3ο Live MusicHeaven: Οι Μουσικοί (Μέρος Α')

Στο Σισμανόγλειο, μια σημαντική συγκυρία θα του αλλάξει τη ζωή. Το 1953 o μεγάλος μας λαογράφος Πολύδωρος Παπαχριστοδούλου θα τον αναζητήσει και θα του προτείνει να συμμετέχει στην εκπομπή του "Θρακικοί Αντίλαλοι", στο κρατικό ραδιόφωνο. Παρότι στην αρχή ο Χρόνης Αηδονίδης θα διστάσει, λέγοντάς του "Με συγχωρείτε πολύ. Τα τραγούδια αυτά τα ξέρω, τα αγαπώ, αλλά...ντρέπομαι να τα πω. Θα με κοροϊδεύουν", στο τέλος όμως με τις συμβουλές και τις παραινέσεις του μεγάλου μας λαογράφου, θα αποφασίσει να λάβει μέρος σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και διάδοσης της παραδοσιακής μας μουσικής.

Από τότε και με τη βοήθεια του Πολύδωρου Παπαχριστοδούλου, παίρνει μέρος στις εκπομπές του, συμμετέχοντας πολύ σύντομα ως μονωδός στη Χορωδία του Παντελή Καββακόπουλου. Αργότερα συμμετέχει και στη χορωδία του Σίμωνα Καρρά, ενώ από το 1957, αναλαμβάνει τακτική εβδομαδιαία εκπομπή στο ραδιόφωνο, προβάλλοντας το μουσικό θησαυρό της πατρίδας του, της Θράκης. Ήταν η πρώτη φορά που τα Θρακιώτικα τραγούδια ακούγονταν σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
Σήμερα ο Χρόνης Αηδονίδης έχει μια πλούσια δισκογραφία, με τα ωραιότερα τραγούδια της Θράκης, βόρειας, ανατολικής και δυτικής. Έχει λάβει μέρος σε εκατοντάδες εκδηλώσεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο Εξωτερικό (Αμερική, Αυστραλία, σε όλα τα κρατίδια της τέως Σοβιετικής Ένωσης, Ευρώπη).

Σημαντικό βήμα στην καλλιτεχνική του πορεία ήταν η ιδιαίτερα επιτυχής συνεργασία του με τον Γιώργο Νταλάρα, στο δίσκο "Τ' Αηδόνια της Ανατολής", το Μάρτιο του 1990. Οι παραδοσιακοί ήχοι, μέσω αυτής της συνεργασίας, άγγιξαν και ένα κοινό που έως τότε δεν είχε ασχοληθεί με το είδος αυτό. Ακολούθησαν συναυλίες, με μεγάλη απήχηση, όπως εκείνη της παρουσίασης του δίσκου αυτού στο Λυκαβηττό, αλλά και άλλες σε κάθε τόπο της Ελλάδας και στο Εξωτερικού. Η επιτυχία θα συνεχιστεί με μία ακόμη σημαντική έκδοση των πανεπιστημιακών εκδόσεων Κρήτης, το 1993. Ο διπλός δίσκος "Τραγούδια και σκοποί της Θράκης", συνοδευόμενος από ένα πλούσιο λαογραφικό υλικό και με τραγούδια αποκλειστικά ερμηνευμένα από το Χρόνη Αηδονίδη, θα συναγωνιστεί σε πωλήσεις και απήχηση τ' "Αηδόνια της Ανατολής".

Η παραδοσιακή μουσική της Θράκης είχε αποκτήσει πλέον ένα μεγάλο ακροατήριο από κάθε γωνιά της Ελλάδας και σύντομα, μερικά χρόνια αργότερα, επρόκειτο να αποκτήσει ένα επίσης μεγάλο ακροατήριο και από κάθε γωνιά της γης. Την πρωτοχρονιά του 2000, σε ένα παγκόσμιο τηλεοπτικό εορταστικό πρόγραμμα υποδοχής της νέας χιλιετίας, κάθε χώρα αναλαμβάνει να μεταδώσει με video-clip, μέσω δορυφορικής σύνδεσης, ένα τραγούδι, για να καλωσορίσει το νέο αιώνα. Η Ελλάδα την Ανατολή του 2000 την καλωσόρισε, στο Σούνιο, με τη φωνή του Χρόνη Αηδονίδη στα τραγούδια "Να 'μαν πουλί να πέταγα" και "Βασίλεψεν Αυγερινός". Το video -clip που απαθανάτισε αυτή τη συγκινητική στιγμή επιμελήθηκε ο γνωστός σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης και μεταδόθηκε από την Κρατική Τηλεόραση. Έκανε τόση αίσθηση το άκουσμα των θρακιώτικων ήχων από τη φωνή του Χρόνη Αηδονίδη, ώστε από τότε πολλά τραγούδια του μεγάλου μας καλλιτέχνη ακούγονται στο εξωτερικό, στα ραδιόφωνα αλλά και ως σήματα σε εκπομπές ή και σε τηλεοπτικά διαφημιστικά σποτς σε χώρες της Ευρώπης.

Το 2001 ένα ακόμα σημαντικό βήμα θα φέρει το Χρόνη Αηδονίδη και πάλι στο προσκήνιο. Η συνεργασία του με τον Νίκο Κυπουργό, στο δίσκο "Τα μυστικά του Κήπου" θα ξαφνιάσει. Ένα νανούρισμα (το "Βλέφαρό μου"), σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, με ήχο παραδοσιακό αλλά και τη φρεσκάδα της πνοής της εποχής μας, θα κλέψει την παράσταση και θα αγαπηθεί όσο κανένα άλλο από τον κόσμο.

Το 2003, άλλη μια ιδιαίτερη συνεργασία, που κάνει αίσθηση, θα προστεθεί στο ενεργητικό του, με το δίσκο "Στης καρδιάς μου τ΄ανοιχτά", στην οποία θα συναντήσει τις μελωδίες του Παντελή Θαλασσινού σε δύο τραγούδια των: Ηλία Κατσούλη (Αχ κορμί ζωγραφιστό μου) και Χρυσόστομου Γελαγώτη (Κατερίνα Καρδερίνα). Το 2004, με το διπλό cd "Όταν οι δρόμοι συναντιούνται", ηχογραφεί για πρώτη φορά, μαζί με τη μαθήτριά του Νεκταρία Καραντζή, βυζαντινούς ύμνους. Παρότι ξεκίνησε το δρόμο της μουσικής από ψάλτης, ήταν η πρώτη φορά, με το cd αυτό, που παρέδωσε στη δισκογραφία δείγμα των εξαιρετικών ικανοτήτων και στο χώρο της Βυζαντινής Μουσικής.
Στην Ολυμπιάδα της Αθήνας του 2004, ο Χρόνης Αηδονίδης με τη γλυκολαλιά του καλωσόρισε τους ξένους φίλους μας, στην Τελετή Λήξης, με μοναδικό τρόπο, τραγουδώντας συγκινητικά το καθιστικό: "Φίλοι μ' καλωσορίσατε".

Το Πάσχα του 2005, συμμετείχε ως κεντρικό πρόσωπο σε καθημερινή επετειακή εκπομπή της ΕΤ1 που προβλήθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της Μ.Εβδομάδας, με τίτλο: "ΕΠΙΚΡΑΝΘΗ", ψάλλοντας βυζαντινούς ύμνους της περιόδου, μαζί με τη μαθήτριά του, Νεκταρία Καραντζή καθώς και τον καθηγητή βυζαντινής μουσικής, θεολόγο- φιλόλογο κ.Δημήτρη Βερύκιο. Στην εκπομπή συμμετείχαν, διαβάζοντας αναγνώσματα των ημερών, οι καταξιωμένοι ηθοποιοί: Γρήγορης Βαλτινός και Κοραλία Καράντη.

Ο Χρόνης Αηδονίδης σήμερα, με φωνή ακόμα πιο ώριμη αλλά και πιο γλυκιά και ευαίσθητη από εκείνη των νεανικών του χρόνων και με γνώση του "που πονάει το κάθε τραγούδι", όπως λέει ο ίδιος, συνεχίζει να προσφέρει στην παραδοσιακή μουσική του τόπου μας μεταφέροντας στις επόμενες γενιές το έργο του, μέσα από τη διδασκαλία του. Διδάσκει επίσης παραδοσιακό τραγούδι στο Χαλάνδρι, στο Ίδρυμα Ζήση και στο Κεντρικό Ωδείο (Κώστα Κλάββα) (όπου πέραν από παραδοσιακό τραγούδι, διδάσκει και βυζαντινή μουσική), ενώ είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Κέντρου Μελέτης Μουσικής Παράδοσης Θράκης, Μ.Ασίας και Ευξείνου Πόντου (τμήματος της Ε.Π.Α.Δ.Α.) ενώ είναι δημιουργός και εμπνευστής της ίδρυσης και λειτουργίας του Εργαστηρίου Παραδοσιακής Μουσικής του Δήμου Αλεξανδρούπολης, του οποίου είναι και καλλιτεχνικός διευθυντής. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος του "Αρχείου Ελληνικής Μουσικής", το οποίο έχει να επιδείξει μια πλούσια δραστηριότητα στο χώρο της λαογραφίας, με πολύ προσεγμένες εκδόσεις βιβλίων και cds από όλες τις περιοχές της Ελλάδας.

Ο Χρόνης Αηδονίδης έχει αφήσει το δικό του στίγμα στο χώρο της παραδοσιακής μουσικής. Οι σπάνιες ερμηνευτικές του ικανότητες, οι ιδιαίτεροι λαρυγγισμοί της βελούδινης φωνής του, το δημιουργικό του πνεύμα που τον οδήγησε να συνθέσει ξεχωριστές μελωδίες, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει και να θεωρείται σήμερα ως ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της παραδοσιακής μας μουσικής και ως ο άνθρωπος που κατόρθωσε να απομακρύνει το παραδοσιακό τραγούδι από τα καταγώγια, όπου κάποτε το κατέτασσαν και να το οδηγήσει στο Ηρώδειο και στο Μέγαρο Μουσικής.
Περισσότερες λεπτομέρειες για τη βιογραφία, τη δισκογραφία καθώς και τις εμφανίσεις του Χρόνη Αηδονίδη, μπορείτε να βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του: www.aidonidis.gr

Beatlus (Σωτήρης Μπέκας)
Ο Σωτήρης Μπέκας, γνωστός στους διαδικτυακούς τόπους και ως beatlus, γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1976 στο Αμβούργο της Γερμανίας. Η επιλογή για ...ελληνική παιδεία τον έφερε το 1980 στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Ηπειρο, η οποία αναφέρεται και ευρύτερα ως περιοχή διότι υπήρξε στο όλο της, τόπος δραστηριοτήτων, έμπνευσης, ανατροφής, μα και -πρωταρχικά- καταγωγής για τον περί ου ο λόγος. Στα μέσα της δεκαετίας του '90 (στα 1994) υπήρξε μια εκ νέου μετακίνηση, αυτή τη φορά εντός συνόρων, στην Αθήνα και σταδιακής ενασχόληση με τον χώρο της δημοσιογραφίας. Εκτοτε πέρασε χρόνος πολύς, με παγίωση της δημοσιογραφικής ενασχόλησης (από το 2000 ως συντάκτης ύλης στην εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ"), μα και με έντονη αναζήτηση περί της μουσικής και δη στον χώρο της ελληνικής παραδοσιακής και του ethnic. Τόλμημα, αυτής της αναζήτησης ήταν η μαθητεία στο πλευρό του πολυσήμαντου Αρμένιου, μουσικού Haig Yazdjian, με σκοπό την πρακτική στην μουσική μέσα από το ούτι και όχι μόνο. Η προσπάθεια, λόγω φόρτου -κυριολεκτικά- εργασίας του beatlus έμεινε ατελής, μα αναμένεται σύντομα να συνεχιστεί... Παρόλα αυτά, η μουσική δραστηριότητα υπάρχει μακρά από τα προεφηβικά χρόνια, με την μορφή που συναντάται συχνά, δηλαδή του ακροατή, αναγνώστη, θεατή συναυλιών (αγαπημένη και φανατική συνήθεια), κοινώς ως μουσικόφιλος. Από τον Απρίλιο του 2005 είναι ενεργό μέλος του MusicHeaven.
Αυτά...

Ήρθε στην Αθήνα για σπουδές, όπου ασχολήθηκε με το
τραγούδι πιο συστηματικά και εμφανίστηκε σε μουσικές
σκηνές με διάφορα σχήματα, πάνω σε διαφορετικά ειδη
μουσικής, έντεχνη, ροκ ελληνική αλλά και ξένη.
Παρακολούθησε επίσης μαθήματα κρουστών αλλα και ντραμς
δίπλα στο μουσικό Σπύρο Λιβιεράτο.

Τελειώνοντας τις σπουδές της στο τμήμα Γραφιστικής του
ΤEI της Αθήνας, άρχισε σπουδές σύγχρονου τραγουδιού
και θεωρίας της μουσικής στο Εθνικό Ωδείο και συνέχισε
στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας με δάσκαλο τον Κώστα Θωμαΐδη.
Έχει παρακολουθήσει σειρά μαθημάτων ελληνικού
παραδοσιακού τραγουδιού με τον Σάββα Σιάτρα και τον
Παναγιώτη Παππά, καθώς και παραδοσιακών χορών του
Πόντου στον σύλλογο "Αργοναύτες Κομνηνοί".

Έχει εργαστεί και σε λαϊκές σκηνές εντός αλλά και
εκτός Αττικής.

* Ραδιόφωνο:
Αθήνα FM: Το Πνεύμα & το Οινόπνευμα,
Αιγαίο FM: Τα Διαμάντια είναι Παντοτινά,
Επικοινωνία 94,1 FM: Rock Magazino.

* Τηλεόραση:
Μορφές στο Εργαστήριο (Ν. Ζωϊόπουλου / Ντοκιμαντέρ - ΝΕΤ / 1997),
Μίλησέ μου για Έρωτα (Δ. Αθανίτη / Τηλεοπτική ταινία - ΕΤ 1 / 1996)

* Μουσικά Σχήματα:
Anaconda Snake Band,
Nepal,
Θαρσείν Χρει,
4/4

* Δισκογραφία:
(με τους Θαρσείν Χρει) 1974 (Anazitisi Records, 2004),
Pop Festival ’73 Συλλογή Columbia, 1973)

* Ταινίες μικρού μήκους:
Η Μπόμπα (Χ. Τσούκα / 2003),
Αισθήσεις (Ελ. Καζαντζίδη / Φεστιβάλ Δράμας / 1999),
Ο κ. Χ (Δ. Αθανίτη / Φεστιβάλ Δράμας / 1994),
Φιλοσοφία (Δ. Αθανίτη / Φεστιβάλ Δράμας / 1993)

* Ταινίες μεγάλου μήκους:
Wonder Land (Δ. Αθανίτη/2004),
2000 + 1 Στιγμές (Δ. Αθανίτη/Φεστιβάλ Θεσ/νίκης/2000),
Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας (Δ. Αθανίτη/Φεστιβάλ Θεσ/νίκης/1999),
No Sympathy for the Devil (Δ. Αθανίτη/Διεθνές Φεστιβάλ Θεσ/νίκης/ 1997), Αντίο Βερολίνο (Δ.Αθανίτη/Φεστιβάλ Θεσ/νίκης/1994)

Γεννήθηκε πριν 57 χρόνια στη Νίκαια. Από το 1987 είναι μέλος της Μικτής τετράφωνης Χορωδίας και από το 2000 αντιπρόεδρος του Μουσικού Εργαστηρίου Χαϊδαρίου " Ο Αμφίων ", με εμφανίσεις στην Ευρώπη ( 8 χώρες ), Κύπρο, Μάλτα , Τυννησία, Αίγυπτο Κων/πολη, Μέγαρο Μουσικής και Παναθηναϊκό Στάδιο ( με Μονσερά Καμπαγιέ και Βαγγ. Παπαθανασίου. Από το 2004 είναι μέλος και της Τετράφωνης Χορωδίας του Δήμου Κορυδαλλού. Ως μέλος του συγκρ/τος " Ταρατσόγατοι " ( νυν " Παρεϊστές " ) σε πολλές χώρες του εξωτερικού προσέφερε χαρά στους¨Έλληνες των εκεί Ελλην. Κοινοτήτων τραγουδώντας, μεταφέροντας το Ελληνικό καλό ελαφρό και λαϊκό τραγούδι. Κατά τα άλλα, φοίτησε στην Ιατρική σχολή Θεσσ/νίκης το 1966, αλλά δεν του άρεσε ( ! ) και γι αυτό πήρε πτυχίο Φυσικού του Παν/μίου Αθηνών. Εργάζεται ως Φυσικός σε Λύκειο του Κορυδαλλού.
Δεν θεωρεί τον εαυτό του μουσικό αλλά άνθρωπο που του αρέσει η Μουσική, μέσω της οποίας εκτονώνεται.
Στόχος του ...να μάθει να παίζει το μαντολίνο του πατέρα του, που του φαίνεται πολύ δύσκολο, τώρα πια, εκτός αν βρει καλό δάσκαλο...

Έχοντας σχετικά κοινά ακούσματα και προτιμήσεις από την ελληνική μουσική, διαλέξαμε μια σειρά τραγουδιών που μας άρεσε να παίζουμε πρώτα απ’ όλα, αλλά και να πλαισιώνουν τις δικές μου συνθέσεις, με ύφος να κυμαίνεται από το παραδοσιακό έως το Blues.

Το αρχικό σχήμα αποτελείτο από τους Βασίλη Σαλταγιάννη στην Κιθάρα, φωνή και ενορχήστρωση, Έφη Καραγιάννη στη φωνή, Δημήτρη Παπαδάμη στο Ακορντεόν, Παναγιώτη Κυριαζή στο Λαούτο, Μπουζούκι και Μαντολίνο και Εύη Κανέλλου στα Κρουστά. Με τα παιδιά κάναμε δύο εμφανίσεις στο «ΑΚΡΩΡΕΙΟΝ» και στο «ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ», λίγο πριν το καλοκαίρι.

Από το φθινόπωρο, αλλάζουν τα πρόσωπα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και εκτός από την Εφη Καραγιάννη το Δημήτρη Παπαδάμη, και το Βασίλη Σαλταγιάννη, στη συντροφιά έρχονται οι Μαρία Πλουμή στο Λαούτο, Μπουζούκι Μαντολίνο και Φωνή και ο Βασίλης Μαντζούνης στα κρουστά και φωνή. Η φιλοσοφία παραμένει η ίδια.

Σχεδόν όλοι οι παραπάνω μουσικοί συνέδραμαν με τη διάθεσή τους και το χρόνο τους όταν είχαν, γιατί πραγματικά δεν διέθεταν και πολύ ελεύθερο λόγω δουλειάς στις ηχογραφήσεις των δικών μου τραγουδιών, και διέθεταν και την αντοχή να κάνουν μαζί μου. Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν πριν δύο χρόνια, στην πορεία γράφτηκαν και άλλα τραγούδια, άλλαξαν ενορχηστρώσεις και το αποτέλεσμα βαίνει προς την τελική του μορφή. Όλα έγιναν χωρίς κάποια εταιρία να βοηθά αλλά και να απαιτεί, με τη βοήθεια ανθρώπων που μας διέθεσαν studio και χρόνο από τη ζωή τους. Ουσιαστικά οι συνθέσεις αυτές είναι βιώματα από τη ζωή μου, που συναθροίζονταν μέσα μου, βαρέθηκαν, και κάποια στιγμή θέλησαν να βγουν παραέξω, κουβαλώντας και μένα μαζί τους.

Το σημερινό πρόγραμμα που έχουμε φτιάξει, αγγίζει περισσότερο από πριν, το παραδοσιακό, καθώς είδαμε στην πορεία ότι μας πάει εκεί η διάθεσή μας, έχοντας βέβαια σαν βάση το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι αυτό που καλώς η κακώς αποκαλούμε «έντεχνο». Από το λυρισμό του Χατζηδάκι και του Λοΐζου, έως τα μεράκια του Παπάζογλου και του Μάλαμα, τραγούδια που αγαπάμε, γνωρίζονται σιγά-σιγά με τα δικά μου και προσμένουμε να αποκτήσουν και επαφή με τον κόσμο...