Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#4759 / 28.05.2006, 03:23 / Αναφορά Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Ευχαριστούμε Παναγιώτη. Τα ανοικτά Σολ και Ρε είναι τα αγαπημένα μου. Ας όψεται ο Keith Richards! |
Administrator
|
#4760 / 28.05.2006, 10:02 / Αναφορά Όντως ενδιαφέρον, πρώτη φορά διάβασα για εναλλακτικά κουρδίσματα. Μπράβο Vouliaki :) |
#4762 / 28.05.2006, 13:41 / Αναφορά Μπράβο για το άρθρο σου!!!!Πάρα πολύ ενδιαφέρον!!Ήξερα μερικά κουρδίσματα αλλά έμαθα κι άλλα τώρα!!Συγχαρητήρια |
#4763 / 28.05.2006, 13:58 / Αναφορά Teach πολύ καλό άρθρο . Αυτό με το μπουζούκι κάπου το είχα ξαναδιαβάσει και ήθελα να σε ρωτήσω αν ισχύει, τελικά με πρόλαβες. CU |
#4778 / 31.05.2006, 00:24 / Αναφορά Παρα πολυ ωραιο αρθρο!!Μπραβο Παναγιωτη!!Αλλα θα ηθελα να συμπεριλαβεις μαζι με ολα τ'αλλα οργανα,και την πορτογαλεζικη κιθαρα του FADO και το κουρδισμα της.Πολυ ομορφο οργανο και η FADΟ μουσικη επισης. |
#4779 / 31.05.2006, 00:45 Ευχαριστώ για την υπενθύμιση, stuff. H κιθάρα fado, λοιπόν (χορδές σε ζεύγη): Σι, Λα, Μι, Σι, Λα, Ρε μπάσο |
#4780 / 31.05.2006, 00:59 / Αναφορά Συγχαρητήρια. Είναι από τα πιο ενδιαφέροντα και χρήσιμα άρθρα που έχω δει. |
#4781 / 31.05.2006, 09:29 / Αναφορά Κατατοπιστικότατο κι αυτό το άρθρο σου Παναγιώτη. Να προσθέσω κι εγώ τα καθ’ ημάς, δηλαδή τα εναλλακτικά κουρδίσματα του τρίχορδου μπουζουκιού. Στην ρεμπέτικη παρασημαντική αυτά τα εναλλακτικά κουρδίσματα ονομαζόταν ντουζένια και καραντουζένια. Από τις πάμπολες παραλλαγές τους, τα πιο ευρέως διαδεδομένα ήταν τα: ρε-σολ-ρε, ρε-λα-ντο & ρε-σολ-ντο. |
#5147 / 17.07.2006, 10:42 / Αναφορά Κατ' αρχάς, τα συγχαρητήριά μου! Εξαιρετικό άρθρο! Ωστόσο, μια συμπλήρωση: Το banjo, εκτός από την τεχνική fingerpicking, παίζεται και με την τεχνική clawhammer όπου χρησιμοποιείται μόνο ένα δάκτυλο (συνήθως δείκτης ή μέσος) για να παίξουμε τη μελωδική γραμμή. Το ίδιο δάχτυλο χρησιμοποιείται ακόλουθα για το κτύπημα τών τριών (ή τεσσάρων) πρώτων χορδών ευθύς ακολοθούμενο από τον αντίχειρα στην τελευταία χορδη. Όλα τα κτυμήματα γίνονται προς τα κάτω. Δεν "τσιμπάμε" δηλαδή τις χορδές, παρά τις κτυπάμε με το πάνω μέρος του νυχιού του δακτύλου που είναι, κατά κάποιον τρόπο, άκαμπτο σαν νύχι ζώου (claw). |
#5149 / 17.07.2006, 18:55 Μα, τελικά, η τεχνική clawhammer, όπως και η τεχνική frailing, είναι τεχνικές fingerpicking. (Περισσότερα, στα αγγλικά: http://en.wikipedia.org/wiki/Frailing) :-) |
#5158 / 18.07.2006, 15:40 Σωστό! Ωστόσο έκανα την επισήμανση γιατί δεν πρόκειται για μια "μικρή" διαφοροποίηση (π.χ. μεταξύ clawhammer, όπου χρησιμοποιείς τον αντίχειρα μόνο στην τελευταία χορδή, και drop-thumbing, όπου απλώς κατεβαίνει ο αντίχειρας και σε άλλες χορδές) αλλά για μια αρκετά διαφορετική τεχνική από τα "αρπίσματα" (είτε με πλήκτρα είτε με δάχτυλα). Επίσης - πως μπόρεσα να το ξεχάσω =) - η τεχνική clawhammer μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο ουκουλέλε με αρκετά καλά αποτελέσματα, καθώς φαντάζομαι και σε άλλα όργανα με re-entrant (δε γνωρίζω τον ελληνικό όρο) κούρδισμα. =) |
#12706 / 31.03.2008, 14:45 / Αναφορά Πάρα μα πάρα πολύ ενδιαφέρον άρθρο...........Μπράβο!!!! |