφτασε στο Νο 11 των Η.Π.Α.

Με την επανακυκλοφορία του single, η Motown κυκλοφόρησε και ένα maxi single, με εκτεταμένο χορευτικό remix του τραγουδιού, διάρκειας 6:26. Το remix συμπεριλήφθηκε επίσης στην επανέκδοση από τη Motown του δίσκου «Do You Love Me (Now That I Can Dance)», που κυκλοφόρησε στα τέλη του 1988 (αλλά μόνο στις εκδόσεις σε CD και κασέτα, καθώς η έκδοση του βινυλίου περιείχε την αυθεντική εκτέλεση των 2:54).

Οι Contours, οι οποίοι αποτελούνταν τότε από τον Joe Billingslea και τρία νέα μέλη, ενώθηκαν με τη Ronnie Spector και τον Bill Medley σε μία περιοδεία «Dirty Dancing», που προέκυψε μετά την επιτυχία της ταινίας. Αυτή η περιοδεία διήρκεσε 10 μήνες, διασκεδάζοντας πάνω από 2.000.000 θεατές σε οκτώ χώρες. Δύο επακόλουθα άλμπουμ, το «Dirty Dancing Live In Concert» (1988) και το «Great Dirty Dancing Hits» (1998), συμπεριέλαβαν φυσικά το «Do You Love Me». Όπως το έθεσαν οι Contours στην ιστοσελίδα τους «το Dirty Dancing ήταν πολύ καλό μαζί μας».

Το περιοδικό Mojo κατέταξε το «Do You Love Me» στο Νο 15 των 100 καλύτερων τραγουδιών της Motown.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μερικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί περικόπτουν το τραγούδι, παίζοντας μία επεξεργασμένη εκδοχή που παραλείπει το ψεύτικο τέλος. Αυτό είναι, βέβαια, απεχθές γιατί έτσι διαταράσσουν το μεγαλείο του συνόλου. Μπορεί οι μελλοντικές γενιές να μεγαλώσουν πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει άλλη έκδοση του τραγουδιού, κάτι το οποίο θα ήταν τραγικό και εξοργιστικό.  

Το «Do You Love Me» αποδείχθηκε το μοναδικό τραγούδι των Contours που μπήκε στο Top 40 των Η.Π.Α. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό συνέβη δύο φορές, μία το 1962 και ξανά το 1988, ενώ κανένα άλλο τραγούδι των Contours δεν είχε την ίδια τύχη, παρόλο που το συγκρότημα είχε περίοπτη θέση στην πρώτη περιοδεία που έκαναν οι καλλιτέχνες της Motown. Φαίνεται πως η επιτυχία αυτή εγκλώβισε τους Contours σε ένα περιοριστικό καλούπι, αναγκάζοντάς τους να ακολουθήσουν ένα μονοπάτι από ατελείωτες εικονικές διασκευές τα επόμενα χρόνια.

Το «Do You Love Me» ήταν πολύ απλοϊκό και εκπληκτικά παλιομοδίτικο, ακόμα και για τα standards του άλλου υλικού που κυκλοφόρησε η Motown το καλοκαίρι του 1962. Ήταν μία τραχιά R&B επίθεση συνδυασμένη με ένα σκηνικό Rock and roll της δεκαετίας του 1950 και ακουγόταν περισσότερο σαν μία παραλλαγή κάτι παλιού παρά σαν την πρώτη εμφάνιση κάτι νέου. Έτσι, στην πραγματικότητα, κατέληξε να αποτελέσει μουσικό αδιέξοδο, αν και προφανώς κανείς δεν το γνώριζε εκείνη την εποχή. Λίγο-πολύ ήταν το απώτερο σημείο που μπορούσε να φτάσει η Motown σ’ αυτήν τη συγκεκριμένη κατεύθυνση πριν εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης.

Παρά την απαρίθμηση ποικίλων χορών τρέλας που ξετυλίγεται από τον Gordon κατά τη διάρκεια του τραγουδιού («I can mash-potato, I can do the Twist»), το «Do You Love Me» είναι στην καρδιά του απλά ένα τραγούδι twist που ντύθηκε σαν R&B/Rock ’n’ roll. Αυτό δεν είναι και τόσο περίεργο αν σκεφτεί κανείς ότι είχαν περάσει λιγότερο από 6 μήνες από τότε που η Motown έριξε ένα όχι και τόσο αμελητέο ποσό χρόνου και χρήματος προσπαθώντας να βγάλει δολάρια εκμεταλλευόμενη την τρέλα του twist, κυκλοφορώντας τρία διαφορετικά singles βασισμένα στο φαινόμενο του twist, για να μην αναφέρουμε και το προηγούμενο single των Contours, το «The Stretch», που αποτέλεσε μία συναρπαστική αλλά και απερίσκεπτη προσπάθεια του Berry Gordy να κάνει τη δική του εφηβική χορευτική αίσθηση στη χώρα. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που ο Gordy θα έπρεπε να αξιοποιήσει αυτή την αγορά με έναν ανάλαφρο δίσκο μιας χρήσης όπως αυτόν.

Όσο για τους Temptations, στους οποίους παραλίγο να κατέληγε το τραγούδι, περάσανε άλλα δύο χρόνια μέχρι να γνωρίσουν τελικά επιτυχία («The Way You Do The Things You Do») αλλά, όταν το κατάφεραν, έγιναν το κορυφαίο αντρικό συγκρότημα της Motown. Σίγουρα οι Temptations ήταν πολύ καλύτεροι τραγουδιστές αλλά δεν ήταν Rockers. Τι θα συνέβαινε άραγε αν είχαν τραγουδήσει πρώτοι το «Do You Love Me»; Αντίστοιχα, οι Contours προσπάθησαν να δοκιμάσουν την τύχη τους στην αρμονική μπαλάντα και το αποτέλεσμα ήταν ένας από τους χειρότερους δίσκους που έβγαλε ποτέ η Motown. Είναι πιθανόν, λοιπόν, αν οι Temptations κυκλοφορούσαν πρώτοι το «Do You Love Me», να είχαν ξεχαστεί αμέσως και να μην κυκλοφορούσαν ποτέ το «The Way You Do The Things You Do». Έτσι, έχουμε δεκάδες σπουδαία τραγούδια των Temptations και ένα υπέροχο κομμάτι των Contours, το οποίο δύσκολα μπορούμε να το φανταστούμε με διαφορετικό ήχο.

Το «Do You Love Me», ως το απόλυτο χορευτικό κομμάτι, είναι ένα καλό παράδειγμα εμπνευσμένου ταιριάσματος ερμηνευτή και υλικού. Η ερμηνεία των Contours μετέτρεψε ένα ισχνό τραγούδι σε έναν σούπερ δίσκο, ενώ το τραγούδι του Berry Gordy μετέτρεψε γρήγορα μία ομάδα άτονων χορευτών σε ένα επιτυχημένο συγκρότημα. Μπορεί να ήταν ένα μουσικό αδιέξοδο αλλά δεν παύει να είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό. Το «Do You Love Me» δεν είναι μόνο ένα κλασικό Rock and roll τραγούδι αλλά και ένας φόρος τιμής στο ανάστημα του Berry Gordy, ως το μεγαλύτερο παρασκηνιακό ταλέντο στην ιστορία της ροκ. 

DO YOU LOVE ME – The Contours

You broke my heart cause I couldn't Dance
You didn't even want me around and now I'm back
To let you know I can really shake 'em down

Do you love me? (I can really move)
Do you love me? (I'm in the groove)
Ah, do you love? (Do you love me?)
Now that I can Dance (Dance)

Watch me now, oh (Work, work)
Ah, work it all baby (Work, work)
Well, you're drivin' me crazy (Work, work)
With a little bit of Soul now (Work)

I can mash-potatoe (I can mash-potatoe)
And I can do the twist (I can do the twist)
Now tell me baby (Tell me baby)
Mmm, do you like it like this (Do you like it like this)
Tell me (Tell me)
Tell me

Do you love me? (Do you love me?)
Now, do you love me? (Do you love me?)
Now, do you love me? (Do you love me?)
Now that I can Dance (Dance)
Dance

Watch me now, oh (Work, work)
Ah, shake it up, shake it (Work, work)
Ah, shake 'em, shake 'em down (Work, work)
Ah, little bit of Soul now (Work)

(Work, work) Ah, shake it, shake it baby
(Work, work) Ah, you're driving me crazy
(Work, work) Ah, don't get lazy
(Work)

I can mash-potatoe (I can mash-potatoe)
And I can do the twist (I can do the twist)
Well now tell me baby (Tell me baby)
Mmm, do you like it like this (Do you like it like this)
Tell me (Tell me)
Tell me

Do you love me? (Do you love me?)
Now, do you love me? (Do you love me?)
Now, do you love me? (Do you love me?)
(Now, now, now)

(Work, work) Ah, I'm working hard baby
(Work, work) Well, you're driving me crazy
(Work, work) And don't you get lazy
(Work)

(Work, work) Ah, hey-hey baby
(Work, work) Well, you're driving me crazy
(Work, work) And don't you get lazy
(Work)